رواية صاحب الوردة البيضاء الفصل الرابع 4 بقلم آلاء إيهاب

منه بصوت عالى وبكاء : بقولك هموت نفسي لو ملغيتش العرض داا انا مش صفقه عشان تبيع وتشترى فياا … انت اييي حرااام علي…ولم تكمل حديثها 

… : منننه 

التفتت منه ثم قالت بنحيب : نادر !! انت اى الى جابك ؟!!!

نادر : اى ال انتى بتهببيه داا ارمى الى ف ايدك 

منه بهدوء  : نادر امشي من هنا 

نادر بعصبيه : مش هغور ارمى الزفت الى ف ايدك دااا بقول 

منه ببكاء : نادر انا عايشه كانى مش عايشه انا تعبت من الحياه دى 

نادر باستعطاف : طيب اهدى بس وشيلي الى ف ايدك وانا اوعدك كل شئ هيكون تمام والله

منه ببكاء وحب : نادر انا عايشه بس عشانك بقالي ٢١ سنه مستحمله وانت السبب يا نادر انا كنت مستحمله كل دا عشانك انت ، بس دلوقتى هما عاوزين يبعدونى عنك ، عاوزين يدفنونى بالحيا يبقا انا كدا كدا ميته يا نادر هعيش ليييه قولى انا هعيش لى 

نادر : عشانى انا ، انا والله بحبك ومش هسيبك 

الاب بتصفيق : هاايل حلو اوى الشو دا انا ك بهير انبهرت النهايه امتى بقا 

منه : انا هقولك النهايه ** ثم قامت بجرح يدها 

**** اتجه نادر اليها هو وامها 

نادر ببكاء : اى الى انتى عملتيه داا ، اطلبوا بسرعه الاسعااف 

الام : حرااام عليك الى انت بتعمله دااا انت اى ياخى مبتحسش حراااام عليك 

نادر بعصبيه : انتوا جايين تتخانقوا دلوقتى رنوا على الاسعااف بسرعه البت هتتصفي 

** جرت الام ثم اتصلت بالاسعاف ولم يخلوا الجو من نحيب الام ولا من محاولات نادر لكتم النزيف حتى جاءت الاسعاف 

الاب : انت رايح فين ؟!

نادر : رايح معاهاا 

الاب : انت مين اصلا اتفضل امشي مش عااوز اشوف خلقتك تانى 

ذهب نادر مسرعا وصعد الى سيارته واتبع سياره الاسعاف حتى وصلوا ودخلت منه غرفه العمليات 

الاب : انت اى الى جاابك !! انا مش قولت مش عاوز اشوف خلقتك دى 

نادر : قسما بربي ان ما سكت لاكون مبلغ عنك انك انت الى عملت فيها كدا انت اب انت ، دا الحيوااان بيحس اكتر منك كااان نفسي احترم فرق السن الى بينا بس انت متستاهلش ، كل الى اقدر اقولهولك ان ورحمه امى ف تربتها لهدفعك التمن غالي 

الاب : خلصت ؟ 

نادر : انا نفسي افهم انت جايب الب…

الشرطى : اى الى بيحصل هناا

الاب : الاستاذ دا اقتحم بيتنا وكان عاوز يخطفها واثناء المشاجره السكينه ال كانت ف ايده جت ف ف ايدها 

الشرطى : الكلام دا صح يا نادر

نادر : ازيك ياعمى الاول ، اكيد لو كان صح مكانش زمانى موجود هنا + الراجل دا هو السبب ف كل الى حصلها انا كنت رايح اكلمه لقيت البيت مقلوب ولحد الان معرفش اى الموضوع بس اسأل امها اهى 

الظابط : ماشي يا نادر روح شوف انت شغلك 

نادر : الموضوع يخصنى يا عمى يخلص بس وهبقي اروح

الظابط : طيب براحتك ، انتى امها ؟

الام ببكاء : ايوه ياباشا انا

الظابط : اى الى حصل بالحرف 

الام بخوف وهيا تنظر لزوجها : محصلش حاجه انا مكنتش هناك

الضابط بتفهم: خد يا عسكرى الاستاذ فسحه ف الاوضه شويه

العسكرى : حاضر يا فندم ، قدامى 

الاب : انا مش ماشي من هنا

الضابط : تتفسح ف الاوضه ولا تتفسح ف السجن ؟! انهى احلى !

** ذهب الاب مع العسكرى 

الظابط : اى الى حصل بقا بالحرف

الام وقد ازداد بكاءها : ياباشا فى كان عريس ……………..

نادر : يابن ال***** 

الظابط : ماشي انا هتصرف معاه زائد بقا عاوز منك خدمه للغلبانه الى جوا اسمعى كل كلمه هقولهالك وتنفذيها بالحرف 

الام : حاضر يا باشا 

الظابط : بعد ما تفوق وتطلع من العمليات …………. فهمتى 

الام : بس دا كدا ممكن يتعدم 

الظابط : انتى عاوزاه ؟!

الام : لا طبعاا.

الظابط : بس يبقا سيبيلي الموضوع 

نادر : مش عارف اقولك اى والله يا عمى بجد شكرا انت مش عارف الموضوع دا مهم بالنسبه لى ازاى 

الظابط بغمزه : هنشوف الحكايه دى بعدين 

خرجت الممرضه بسرعه 

نادر بلهفه  : هيا عامله اى دلوقتى 

الممرضه : الحاله بتنزف ومحتاجه نقل دم بسرعه هيا فصيله دمها اى 

الام : o- 

الممرضه : حد هنا نفس الفصيله 

نادر : لا انا فصيله دمى a+

الام : وانا فصيلتى a برضوا والعمل 

الممرضه : احنا كمان معندناش نفس الفصيله شوفوا بسرعه اى حد نفس الفصيله عشان في خطر على حياتها 

الام : ابوها نفس الفصيله 

ذهب نادر بسرعه الى الاب

نادر : منه محتاجه نقل دم بسرعه فى خطر على حياااتها 

الاب ….