رواية قلب الجبل الفصل الرابع 4 بقلم نبض القلب

رواية قلب الجبل الفصل الرابع 4 بقلم نبض القلب

رواية قلب الجبل البارت الرابع

رواية قلب الجبل الجزء الرابع

رواية قلب الجبل الحلقة الرابعة

بدات تنزل ولكن السلم سقط على الارض
هى خلاص هتقع
لم تعد تقدر ان تتماسك فسقطت فيلحقها شخص فتقع بين يديه
ساره فتحت عينها وبصدمه : انت مين
جبل : انا جبل خطيبك
ساره شهقت بقوه : ها
جبل : اى اللى انتى عملتى ده
ساره تنظر فى عيونه بتوهان : عملت اى
جبل : مش خايفه على نفسك
ساره : انا انا
جبل : اوعى تعرضى نفسك لخطر تانى فاهمه
ساره انتبة لنفسها : طيب ….. ممكن تنزلنى
جبل نزلها على الارض وهى نظرت الى البوابه الفيلا كادت تجرى ولكن امسكها جبل من ذراعها
جبل : راحه فين يانسمه
ساره تحدثت بصوت مليء بالخوف وتوتر : انا اسفه جدا انى دخلت هنا الفيلا عندك بس غصب عنى
جبل : فى اى ياحببتى اى الكلام غريب ده
ساره نظرت له بستغراب : حبيبتك مين
جبل : انتى
هو فى حد غيرك يانسمه
ساره خافت اكثر من نظرات جبل
والغريبه اصراره فى كلامه على انها نسمه خطيبته
ساره : انا قولت لحاضرتك انا اسفه ياريت تسبنى امشى
جبل : هتمشى تروحى فين يانسمه ده بيتك
ساره : من الواضح ان فى سؤء تفاهم يمكن انا شبه خطيبتك بس انا مش نسمه

 

 

جبل : ههههههه طول عمرك دمك خفيف يانسمه
ساره تحدثت بنرفزه : انا مش نسمه
جبل : اومال انتى مين
ساره قربت منه ثم قالت بصوت منخفض : اسمى ساره
جبل : انتى غيرتى اسمك يانسمه
ساره : يالهوى
جبل : قولى بس ياروحى اى اللى مزعلك
ساره : متقولش ياروحى
جبل تحدث بحده : متخلنيش اطلع عصبيتى عليكى
ساره : انت عاوز منى اى ….قولت لك انا اسفه غصب عنى دخلت هنا الفيلا
قرب منها هى رجعت خطوتين الى الخلف خوفا منه
جبل : متخافيش منى …..تعالى
هى تقدمت نحوه
ساره : بص ياجبل بيه بين على حاضرتك انك قلبك حنين
ممكن تسبنى امشى
جبل : لا
ساره : هو انت ناوى على اى بظبط

 

 

جبل : هتجوزك
ساره : تجوز مين
جبل : هتجوزك انتى يانسمه
ساره : لمره المليون بقولك انا مش نسمه خطيبتك
ثم تابعت حديثها : انا واحده اسمى ساره واستهل ضرب الجزمه انى دخلت عندك الفيلا
فجاه يقطع حديثهم صوت فارس
فارس : جبل
ثم نظر الى ساره
فارس تابع حديثه وهو مبتسم : هو انتى …..دى انتى حلوى اوى
جبل بغضب : فارس
فارس انتفض من مكانه : اسف ياجبل
جبل : فين الماذون
ساره مجرد ماسمعت كلمه الماذون جريت وخرجت بسرعه من البوابه
فارس : جوه
جبل بيلتفت
جبل : هى راحت فين
جعفر البواب : نسمه هانم خرجت
جبل توجه مسرعه الى سيارته وفتح السياره
سعيد : جبل
جبل التفت له
سعيد : انت رايح فين
وفين نسمه
جبل : نسمه راحت لواحده صاحبتها وانا رايح اجيبها

 

 

جبل ركب السياره خرج من الفيلا
ساره كانت بتجرى فى وسط الاراضى
عند جميله فى فيلا عز الدين
جميله ضحكت غصب عنها وبعفويه
ان كل خطه بتعملها عشان تظل فى الفيلا بتفشل
جميله : هههههههه
عز الدين …..نظر لها بحده ثم قال : اتفضلى امشى
جميله نهضت من مكانها
لم تعد تعرف ماذا سوف تفعل
ثم قالت : انا ماشيه اهو ……
ممكن تجى تفتح لى بوابه الفيلا
خرجت من الغرفه
عز الدين ذهب كى يفتح لها بوابه الفيلا
لكنها فقدت الوعى بتمثيل
عز الدين : يانهار اسود
ثم تابع حديثه هو بيحاول يقومه بيده : قومى
تركها ودخل غرفته احضر برفان رجع لها رفع راسها بيده قرب منها زجاجه البرفان

 

 

عز الدين : كان يوم اسود لما شوفتك
احد سكان البلد شافهم
سيده 1 : مين دى يادكتور عز الدين
سيده 2 : مين دى
عز الدين نظرلهم بتوتر
سيده 2 : ماترد يادكتور
عز الدين شعر من نظرتهم له بالاهانه وتجريح
وهو مش عارف يقولهم اى
سيده 1 : هى مراتك
عز الدين : ايوه مراتى
ثم تابع حديثه هو يكز على اسنانه : قومى ياحببتى

 

 

طبعا كل ده وجميله سامعه الحوار
ثم فاقت
جميله : اه دماغى هو فى اى
نظر لها عز الدين بغيظ : اغمى عليكى
جميله : انا حاسيت بدوخه
سيده 1 : تكونى حامل
عز الدين بحده : اتفضلو كل واحد يروح على بيته
سيده 1 : ادخلى استريحى بلاش تتعبى نفسك
جميله : حاضر
هى ذهبت من امام عز الدين ودخلت الفيلا
هو دخل الفيلا
وجدها تجلس على الاريكه فى صاله
عز الدين تحدث بغضب : امشى من هنا احسن لك

 

 

جميله : الكل عرف انى باقيت مراتك
روح يالا كلم الماذون
عز الدين : هو انا عملت لك اى
انا عمرى محد بصى لى النظره دى الكل بيحترمنى بسببك الكل شك فى اخلاقى
جميله : هيفضل الكل يحترمك يادكتور انت احسن راجل شوفته فى حياتى
وجميلك ده يفضل فوق راسى وعمرى ماهنسها
ثم تابعت حديثها : بس كان غصب عنى انى اعمل كل ده
عز الدين : انتى هربانه من مين
جميله بكذب : مين عمى عاوز يجوزنى راجل قد جدى
عز الدين : ملكيش حد تروحى له
جميله : ليه واحده قربتى بس مسافره مش هتجى الى بعد ثلاث شهور
فاانا بطلب منك انك تكمل جميلك
عز الدين : عاوز اى تانى
جميله : تجوزنى
عز الدين : اتجوزك
جميله : لمده ثلاث شهور وطلقنى تكون قربتى رجعت من السفر
عز الدين : مش ممكن
جميله : هعيش خادمه تحت رجلك
عز الدين : انا مش هقبل بكده
جميله : ارجوك…… ابوس ايدك ده انت الامن الوحيد لى الوقتى
فى الفيلا عند ادهم

 

 

سهيله : الو ايوه ياحبيبى
جهز نفسك عشان هنروح نشوف القاعه وتجهيزات
مراد : تمام ياحببتى ساعه هكون عندك
سهيله ذهبت الى غرفتها كى تحضر نفسها
فى غرفه عادل
عادل كان يكلم صابر
عادل : الو ايوه ياصابر كله تمام
صابر : ايوه ياعادل بيه
عادل : حد عرف حاجه فى بلد
صابر : لا
عادل : انا ممكن اجلكم بعد اسبوع ولا حاجه
اصلى مشغول اوى الايام دى
صابر : توصل بسلامه ياعادل بيه
قفل الاتصال
جابر : هنعمل اى ياصابر
احنا قلبنا البلد كلها عليهم ومش موجودين
صابر : انا متاكد انهم لسه فى البلد ومحدش منهم خرج

 

 

بس هم فين منعرفش
مره فتره من الوقت مراد وصل فيلا ادهم
عادل : اهلا مراد
مراد : ازيك ياعادل
عادل : كويس انك جيت كنت عاوزك فى امر ضرورى
مراد : خير
عادل : تعالى نكلم فى المكتب
دخلو المكتب
مراد : قولى فى اى
عادل : انا عاوز ادخل معك فى الثفقه
مراد : بااسم شركه ادهم
عادل : لا بااسم شركتى الجديده
مراد تحدث بستغراب : انت بقا عندك شركه
عادل : اه
مراد : شركتك مش معروفه ممكن شركائى يرفضو
عادل : البركه فيك بقا دى انا هبقى اخو مراتك
حاول تقنعهم
مراد : حاضر
عادل : الاتفاق ده محدش يعرفو

 

 

مراد : تمام
قطع حديثهم صوت سهيله
سهيله : مراد
مراد : ايوه ياروحى
سهيله : يالا بنا
خرجت سهيله مع مراد
عادل صعد السلم متوجه الى غرفته
فى غرفه عمرو
عمرو كان يجلس على الفراش
ماسك فى يده سلسه جميله ينظر لها وهو مبتسم
فلاش باك
عمرو : يعنى عيد ميلاد امته
رحمه : بكره
عمرو : عقبال مليون سنه
باك
عمرو : عقبال مليون سنه ياحببتى
عادل كان يمر من امام الغرفه عمرو حيث كان باب الغرفه مفتوح قليلا

 

 

عادل شاف عمرو
فتح الباب
عمرو سرعان مازالت ابتسامته عندما شاف عادل
عمرو تحدث بحده : اللى دخلك هنا
عادل : هو انا غريب انا قاعد فى بيتى
عمرو : بيتك
عادل : بيت امى يبقى بيتى
عمرو : انت عاوز اى
عادل : بلاش تتعصب كده
عمرو زفر ضيقا : يوووووووه
عادل : انا جيت اطمن عليك
عمرو : فيك الخير
عادل : هى سلسله اللى معك دى لمين
عمرو ضع سلسله فى علبتها هو بيقوله : ملكش دعوه

 

 

عادل : لرحمه
عمرو تحدث بغضب : متجبش اسمها على لسانك
عادل : اى المعامله دى ياعمرو دى انت زى اخويا
عمرو : انا مش اخوك
ويالا اخرج من اوضتى
عادل توجه الى الباب ثم التفت
عادل تحدث بستفزاز : نصيحه منى بلاش تعيش فى اوهام ان رحمه هتحبك يعنى مش هتحب واحد مريض زيك
هى فى الاخر هتختار واحد زى انا …..سلام .
خرج هو بيضحك
عمرو من حزنه
زادت خفقان قلبه وشعر بتعب ليس قادر انه يتنفس نهض من الفراش محاول الوصول الى منضدة الموجوده فى الغرفه
تحرك نحوها وهو غير قادر على الحركه وتنفس
وصل الى منضدة وفتح الدرج كى ياخذ الدواء
لكن اختل توازنه وسقط على الارض
كان بيحاول ينهض لكنه لم يقدر من كتر تعب
جلس على الارض ساند راسه على حائط يشعر بالحزن على نفسه
رحمه قد وصلت ودخلت الغرفه عندما شافته بهذا منظر جريت عليه مسرعه

 

 

رحمه : مالك اى اللى حصلك
وضعت ذراعه على كتفها وساعدته انه يقوم
وجلس على الفراش
يلتقت انفاسه بصعوبه
هى احضرت له الدواء
رحمه : فى اى… اللى حصل انت زعلت من حاجه
عمرو : مفيش
رحمه : طب عشان خاطرى قولى اى اللى مزعلك
ولا انا مليش خاطر عندك
عمرو : انتى ده انتى غاليه عليه اوى
رحمه : طب قولى اى اللى حصل
عمرو : اللى اسمه عادل قالى كلام خلنى اضايق
رحمه : قالك اى
عمرو : مش عاوز افتكر كلامه
رحمه : خلاص اهدى بلاش تفكر فى اى حاجه تزعلك
عمرو نظر فى عيونها ثم قال : رحمه
رحمه : نعم
عمرو : عاوز اقولك
رحمه : عاوز تقول اى
عمرو : مفيش
رحمه : طيب انا ماشيه عاوز منى حاجه

 

 

عمرو : استنى
اعطها العلبه
رحمه : اى دى
عمرو : افتحيها
اخذتها منه فتحتها
رحمه : واووووو جميله اوى
دى لمين
عمرو : ليكى طبعا
رحمه : لى انا
عمرو : عقبال مليون سنه
رحمه : متشكره اوى ياعمرو بس
عمرو : بس اى
رحمه : مش هقدر اخدها منك
عمرو تحدث بنرفزه : بس ممكن تقبلى الهديه دى من حد تانى حد زى عادل
مش واحد زى
رحمه : عمرو انا بحبك
عمرو : قولتى اى
رحمه : بحبك
عمرو : صعبت عليكى بتقولى كلمه دى تفرحنى
رحمه : انا بقول الكلام اللى حاسه بيه
عمرو : يعنى انت بجد بتحبنى
رحمه : ايوه بحبك اوى ياعمرو عمرى فى حياتى ماحبيت حد الا انت
عمرو : انا كمان بعشقك يارحمه
نظرت له بفرحه
عمرو : تجوزنى يارحمه
رحمه : موافقه
عادل كان يقف امام باب الغرفه سمع الحوار بين رحمه و عمرو

 

 

ثم ذهب الى غرفه ادهم
عادل : ازيك ياعمى
ادهم : اهلا ياعادل
عادل : شوفت ياعمى اى اللى حصل
ادهم : فى اى
عادل : عمرو
عادل بخوف : حصلو اى
عادل تحدث بمكر : بنت الدكتوره اللى اسمها رحمه بتلعب على عمرو بترسم عليه دور الحب عشان يتجوزها طمعانه طبعا فى فلوسه والاملاك اللى عندكم
ادهم : خليها تمشى فورا
عند ساره
كانت بتجرى وجبل بيدور عليها
هى واقفت فى نص الطريق عندما شاهدت صابر وجابر امامها
صابر : المره دى مش هتعرفى تهربى يادكتوره ساره
هم يتقدمو نحوها وشر فى عيونهم
جابر اخرج المسدس من جيبه
الناس اتجمعت حولهم جابر خفى المسدس بسرعه
ساره : ناس دى عاوزه تقتلنى
شخص : هى دى المجنونه ياصابر
صابر : ايوه هى
شخص اخر : ابعدو عنها دى بيقولو انها حالتها صعبه وخطر على الكل
شخص اخر : خدوها من هنا
ساره شعرت بالخوف ورعب لم تجد امامها غير انها تقول
ساره : انا نسمه خطيبه جبل بيه
الكل قال فى نفس واحد : جبل بيه
صابر : دى كذابه مش دى خطيبه جبل بيه
جبل شاف من بعيد تجمع من الناس ذهب بسيارته نحوهم

 

 

خرج من السياره
الكل قال : اهلا ياجبل بيه
صابر وجابر مجرد ماشافو جبل خافو جريوا بسرعه
شخص : هى دى خطيبتك ياجبل بيه
جبل : مش خطيبتى
ساره خافت من نظرات الناس لها هيصدقو انها مجنونه
ساره فى صمت هى تنظر فى عيون جبل : ارجوك الحقنى ياجبل بلاش تسبنى
جبل : اللى قدمكم دى نسمه هانم هى مش خطيبتى
هى مراتى وفرحنا بكره وكل اللى فى بلد معزوم على الفرح
الكل قال : مبروك ياجبل بيه
جبل قرب من ساره ومسك ايدها
نظر لها نظره كلها فرحه و انها لم تعرف تهرب منه
جبل : مش يالا ياعروسه الماذون مستنى

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية قلب الجبل)