رواية ندى والذئب الفصل الرابع عشر 14 بقلم منصور سيد

رواية ندى والذئب الفصل الرابع عشر 14 بقلم منصور سيد

رواية ندى والذئب البارت الرابع عشر

رواية ندى والذئب الجزء الرابع عشر

رواية ندى والذئب الحلقة الرابعة عشر

خبيت ليه عليا ان عندك اخ توأم فشاور لها لاننا اتفقنا ان كل واحد منا فى طريق وانا بصراحه كنت بخجل من عميله ومش عاوز حد يعرف انه اخويا وده من زمان وانا حكتلك عنه بس ما قولتش ان الشخص ده اخويا فقالت له انت عارف لوحصل وخبيت عليا حاجه تانى احنا هنفترق طول العمر فشاور ليه بأن فى حاجه تانيه مخبيها عليكى لازم تعرفيها عشان نصفى كل حاجه ونبتدى من جديد فقالت حاجة ايه فقال انا ماقتلتش حد ياندى خلاص مش قادر اخبى حاجه عنك تانى فقالت ايوه ما انا عارفه مش تقصد زوجتك وبنتك ما والدى راح وعرف انهم عرفوا انك مش اللى قتلتهم بس انت ناسي انك قتلت واحد من اللى قتلهم اللى ذبح زوجتك وقتل بنتك فقال بالمشاوره حتى ده مش انا اللى قاتلته انا مارضتش اقولك الاول عشان حاجتين عشان ما كنتش حابب اعرفك انى عندى اخ مجرم والحاجه الثانيه انى مابنش امامك جبان زى ما الكل قال عليا فى الاول فقالت مش فاهمه تقصد ايه فشاور هحكيلك انا لما اتهجموا عليا وقتلوا ززجتى وبنتى امام عينى وماقدرتش عليهم اصابنى حالة خوف وهلع وجريت وسط الناس وانا سامعهم وهما بيقولوا ليه قتلتهم عملوا ايه المساكين عشان تقتلهم حرام عليك وهربت ومادفعتش عن نفسي ولا نطقت من بعد الصارخ اللى راح فى صوتى ورحت جريت على اخويا ولما شاف حلتى حاول يفهم منى فى ايه بس صوتى كان راح من الصريخ والصادمه وماكنش فاهم قصدى قاعدنى وحاول يهدينى وبعدين قال لى

احكى لى فى ايه ففضلت افهم فيه بالاشاره لحد مافهم فقال لى وتعرف حد منهم قولت له اه فاخذنى واخذ حد تانى معاه وفضلنا نراقب المكان اللى كنت بشوفه فيه لحد ما شوفته فى مكان منهم وشاورت لسليم عليه راح هو واللى معاه وثبتوا بالسلاح وركبوه سياره كانت معانا واخذنا عند منطقه مهجوره وربطه وجيه سليم وادانى سكينه عشان اذبحه و اقتله واخد بطار زوجتى وبنتى لكن اول ما مسكت السكين اعصابى تعبت وانهارت ووقعت السكين من ايدى راح اخويا مسك السكين وقال له شايف عملت ايه فى اخويا بس انا بقى اللى هاخد بطارهم وطار اخويا وراح ذبحه امام عينى وقال لى طول ما انت جبان الكل هيكلك لازم تكون وحش عشان الكل يتجنبك ويعملك حساب وبعد ما فوقت لقتنى مسكت فيه وبقوله اقتلته ليه دا طارى وكان لازم انا اللى اخده فقال لى ما كان امامك ما قتلتوش ليه عشان انت جبان والجبان مالوش مكان فى الزمن ده وفضلت فى البيت بتاع اخويا وبقت ما بنمش لان كل ما عينى تغمض يجى صوت اخويا فى ودانى اصلك جبان وكمان الاقى زوجتى وبنتى يجولى فى نفس الحلم ويقولوا لي مكناش نعرف انك جبان وماتقدرش تاخد طارنا واخوك هو اللى خده وبقى الصوت فى ودانى انت جبان وبقيت بتدرب مع اخويا عشان اطلع الجبن ده من جوايا وكنت بتدرب بكل غل وقسوه ومرت الايام لحد ما فى يوم جه السارق اللى دخل عليا ده ولقتنى اتجننت واتصعرت عليه وبقت كلمت انت جبان ترن فى ودانى زى صدى الصوت واقتلته زى ما وصفت ليكى قبل كده بس ده كان تحت تأثير نفسي انا ما حستش الا وانا ماسكه من رقبته بأيد واحد ه وبقطع ذراعه بسكين وبكله بأسنانى وما فوقتش الا وهو ميت فى ايدى ولقتنى بصرخ زى عواء الذئب كأن كبت جوايه بيخرج فقالت ندى طب وليه كدبت عليا الاول فقال خوفت تقولى عليا جبان زيهم فقالت ندى اقول عليك جبان وانا عمرى ما حست بامان زى اللى حسيته وانا معاك رغم اللى كنت فيه وضحكت وقالت ومخبى ايه عليا تانى ياسي فارس اوعى تكون بتتكلم وبتضحك عليا فشاور وقال ياريت وضمها لحضنه بذراع واحد فقالت له بابا فشاور فين قالت اللى قدامك ده فراح شايل ذرعه بسرعه من عليها وشاور لها مش تقولى اي حاجه هو ايه انتى اللى خارصه فضحكت وعرفتهم على بعض وراح شاور كانه بيستأذن من والد ندى ومسك ايدها ودخل بيها عند سليم وقف والدها وقال بينه وبين نفسه ده اللى بيقولوا عليه طيب وغلبان واول ما دخل عند سليم هو ندى شاور لسليم بيتشكر له انه اخد باله من ندى فقال سليم للدرجة دى ما كنش همك نفسك وكل اللى فى بالك ندى وبس ايه انت سحراله ياندى ولا ايه دا انتوا ما تعرفوش بعض من فتره يعنى فقالت ندى انت هتحسدنا ولا ايه وبعدين انا حسه انى اعرف فارس من زمان لا ياستى احسد ايه ربنا يسعدكم يارب فشاور فارس لسليم وقال شد حيلك كده عاوزينك تلاقى نصفك التانى انت كمان قال لا يعم طب انت مغفل انما انا بحب اكون حر اطير وارسى على اي شجره عجبتنى فسدت ندى ودان فارس باصابعها وقالت ايه ياسي سليم انت هتبوظلى فارس ولا ايه وقالت لفارس اوعى تسمع الكلام ده وتقلده دا انا اموتك فشاور فارس انا عينى مش شايفه غيرك وشاور لسليم بأيده تانى مافيش فايده فقال سليم لا بجد انا خلاص هتوب عن الشقاوه بس هساعد حضرة الظابط فى مسك العصابه اهو منها نرتاح منهم ومنها اكفر عن شويه من اللى عملته فقال فارس رجلى على رجلك فقال سليم لا ياحبيبى خليك انت مع القمر بتاعك وسبنى انا

اصفى الحسابات دى لوحدى فشاور فارس مستحيل اسيبك تانى لوحدك ولا انت لسه فاكرنى جبان انا اتغيرت ياسليم فقال له انا عارف بس المره دى انا اللى بطلب منك تسبنى لوحدى فقال فارس انا خايف عليك انا قلبى مش مطمن فرد سليم ماتقلقش عليا عمر الشقى بقى وكان كتب الدكتور لسليم على خروج خرجوا هما الاربعه على الشقه وسند فارس سليم ودخلوا هما الاثنين الغرفه التى نام بها سليم من قبل ودخلت ندى مع والدها غرفته وكانت خارجه فاسمك والدها يداها وقال لها انا عاوزك احنا فى موضوع كنا مأجلينه لما تخلص مشاكل فارس فقالت موضوع ايه يابابا فقال موضوعك انتى وفارس فقالت انا كنت فكره انك حسيت بحبى ليه وان حضرتك وافقت خلاص فقال لا طبعا انا مش اب لعشر بنات عشان اقول اه لو بنت خاب حظها يتعوض فى الباقى ياندى انا مليش غيرك وانا مش هعيش ليكى بقيت العمر وملكيش اخ ياخد باله منك ويكون سندك لو حصل لى حاجه وانا ماقدرش اسلمك بأيدى لمجرمين دول قتلين قتله وملهمش مستقبل تقدرى تقولى لى هيشتغلوا ايه دول وبذات فارس هيشتغل ايه وهو اخرص وهيصرف عليكى منين انا عاوزك تفكرى بعقلك يابنتى ما تخليش السكينه تسرقك واوهام الحب تخدعك وتصحى على مافيش وضياع والله واعلم انا هكون موجود ليكى ساعتها ولا لا فقالت بس يابابا انا فقال خلاص انتهى الموضوع فى الكلام ده انا صبرت عليكى كتير بس خلاص مابقاش له لازم الصبر فارس اخوه معاه واطمنه عليه هما يروحوا لحلهم واحنا نروح لحلنا لا هما شكلنا ولا احنا منهم وده الكلام اللى هقوله لفارس الصبح فندى قالت ارجوك يابابا لا ارجوك لو عملت كده انا همشى معاهم فقام والد ندى ورفع يديه ليضربها.

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ندى والذئب)