رواية ترويض الأسد الفصل السادس 6 بقلم شيماء عبده

رواية ترويض الأسد الفصل السادس 6 بقلم شيماء عبده

رواية ترويض الأسد البارت السادس

رواية ترويض الأسد الجزء السادس

رواية ترويض الأسد الحلقة السادسة

حمزه راح خبط عليها وهي في الحمام
حمزه بقلق :نورهان . نورهان انتي كويسه
نورهان بصوت باكي : ايوه يا دكتور حمزه انا كويسه .
حمزه : طب اطلعي من الحمام . ولا لسه مخلصتيش
فتحت نورهان وخرجت لحمزه . كانت لابسه بيچامه ستان بكوم طويل . ولابسه الطرحه بعشوائيه . طرحتها كانت مش ثابته وبتتزحلق من نعومة شعرها . وكل شويه تحاول تعدل فيها . ولكن الطرحه مصممه تكشف لحمزه جمال شعر نورهان ولونه البني الفاتح وانسيابيته حمزه عيونه مش عارفه تستوعب جمال نورهان.بكل حالاتها جميله وبريئه . بس الجميله حزينه . وعيونها بسرعه دبلوا من البكاء .
حمزه بتأثر : مالك يانورهان بتعيطى ليه ..
نورهان بدموع : مش قادره اتخطي أن خلاص مش هشوف بابا .تاني . مش قادره استوعب أنه خلاص راح ومبقاش موجود .بابا كان صديقي اوى . وكنت بحكيلوا عن كل تفاصيل حياتى .فجأه كده .مبقاش موجود . وانا هنا بقيت لوحدى .
حمزه ربت على كتفها : أولا الله يرحمه. ثانيا انتي هنا مش لوحدك . انا جنبك . قصدى كلنا جنبك . مش عيزك تخافي … وثالثا بقا .انتى محتاجه تنامي شويه . انتى تعبتي اوى انهارده . وعشتي يوم شاق . حاولي تنامى وترتاحي شويه .
نورهان هزت راسها بخضوع . خرج الأسد من غرفتها وهي قفلت وراه الباب ….
صباح اليوم التالي .فى فيلا ثابت .(الكل مجتمع على سفرة الفطار معادا عاصم )
عفاف بخبث : الا قولى ياعمي . كنت فين انت وسيد بليل .
ثابت بثبات : عايزه ايه ياعفاف .اياك تكوني فكرانى .مشفتكيش وانتي واقفه تتسمعي عليا انا وولادى . يعني اكيد سمعتي وعرفتي كل حاجه .ايه اللى انتي ممصدقهوش . وبتتخابثي عايزه تعرفيه ..
فتحيه بسخريه : مش هاتبطلى عوايدك .ديه ياعفاف .تقفي من ورا الابواب وتتسمعي علينا ..
عفاف بتجاهل كلام فتحيه .بصت لثابت بسعاده
عفاف : يعنى صُح اللى سمعته ده ياعمي فرحنى الله يخليك
سيد : مرت اخوي . عاصم لو سمعك .مش هيخلي نهارك يفوت على خير .بلاش تبينى فرحتك قدامه .
فتحيه بفضول : ايه اللى حصل .ماتفهمونا . ولا هو سر علينا .
عفاف بفرح : البت اللى متتسماش اللى اسمها نورهان . اتجوزت
فتحيه واحلام اتسعت عينيهم بصدمه .تابعت عفاف
بسخريه . ولسه هاتتفجئوا اكتر لما تعرفوا اتجوزت مين
اتجوزت حمزه الأسد .
احلام : معقوله ديه .كيف . وامتى .
فتحيه بتساءل . صح الكلام ده يا ابو عاصم . وبغضب تابعت . ديه بت قويه . ازاي من غير علمك وشورك . هي جايه تصغرنا فى البلد
ثابت بعصبيه : مين قالك . إنه من غير علمي .وشورى .الأسد طلبها مني وانا وافقت .وحطيت يدى فى يده وكتبت كتابها عليه ..
فتحيه مش مصدقه : معقول . انت يا ابو عاصم عملت أكده .
ثابت بتأكيد : ايوه . ومحدش يفتح الموضوع ده تاني .وخصوصا قدام عاصم .
سيد لعفاف : احمدي ربك .أن ابوي حل الموضوع وبشكل نهائي . والا انتى اكتر واحده كنتي هتزعلي .
ثابت : عاصم من يوم وليله حاله اتبدل . مبقاش ابني اللى اعرفه . كان لازم يحصل أكده . والحمد لله أنه حصل قبل مانخسر كلنا .
عفاف بغضب : سحرته الساحره . وفى يوم وليله شغلت قلبه وعقله
سيد : خلاص خلصنا . قلنا محدش يجيب سيرتها تانى .
نزل عاصم فى غضب ومش طايق نفسه .
عفاف: ملحقتش تنام ياعاصم . انا مردتش اصحيك .
عاصم : انا منمتش من الأساس .
ثابت بسخريه : وايه اللى طير النوم من عينيك . مش خلصنا منه الموضوع اللاخبر ده .
عاصم بعصبيه : انت اللى خلصته يابوي . انت السبب . مكنش لازم توافق .كان لازم ترفض
ثابت بنرفزه : انت ايه اللى چرالك . مش عيب عليك تبقا راجل اد الحيط أكده .ومعرفش تتحكم فى نفسك . الموضوع انتهي . والبت اتجوزت .
عاصم بغضب وجنان : لا منتهاش . ومش هاينتهي بسهوله .قام عاصم مشي .وثابت بينادي عليه بس بدون جدوى
ثابت : روح وراه ياسيد ليعمل مشكله .
خرج سيد وراه .كان عاصم ركب عربيته وطلع بيها زي المجنون . سيد كمان ركب عربيته عشان يلحقه .
فى فيلا الجارحي . حمزه خبط على نورهان . واذنت له بالدخول . دخل لقاها قدام المرايا بتكمل لف طرحتها .
حمزه : ايه ده انا فكرك لسه نايمه .
نورهان : بصراحه منمتش . معرفتش انام .
حمزه : انتى كده هاتتعبي على فكره
نورهان : متقلقش انا تمام .
حمزه : طب لو مش عايزه تنزلي . هخليهم يحضرولك الفطار هنا .
نورهان : لاء انا هنزل أفطر تحت مع ماما سلطانه .
حمزه بأستغراب : ماما . .. نورهان ابتسمت عشان حمزه يكتشف حاجه جديده فى جمالها . الغمزتين اللى بيظهروا بيضيفوا جمال لجمالها .وتابعت : هي قالتي بلاش طنط ديه . وقوليلي ياماما . وبصراحه انا حبيتها اوى ومبسوطه اوى انى هقولها ياماما .
حمزه بصلها بحب .وبمغازله : وهي كمان بتحبك اووي
نورهان اتكسفت من نظرته وارتبكت جدا : طب انا هنزل بقا ..
حمزه بحب : لا استني هغير هدومي وننزل مابعض .
عند السفره . حمزه قرب لوالدته صبح عليها وقبل يديها
نورهان : صباح الخير ياماما .
سلطانه بأبتسامه وحب : صباح الخير ياست البنات . هانمتي كويس .
حمزه : لا منمتش خالص .
مروان كان جاي من خلفهم وبسخريه رد على حمزه
وانت عرفت ازاي أنها منمتش . وانت فى اوضه تانيه
حمزه ضيق عينه وبص لمروان بتوعد : صباح الخير يامروان .
مروان : صباح النور . ولا نقول صباحيه مباركه . حمزه ابتسم بتوعد : متزدش ها . ضحك مروان على زنقة حمزه
مروان بأبتسامه : صباح الخير ياعروسه .
نورهان : صباح النور يا أبيه .
مروان بمكايده فى حمزه : الله . احلى أبيه سمعتها فى حياتى .
حمزه : احم احم . فين شروق يا أبيه .
مروان بشمئزاز : أخص الله يكسفك . ده بق يقول يا أبيه . مش حلوه مش حلوه متقولهاش تاني
ضحكوا كلهم . وبدئوا تناول الفطار وسط مناقرة حمزه ومروان . ونورهان وسلطانه كانوا بيضحكوا عليهم .
جت صالحه عليهم .
صالحه : حمزه بيه .. الحرس بيقولوا لحضرتك .عاصم القاضي بره وعيزك … حمزه وشه قلب بغضب . ومروان وسلطانه اتفاجئوا . نورهان . كانت ماسكه كوبايه الشاي . وبمجرد ما سمعت اسمه اتوترت . والشاي وقع عليها …
سلطانه بفزع : اسم الله عليكى يا بنتى . حصلك حاجه
حمزه انفعل جدا .على نورهان وخوفها من عاصم . وقال بغضب لنورهان : فى ايه مالك خايفه كده ليه . اومال انا لزمتى ايه هنا .مش قولتلك متخافيش .
مروان مسك ايد حمزه عشان يهديه وقاله بهدوء : اهدي يااسد مش كده . البنت خافت .
حمزه لصالحه . افتحوا المضيفه . خليه يستني . وانا هكمل فطاري وابقي اطلعلوا … وبص لنورهان اللى كانت خايفه من انفعاله . كملي فطارك انتى كمان
نورهان بخوف : خلاص شبعت .
حمزه قام وقف مسح ايديه بالفوطه ورماها بغضب على السفره . وقال . الله يلع”نك ع الصبح . وخرج الأسد و وراه مروان .
فى مضيفه الجارحي . عاصم قاعد بغضب ومش على بعضه . دخل حمزه ومروان . عاصم شافهم قام وقف . قرب حمزه ووقف قدامه مباشره . بكل غرور . ثقه . وثبات .
عاصم بأرتباك : اسمع يا جارحي . انا مش جاي فى شر . انا جاي اقولك كلمتين . نورر…( حمزه عينه اتسعت وبتحذير وغضب ) اوعا تنطق اسمها على لسانك
عاصم بغضب : بنت عمي اللى انت اتجوزتها .عشان تحميها مني . طلقها . وانا ها تعهدلها قدامك . مش همسها بسوء. ومعايزش حاجه منها غصبا عنها . وحقها اللى ابوي خده هارجعهولها … ومش هغصبها على حاجه . وهسيبها براحتها لحد ما تطمنلي وتوافق برضاها ..
حمزه بيسمع كلامه وبركان غضب بيثور جواه . بص فى اللا شيء بسخريه . وقاله بمنتهي الثبات
_يعنى انت جاي تقولي أطلق مراتي . عشان انت تتجوزها . انت اتجننت مش أكده .
عاصم : هي خافت مني عشان اكده لجئتلك تتحامي فيك ،وانا بقولك اهو انا مستحيل اءذيها .وهرجعلهم حقهم اللى ابوي اخده منيهم
حمزه بثبات : حقهم حلال عليك انت وابوك ، هي ميعزاش منه حاجه .اللى عندى اكتر بكتير .واسمعني زين ياولد القاضي .بنت عمك بقت مراتي ومافيش قوه على وجه الارض تخلينى اطلقها .لا دلوقتى .ولا حتى بعدين .وانسي انك فى يوم شفتها وانسي انها بنت عمك ،اقولك انسي ان كان ليك عم من الاساس ومتفكرش تمشي من طريق هي مشيت قبلك فيه.واعتبر ان ده اخر كلام عندى ، والا قسما عظما .هتورط نفسك معايا فى مشاكل ليها اول ملهاش اخر
عاصم بص لحمزه وتبسم وبسخريه قال: عجبتك .مش اكده .دخلت دماغك .عشان اكده طمعت فيها ومعيزش تطلقها (حمزه هنا كان بيقرب عليه اكتر ومروان مسك حمزه بأحكام فى قبضتة) وتابع عاصم . سحرتك بعيونها وملكت قلبك بجمالها روضت الاسد . الاسد.اللى محدش قدر عليه . واتحرك عاصم من امامه
حمزه بعصبية الاسد وزئيره : عاصم يا ولد القاضي . هقت*لك . لو هوبت هنا تانى هقت*لك وملكش ديه (مروان لسه قابض على حمزه بأحكام وحاوط جسمه بذراعيه .لو افلت حمزه لألتهم عاصم كما يلتهم الاسد فريسته ) وتابع حمزه بغضب وعصبيه هاقت*له يامروان هاقت*له
مروان : اهدى ياحمزه .خلاص غار فى داهيه ومشي ،انسي بقا .كل ده من غيظه .عشان نورهان اختارتك انت ورفضته هو
حمزه بص لمروان بتفكير وهز رأسه بأستنكار : هي مااختارتنيش يامروان . ده امر واتفرض عليها عشان خافت منه
مروان : استهدى بالله .نورهان مراتك وعلى اسمك .تقدر تمم جوازك منها وميبقاش على ورق بس .صارحها ياحمزه .صارحها بحبك ياخوي .ومتكتمش جواك .***
فى فيلا ثابت &كلهم قاعدين على نار من خروج عاصم المفاجئ .حتى سيد مقدرش يحصله .دخل عاصم .قلقهم زال إلى حد ما ..
سيد بقلق : كنت فين ياعاصم .طلعت وراك ملحقتكش
عاصم بغضب : كنت عند الاسد (كلهم بصوا لبعض فى ذهوول )
سيد : ليه ياعاصم مش قولنا بلاها الروحه ديه .
عفاف بسخريه : روحتله ليه . لتكون مفكر ان الاسد شايلك امانتك وهيردهالك بروحتك عنديه
عاصم بغضب لعفاف: يمين بالله لو ما سكتى لطلقك
عفاف بعصبيه : سكتت اهه . (وحطت ايديها على فمها )
ثابت بهدوء : روحتله ليه ياعاصم . انت اكده ارتاحت . ايه قالك هيطلقها ويرجعهالك اياك .
عاصم بسخريه : كنت فاكر .انه اتجوزها عشان يحميها منى ، بس اللى شفته حاجه مختلفه ،حبها .سحرته .دخلت دماغه وعجبته .
سيد بسخريه : ليكون قالك أكده اياك
عاصم : ديه حاجه متتقالش بالكلام ياسيد .بتبان فى العين .وكان باين فى عينه اوى . وضحك عاصم بسخريه وتابع .بنت عمك روضت الاسد ياسيد حمزه الاسد اللى ميعرفش فى حياته غير الجد والشغل. العيله الصغيره ديه .قدرت عليه وظهرت المستخبي فى عنيه ”
فى فيلا الجارحي ** مروان وحمزه لسه فى المضيفه
حمزه لسه مضايق من كلام عاصم .ومروان حاول يهديه
مروان : قوم شوف مراتك . وطمنها . مش تتنرفز عليها .
وتخوفها منك . مش كده يا أسد .
حمزه : انت مشفتش كانت خايفه منه ازاي يامروان! .
مروان : ماهي لازم تكون خايفه . اومال حصل اللى حصل ليه لو ماكانتش خايفه .
حمزه : وتخاف ليه وانا جنبها .
مروان : لسه متعرفكش ومتعرفش مين هو حمزه الأسد . يلا قوم روحلها .طمنها . خليها تشوف حنية وطيبه الأسد . قبل نرفزته وعصبيته . فاهم يا أسد ..انا كمان هروح اجيب شرووق . مش مبطله زن من امبارح
حمزه ابتسم لمروان … فى غرفه نورهان . نورهان كانت قاعده على السرير وكانت خالعه طرحتها . حمزه فتح الباب بسرعه من غير ما يخبط . نورهان اتخضت واتفاجئت بوجوده قدامها
حمزه : انا اسف . خضيتك .نسيت اخبط
نورهان : عادى محصلش حاجه .(حمزه قرب قعد على طرف السرير وهو مرتبك . )
حمزه بتردد : انتى زعلانه مني عشان اتنرفزت عليكى من شويه .
نورهان : لا مزعلتش بس اتافجئت من رد فعل حضرتك
حمزه : مبلاش حضرتك ديه . جربي كده تقولي حمزه من غير حضرتك ولا دكتور .والله أسمى سهل على فكره.
نورهان بفضول : طب مش هاتقولي ايه اللى حصل . وعاصم كان عايز ايه .
حمزه بيغمض عينه بغضب . وبهدوء اتكلم : بصي يانورهان . اولا مش عيزك تنطقي اسمه على لسانك
تانى . ثانيا . اللى حصل مش مهم تعرفيه . ثالثا بقا فكي التكشيره ديه بقا . معئنها مخلياكى زي القمر .
نورهان ابتسمت بكسوف وسكتت ثواني كده .وبصت لحمزه فى عنييه وقالت : هو انا ممكن اسألك سؤال يادكتور حمزه . ملوش علاقه بالموضوع ده .
حمزه بنظره شقيه مليانه حب : ماتسألي عادى هو لازم دكتور ديه
نورهان : لا بجد عايزه اسألك سؤال مُلح عليا من اول ما شفتك .
حمزه : اسألي انا سمعك .
نورهان ضحكت : هو ليه حضرتك . قومتني من مكاني وخلتني ارجع لآخر بينج . رغم انى اعتذرتلك . انى خبط فيك غصبا عنى . يعنى ايه اللى خطر فى بالك وقتها .
حمزه بيتهرب من سؤال نورهان : مش فاكر .
نورهان : لا شكلك بيقول انك فاكر . ومش عايز تقولي
حمزه : ما بلاش .
نورهان بعفويه : لا عشان خاطري قولي .
حمزه بنظره مليانه حب بصدق . ونبره هادئه : ماكنش ينفع كل ما ابص اشوف عيونك الحلوين دول . بتوه فيهم . ومببقاش مركز انا بقول ايه .
نورهان وشها احمر من الكسوف واتوترت جدا من كلامه خصتا هي حست بصدق كلامه فعلا .
حمزه بحب : انتى اللى صممتي اجوبك
نورهان بكسوف : انا مكنتش متخيله الرد ده بصراحه .
حمزه : اومال كنتي فاكره ايه .
نورهان : انا كنت فاكره حضرتك متضايق منى عشان .اتكلمت معاك بطريقه مش لطيفه . والحقيقه .بعد الموقف ده . انا كنت مرتبه نفسي انى هيشل الماده بتاعتك .
حمزه ضحك جدا على كلام نورهان : مش لدرجه ديه
نورهان : لا بدليل . ان حضرتك طردتني من المحاضره . وهددتني . لو اتأخرت مش هحضر معاك لا خر السنه .
حمزه بحب وصدق : هاتصدقينى لو قولتلك . انى عملت كده بس. عشان كنت قعدت كام يوم مش بشوفك . ومش قادر اسأل عنك ( نورهان اتكسفت جدا واتوترت وهربت من عنيه بصت الناحيه التانيه )
حمزه : بتهربي مني ليه انا ماصدقت اتكلم .
نورهان بكسوف وصوت هامس : اتكلم انا بسمعك .
حمزه بحب : نورهان . انا من اول لحظه شفتك فيها وانا مشدودلك اوى .ومبطلتش تفكير فيكى . معرفش انتى سيطرتي على عقلي وتفكيري ازاي … نورهان انتي مصدقانى مش كده .
نورهان بأبتسامه : ايوه مصدقاك .
حمزه بحب : طب وانتي ايه .( نورهان اتكسفت من كلامه ونظراته واتوترت جدا ) وتابع حمزه .. يعنى اطمن ولا ايه ..
نورهان : يعنى افهم من كده انك وافقت تتجوزني . عشان جواك احساس ناحيتى . مش عشان طلبت مساعدتك . يعنى لو كانت اي واحده غيري اللى فى الموقف ده . كنت هاتتجوزها ؟
حمزه بتأكيد : اكيد لاء كنت هاساعدها . بأي طريقه تانيه . لكن مش بالجواز ….وأكمل بغموض .. طب انتى بقا وافقتى ليه تتجوزينى . وكان ممكن تقوليلي احمينى بأي طريقه تانيه من غير جواز
نورهان : مش عارفه . انا من قبل ماعرف مين هما عيلة الجارحي وقبل ما اجي هنا لحضرتك ول أبيه مروان . كان آخر كلام بابا ليا . انى اجيلكم عشان انتوا اللى تقدروا تحمونى . دايما كان بيكلمنى عن عمو حسين اللي يرحمه . واد ايه كانوا أصحاب . رغم انهم بعدوا وكل واحد فيهم فى بلد . بس علاقتهم فضلت مستمره . والغريبه انى ولا مره ربط بين اسمك واسم عمو حسين
بس كان عندى ثقه رهيبه فيك اخدتها من كلام بابا . وتابعت نورهان . كان ممكن اللى حصل امبارح ده كله ميحصلش . لو كنت قولتله اه . كان باين اوى فى عنيه أنه مستعد يعمل اي حاجه عشان اوافق . وانا كنت اقدر استغله واستغل ضعفه قدامى .عشان ارجع حق بابا من عمى كنت اقدر احارب عمي بأبنه . وسهل اوى أنه يبقا زي اللعبه فى ايديا واخد كل اللى اخده من بابا . بس انا اصلا مكنتش طايقه ابص فى وشه . ومستتقله دمه بطريقه بشعه . والكام ساعه اللى قضتهم فى بيتهم . كنت قرفانه من نظراته ليا .
حمزه بغيره : طب خلاص من فضلك متجبيش سيرته تانى .
نورهان بحب : اقصد اقولك جواز بجواز . كنت وافقت بيه هو . وكنت استفدت منه بوقوفوا ضد أبوه . لكن أنا مش عايزه اتجوز انهارده وأطلق بكره .
حمزه بفرح : يعنى افهم من كلامك . انا فكره جوازنا مش مؤقته .
نورهان بحب : انت شايف ايه
حمزه بحب : انا شايف انك طمنتينى جدا . بس ايه مافيش حاجه تانيه . تطمني اكتر .( ابتسمت نورهان )
نورهان بأبتسامه حب : لا فى . بص كده ( نورهان طلعت فونها وفتحته وكانت عامله صورة صفحته الشخصيه اسكرين ومحتفظه بيها ) حمزه ضحك جدا واعترفلها أنه هو كمان عامل كده فى صورتها .ضحكوا جدا هما الاتنين على تصرفاتهم اللى تقريبا شبه بعض . حمزه قام وقف . طب يلا ننزل عشان مروان زمانه جاي . راح يجيب شروق والعيال … نورهان متنسيش تلبسي طرحتك .وغمزلها بحب ..نورهان اتخضت وحطت ايديها على شعرها . واكتشفت أنها قعده كل ده ومش واخده بالها أنها من غير طرحه .
نزلوا سوا .وكان شكلهم مبسوط . وسلطانه فرحت لما لاقتهم بدئوا ينسجموا مع بعض .وحست أن الأسد بدء يُروض وكانت مبسوطه أنه ترويضه مع نورهان بالزات . حمزه مبسوط وعينيه كلها سعاده . قعد جنب والداته وقبل يديها . مروان وشروق دخلوا ومعاهم أطفالهم حمزه سبع سنين واياد سنتين . قامت نورهان وقفت لاستقبال شروق . وشروق سلمت على نورهان بحب وحفاوه شديده وأبدت لها سعادتها الشديده . وقعدوا كلهم بعد السلام . والتعارف .
حمزه الصغير لنورهان : انتى بقا العروسه .
نورهان بحب : ايوه انا
حمزه الصغير : انتى حلوه اوى اوي
الأسد الكبير : ابنك بيعاكس مراتى يامروان
حمزه الصغير : اسمك ايه بقا
نورهان : أسمى نورهان
حمزه الصغير بعفويه: الله اسمك كمان حلو اوى .
حمزه الكبير : مروان ابنك بيقطع عليا . بيقول اللى انا لسه مش عارف أقوله . ( كلهم ضحكوا )
نورهان : وانت بقا اسمك ايه ؟
حمزه الصغير: أسمى على اسم عمي
نورهان : اسمك حمزه .
حمزه الكبير : اه حمزه بس .شوفتى سهله ازاي .
الصغير : أسمى حمزه الأسد . عشان أنا أسد زي عمي
نورهان : يا لهوى على السكر . تعالى بقا احنا شكلنا هنبقا صُحاب اوى . ( جرى الأسد الصغير .على نورهان وحضنها بشده ) حمزه الصغير : بصي بقا انتى اول ماتخلفي . لازم تجيبى بنت حلوه زيك كده . عشان أنا هتجوزها … ( كلهم ضحكوا على كلام الأسد الصغير )
حمزه الكبير : الواد ده يرجع بيت جده تانى .
شروق بهزار : اخيرا عشت وشفتك متجوز . وشكلك واقع لشوشتك . (حمزه .بص لمروان بغموض وتوعد وبسخريه لطيفه قال)
حمزه وهو بيبتسم لمروان : مروان حبيبى بير اسرار . تسلم يا غالي .
شروق ضحكت على حمزه ونظرته لمروان .ومروان اللى عمل نفسه مش فاهم حمزه بيتكلم على ايه
سلطانه بحب : شوفتي بقا يانورهان .ديه شروق بنتى الكبيره . وانتى كمان بنتى الصغيره . الحمد لله أن ربنا رزقني بيكم .
نورهان : ربنا يخليكى لينا ياماما .
شروق بحب : سوسو ديه العشق .حبيبتى ياسوسو
نورهان : بس انا ملاحظه انك بتتكلمى مصري . مش بلكنه صعيدى
شروق : انا كمان عشت فى مصر وفترة دراستى كلها كانت فى مصر ..وبتكلم صعيدى .وبحب اتكلم صعيدى كمان .
نورهان : انا بقا اللى اتفاجئت بدكتور حمزه وهو بيتكلم صعيدى .
شروق بأستغراب : ايه .ايه .ايه .فى واحده تقول لجوزها يادكتور . خلاص بقا يامروان من هنا وجاي هقولك يا مروان بيه
مروان بهزار : لاء قوليلى يا أبيه
كلهم ضحكوا من قلبهم وكأن وجود نورهان زاد من سعاده البيت
شروق: قوليلى بقا صحيح اديتى عاصم على قفاه ورفضتيه قدام كل العيله .
نورهان .غمزت شروق .احتراما لوجود حمزه .
حمزه بص لشروق : شروق بلاش السيره ديه لو سمحتى
شروق : خلاص .خلاص كنت عايزه اعرف اللى حصل
حمزه : يعنى عايزه تفهمينى . ان مروان محكاش كل حاجه وكأنك كنتى .موجوده معانا .
مروان بهزار: انا . لا محصلش
نورهان : طب وفيها ايه يعنى ما هو الجواز كده مشاركه
بابا الله يرحمه كان بيحكى لماما كل حاجه . والمشاكل اللى مش بيكون عارف يحلها . بيحلوها مع بعض . وكان دايما يقول . مش برتاح غير لما بحكي كل حاجه فى البيت .
شروق : بس الست لما بتحكى حاجه للراجل . بيقول عليها رغايه
نورهان بتأكيد : صح . انا معاكي جدا . عشان كده الست الذكيه لازم تتجنب الثرثره .وبلاش تتكلم معاه فى التفاهات . ممكن الحاجات الجانبيه ديه تفضفض فيها مع اختها . مامتها . صديقتها . عشان الراجل بيمل بسرعه
شروق بسخريه : ايوه . هو يمل بسرعه . لكن هو يجي ويتكلم فى اي تفاهات عادى .مش كده …
نورهان بغمزه لشروق : ماهو لازم تسمعي التفاهات .قبل الحاجات المهمه .عشان لو مسمعتيش . انتى . هيروح لواحده تانيه تسمعها عادى جدا
مروان بأعجاب ومكايده لحمزه : شفت الذكاء . شكلنا داخلين على مرحله جديده لترويض الأسد ياولاد .
حمزه بتوعد وهزار: اصبر عليا يا ابو الاسد .
سلطانه بجديه : نورهان معاها حق . الست والراجل . فى مركب واحد .والمركب عشان تمشى محتاجه مجدافين … الرسول عليه الصلاة والسلام. كان بيقول للمسلمين امركم شورى بينكم … وهو سيد العالمين لكن لابد من المشاوره
مروان : يعنى انتى ياحجه ابوي الله يرحمه كان بياخد رائيك
سلطانه بتأكيد : طبعا كل كبيره وصغيره فى البيت ده حصلت بعلمي وبمشورتي . القوامه ياابني مش أن الراجل يتمرجل على الست بقوته . القوامه يعنى أن الراجل يحتوى الست بحبه ليها وحنيته ….
كلهم بيبصوا لسلطانه بحب واعجاب . دخلت صالحه تبلغ بوجود ضيوف لسلطانه .
سلطانه : مين ياصالحه
صالحه : الست رجاء والست صفيه . عمات الانسه نورهان. نورهان قامت وقفت فى مكانها بخوف ووو….

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية ترويض الأسد)