رواية طفلة النمر الفصل الرابع والثلاثون 34 بقلم بشرى شريف

رواية طفلة النمر الفصل الرابع والثلاثون 34 بقلم بشرى شريف

رواية طفلة النمر البارت الرابع والثلاثون

رواية طفلة النمر الجزء الرابع والثلاثون

رواية طفلة النمر الحلقة الرابعة والثلاثون

هاجر: مش قال مين بس عرفت ان فى بنت من البنتين مع رجل اعمال كبير بس بردوا رفض يقول مين الراجل دا غير ب اتنين مليون جنيه
الراجل بصدمه: ايه
هاجر: ايوه
الراجل: تمام هقول لهشام بيه و ابلغك تقولي له
هاجر: تمام
اما فى السجن عند حامد كان قاعد و قدامه شخص و بيقول: انت لسه صغير بس عاوز اقولك ان اللى عمل فيا كدا هو نمر اخوك هو اللى حبسنى و هو اللى لبسنى الاحمر و هتعدم بسببه عاوزك لما تكبر تنتقم منه انت لسه صغير يا اسر بس لما تكبر هتكون اسد علشان تاخد حق ابوك
اسر و فى عنيه ش، ر: حاضر يا بابا هدرب و هكبر و هن، تم ليك من نمر
حامد بخبث: شاطر يا اسر و كان فى سر بس انا هم، وت لازم اقوله لك
اسر: ايه يا بابا
حامد بخبث: نمر لما عرف ان اتجوزت و خالفت م، وت امك
اسر بصدمه و ش، ر: هو اللى م، وت ماما
حامد بخبث: اه

اسر بش، ر: اما وراتك يا نمر
حامد ابتسم بخبث و قال بضعف مصطنع: انا هقوم يا بنى و عاوزك تيجى ليا انا هت، عدم الاسبوع اللى جى
اسر قام و حضنه و قال: حاضر
و خرج
اسر اخو نمر و عنده 15 سنه
فى القصر فاطمه كانت قاعده فى اوضتها و حصنه صورة ولد و بتقول بعياط: نفسى اقولك يا بنى انى امك نفسى تعرف انى امك الحقيقه نفسى تقولى ماما من قلبك نفسى اسمعها منك اوى دخلت سماح و هى بتقول: مالك يا ماما
فاطمه بعياط: وحشنى اوى
سماح: طب ما تقولى له انك انتى امه
فاطمه: تفتكرى بقى ينفع
سماح: من كام شهر كنت هقولك لا طبعا بس دلوقتي اقولك ان عادى انك تقولى لان الحياه مش فيها عمر انك تخبى تانى و بذات ان اللى كان مهددك خلص يعتبر مات
فاطمه: و السر بتاعك
سماح بتنهيده: هقول بس لما القيها
فاطمه: انتى مش كنتى رافضه
سماح: اه بس انا يعتبر مش من اهتمامها فا عادى لو عرفت و كمان انتى عارفه انى قريب و هم، وت
فاطمه حضنتها و قالت: ان شاءلله لا يا قلبي
سماح بدموع: يارب

فى اليخت
خرجت وصال من الاوضه و طلعت على السطح لقت نمر واقف بيبص للبحر وصال قربت منه و حضنته من ورا و قالت: مالك
نمر شالها
وصال بضحك و صويت: يا نمر نزلنى
نمر و هو شايلها على ضهره قال بحب: لا
وصال: طب قاعدنى على سور
نمر: امممم ماشى
نمر نزل وصال و قاعدها على سور اليخت و كان حضن وسطها جامد علشان مش تقع
وصال بعشقك: انا بعشقك يا نمرى
نمر بحب: و انا بموت فيكى يلا كملى بقى
وصال: اكمل ايه
نمر: كلامك عليا
وصال: لا خلاص
نمر: يلا يا قلبي كملى
وصال: مش عارفه ليه حاسه بتهديد
نمر: لا خالص و بدا يشيل يده من على وسطها
وصال صوتت و مسك فيه جامد
نمر ضحك و قال: طب يلا كملى
وصال: حاضر بس نزلنى

نمر شالها اكنها طفله و راح قاعد على الكنبه و قاعدها على رجله وصال حطت راسها على صدره و قالت بحب: انت كل حاجه ليا من و انا صغيره و انت مهتم بيا من قبل ما تعرف انى بنت الداده بتاعت سيف و بدات ترابنى و تاخد بالك منى كنت بسمعك و انت بتتكلم مع تيتا فاطمه و هى بتقولك على الجواز و انت بتقول لها انك مش ها تتجوز لان مافيش واحده ها تقبل بواحد معاه بنت و لما كانت تسال لك مين البنت دى تقول لها وصال و لما كانت تقول ليكى وفيها ايه انك تتجوز و انت ترد و تقول ليها انك مش ها تتجوز و تسيبنى او تجيب واحده تعاملنى وحش علشان كدا كنت دايما بقولك انك تتجوز بس كنت بقولها و انا زعلانه علشان مش عاوزك تسيبنى علشان بحبك و بردوا علشان بحبك كنت عاوزك تتجوز بس الحمدلله انك كنت بترفض و بصت ليه بغضب طفولى: كنت مو، تك لو كنت وافقت
نمر ضحك و قال: مجنونه و الله
وصال بحب: عارف كنت بحب اوى دخلتك عليا و انت معاك الحاجه اللى كان نفسي فيها بس مكسوفه اقولك
نمر بغيظ: الحركه دى كانت بضيقنى
وصال بحب: قلبك ابيض بقى
نمر ضمها بحب و قال: انتى بنتى يا وصال مش حبيبتى بس
وصال بحب: و انت بابي و اخويا و حبيبى و جوزى و كل ما ليا فى الدنيا دى كلها
نمر بحب: طفلتى

وصال حضنته بحب و كسوف
نمر: انتى عارفه ليه كنت رافض اتجوز
وصال: ليه
نمر: علشان كنت بحب واحده ة كنت مش عاوز اتجوز غيرها و فى الوقت دا هى كانت بتدرس فا قولت استنها و لما كانوا يفتحوا الموضوع كنت بجبها فيكى انتى
وصال بدموع: طب ليه مش اتجوزتها
نمر: و مين قالك انا متجوزها
وصال بصدمه: انت متجوز عليا
نمر: لا انا متجوزك عليها
وصال و هى بتقوم من على رجله: طب ليه اتجوزتنى يلا قوم روح ليها
نمر شدها ليه تانى بضحك و قال: مش عاوزه تعرفى مين
وصال بعيط: لا
نمر مسح دموعها و بس خدها و قال و هو باصص فى عنيها: البنت اللى كنت مس عاوز اتجوز علشانها و علشان كانت صغيره و بتدرس هى احلى و اجمل و ارق بنت فى الكوكب هى
وصال بعيط: مين
نمر مسح باقى دموعها و بس خدها و عنيها و قال: العيون الجميله دى مش تعيط تانى حت لو علشانى
وصال: طب مين
نمر ضمها لحضنه اوى و قال: اكيد بنوتى
وصال بفرحه: انا
نمر: لا بنوتى واحده تانيه

وصال ضربته على كتفه بضحك و فرحخ و قالت: انت بتحبنى من و انا صغيره
نمر بعشق: انا بحبك و انتى لسه فى اللفه او لما مامتك دخلت علينا القصر و هى شايلاك و عيني وقعت عليكى و انا حبيتك و لما شوفتك تانى قلبى نبض علشان كدا كنت مش عاوز افرط فيك و لما عرفت ان انتى وصال الطفله اللى حبيتها فرحت و فضلت ما اخليك معي لحد ما بقيت بادمنك مش باعشقك بس
وصال عيطت من الفرحه و حضنة نمر جامد و قالت: انت كل حياتى يا نمرى
نمر ميح دموعها و قال: انا قولت ايه و بعدين انتي روحى يا وصالى
اما فى الشقه هاجر كانت بتتكلم فى الفون و هى بتقول: اه الفلوس معانا
عوض: تمام هاجى اقول ليكم
و بعد وقت مش طويل
كان عوض قاعد مع هاجر و الرجاله
عوض: انا مش عارفه البنت التانيه هى مين و كمان ساره
هاجر بغضب: نعم يا روح امك
عوض: بس اعرف هما مع مين
هاجر: فين

عوض: ساره مع هشام بيه اما البنت التانيه فا هى مع راجل اسمه……. و العنوان اهو
هاجر خدت العنوان و قالت: انت متاكد ان ساره مع هشام بيه
عوض: اه
هاجر: تمام خد الفلوس اهى
عوض خد الفلوس و فتح الشنطه و قال بغضب: الفلوس ناقصه
هاجر ببرود: طبعا امال انت فاكر هتاخد اتنين مليون جنيه بالمعلومات دى
عوض: بس كان فى اتفاق بينا
هاجر: الاتفاق انك تقول هما مين و فين و انت قولت هما فين و احتمال يطلعوا غلط
عوض: بس
هاجر و هى بتمد يدها علشان تاخد الفلوس قالت: خلاص مش عاجبينك هاتهم
عوض و هو بيبعد الشنطه: لا خلاص
و قام مشى بغضب
الرجاله: امشى انتى علشان محدش يشك فيكى و يقولوا بتخرج كتير
هاجر: تمام
بعد اسبوع كان الاسبوع دا من احلى الايام على وصال و نمر اما على الرجاله فا كانوا مش لقين الراجل و فى الاسبوع دا صافى راحت القصر بس عارفت ان وصال و نمر مسافرين فا قررت تسافر و تبقى تنزل ليهم فى وقت تانى
فى المخزن دخل نمر و قال بشر: اهلا يا سيد

سيد بخوف: انت عاوز منى ايه
نمر بشر: هتعرف دلوقتي و فضل يقرب منه بشر
فى ايطالى
كانت ملك قاعده على نهر و سيف قاعد جنبها و حضنها
سيف بحب: انتى عارفه انا بحبك قد ايه
ملك: عارفه
سيف: طب قد ايه يا عم الواثق انت
ملك: انت النيل دا كله
سيف: تؤتؤ
ملك: طب قد ايه
سيف: انا بحبك قد الجنه
ملك بعشق: و انا بعشقك و عمرى ما هزعلك فى اليوم انت عوضى فى الدنيا دى كلها
سيف: و انا عمرى ما هزعلك و هعوضك فعلا على كل حاجه
ملك: طب انا جعانه
سيف بغيظ: انتى فصيله يا بت
ملك و هى بطلع لسانها: عارفه
سيف: طب يلا نجيب اكل
ملك: يلا
قاموا جابوا اكل فضلوا يتمشوا و يتفسحوا
فى امريكا
كانت صافى قاعده على مكتب و دخل عليها شاب
صافى قامت واقفت و قالت: ادهم بيه
ادهم: ساره تعالي ورايا المكتب
ساره او صافى: حاضر

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية طفلة النمر)