رواية ذات 17 عاما ولكن الفصل السابع والثلاثون 37 بقلم آية طه

رواية ذات 17 عاما ولكن الفصل السابع والثلاثون 37 بقلم آية طه

رواية ذات 17 عاما ولكن البارت السابع والثلاثون

رواية ذات 17 عاما ولكن الجزء السابع والثلاثون

رواية ذات 17 عاما ولكن الحلقة السابعة والثلاثون

امسك جاسر برهف وقربها منها:انا مش قليل الادب هما اللى بيجرو ورايا وبيقعو فى حضنى اعمل ايه انا وانتى مالك بتتكلمى بعصبيه كدا ليه انتى غيرانه.
رهف:انا انا غيرانه لا طبعا انت بتهزر.
جاسر:امال ايه العصبيه دى والانفعال دا كله.
رهف:علشان انت ضحكت عليا وطلعتنى هبله قدام امك.
جاسر:انا ليه عملت ايه.
رهف:انت مش قولتلى ان انا لما اسمع كلامك فى اوضه النوم كدا دى حاجه حلوة ولما سالتك يعنى ايه قولتلى لما تكبرى اكبر اكتر من مامتك.
جاسر:لحظه واحده انتى قولتى كدا لامى برا.
رهف:هى اللى عماله تسالنى اسئله غريبه ومش فاهمه منها حاجه.
جاسر:اسئله زى ايه.
رهف:احنا قاعدين فى اوضه واحده ولا لا وحصل بينا حاجه ولا لا واحنا كويسين واحنا زى المتجوزين ولا متجوزين فعلا وحاجات كدا مش فاهمه منها.
جاسر:ياسلام وانتى علشان مش فاهمه فقولتلها انك بتسمعى كلامى فى الاوضه امال لوكنتى فاهمه كنتى قولتى ايه.
رهف:اسكت والنبى علشان انا قولت كدا وامك زعلت ووشها اتغير وهى كمان مش فاهمه زى بالظبط وانت ضحكت عليا قولتى لما اكبر هفهم ومامتك اهى كبيره ومش فاهمه بردو طلعتنى هبله وخلاص.
جاسر:احلى هبله والله دى احسن حاجه عملتيها ولا قولتيها النهارده يلا بينا بقى نخرج لهم وجارينى فى اللى هعمله ها وخليكى طبيعيه فاهمه.
رهف:يعنى ايه.
جاسر:يعنى لا تعترضي على حاجه ولا تناقشي ولا اي حاجه لحد ما يمشو بس واعملى اللى انتى عايزاه ماشي خلاص يلا بينا.
وخرجو من الغرفه الى صاله.
جاسر:اهلا وسهلا شرفتونا ونورتنا والله.
وبدا فى السلام على امه وهو يقبله يدها وراسها ثم خالته اخذها بالحضن ثم خلود التى استغلت الفرصه وحضنت جاسر بقوة.
خلود:ازيك ياجاسر وحشتنى قصدى وحشتنا.
ليبعدها جاسر من حضنه بهدوء.
جاسر:وانتو كمان ليكو واحشه والله عاملين ايه.
لينظر على رهف ليجدها مستشاطه غضبا وغيره ليمسك بيديها ويجلسو ويقربها منها فى محاوله للفرار يمسك بوسطها ويقربها اكثر ويهمس فى اذنها:اهدى ماتفرجيش علينا الناس اقعدى هاديه وساكته.
رهف:لا ميصحش لما اقعد هنا الست خلود تقعد فين على رجلك.
جاسر:ايه اللى جاب سيرتها دلوقتى اهدى متخليش شكلنا وحش قدام الضيوف عيب.
رهف:بعدين لينا كلام انا وانت بعدين.
جاسر:ياساتر ايه النظره دى انا هنزل مع امى وهى نازله.
ويبتسم على الخفيف.
نرمين:ايه ياجاسر ماتسيب عروستك وتتكلم معانا مهى قدامك طول الوقت يابنى.
جاسر:معلش بقى يا امى عرايس جداد بقى.
نرمين:يابنى احترم نفسك عيب اذا كان مش عشانا انا وخالتك بنت خالتك قاعده عيب.
جاسر:خلود مش غريبه يا امى دى اختى الصغيره دا انا ياما كنت بقعدها على رجلى وانيمها.
نرمين:مهى مبقتش كدا كبرت يابنى وبقت عروسه اهى.
جاسر:يلا عقبالك ياخلود.
خلود:والله عال ياابن خالتى بتعرف تتبسط مهما كانت الظروف احلى حاجه فيك بصراحه.
جاسر:الظروف يعنى ايه.
خلود:اه قصدى يعنى ظروف جوازتك.
سحر:بس بقى ياخلود هو كل ماينسى نفكره سبيه فرحان بينا الله اعلم هو عامل ازاى من غيرنا.
رهف:عن اذنكم اروح احضر السفره علشان تتغدو معانا.وتقوم رهف وتذهب للمطبخ وعيونها مليانه دموع لاحظها جاسر.
جاسر:انا مش،فاهم منكم حاجه انتو عايزين تقولو ايه.
سحر:احنا عرفانا ياحبيبى ان جوازتك دى عطف على بنت عمك وسترك ليها انت طول عمرك شهم وابن وبلد ابن ابوك صحيح بس خلاص يابنى مش هتفضل معطل حياتك عليها يعنى انت كمان شوف نفسك مانت كدا كدا هطلقها مهو مستحيل جاسر ثابت ياخد بواقى حد تانى.
جاسر بعصبيه وبصوت جهورى:لولا انك خالتى وفى بيتى هيكون ليا رد تانى ليكى ايه اللى انتى بتقوليه دا انتى جايا لحد عندى وفى نص بيتى علشان تتكلمى على شرف مراتى والمفروض بقى انا اعمل ايه اقعد ابرر واشرح وكدا ولا اسمع واسكت.
سحر:يابنى انا خالتك ستر وغطا عليك وانا بتكلم من حبي ليك ولمصلحتك وبعدين البت ذات نفسها عارفه ومتاكده السبب من الجوازه دى ايه علشان كدا سامعه وساكته ملهاش رد عليه اصلا.
جاسر:هو انتو كمان قولتو الكلام دا لرهف طب بصى بقى ياخالتى رهف مراتى واحسن واشرف بنت فى الدنيا وانا بحبها علشان كدا اتجوزتها ومش هطلقها علشان مقدرش اعيش من غيرها تمام كدا ومسمعش كلام تانى فى الموضوع دا علشان مش هعرف امسك نفسي اكتر من كدا انا مقدر انك خالتى وفى بيتى.
سحر:شريفه مين وبتحب ايه دا انت لحد دلوقتى مش متاكد من كلامك دا اذا كانت شريفه ولا لا خصوصا يعنى انه محصلش حاجه وهيحصل ازاى وهى عارفه ومتاكده انها هتتفضح دا اذا كانت لحد دلوقتى مش قايلالك على الحقيقه وبعدين دى ميتقالش عليها مراتى يتقال عليها يتربى فى عزك ربنا يخليها لابوها وامها لانها بصراحه صغيره عليك اوى ياجاسر فى السن والعقليه وانت الف واحده تتمناك ليه تظلم نفسك كدا انت خلاص عملت اللى عليك وسترت عليها سبها بقى تكمل حياتها وانت كمان تشوف حياتك وتفرح امك وتخلف وتخليها تشوف عيالك دى وهبت حياتها وعمرها ليك انت واخوك.
جاسر:طب ياخالتى انتى مين سمحلك تتكلمى فى خصوصياتى انا ومراتى وبعدين حضرتك هتفهمى اكتر منى انا بقولك بحبها ومقدرش اعيش من غيرها دى اسباب كفايه تخلينى اتجوزها وكمل معاها اى حاجه تانيه مش مهم وقفلى الموضوع دا علشان لحد دلوقتى انا مش عايزك تزعلى منى.
سحر:طب وامك دى ملهاش حق عليك تفرح بيك وبعيالك.
جاسر:ليها طبعا وانا قولت بعد مارهف تخلص دراسه السنه دى هبقى اعمل فرح واعزم كل الناس وبعد ماتخلص دراسه نبقى نفكر فى عيال وكدا.
سحر:يالهوى فرح وتعزم انت عايز فضحتنا تبقى بجلاجل وهى امك هتعيشلك لحد ماالست هانم تخلص دراسه وتخلف يامين يعيش يابنى والله مش عارفه انت بتعمل فى نفسك كدا ليه.
جاسر:فضيحه ايه ياخالتى فيها ايه لما اعمل فرح مش انتى لسه قايله كدا دلوقتى فرحنا وفرح امك.
سحر:ايوة يابنى قولت بس لما تتجوز منها تبقى فضيحه طبعا انت عايز الناس تقول عليناايه.
جاسر:والله والناس هتتكلم ليه اصلا.
سحر:لازم تتكلم لما تلاقيك متجوز واحده صغيره هيتكلمو ياما هيعرفو السر وانك بتستر عليها ياهيقولو انك اتهبلت وبقيت تتجوز بنات صغيره وطلق وتتجوز اللى اصغر منها وانت عليك بايه كل دا يابنى.واللى مش هيعرف يتكلم ادامك هيتكلم وراك يبقى دى الفرحه اللى انت عايزاها

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية ذات 17 عاما ولكن)