رواية ليله الفصل الثاني عشر 12 بقلم شروق طه

رواية ليله الفصل الثاني عشر 12 بقلم شروق طه

رواية ليله البارت الثاني عشر

رواية ليله الجزء الثاني عشر

رواية ليله الحلقة الثانية عشر

كانت ليله نايمه وصحيت على صوت حد بيخبط على باب اوضتها وقالت فى كسل ونوم: ميببن؟
رد عمها وقال: أنا يا ليله يالا قومى كل ده نوم.
ليله قامت فتحت الباب وقبلت خد عمها وقالت: صباح الفل يا عمو.
عادل: صباح النور يا قلب عمك……. بقولك ايه اكسبى فيا ثواب وروحى صحى عمر عشان ده بيصحا بالعافيه.
ليله: حاضر يا عمو.
راحت ليله خبطت على باب أوضة عمر كتير لحد ما عمر صحا وقال: ادخل.
دخلت ليله وقالت له: قوم يا أستاذ يالا حضرلنا الفطار ولا ناوى تسيبنى جعانه.
عمر: انت اخدتى عليا أوى يا لولو.
ليله فى غضب: متقوليش يا لولو ديه ثانى أبدا يا عمر.
حب عمر يغيظها وقال: ليه كده يا لولو.
ليله فى غضب: بجد بقا يا عمر مبحبش الاسم ده هو انا كل’به.
عمر: خلاص يا ليلولا متزعليش.
ليله فى عصبيه ضربت عمر بالمخده و قالت: انا أسمى ليله….ليله بس بلاش اسامى الك’لاب ديه.
عمر:عارفه أنا ايه اكتر حاجه مجننانى؟
ليله: ايه يا ناصح؟

عمر: انك اتحجبتى حتى واحنا في البيت لابسه الطرحه عشان أنا موجود رغم انك طول عمرك نفسك تكونى عارضة أزياء فجأه كده اتحجبتى.
ليله دمعت عنيها ونزلت بعض الدموع من عينيها وشالت الطرحه ببطء لحد ما شالتها خالص وظهرت رأسها الصلعاء.
اتفاجئ عمر وقال: ليله…..ليله أنا….انا…انا اسف….بجد اسف.
ليله: مفيش داعى للأسف يا عمر انت مالكش ذنب فى حاجه.
عمر:انا اسف بجد…..بس ايه اللى عمل فيكى كده.
بكت ليله وقالت: بابا….. بعد ما خرجت من القاضيه بتاعت خالد بابا عمل فيا كده هو وماما.
ثم بكت ليله بكاء شديد لدرجة أنها انهارت واعدت على السرير…اعد عمر جمبها وطبطب عليها وقال: معلش يا ليله متزعليش نفسك بكره شعرك يطول ويرجع زى الأول وأحسن كمان.
مسحت ليله دموعها وقالت له: خلاص مفيش حاجه.
عمر: طب اتفضلى يا انسه استنى بره على السفره استنى فطارك أحضره واجيبه لحد عندك.
ضحكت ليله ضحكه مكسوره حزينه وقالت: ماشى مستنياك بره متتأخرش.
خلصت ليله فطارها واخدها عمها وراحو بيت اهل باباها عشان ياخدوا هدوم ليله وعادل يخلى أحلام تسيب البيت لكن لما وصلوا ملاقوش أحلام فى البيت حزنت ليله وقالت: ماما كانت مستعجله يا عمو على البيت الجديد وشكلها كده مستنتش حتى النهار يطلع.
عادل: متزعليش نفسك يا بنتى احنا اتفقنا خلاص مش هتفكرى فيها ثانى.
ليله: بس…..بس كان نفسى اسلم عليها أوى.

عادل: وبعدين بقى يا ليله هنعيط زى العيال ولا ايه روحى يالا هاتى حاجاتك من جوه وانا اعد مستنيكى وبلاش عياط يا ماما يالا.
ليله بدموع: حاضر.
ليله كانت بتلم حاجتها وبتعيط وكل اللى بتفكر فيه والدتها وازاى قدرت تعمل كده تبيع نفسها وبنتها وجوزها طب مخافتش من ربنا ازاى قدرت تعمل كده وحتى مفكرتش تكلمنى من امبارح تسأل عليا…….. لكن ليله متعرفش أن أحلام محبوسه فى بيت كبير متحاوط بحرس وكل’اب وهتعيش فيه مجرد جاريه سجينه ذليله.
عند أحلام
أعدت أحلام على الأرض تعيط وتخبط على رجلها بقوه وتقول:ك’لب…..كل’ب…ازاى يعمل معايا أنا كده أنا… أنا تعمل فيا كده يا محمود فاكرنى ضعيفه طب أنا بقى هقت’لك….ثم بكت بشده وقالت:هقت’لك يا محمود هقت’لك.
دخل أحد الحرس عند ليله واعطاها ادوات تنظيف وقال:شايفه البيت ده كله؟
أحلام فى ارتباك: اه مالو؟
الحارس: يتنضف دلوقتى حالاً ومحمود بيه هيوصل على الساعه 8 يكون البيت خلص وحضرتى أحلى عشاء يليق بمقامه واحنا لسه الصبح اهو يعنى قدامك اليوم بطوله.
أحلام: انت إتجننت انت ومحمود بيه بتاعك ده أنا أعمل اكل ليه وانضف كل البيت ده لا وكمان كل ده فى يوم واحد هو البيه بتاعك ده فاكرنى خدامه بلغه وقوله انى مش هعمل حاجه.
الحارس: براحتك جداً محمود بيه بلغنى أنك لو معملتيش كده هيكون حسابك معاه هو.
أحلام: انا مبخفش وقول لمحمود أنه مش هيقدر يكسرنى مهما حصل.

عند ليله
ليله كانت واقفه فى البالكونة حزينه وسرحانه عمر كان معدى من قدام البلكونه وشاف وضعها دخل عمل ٢ نسكافيه ودخلها البلكونه وقال: الاعده الرايقه ديه عايزه واحد نسكافيه و واحد عمر حبيبك.
ضحكت ليله وقالت : شكراً على كل حاجه يا عمر بصراحه عمرى ما اتخيلتك جدع كده كنت بشوفك واد ملزق كده وبتاع بنات ومالكش لازمه.
عمر: حاسس انى بتهزء.
ضحكت ليله وقالت: بصراحه اه.
عمر: بصى يا ستى هكون صريح معاكى أنا لسه بتاع بنات ومغرور زى ما أنا ميغوركيش التغيير ده التغيير ده معاكى انت بس لكن أنا البنات ديه بتجرى فى دمى انا دلوقتى حالياً اعرف ٥ بنات.
نظرت إليه ليله فى حزن ثم قالت: لا يا عمر بلاش تعمل كده فى بنات الناس شوفت خالد عمل فيا ايه واللى حصلى والبهدله اللى اتبهدلتها يعنى انت لما عرفت اللى حصلى كنت مبسوط؟
عمر فى عصبيه: كنت مبسوط ايه ده لو مكونتيش انت قت’لت’يه كنت قت’ل’ته أنا….انت مجنونه؟!…انت عرضى وشرفى يا ليله انت بنت عمى وزى اختى.
ليله: اللى مترضاهوش على نفسك مترضاهوش على غيرك يا عمر لو سمحت عشان خاطرى كلم كل البنات ديه دلوقتى وأقطع علاقتك بيهم لحد ما ربنا يبعتلك بنت الحلال اللى تحبك وتحبها وتصونك.
عمر: جو خالتى اللتاته اوى بس ماشى.
ضحكت ليله وقالت: اخلص ياض.

عمر: ياض؟!….بقا انا يتقالى ياض ماشى ياعم مقبوله منك.
ليله: عم فى عينك شايفنى راجل معاك.
عمر: اشربى ابت النسكافيه وانت ساكته.
ليله: كلم البنات اقطع علاقتك بيهم الاول.
عمر: حاضر.
وفعلاً عمر عمل كده وكلم كل البنات وقطع علاقته بيهم لانه اقتنع بكلام ليله اللى ميرضاهوش على نفسه ميرضاهوش على غيره.
عند أحلام
الساعه جات 8 وصل محمود وقال : ايه يا حبيبتى عملتى اللى قولتلك عليه؟
أحلام فى عصبيه: لا معملتش ومش هعمل وتبقا بتحلم لو ده حصل اصلا مهما عملت عمرك ما هتعرف تكسرنى وتذلنى يا محمود عمرك ما هتعرف.
قام محمود ووقف جمبها ومسكها من شعرها جامد وقال: بصى يا ستى الموضوع بسيط انا جوزك وانت هنا تحت رحمتى لو مش عاجبك ارفعى عليا قاضية طلاق ومتنسيش تقولى فيها انك لسه فى شهور عديتك بتاعت م’وت جوزك وساعتها انت اللى هتتحبسى مش أنا.
أحلام:اوعى سيبنى سيبنى بقولك سيبنى.
سابها محمود وقال: اهو حلو كده.
أحلام: طلقنى وسيبنى فى حالى يا ابن الناس.

محمود: لا انا مش موافق انا عايزك دلوقتى زى الشاطره تروحى تحضريلى عشاء عشان جعان اوى.
أحلام: مش هعمل حاجه.
مسكها محمود من شعرها واعد يجيبها يمين وشمال وضربها على وشها بالقلم ورماها فى الارض بعد كده قومها ثانى من شعرها واعد يهز دماغها وهو ماسكها من شعرها وقال: أنا مش عايز اتغابا عليكى روحى حضرى العشاء واخلصى.
أحلام فى عياط شديد: حاضر حاضر هعمل الاكل حاضر.
محمود: ايواااا جدعه يا ماما جدعه.
نزلت أحلام عملت الأكل بدموع عينيها وبتقول فى نفسها: انا اللى عملت فى نفسى كل ده….ده ذنبك يا أحمد ذنبك يا حبيبى وذنب ليله بنتى سامحونى….سامحونى.
ثم أخدت أحلام نفس عميق وقالت مش هديلك الفرصه تذلنى يا محمود وكانت ماسكه فى أيدها السكينه وقالت: الموت عندى اهون من انى اعيش تحت رحمتك و غرزت السكينه فى قلبها و وقعت على الأرض جثه هامده.
محمود كان فى الاوضه بياخد شاور خلص ونزل يشوف أحلام لاقاها ما’تت لكن للاسف مقدرش يبلغ البوليس ولا الإسعاف واخد أحلام فى العربيه ورماها فى أرض فاضيه ومهجوره.

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية ليله)