رواية احببت صعيدي الفصل الخامس عشر 15 بقلم عازفة

رواية احببت صعيدي الفصل الخامس عشر 15 بقلم عازفة

رواية احببت صعيدي البارت الخامس عشر

رواية احببت صعيدي الجزء الخامس عشر

رواية احببت صعيدي الحلقة الخامسة عشر

فى المستشفى
خارج غرفه سالم
عبير: عاجبك اللى احنا فيه دا دا انا كنت ناويه اجوزك لدياب الهوارى وانت رايحه تبصى لجمال
هند: خلاص اللي حصل حصل وبعيدين أنا بحب جمال
عبير: اتلهى على خيبتك حُب ايه وزفت ايه
هند: خلاص ياماما وبعدين اسكتى اهى فيروز جات
عبير بحقد: انتِ شايفه دياب طول بعرض وهيبه كده وقعت واقفه مش زيك رايحه تحبى جمال
قاطع كلامهم وصول دياب وفيروز
فيروز لعبير: بابا فين
عبير: اهو فى الاوضه دى
دياب لفيروز: أنا هستنى هنا
فيروز فهمت دياب وقالت: خلاص ماشى
دخلت فيروز عند سالم
فيروز: ازيك يا بابا
سالم بتعب: ازيك يا فيروز عامله ايه
فيروز: أنا الحمدلله وانت
سالم: أنا كويس بس حاسس انى خلاص سامحينى يا فيروز على كل حاجه عملتها فيكِ سامحينى انى مقدرتش اعوضك عن حنان الام اللى انتِ مش عشتيه
فيروز بدموع: مسمحاك والله

سالم: وخلى دياب كمان يسامحنى أنا عارف انى حرمتو من ابوه بس ربنا انتقم منى هو جى معاكى
فيروز: ايوه قاعد برا
سالم: طب اندهيه عايزه
فيروز: حاضر
فيروز خرجت ندهت على دياب وبعد مااقنعت دياب انو يدخل دخل
سالم: أنا عارف انى مليش عين اقولك سامحنى بس صدقنى ربنا اخد حقك منى انا بطلب منك دلوقتى انك تسامحنى مش عشانى عشان خاطر فيروز
فيروز بتبص لدياب برجاء انو يسامحو
دياب بيبصله بعيون حمرا وساكت فجأه جهاز القلب بتاع سالم وقف والدكاتره دخلت وفيروز فى حاله صدمه ودياب ساكت
الدكتور: لو سمحتو اخرجو بسرعه
فيروز بدموع: لا أنا هفضل معاه
دياب وهو بيمسكها ويسحبها لبرا: يلا يا فيروز مينفعش تقعدى هنا اطلعى برا عشان الدكاتره يشوفو شغلهم
دياب طلع فيروز بالعافيه من الاوضه
عبير: فى ايه ما تردى عليا أنا عارفه انك وش م…..
نظره دياب ليها كانت كفيله تخرسها
دياب كان حاضن فيروز وهى بتبكى
بعد فتره الدكاتره خرجت
الدكتور بأسف: احنا عملنا اللي علينا بس للاسف البقاء لله
فيروز بدموع: لا انت كداب
دياب: خلاص يا فيروز هى دى سُنه الحياه
فيروز: عشان خاطري يا دياب سامحو
دياب: لا رد

فيروز: دياب ارجوك رد عليا عشان خاطرى سامحو أنا عارفه انو حرمك من حنان الاب بس ربنا اخد حقك
دياب بجمود: ربنا اللي بيسامح يا فيروز واذا كان عليا فأنا مسامحه عشان خاطرك يلا بينا
مشيت فيروز مع دياب
عبير: يلا بينا نخلص اجراءات الدفن والحمدلله انها مش اتكلمت فى الفلوس
هند: هو دا كُل اللي همك
عبير: ايوه الفلوس اهم حاجه عندى
خلصت عبير إجراءات الدفن وحتى مش عملت ليه عزاء
عند دياب
وصلو البيت فى الليل وفيروز راحت على اوضتها
هاله: فى ايه يا دياب فيروز طلعت بتبكى ليه
دياب بتنهيده: ابوها مات ياما
هاله: انا لله وانا اليه راجعون
دياب: وطلب منى انى أسامحه عشان خاطر فيروز
هاله: وانت عملت ايه
دياب: سامحته ياما
هاله: كُنت متأكده انك هتسامحه لانى ربيتك على السماح وانت قلبك طيب
دياب: انا طالع اوضتى
هاله: خدنى معاك انا كُنت هطلع لفيروز دا مهما كان ابوها برضو
طلع دياب على اوضته وهاله راحت عند فيروز

هاله خبطت على الباب وفيروز فتحت وكان فى عيونها دموع
هاله بطيبه: متزعليش يا فيروز ادعيله بالرحمه تعالى فى حضنى
فيروز دخلت فى حضن هاله وكانت بتبكى
فيروز: رغم انو ولا مره حسسنى بحنانه عليا كان كل تركيزه على هند وامها لاكن أنا لا حتى ماما كان بيعاملها وحش بس دا مهما كان والدى برضو
هاله: ادعيله بالرحمه يا فيروز وبعدين ما انتِ هتبقى مرت دياب يعنى بتى برضو ولا انتِ مش بتعتبرينى امك
فيروز بضحك وسط دموعها: لا طبعاً بعتبرك ماما
هاله: طب يلا انتِ مش خلصتى امتحانات ونجحتى أنا هقول لدياب يحدد معاد الفرح أنا هسيبك ترتاحى دلوقتى وبعدين نتكلم فى موضوع الفرح تصبحى على خير
فيروز: وانتِ من اهل الخير
فى اليوم التالى
بعد ما خلصوا فطار
دياب: أنا كُنت عايز احدد معاد للفرح
هاله: كنت لسه بتكلم مع فيروز امبارح
دياب: ايه رأيكم اخر الاسبوع دا
هاله: المهم رأى فيروز ايه رأيك يا فيروز
فيروز: معنديش مانع
دياب: خلاص يبقى على بركه الله
عند عبير راحو زياره لجمال
جمال: ايه سالم مات
عبير: ايوه مات امبارح

جمال: طب بصى خلينا فى المهم أنا عايز اطلع من هنا ضرورى
عبير: وأنا اعمل ايه يعنى
جمال: هقولك……………… عرفتى هتعملى ايه
عبير: موافقه وامرى لله وبعدين انت هتعمل ايه فى حكايه هند
جمال ببرود: والله بنتك وسلمت نفسها ودا ميخصنيش شوفى حل معاها
عبير: بس انت لازم تتجوزها
جمال بكذب: وأنا ايه عرفنى انو ابنى بس عشان الفضيحه أنا هتجوزها بس طلعينى من هنا الاول
عبير: خلاص موافقه
عند فيروز
كانت الكُل مشغول فى تجهيزات الفرح
قبل الفرح بيوم
فى اتيليه الفساتين
فاطمه: انا اخترت دا
ورد: أنا كمان اخترت
امل: وأنا كمان اخترت باقى ليلى وفيروز
ليلى: لا اهى ليلى اختارت باقى فيروز
فاطمه: ها يا فيروز اخترتى
فيروز: ايه رأيكم فى دا
امل: تحفه والله

فيروز: خلاص يلا بينا على البيت
تسريع الاحداث
فى يوم الفرح بليل الاغانى شغاله والكُل فرحان وبيرقص
فى اوضه الشباب
دياب واقف قدام المرايه بيحط البرفيوم بتاعه وهو لابس بدله سودا وساعه وكان شكله جذاب جداً
قاسم: يابختك بقيت عريس مش زينا
دياب: اهى عينك دى اللى هتجيبنى ورا
سليم: مبرووك بقا اوعدنا يارب
دياب: اصبر الصبر حلو
نادر: طب أنا كاتب كتابى ينفع اتجوز معاك
دياب: ياد ما تصبر انت وهو

يونس: صابرين والله
فى اوضه البنات
البنات بتوع الميك اب: ها ايه رأيك يا عروسه
فيروز بتبص لشكلها: واااو بجد تسلم ايدكم
فاطمه وهى بتحضنها: الف مبروك يا روز
فيروز: الله يبارك فيكِ يا فطوم
امل وورد وليلى: الف مبروك يا روز
فيروز: الله يبارك فيكم يا بنات عقبالكم
وبعدين الباب خبط
امل: أنا هروح افتح دا اكيد دياب
أمل فتحت الباب ودخل دياب وانبهر بجمال فيروز قرب منها وباس راسها وهى شبكت ايدها فى ايده والبنات عملو كده بردو كل واحده مع خطيبها
نزلو تحت فى الفرح وقعدو يرقصو والفرح كان جميل جدا
بعد ما الفرح خلص دياب اخد فيروز على اوضته دخلو وبعدين دياب قفل الباب
فيروز اول ما دخلت كانت بتفرك فى ايدها وبتبص للارض بخجل
دياب بشر: نورتى جحيمك يا روز
فيروز رفعت راسها بصدمه……………..

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على (رواية احببت صعيدي)