رواية سهر الفصل الثاني عشر 12 بقلم إسراء محمد
رواية سهر الفصل الثاني عشر 12 بقلم إسراء محمد
رواية سهر البارت الثاني عشر
رواية سهر الجزء الثاني عشر
رواية سهر الحلقة الثانية عشر
مشيره : غريبه يعني اول مره يجي
احمد : اصله مش جي عشانا يا حبيبتي
مشيره باستغراب : اومال جي عشان مين
احمد : جي عشان صاحبتك
مشيره : سهر
احمد : اه
مشيره : وجي عشان سهر لي
احمد : اصله وقع في حبها
مشيره : وقع في حب مين
احمد : في حبي انا
مشيره : في حبك انت ازاي مش فاهمه
احمد : انتي صدقتي يا هبله
مشيره : انا هبله
احمد : اه عشان هيقع في حبي انا ازاي
مشيره : اومال وقع في حب مين
احمد : اكيد وقع في حب سهر
مشيره : الله حلو ده
احمد : بس متقوليش لسهر دلوقتي
مشيره : لي بقي
احمد : عشان هترفض
مشيره : عندك حق
عند سهر
ديما : مامي
سهر : نعم يا روح مامي
ديما : عمو سمير ده هيجي عندنا تاني
سهر : هو لو هيجي يبقي هيجي لعمو احمد مش لينا
ريما : بس هو قال انه هيجي عندنا
سهر : لا هيجي لعمو احمد
ديما : بس احنا عايزينه يجي عندنا
ريما : اه يا مامي
سهر : لما يبقي يجي عند عمو احمد نبقي نعزمه عندنا
ديما : بجد
سهر : بجد ، ويلا ننام بقي عشان مامي عندها شغل الصبح
ودخلوا ناموا
تاني يوم
صحيت سهر وصلت وفطرت البنات
وسابتهم لمشيره ومشيت
اول ما دخلت المطعم
ايمن زميلها : صباح الخير
سهر : صباح النور
ايمن : ادخلي لاستاذ سمير عشان بيسأل عليكي من بدري
سهر بقلق : لي
ايمن : معرفش
سهر : طيب
سابته ودخلت لسمير
خبطت علي الباب
سمير : ادخل
سهر : صباح الخير يا استاذ سمير
سمير بابتسامة : صباح النور
سهر : حضرتك عايزني
سمير : اه تعالي اقعدي
سهر قعدت
وقالت : خير
سمير : بصراحه من غير لف ودوران دحدك
سهر بقلق اكتر : حضرتك قلقتني
سمير : مفيش قلق ولا حاجه الحكايه كلها اني بصراحه انا عرفت من احمد انك اتطلقتي من جوزك
سهر بارتياح : هو ده الموضوع اللي حضرتك عايزني فيه
سمير : اه
سهر : طب حضرتك عرفت ازاي او قالك لي
سمير : انتي مزعلتيش
سهر : لي انا عامله حاجه غلط عشان ازعل ان حضرتك عرفت
سمير : مش كده بس الموضوع شخصي فافتكرت انك هتزعلي
سهر : هو اه شخصي ومكنتش عايزه حد هنا يعرف عشان معاملتهم متتغيرش معايا بس مش هزعل لو حد عرف
سمير : معاملتهم هتتغير معاكي ازاي يعني
سهر : يعني ممكن يفتكروا عشان بقيت مطلقه ف نلغي الحدود في التعامل وانا مش عايزه كده
سمير بتفهم : انتي صح بس متخافيش محدش هيعرف
سهر : وانا واثقه من ده ، بس قولي بقي حضرتك عرفت ازاي
سمير : لما كنت عند احمد امبارح وقعدنا وقت طويل مع بعض وجوزك مجاش ففضولي خدني اني اسأله وعرفت منه
سهر : تمام ، طب بما أن حضرتك عرفت يبقي اكيد عارف ان الظروف اتغيرت وانا بصراحه كنت عايزه شيفت زياده عشان اقدر اكفي احتياجات البنات
سمير : لا ممكن ازودلك مرتبك لكن شيفت زياده لا
سهر : تزود مرتبي من غير زياده شغل
سمير : اه
سهر : وانا مقبلش بكده
سمير : انا صاحب المكان وراضي
سهر : معلش انا مقبلش
وسابته وكانت هتمشي
سمير : طب هتعملي اي دلوقتي
سهر : هدور علي شغل تاني
سمير : طب انا عندي حل
سهر : حل اي
سمير : عشان انتي معانا في المكان بقالك فتره ومحتاجه لزياده فلوس فهزودك
سهر : قولت لحضرتك مش موافقه
سمير : اسمعيني للآخر
سهر : اتفضل
سمير : هتشتغلي نص شيفت زياده بس بمرتب شيفت كامل
سهر : برضو لا
سمير : ليه
سهر : عشان في فلوس هتبقي مش حقي
سمير : انا مسامح وهو ده الحل المناسب عشان تعرفي تراعي البنات برضو
سهر بتفكير : ماشي موافقه هبدأ امتا
سمير : الوقت اللي تحبيه
سهر : خلاص من النهارده
سمير : لا بلاش النهارده
سهر باستغراب : لي
سمير : عشان مكنتيش عامله حسابك اكيد
سهر : عندك حق يبقي بكره
سمير : ماشي بكره
سهر : عن اذنك
سمير : اتفضلي
عند اياد
اياد : انا تعبت من المكان ده يا ماما
ناديه : استحمل شويه
اياد : مش قادر
ناديه : هنا احسن ولا القعده في الحبس احسن
اياد : اكيد هنا
ناديه : يبقى تستحمل
اياد : حاضر ، طب كنت عايزك في حاجه تانيه
ناديه : خير
اياد : شوفتي البنت اللي ساكنه قدامنا
ناديه : لا لي
اياد : اصلها جميله اوي
ناديه : عجبتك
اياد : اوي اوي يا ماما
ناديه : ليك عليا اتعرف عليها واعرفلك دنيتها فيها اي
اياد : متحرمش منك يا ست الكل
قاطعهم خبط الباب
اياد فتح
وقال : اهلا وسهلا ازيك يا انسه لين
لين : الحمدلله يا استاذ اياد وحضرتك عامل اي
اياد : بخير
جت ناديه لما سمعت اسم لين
ناديه : اهلا وسهلا
لين : اهلا بحضرتك
اياد : انسه لين اللي ساكنه قصادنا ودي ماما
ناديه : ازيك يا بنتي
لين : الحمدلله ازي حضرتك
ناديه : الحمدلله يا حبيبتي
لين : اتفضلي يا طنط
ناديه : اي ده يا حبيبتي
لين : دي كيكه ماما عملتها وقالت لازم تبعتلكم منها عشان ترحب بيكم لحد ما تيجي بنفسها ترحب بيكم
ناديه : تعبت نفسها قوليلها تسلم ايديها
لين : الف هنا
ناديه : الله يهنيكي
لين : طب عن اذنكم
ناديه : هستناكي تيجي مع ماما
لين : ان شاء الله
وسابتهم ومشيت وناديه واياد دخلوا
اياد : اي رأيك بقي
ناديه : قمر احلي من الزفته اللي كنت متجوزها
اياد قلب وشه
وقال : طب لي السيره دي
ناديه : علي رأيك سيره غم
اياد : طب هتقوليلهم اني كنت متجوز
ناديه : لا طبعاً
اياد : ماشي احسن كده
وبعد يومين
امينه مامت لين راحت لناديه
ناديه : اهلا وسهلا نورتي
امينه : اهلا بيكي يا حبيبتي ده نورك
ناديه : والله فرحت بمجيتك دي
امينه : تسلمي يا ام اياد
ناديه : بلاش ام اياد دي قوليلي يا ناديه علي طول
امينه : وانتي قوليلي امينه برضو
ناديه : اتفقنا يا امينه
وقعدوا يتكلموا مع بعض كتير
وبعد سنه من صحوبيتهم
ناديه راحت لامينه
ناديه : بصي بقي يا امينه انا بصراحه جايلك المره دي عشان عايزه منك حاجه
امينه : حاجه اي
ناديه : عايزه اخطب لين لاياد
امينه : انا يشرفني بس اخد رأيها الاول
ناديه : براحتك بس في حاجه
امينه : اي هي
ناديه : انهم هيقعدوا معايا في الشقه
امينه : هقولها برضو لان هي اللي هتعيش
ناديه : ماشي قوليلها وردي عليا
امينه : ماشي
وبعد شهر من طلب ناديه
ناديه راحت لامينه
ناديه : ازيك يا امينه
امينه : الحمدلله وانتي عامله اي
ناديه : الحمدلله ، بقالك فتره مختفيه يعني
امينه : معلش كنت مشغوله شويه
ناديه استغربت بس معلقتش
وقالت : طب قولتي اي في موضوع جواز العيال
امينه : بصراحه لا انا ولا لين مش موافقين
ناديه : لي
امينه : عشان انتوا كدبتوا علينا
ناديه : كدبنا عليكوا فى اي
امينه : كدبتوا علينا وقولتوا ان اياد مش متجوز ولا كان متجوز قبل كده
ناديه بكدب : طب ما دي الحقيقه
امينه : اومال سهر وبناتها دول اي
ناديه باستغراب : وانتي عرفتي سهر منين
امينه : من عنوانكم القديم روحنا سألنا هناك واحده بنت حلال قالتلنا هتلاقيها قاعده مع ابنها واديتنا عنوان سهر ولما روحنا هناك عرفنا انه كان متجوز وحصل مشاكل بسبب ان خلفتها بنات ورفعت قضيه وخلعته وانه مبيسألش علي بناته ولا بيبعتلهم مصاريف وبعد ده جايه تقوليلي ان بنتي هتتجوز معاكي في نفس الشقه
ناديه : انتي عرفتي منين العنوان القديم
امينه : اياد قاله ل لين مره وهما بيتكلموا
ناديه : وانتي اصلا بتروحي تسألي لي ما انا معاكي اهو
امينه : معايا اهو بس مقولتليش ده كله
ناديه : عشان حاجه مش مهمه
امينه : جوازه وعياله الثلاثه حاجه مش مهمه
ناديه : اه مش مهمه
امينه : طيب انا معنديش بنات للجواز وطلبك مرفوض
ناديه : انتي طالعه فيها علي انتي وبنتك هو اول واحد يطلق
امينه : لا مش اول واحد بس خبي الموضوع معني كده ان فيه حاجه غلط
ناديه : بلا غلط بلا صح انا اصلا غلطانه اني جيتلك
امينه : طب شرفتي
ناديه : انتي بتطرديني
امينه : لما تيجي بيتي وتعليم صوتك عليا لمجرد ان عرفت حقيقة جواز ابنك يبقي اه اطردك
ناديه : انت ست قليقة الادب
امينه : طب اتفضلي من غير مطرود عشان لو قعدتي اكتر من كده انا هلم العماره عليكي واعرفهم حقيقتكم عشان ياخدوا حظرهم منكم
ناديه قامت بغضب وسابتها ومشيت
اول ما دخلت شقتها
ضربت اياد بالقلم
اياد : بتضربيني لي
ناديه بصوت عالي : عشان بسبب غبائك امينه ولين عرفوا انك متجوز قبل كده
اياد باستغراب : وعرفوا منين
ناديه : من العنوان القديم اللي قولته لست لين
عند سهر
كان سمير اتقرب منها ومن البنات اكتر في السنه دي
وبقي كل شويه يروح يزور احمد عشان يشوفهم
وسهر حست بمشاعر سمير ناحيتها بس مهتمش او بمعنى اصح خافت لتكون هي حاسه غلط وهو بيتعامل معها كده بس شفقه علي حالها
وزيدان ابوها طلق رانيا مراته وراح قعد مع سهر في شقتها
ورانيا مهتمتش لطلاقها وعاشت حياتها عادي ولا كأن حاجه حصلت
وكانوا قاعدين كلهم زيدان وسهر ومشيره واحمد والعيال
زيدان : بمناسبه ان كلنا متجمعين كده انا عندي ليكم خبر
سهر : خير يا بابا
سمير : خير يا عمي
مشيره : حلو ولا وحش
زيدان : حلو اوي
احمد : طب قول شوقتنا
زيدان : سهر جالها عريس
كلهم بصوا لبعض بصدمه و
يتبع…..
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة جميع حلقات الرواية اضغط على : (رواية سهر)