رواية دموع عاجز الفصل الثالث 3 بقلم منصور سيد

رواية دموع عاجز الفصل الثالث 3 بقلم منصور سيد

رواية دموع عاجز البارت الثالث

رواية دموع عاجز الجزء الثالث

رواية دموع عاجز الحلقة الثالثة

صفاء الجليسه:ايه هو مش طفل صغير لا انا ما كنتش فاهمه كده
احمد:اه انا اسف انا ما ذكرتش التفصيل على العموم احنا فيها
نوضح كل حاجه
صفاء؛بس انا مش هينفع اكون جاليسة لشاب انا كنت فاكره انه طفل صغير معلش انا اسفه بعد اذنكم
حازم لف كرسي العجل بتاعه وهو بيقول انا كنت عارف ان ده اللى هيحصل كنت سبني اعمل اللى انا شايفه مافيش حد هيتحملنى زي اخواتى
احمد هما دول يتسموا اخواتك انت بتضحك على نفسك
احمد رجع نظر لصفاء قبل ما تخرج :طب ممكن ثانيه بس بعد اذنك ا.صفاء
ووقف يتكلم معاها أمام باب الشقه من الخارج وحازم دخل غرفته فى قمة الحزن والقلق من اللى جي
احمد:ا.صفاء هو حضرتك قلقانه كن ايه اولا ا.حازم انسان محترم جدا
ثانيا :هيكون ليكى غرفه مخصصه بحمامها

ثالثا :مش هنحتاج لبيات الا لظروف طارقه جدا تستعدي لذلك
صفاء:صعب والله يا ا.احمد وحتى لو انا وافقت والدتى مش هتوافق وانا ما اقدرش ادارى عليها
انا اسفه مره تانيه
ا.احمد معلش انى بضغط عليكى بس ظروف حازم زى ما انتى شايفه ومن صعب انه يكون لوحده وأخواته كلهم اتخلوا عنه طمعا فى ورثه اللى والده سابه ليه عشان يكون سند ليه فى الدنيا
ولو تكونى معاه فتره مؤقته لحد على الاقل لما ترجع البنت الخدامه هى صحيح مش بتكون موجوده فى الشقه وقت طويل مجرد ما بتخلص شغل البيت وتمشي علطول بس اهو هتساعد
صفاء:بجد يا ا.احمد انا مقدره ده كله بس مش هينفع سامحنى
احمد:طب ايه رايك تيجى والدتك تقعد هنا معاكى بيتهيء لي ان دى فكره كويسه جدا والشقه بسم الله ماشاء الله كبيره وهتسمح بكده
صفاء فكرت شويه :طب ممكن تديني فرصه اخد رأى والدتى
احمد:تمام بس يكون فى اسرع وقت يعنى لو موافقه يكون الصبح حضرتك موجوده
صفاء:تمام تحت امرك

ودخل احمد لحازم وقال له اللى وصل ليه مع صفاء وبيتأكد انه معندوش مانع من وجود والدتها معاهم بالشقه
حازم:لا ابدا دول حتى يعملوا حس فى الشقه بس يارب والدتها توافق الستات الكبيره بتكون مرتبطه اوى بالمكان اللى عايشه فيه
احمد:ياعم سبها على الله وحتى لو والدتها موفقتش هنقدر نتصرف ان شاء الله
حازم:متشكر اوى يا ا.احمد انت اللى بتعمله معايا ماطلعش من اخواتى اللى من دمى ولحمى
احمد:اولا ايه ا.احمد دى يعنى اقولك يا ا.حازم بقى ويبقى دمنا تقيل كده احمد بس ياعم حازم احنا زى الأخوات
ثانيا:متزعلش من اخواتك هي الدنيا غراهم بس والطمع عمي عنهم بكره يعرفوا انها مش مستهله
حازم:تفتكر هيجى اليوم ده
احمد:قول يارب مافيش حاجه بعيد عن ربنا
انا هنزل دلوقتى ولو اتصلت عليا ولا حاجه هكلمك ولو عوزت اي حاجه كلمنى علطول وبلاش تحبس نفسك فى غرفتك كده اطلع اقعد شويه فى البلكونه روح عن نفسك اتفرج ياسيدى على اللى رايح وجى
يالا سلام

نزل احمد وترك حازم
حازم فعلا سمع كلامه واخد كتاب وراح على البلكونه يقرأ فيه واحمد خرج من باب العماره وماشي
وفجأه سمع صوت حادث اصطدام بسياره
نظر للشارع ليجد احمد ملقى بالشارع سياره صدمته وفرت والناس اتلمت حواليه
حازم اول ماشاف احمد واللى حصل له بقى يصرخ وينده احمد احمد ويلف بكرسيه مش عارف يعمل ايه عاوز ينزل يتطمن على احمد لكن طبعا صعب جدا انه يعرف ينزل لوحده
وظل يدور حولين نفسه بكرسيه ويعود ينظر من البلكونه
وبقى هيتجنن ومش عارف يعمل ايه لحد ما الإسعاف جت واخدت احمد
حاول بقدر الإمكان ينده على حد بالشارع بس للاسف مافيش حد سمعه لانه مش ظاهر جيدا يدوب شايف
وفجأه سمع جرس الباب بيرن
اتجه بكرسيه مسرعا نحو الباب وفتح الباب ليجد.

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية دموع عاجز)