رواية العنيد والمجنونه الفصل السادس عشر 16 بقلم مارينا عبود

تانى يوم صحيت بس ملقتهوش جنبى كُنت هقوم اشوفه بس لقيته داخل وعلى وشه ابتسامه هاديه تخطف القلب

قرب وباس جبينى وقعد قصادى

– صباحيه مباركه يا جميل.

ابتسمت واترميت فى حضنه بخجل” يباركلى فيك

– طيب يلاه قومى وجهزى نفسك عندنا يوم طويل.

طلعت من حضنه وبصتله بتساءل” اممم ناوى على ايه

ابتسم ” عاملكِ كام مُفاجأة هتعِحبكِ وفى فستان هنااا عاوزكِ تلبسيه وانا هستناكِ تحت

هزيت راسى وانا ببصله بفرحه ” ماشى مش هتاخر

سابنى وطلع وانا قومت ومسكت الفستان بفرحة ودخلت اخدت شاور وطلعت لبست الفستان إللى جابهولى وأللى كان لونه بيبى بلو ولبست هيلز لون الفستان وحطيت ميكب خفيف وَطلقت العنان لشعرى الطويل وسبته مفرود على ضهرى ولِبستّ كاب كان شكلها جميل وكان مراد جايبها مع الفستان

نزلت لقيته بيتكلم فى الفون وكان لابس بنطلون جينز اسود وتيشيرت اسود ولابس نظارته وطالع قمررر اووى يعنى

قربت وحطيت ايدى على كتفه فأ قفل الفون وبصلى بأعجاب وحب ” ايه الجمال ده

بصتله بغرور وضحكت” انا من يومى جميله على فكرة

غمزلى” يا واد يا جامد أنتَ

ضحكت ” مش هتقولى برضوا احنا رايحين فين

مسك ايدى واخدنى وطلعنا ” هتعرفى دلوقتى

ركبنا العربيه وبدأ يسوق وفضلنا كتيرر فى الطريق نحكى ونسترجع ذكريات طفولتنا ومحستش بألوقت

العربيه وقفت قدام البحر

وهو بصلى وابتسم ” يلاه انزلى وصلنا

هزيت رأسى بالموافقة ونزلت معاه وانا ببص حوليا وللمكان بأعجاب

مراد قرب ولف ايديه حولين وسطى واخدنى ومشينا

– مراد هو احنا رايحين فيين؟

وقف قدامى وَبص فى عنيا بتركيز وانا سرحت فى عنيه ” أنتِ كان نفسكِ نيجى البحر علشان كده قررت اجيبك هناا عارف انه المكان المقرب لقلبك

ابتسمت احساس جميل لما تكون مع شخص قادر يعرف كل تفاصيلك والحاجات إللى بتحبها ومراد كان بالنسبالى الشخص ده من واحنا صغيرين وهو بيعرف كل حاجه عنى وبيحاول بكل الطرق يحققهالى

قربت من الميه ومسكت شويه فى ايدى ورشيتهم عليه وانا بضحك” امسكنى بقاا لو تقدر

جريت وهو فضل يجرى ورايا لحد ما مسكنى ووقعنا على الأرض واحنا بنضحك” الله يخرب بيت جنانكِ

قومت وانا بضحك على شكله” خلاص تعال نتمشى

قام وقف وشدنى من ايدى وحاوط خصرى” يلاه بينا فى كافيه قريب من هنااا انا حجزته لينا

– بجد

_ اه هنروح نتعشاء هناك وكمان مِجهزلكِ مفاجأة تانيه

بصتله بحماس زى الأطفال ” عاااا انا متحمسه اوووى يلاه بينا

شديته من دراعه وفضلنا نتمشى لحد ما وصلنا كافيه كان باين عليه صغير بس شكله تحفه بس كان مقفول بصتله بحزن ” بس ده شكله قافل يا مراد

غمزلى” طيب روحى وافتحى الباب وهو هيفتح معاكِ

بصتله بيأس وقربت من الباب فتحت ودخلت لقيت ورود كتيرر بتنزل عليا

دخل ورايا وحضنى من ضهرى ” صدقينى هعوضكِ عن كل لحظه كُنت بعيد عنكِ فيها اوعدكِ

التفت وبصتله بعيون مليانه دموع ” انا بحبك اووى يا مراد ومحظوظه اووى انك فى حياتى

قولت كده واترميت فى حضنه وهو ضمنى ليه وشدد على حضنى اكتر” انا إللى محظوظ بوجودكِ معايا

طلعنى من حضنه ومسح دموعى” وكمان الدموع ديه مش عاوز اشوفها تانى

هزيت راسى وانا بضحك وبمسح دموعى

وهو قرب من ترييزه وشغل موسيقى هاديه، قرب وحاوطنى من خصرى وانا حطيت ايدى على كتافه ورأسى على صدره وبدأنا نرقص

مر وقت طويل وقضينا وقت لطيف وجميل اووى مع بعض رجعنا البيت واحنا مبسوطين.

قفل باب الفيلا وبصلى بخبث” بقولكِ ايه ما تيجى اقولك كلمة سر فوق كده

التفت وزقيته وجريت لفوق وانا بضحك دخلت الاوضة وقفلت الباب

_ ريتااال بلاش هزار وافتحى الباب

كنت واقفه وراء باب الاوضة وبضحك” انسى وروح نام فى الاوضة التأنيه

مراد بحزن متصنع ” طيب يا ريتاااا ماشى

دقايق وحطيت راسى على الباب بس مسمعتش صوت استغربت مراد عنيد وأللى عاوزه بيعمله معقولة سكت بالسهولة ديه

ضِحكت بانتصار واتقدمت كام خطوة علشان انام بس سمعت صوته بيتوجع قلبى اتقبض بخوف وفتحت الباب بسرعه علشان اشوفه بس هو حضنى ودخل جوا الاوضة وقفل الباب

_ عاااااا يا كذاب ابعد عنى

مراد بضحك” ابعد ايه بس انا عاوز اجيب عيال وجِدكِ عاوز يشوف أحفاده وبعدين أنتِ بتقفلى الباب فى وشى يا ريتااال طيييب

_ ايه ده أنتَ بتقرب كده ليه خليك بعيد عنى انا بحذرك اهووو

كنت هجرى بس هو مسكنى وشالنى ووو…

نسيبهم لوحدهم شويه

____________________

تانى يوم رجعنا الفيلا علشان فرح زين وتأليا كنت واقفه مع تاليا وبظبطلها الفستان وهى طايره من الفرحة

مر وقت وتم جواز تاليا وزين وانا كنت واقفه ببصلهم بفرحه ومبسوطه بس حسيت بحد ورايا التفت لقيته مراد بيبصلى ويبتسم

قرب وهمس فى اذنى ” بت بقولك ايه ما تيجى اخطفك ونهرب من الفرح ده

ضحكت ” أنت مش ناوى تعقل خاالص

غمزلى” مهو انا اتعلمت مِنكَ الجِنان

بصتله بغرور وضحكت” وانا اتعلمت مِنكَ العناد

ابتسم ” ولله يعنى انا عنيد

– طبعنا انا مشوفتش حد عنيد زيكَ إللى فى دماغك لازم تعمله

ضحك وشدنى لحضنه ” يبقه اخطفك واعمل إللى فى دماغى

قال كده وبقااا يرقص حواجبه باستفزاز

جدى جه ووقف جنبه ” ما تتلم يا ولد وتحترم انى واقف

بصتله وكتمت ضحكتى وهو بص لجدى بغيظ ” انا حررررر يا جدى مراتى يا جدعان

فضلت اضحك على شكله وجدى بصله وضحك

مراد قرب واخدنى وطلعنا نرقص مع زين وتأليا وكان يوم جميل اووى

__________________

وبعد مرور 8 سنين كانت العيله كلها متجمعه ومراد قاعد و واخدنى فى حضنه

انا ومراد ربنا رزقنا بولدين سليم وأمير

وزين وتأليا خلفوا ملك وعاصم

سليم ابنى قرب ووقف قدام مراد ” بابا عموا زين مش عاوز يجوزنى ملك

زين بغيظ ” مراد لأِخر مره بقولك ابعد ابنك الرخم ده عن بنتى

مراد بغرور ” يا عم اتنيل هو أنتَ تطول تِجوز بنتك لسليم ابنى

زين اتعصب وكان هيتكلم بس قاطعه

صوت سليم وهو بيبصله بأستفزاز ” برضوا هتجوزها يا زيزو ومش هتقدر تعمل حاجه

زين بغيظ ” وحياة ابوك إللى قاعد ده ما هيحصل وتعال هنااا علشان أنتَ عاوز تربيه من جديد يا ابن الجز*مة

سليم جرى وزين قام وفضل يجرى وراه

كنت قاعده بتابع الحوار وانا بضحك وبعدين طلعت الاوضة ووقفت قدام الدولاب علشان اطلع هدوم

مراد دخل وحضنى من ضهرى ” بقولكِ ايه ما تيجى نجيب الواد التالت

بصتله بغيظ ” حد قلك انى ارنبه ولا حاجه

مراد بضحك ” يا بنتى ده هما ولادين إللى جبتيهم وانا لسه عاوز دسته عيال أنتِ بتفرهدى بسرعه

شوحتله بأيدى” ربى عيالك ربى عيالك

مراد بضحك ” طب برضوا هنجبهم

بصتله بغيظ ” عنييييييد

عقد حواجبه باستفزاز ” وأنتى مجنونه والعيال طلعوا زيك

– لا زيك يا حبيبى يعنى حضرتك مش شايف

– طب بحبك

ضحكت ” وانا كماااااان

_ لا انا بقوول نجيب الواد التالت

مراد شالنى وانا فضلت اصرخ” مرررراد نززززلنى بسرررعة

مراد كان هيتكلم بس قاطعه دخول سليم وامير

سليم بضحك” ايه ده أنتوا بتعملوا ايه

مراد نزلنى وقرب شال سليم وهو بيبصله بيأس” أنتَ يابنى ديمااا قاطع عليا اللحظه.

ضحكت وقربت شيلت أمير إللى عمره4 سنين واخدته وقعدت على السرير ” مراد هات سليم وشغل الشاشه وتعال نسهر

مراد بصلى وضحك” مجنونه

بعد دقايق كنت انا وعيلتى اللطيفه قاعدين قدام الشاشه ومراد واخدنى فى حضنه وسليم وامير قاعدين قدامنا وانا ببصلهم بحب

– مررراد

_ عيون مراد

ضحكت ” تعرف انى بحبك

غمزلى” وانا بعشقك يا جميل أنتَ