رواية احببتها في وقت خاطئ الفصل الأول 1 بقلم ندى سامي

_ عايزنى اتجوز قاصر يا بابا انت بتهزر

– مين قال إنها قاصر هى خلاص كلها شهر و هتكمل السن القانونى

_ مستحيل يا بابا انسى

– بدررر انت مش هتمشى كلامك عليا كتب كتابك كمان شهر و هنروح نتقدم الاسبوع الجاى

قال كده و مشى و بدر اتعصب و دخل اوضتو و رزع الباب وراه

( بدر 23 سنه ببشره مايله للسمار و بجسم رياضى و عيون عسلى .. عصبى و مش بيحب حد يتحكم فيه و مش بيسمح لحد يجى على كرامته و لو حس أن ده حصل بيتغير 180 درجه و بتاع بنات و على طول بيسهر برا لحد الفجر و بيشتغل فى شركه باباه الشناوى )

_______________________

_ رنيييم انتى يا بت

رنيم : ايه يا حبيبى فى ايه

_ كنت عايز افاتحك فى موضوع

رنيم بقلق : موضوع ايه يا بابا و مالك بتتكلم جد كده ليه

_ فى واحد هيجى يتقدملك الاسبوع الجاى ولازم توافقى عليه و كتب كتابكو هيبقى كمان شهر لما تتمى السن القانونى

رنيم : ايييه انت بتهزر يا بابا يعنى ايه ده انا لسه صغيره على الكلام ده و بعدين مين العريس إلى موافق يتجوز واحده لسه متمتش 18 سنه

_ مش عايز كلام فى الموضوع ده كتير يا رنيم انا قولت إلى عندى و العريس هتعرفيه لما يجى الاسبوع الجاى

قال كده و دخل اوضتو و قعد يفكر فى إلى حصل خلاه يوافق على الجوازه دى

Flash back

_ يا فندم والله الفلوس هتيجى لحضرتك قريب بس سيبلى فرصه حضرتك عارف ظروفى انا بنتى لسه فى ثانويه عامه و بصرف عليها وعلى دروسها و بحاول على قد ما اقدر احوش فلوس

– انا مليش دعوه بالكلام ده انت سامع

قبل ما يرد دخلت رنيم إلى كانت ماسكه شنطه فى أيدها و داخله بمرح

رنيم : حوده انت نسيت الورق ده فى البيت و قولت اكيد محتاجو و ..

سكتت لما لقت فى حد تانى فى المكتب و مركز معاها جامد

محمد : رنيم انتى ايه إلى جابك هنا

رنيم : الورق ده انت نسيتو و قولت يمكن محتاجو

محمد بص لصاحب الشركه إلى بيشتغل فيها و هو مركز مع رنيم فزعق فيها

محمد زعيق : حطى الورق و امشى دلوقتى

رنيم باستغراب : حاضر سلام

رنيم خرجت و كانت لسه عيون صاحب الشركه عليها و بعد ما خرجت بص لمحمد

– انا عندى حل تانى بدل ما تتحبس

محمد بأمل : ياريت يا فندم قول

– تجوز بنتك ابنى

محمد بصدمه : نعم

– زى ما سمعت يا تجوزها ابنى يا تتحبس و تسيبها هى تحاول تسد الفلوس عشان تخرج من السجن

قال كده و خرج و ساب محمد واقف يفكر و فى اخر اليوم بعتو يجيلو عشان ياخد ردو و للاسف أضر يوافق

Back

محمد : انا اسف يا حبيبتى بس مكنش فى حل تانى و كده احسن ما تبقى لوحدك و انا محبوس

( رنيم 17 سنه بنت جميله ببشره بيضاء و عندها غمازات و عيون خضر زى مامتها الى اتوفت و محجبه .. مرحه و بتحب الهزار و حساسه إلى حد ما بس بتعرف تاخد حقها و بتحب باباها جدا و هما الاتنين قريبين من بعض كأنهم صحاب و بتهزر معاه عادى و بتحكيلو كل حاجه )

_______________________

بعد اسبوع

شناوى : يلا يا بدر هنتأخر

بدر من جوا بتأفف : حاضر جاى

خرج و هو مش طايق نفسو و كان لابس تيشرت بنص كم ابيض و بنطلون اسود

شناوى : ايه الى انت لابسو ده انت خارج مع صحابك

بدر : هو كمان عشان اروح اتقدم لازم البس لبس معين

شناوى : متخلينيش اجيب أخرى تجاهك يا بدر عشان هتزعل جامد .. تعالى ورايا

بدر بص مكانو بعصبيه و راح وراه و ركبو العربيه و مشيو

( شناوى 55 سنه ببشره سمراء و عيون عسلى .. طيب و محترم و بيحاول بأقصى ما عنده يحسن بدر و يبعده عن صحابو دول و البنات الى يعرفهم دول كلهم عشان هو عارف كويس أنهم بيستغلوه و إلى عملو مع محمد ده كان عشان بدر و هو مكنش بيعمل كده عشان الفلوس بالعكس هو كان عارف ان عنده بنت فكان بيعمل كده قصد عشان يجوزها بدر )

_______________________

عند رنيم

محمد : يلا يا رنيم زمانهم على وصول

رنيم بضيق : خلصت يا بابا

خرجت رنيم و كانت لابسه سالوبيت اسود و طرحه بيج و حاطه ميكب خفيف و كان شكلها حلو اوى

محمد : قمر ماشاء الله

رنيم بابتسامه : حبيبى انت إلى قمر والله

ابتسملها و سكت فقالت : مش هتقولى برضو ليه مصمم على الجوازه دى و اشمعنى الواد ده

محمد : واد !!

رنيم : اه واد امال هيكون ايه ما هو تلاقيه اكبر منى بسنتين و جاى يتقدم فأكيد واد

محمد بضحك : اه واد و عندو 23 سنه

رنيم بصدمه : ايييه 23 ؟؟ فرق 5 سنين يا بابا

محمد : ايه المشكله يا حبيبتى هو السن فيه مشكله

رنيم : لا بس كتير يا بابا

محمد : مش كتير ولا حاجه يا حبيبتى

رنيم كانت لسه هتتكلم لقت الباب بيخبط فمحمد راح يفتح و كان الشناوى و بدر

محمد : اتفضلو منورين

دخلو و قعدو و عدا وقت و كانت رنيم لسه مخرجتش

شناوى : احنا جايين نشوفك انت ولا ايه يا محمد

محمد : لا طبعا هروح اشوفها ثوانى

كان لسه هيقوم لقى رنيم داخله بالقهوه فرجع قعد تانى و رنيم قدمت القهوه و قعدت و بعد دقايق قامو و سابوهم لوحدهم بس بدر كان ساكت و مش مركز معاها لحد ما هى اتكلمت

رنيم : انا رنيم و انت !؟

بدر بعدم اهتمام : اسمى بدر

رنيم : مش عايز تقول حاجه هنفضل ساكتين كده

بدر : انتى لسه فى ثانوى

رنيم : ايوه .. هو انت ليه جيت تتقدملى

بدر بصوت واطى : مش جاى بمزاجى والله

رنيم : نعم

بدر لسه هيرد دخل عليهم شناوى و محمد

شناوى : ها يا ولاد ايه الاخبار

رنيم : هرد عليكو كمان يومين أن شاء الله

شناوى بص لمحمد بتحذير و قال : اتمنى توافقى

محمد بتوتر : هتوافق اكيد هو ابن حضرتك بترفض

شناوى : احنا هنمشى دلوقتى و مستنين رد

شناوى و بدر مشيو و رنيم قلعت الطرحه بضيق و هى بتقعد

رنيم : هو الواد ده أخرس

محمد باستغراب : أخرس ليه

رنيم : متكلمش كلمتين على بعض

محمد : معلش بقى اصلو مقعدش قعده زى دى قبل كده عشان كده مش عارف يتكلم

رنيم : غريبه يعنى مش باين عليه

محمد : المهم انتى ايه رأيك

رنيم : مش عارفه يا بابا حاسه انو لا هو اصلا واضح انو مش طايقنى ولا اكنو جاى غصب

محمد : بس يا رنيم الجوازه دى لازم تتم

رنيم : ليه يعنى يا بابا

محمد بكدب : اصل يا حبيبتى الشناوى ده صاحب الشركه إلى انا شغال فيها و هو قالى اجوزك ابنو عشان هو طايش شويه و هو مش عارف يتحكم فيه و قعد يقنعنى كتير و الصراحه صعب عليا فقولت اخليكى تتجوزيه و كده كده الزوجه الصالحه تصلح مش كده ولا ايه و كمان هو ليه جمايل كتير عليا قولت اردها

رنيم : يعنى يا بابا عشان ترد جمايلك تجوزنى واحد منعرفش بعض اساسا و واضح انو مش طايقنى

محمد : يا حبيبتى انا عارف ان قلبك ابيض و هتوافقى و بعدين المحبه بتيجى بعد الجواز مش لازم تبقو عارفين بعض و بتحبو بعض

رنيم : ماشى يا بابا هفكر و هبقى ارد عليك

محمد : ماشى يا حبيبتى بس فكرى بعقل

رنيم بضحك : حاضر .. انا هروح اذاكر بقى عشان الامتحانات قربت

محمد : ربنا معاكى

_______________________

بعد يومين

رنيم : بس ده كل الى حصل بس برضو مش مقتنعه اوى بكلام بابا بس هو اكيد لو شايف انو وحش مكنش قبل

_ انا مقتنعتش اوى برضو بس يا ستى اسمعى كلامو مش يمكن يحبك بعد ما تدخلى فى حوارات الروايات إلى انتى بتحبيها دى

رنيم بضحك : عندك حق بس مش ناقصه وجع قلب من بتاع الروايات

_ يلا طيب عشان الدرس صحيح ذاكرتى للامتحان

رنيم : اه بس ربنا يستر بقى

_______________________

بدر : مش طايقها يبنى بجد و بعدين تفكر انا حد يفكر عشان يتجوزنى !؟

_ فى ايه يا ابنى دى لسه اول مقابله متبقاش كده و بعدين ما طبيعى اى واحده بتفكر فى العريس قبل ما تاخد اى خطوه

بدر : بس مش معايا يا ونس

ونس : يا حبيبى بطل الغرور ده الله يسترك

بدر : مش غرور دى ثقه فى النفس

ونس : مفرقتش المهم صحيح هتعمل ايه فى كل صحابك البنات دول

بدر برفعه حاجب : انت عايزنى اسيبهم عشانها كمان ولا ايه لتكون فاكره نفسها هايفه وهبى

ونس : هايفه مش حلوه اوى على فكره

بدر : بقولك ايه مش هنتوه على بعض انا هخرج مع صحابى عادى خالص ولا كأنها موجوده اصلا

ونس : براحتك بس متجيش تندم .. الحلال الى انت بترفضه ده احلى يا صاحبى

قال كده و خرج من المكتب و بدر بص مكانو بعصبيه و ساعتها فونو رن

_ بدر حبيبى واحشنى

بدر : نيلى حبيبتى وحشانى اكتر

نيلى : مش هنتقابل ولا ايه بقالك اسبوع مطنشنى

بدر : لا طبعا هنخرج بس بكره و نتقابل فى المكان بتاع كل مره عشان انهارده ورايا شغل كتير

نيلى : ماشى يا حبيبى

قعدو يتكلمو شويه و بعدين قفلو عشان يكمل شغل

( ونس 23 سنه ببشره حنطيه و عيون عسلى و بجسم رياضى .. هو و بدر صحاب من و هما اطفال فى ابتدائى و كملو مع بعض لحد الوقت الى هما فيه دلوقتى و تعبو كتير مع بعض بس ونس شخصيه تانيه عن بدر بدر على طول بيكلم بنات و بيخرج معاهم و مش مدى اهتمام لأى حد ولا حتى باباه و عنيد و ونس مش بيحب يكلم بنات اصلا و بيكلمهم فى حدود الشغل بس و متساهل مع الناس مش عنيد زى بدر يعنى بمعنى أصح هو عكس بدر فى أغلب الحاجات و مع ذلك صحاب )

_______________________

تانى يوم

كان بدر لابس و نازل لقى شناوى لابس هو كمان و قبل ما يخرج وقفو

شناوى : استنى انت رايح فين

بدر : خارج

شناوى : خارج ايه انت ناسى أننا نازلين نجيب الشبكه انهارده

بدر : شبكه ايه هى وافقت !؟

شناوى : ايوه يا اخويا و يلا عشان هنروح ناخدهم و نجيب الشبكه

بدر : يارب على العكننه

شناوى : يلاااا

بدر خرج وراه و بعت لنيلى على الواتس انو مش هيعرف يقابلها و ركب العربيه و راحولهم

_______________________

محمد : خلصتى يا رنيم

رنيم : ايوه يا بابا هما جم !؟

محمد : قربو خلاص

بعد ربع ساعة كانو وصلو و طلعو قعدو معاهم شويه و قرأو الفاتحه و نزلو يجيبو الشبكه

_______________________

بعد شهر

رنيم تمت 18 و جه معاد كتب الكتاب و فى الفتره دى رنيم و بدر مكانوش بيتكلمو اصلا و بدر كان بيخرج مع نيلى و صحابو البنات عادى

_______________________

يوم كتب الكتب

محمد : ماشاء قمر

رنيم : بجد يعنى شكلى مش غريب

محمد : لا طبعا انتى على طول شكلك حلو

رنيم : حبيبى يا حوده

رنيم كانت لابسه فستان ابيض بس مش منفوش اوى و عليه لؤلؤ من فوق و تحت ساده و كان شكلها حلو اوى

محمد : يلا عشان اطلعك لعريسك

رنيم بتوتر : بابا ما نأجل الموضوع شويه

محمد : نأجل ايه يا حبيبتى المأذون و الناس برا

رنيم : ما يا بابا الموضوع جه فجأه و انا مش مستعده للمسئوليه دى

محمد : يا حبيبتى ولا مسئوليه ولا حاجه انتى هتروحى هناك هتقعدى معززه مكرمه

رنيم : طب ما افضل هنا معززه مكرمه برضو

محمد بزهق و بصوت عالى نسبيا : رنييييم

رنيم : يوه يا بابا خلاص ماشى

محمد خدها و خرجو و طلعت قعدت جمب المأذون من ناحيه و بدر من ناحيه و طبعا اول ما شافها انبهر بجمالها بس طنش و عمل فيها مش واخد بالو لحد ما كتبو الكتاب و الناس كلها باركتلهم و عملو احتفال بسيط و جه وقت انهم يروحو

رنيم بدموع : خلينى معاك يا حوده ونبى و صدقنى هغسل المواعين كل يوم من غير ما تقول

محمد بضحك : مواعين ايه يا هبله انتى يلا روحى مع جوزك

رنيم بصوت واطى : يا بابا جوزى ايه ده مش طايقنى اصلا

محمد بضحك : معلش اهو فى مقام جوزك برضو … يلا بقى صدعتينى

بدر بملل : هنفضل كده كتير

رنيم بضيق : جايه

_______________________

فى الاوضه

رنيم : هو انت هتنام فين

بدر بصلها و بعدين بص للسرير و قال ببرود : على ما اعتقد الى قدامك ده بيتنام عليه

رنيم بضيق : عارفه اكيد بس انا مش هنام جمبك

بدر : خلاص متناميش نامى على الكنبه

قال كده و دخل الحمام يلبس و هى بصت مكانو بصدمه

رنيم : ده حتى معندوش ذوق ياربى

بعد شويه كان هو خرج و هى دخلت تقلع الفستان و تلبس عشان تنام و لما خرجت لقتو نايم على السرير فبصتلو بعصبيه و راحت جابت مخده كبيره حطتها بينهم و نامت

_______________________

تانى يوم الصبح

صحيت رنيم لقت بدر واقف قدامها بيلبس القميص

رنيم بنعاس : انت رايح فين !؟

بدر : …

_______________________

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية احببتها في وقت خاطئ)