رواية مشاغبه في بيت الأكابر الفصل الرابع 4 بقلم بشرى شريف

اشهب بص ليهم و قال: مش فارق معايا الكلام دا و انا هتجوز سيلين و طلع و سابهم

الاب: شايفه ابنك

الام: لو هو بيحبها سيبه

الاب بغضب: لااااا طبعا

الجدى اللى جت من ورا و قال: انت تعرف انا كنت فقيره اوى كنت ساعت بنام من غير اكل من كتر الفقر و لما اتجوزت ابوك كنا فقرا بردوا بس ابوك فضل يشتغل و يشتغل لحد ما كبر و انت اتولدت ليت نفسك عايش فى عز عارف او ابوك كان مشتغلش كان زمانك مكان البنت اللى انت بتتريق عليها دى و اخر قرر عندى لو اشهب متمسك بالبنت دى انا هجوزهاله

عز الدين: انتى كدا ها تعصى الواد على يا امى

مريم: يا عز مش مهم المستوى المهم الاخلاق و طلما اشهب متمسك بيها كظا يبقى اخلاقها كويسه

عز: لااااا بعنى لاااااا

دخل اشهب و قال: تمام حاضر يا بابا

عز: انت كدا ابنى

اشهب: بس انا هسافر و مش ها تعرف ليا طريق

عز بغضب: بتهددنى يا ابن الكل*ب

اشهب: و لا عاش و لا كان انا بس بقول اللى ها يحصل

الجده سعاد: خلاص يا اشهب انا بكرا ها روح معاك اشوف البنت دى

اشهب قرب و باس راسه و يدها و قال: ربنا ما يحرمنى منك ابدا

عز بص بغضب و قام و مشى

سعاد: مريم قومى معاه

مريم: حاضر

سعاد: ها يا اشهب احكى عنها

اشهب سرح فى جمالها و طيباتها و قال: عارفه اول مره اكون متشتت كدا هى دكتورة اطفال و ملاك زيهم بضبط طيبه اوى شغاله معايا فى المستشفى من شهر فشهر دا انا حبيتها اوى او بمعنى اصح عشقتها دا غير انى برقبها قبل ما تيجى المستشفى اصلا

سعاد: ازاى يا بنى

فلاش باك

اشهب كان خرج من محل و لسه ها يركب عربيته لقه بنت بتعدى الطريق و مش واخده بالها من الع، بيه النقل اللر ها تخبطه و جرى عليها و شدها

سيلين بغضب: ازاى تعمل كدا

اشهب بغضب: انتى غبيه العربيه النقل كانت ها توسد

سيلين باحراج: احم احم مكنتش واخده بالى

اشهب: لا ابقى خدى بالك كويس بعد كدا

سيلين: شكرا و اسفه على طريقتى

اشهب: مافيش حاجه تحبى اوصلك

سيلين: لا معايا العربيه بتاعتى بعد ازنك و مشيت

اشهب بص عليها لحد ما ركبت العربيه و انطلقت و اشهب انطلق وراها اشهب فضل مراقبها فتره كبيره و هو اللى جبلها شغل المستشفى اصلا

باااااك

الجدى: متخافش يا اشهب طالما انت بتحبها اوى كدا يبقى ها تتجوزها بس احكى عنها اكتر

اشهب فضل يحكى عنها و بعد وقت الجده: يعنى هى بنت مليونير

اشهب: اه

الجده: طب ليه ما قولتش

اشهب: عمها يبقى صاحب بابا و انا مش ها قول لبابا اصلا غير لما اطامنا انه حب سيلين و هى فقيره معنى كظا انه ممكن يساعدنى انى اجيب حقها

الجده: تمام يا ابنى يلا اطلع نام

نروح عند عز و مريم

عز: لا يامريم

مريم: يا عز يا حبيبى هو شكله

عز بص ليه و سكت (احنا نمشى من هنا احسن كفايه عليكم كدا و اصلا عز دماغه جز،مه قديمه فا انسى يا مريم) عند سيلين كانت فى الاوضه بتاعتها و بتقرأ كتاب عيون الصقر لحبيبت قلبى اسراء هاشم و كانت لسه فى اولها

سيلين: ايوه يا عين يا جامده هو يستاهل القلم دا

سيلين: يا نهار ابيض اجرى عين الجرى الجدعنها كلها فى المواقف دى

سيلين: يعنى عليكى يا عين دا صقر ها يبهدلك و كل دا علشان قلم دا انت مفترى

تانى يوم سيلين كانت قعده فى المكتب بتاعها و بتقرا الروايه و دخل عليها اشهب و سعاد و هى مش واخده بالها

سيلين بحزن: صقر

سعاد: مين صقر

اشهب: ممكن يكون حد فى الروايه

سعاد: اااااه

اشهب: سيلين

سيلين بخضه: انت هنا من امتى

اشهب: من شويه

سيلين: طب عدى عليا فى وقت تانى عايزه اعرف ايه اللى ها يحصل

اشهب: نعم يختى

سيلين: يوه بقى عايز ايه

اشهب بغيظ: عايز اعرفك على جدتى

سيلين و هى بتبص حاوليها بتقول: اوكى بس هى فين

اشهب: انتى عاميه ما هى واقفه جنى اهى

سيلين: فين دى يا بنى

اشهب بص لقه جدتها واقفه و قال: ما اهى يا عميه

سيلين: *********

اشهب بصدمه: نعم يختى

ياتر سيلين قالت ايه و ايه اللى ها يحصل

يتبع