Uncategorized
رواية صفقة عمري الفصل الحادي والثلاثون 31 بقلم ياسمين سمير
رواية صفقة عمري الفصل الحادي والثلاثون 31 بقلم ياسمين سمير
 |
| رواية صفقة عمري الفصل الحادي والثلاثون 31 بقلم ياسمين سمير |
رواية صفقة عمري الفصل الحادي والثلاثون 31 بقلم ياسمين سمير
تظل روعه تفكر لبضع دقايق
ثم تصعد الى غرفتها لتضع ليث على الفراش وتخلع نقابها وتعود الى الاسفل مره اخرى
تحمل الاطباق وتذهب الى المطبخ
لتسمع صوت
روعه بخوف :ف حد هنا
يخرج احمد من شباك المطبخ
روعه برعب :يالهوووى انت اتجننت ازاى تيجى هنا وازاى دخلت اصلا انت مجنون
احمد :روعه انا مقدرتش اسيبك مع المجنون دا
دق دق
روعه :يالهووووى
احمد :مستنيه حد
روعه :لا
ثم تخرج روعه ومن مخلفها احمد
لترى روعه خيال قاسم من خلف البوابه
روعه بصدمه :قاسم
احمد :دا ايه اللى جابه مش لسه ماشى
روعه :يالهوووى يالهوووى لو شافك
احمد :هو اللى جيه برجليه سبينى بقا عليه
روعه :اسسسسكت تعرف تسكت
ثم تنظر الى الاعلى :اطلع فوق استخبى ف ايه اوضه فوق انجز
احمد :لا مش هسيبك
روعه :اطلع بقا
ثم يذهب احمد الى الاعلى
تحاول روعه تهدئت نفسها ثم تاخد نفس عميق وتفتح
روعه باستغراب :قاسم
يدخل قاسم ليجلب مفاتيحه
قاسم :نسيت دى
ثم ينظر حوليه باستغراب
روعه بارتباك :في ايه
قاسم :ريحه برافان
روعه :برفان دا جيه منين انا مش شامه حاجه خااالص
قاسم :بس انا متأكد ان شميت الريحه دى قبل كدا
روعه :مش انت جيت عشان المفتاح اتفضل بئا انى محتاجه انام جدا
ثم يذهب اليها
قاسم :بس غريبه تفتحى من غير نقاب
روعه :عشان عارفه ان انت لو حد تانى بيخبط على البوابه اللى بره مش دى
قاسم :اقتنعت
روعه :اتفضل بقا
قاسم :فين ليث
روعه :نايم فوق عابز ايه تانى
قاسم :ممكن اطلع انام معاه اصله وحشنى اوووى
روعه :تنام فين لا طبعا
يتجه اليها قاسم ويضع يديه على خصرها ثم ينحنى امامها
قاسم ؛طب انام ف حضنك
روعه وهيا تنظر الى عينه :اها
قاسم :يعنى ادخل
تفيق روعه من شرودها :اها لا طبعا اتفضل بره بئا
قاسم :ههههه ماشى واقفلى الباب كويس فاهمه ولو حصل حاجه تكلمنينى على طول
روعه :حاضر
ثم يضع قبله خفيفه على شفتيها ويخرج
تضع روعه يديها مكان البوسه
ينزل احمد :انتى ازاى تسمحيله يبوسك
تنزل روعه يديها
روعه :انت مالك اتفضل انت كمان بره
احمد :لا مش هطلع احنا نستنى لما تخلصى عدتك ونتجوز على طول ايه رايك
روعه :وحددت الفرح هيكون ف انهى فندق
احمد :مش هنختلف
روعه :ايوا انت شكلك مجنون انا هتصل بالبوليس
احمد :انتى هبله
روعه :انت الاهبل امشى ي احمد وياريت كفايه لحد كدا انا مش عايزاك ي اخى مش بحبك افهم بئا بكرهك
احمد :بس انا بحبك
روعه :يااااااربى احمد من فضلك امشى بئا
يخرج احمد دون كلام
تغلق روعه الباب ثم تصعد لتنام بجوار ابنها بسلام
ف الخارج
رفعت :الحق ياض ي سامح
سامح :ي ليله سودا صور ياض
رفعت :اهو
سامح :ابعتها بئا ل قاسم بيه
رفعت :بعتها اهو
يأتى رساله الى هاتف قاسم وهو بسيارته
يقوم قاسم يفتحها ليرى صوره احمد وهو يخرج من الڤيلا
يركب قاسم بسيارته
ثم يقف لبضع دقايق
ف القصر
سامر :كلمتى قاسم ي امى
سانيه :ايوا قال انه لسه خارج من عند روعه
سامر :ومش هيجى بقاله يومين اهو
سانيه :مش عارفه ي ولدى
سامر :لا لازم تكلمنيه انا عايز اسافر الكليه هتبدء الاسبوع الجاى ومش عايز اسافر واسبكم لواحدكم
سانيه :هقوله ي ولدى هقوله
سامر :طيب هقوم بقا اشوف الناس
سانيه :ربنا معاك ي ولدى
ثم يرحل
فاطمه ف سرها :ايوا لازم ترجع ي قاسم لازم نرجع لحياتنا القديمه من غير روعه ولا ابنها
عند قاسم
يدخل شركه امن بعد وقت ليس بقليل يخرج
ترن ترن
قاسم :ايوا ي مجدى
مجدى :مش هنفض الشراكه
قاسم :انا جايلك
ثم يغلق الهاتف ويذهب اليه
يدخل الشركه ويستقبله مجدى ورامى
مجدى :كدا ي قاسم شركتك ملهاش اي تعامل مع شركتى
قاسم :تمام
ثم يقف ويغلق زرار بدلته ويخرج
مصطفى :قاسم بيه
قاسم :ايوا ي مصطفى
مصطفى :كدا خلاص
قاسم بابتسامه :ايه دا اللى خلاص
مصطفى :الشراكه
قاسم وهو يرتب على كتف مصطفى :دى حلاوه روح مش اكتر لسه اللى جاى كتير اللعب بدئش بس مش هسكت غير لما يشرف مع حبايبه ف زنزانه واحده
ثم يتركه ويرحل
عند روعه تستيقظ على صوت ليث
روعه :ي روحى جعان اووى كدا
ثم تحمله وتبدء باطعامه
يمر اليوم بسلام
ف اليوم التانى
قاسم :ايوا ي امى
سانيه :ايوا ي حبيبى انت فين
قاسم :ف الشقه اهو فى حاجه ولاايه
سانيه :لا ي حبيبى بطمن عليك بس سامر بيقولك يعنى هترجع امتا
قاسم :لى
سانيه :عشان يروح كليته ويحبت عينى مش عايز يروح من غير مايطون ف راجل هنا
يضع قاسم يديه على راسه :حاصر ي امى هرجع بكره ان شاء الله
سانيه :تيجى بالف سلامه ي ولدى وعندى طلب بئا
قاسم :امرى
سانيه :تتصور انت وروعه وليث وتبعتلى الصوره على تلفونى دا عشان اشوفهم على طول
قاسم ؛حاضر ي امى عايزه حاجه تانيه
سانيه :عايزاك بخير ي ولدى
ثم يغلق
ويذهب الى روعه
روعه :الو ايوا ي قاسم
قاسم بالخارج :اكلعى افتحى البوابه انا بره
روعه :حاضر سوانى
ثم ترتدى نقابها وتخرج
يدخل قاسم
قاسم :فين ليث
روعه :فوق فى حاجه ولاايه
ينظر قاسم اليها :انا هرجع بكره الصبح
روعه بحزن :هترجع
قاسم :ايوا
روعه :ممكن تعد معانا شويه اقصد يعنى تفضل ف اسكندريه لحقت تزهق منها
يقترب منها :لو عليا انا عشقتها
روعه :هيا ايه دى
قاسم :اسكندريه
روعه :اه اسكندريه عايز ايه جاى لى
قاسم :جاى اقضى اليوم معاكم عشان دا اخر يوم ليا وهنخرج
روعه :بجد هنخرج
قاسم :ايوا وهنتصور صور كتير عشان امى عايزه تفضل شايفاكم على طول
روعه :ماما وحشتنى اوووى
يقترب اكتر :ممكن ترجعى معايا ومش هقول حاجه
روعه :لا لا ياعم
قاسم :فكرى
روعه :لا لا احنا مطلقين
قاسم :ممكن تعدى مع امى بس
روعه :بجد
قاسم :اماااال
تحاول روعه لا تخضع الى كلامه :لا لا مينفعش
قاسم وهو يصعد على الدرج :براحتك بس ممكن تفكرى
روعه :انت رايح فين ياعم انت
قاسم :طالع ل ابنى
يدخلان الغرفه
يجلس قاسم بجوار ليث ويبدء بمداعبته :البطل بتاعى عامل ايه النهارده
روعه :قوله انا كويس خااالص ي بابا وقوله الحراره نزلت كمان
يتنظر اليها قاسم :متدخليش بينى وبين ابنى
روعه :لا والله انا ف النص
قاسم :عايز افطر
تنزل روعه الى المطبخ لتحضير الفطور
ثم تنزل خلفها قاسم ويحمل ليث
قاسم :يلا تفطر ونقضى اليوم كله بره ايه رايك
روعه :واو فرحانه اووووى هطلع البس
قاسم :والفطار
روعه وهيا تصعد :فطرت وانا بجهزه
يضحك قاسم ثم يتحدث الى ليث :شايف ماما ايوا ايوا تحسها طفله بس قلبها كبير اوووى وابيض
يخرجنا بعد قليل يذهبان الى المول
روعه :هات ليث شويه
قاسم :لا لا سيبه انا مرتاح وهو معايا
روعه :اي رايك ف الچاكت دا
قاسم :حلو بس دا مش مقاسى
روعه :مقاسك ايه دا ل ليث انا هدخل اشوفه
يدخل قاسم خلفها
ف غرفه فاطمه
فاطمه :ايوا ي نرمين كلمتيه
نرمين :ايوا جنبى اهو خدى كلميه بئا
فاطمه :ايوا ي محمد
محمد :عايزه ايه تانى
فاطمه :اسمعنى عابزاك تخلص على واحده
محمد :مش لما اخد حقى القديم الاول
فاطمه :هتاخده نرمين هتدهولك
محمد :تمام قولى عايزه ايه
فاطمه :تخلص من بت بس ف اسكندريه
محمد :انتى عارفه انى مليش ف القتل بس ممكن اشوفاك حد وامان
فاطمه :بس اى غلطه انا ولااعرفك ولا عمرى شوفتك
محمد :خلاص سيبنى اشوف الاول
فاطمه :تمام
ثم تغلق وتنزل الى الاسفل
فاطمه :بتعملى ايه ي مرات عمى
سانيه :بتفرج على ليث قاسم لسه باعتلى صور ليه وليث ورعه
فاطمه يأتى ببالها فكره :بجد طب ممكن اشوفهم
سانيه :ايوا ايوا شوفيهم عبال البت فتحيه
تاخد منها الهاتف :هجيبه ف المطبخ
سانيه :براحتك
ثم تتركها
تمسك فاطمه الهاتف وتتبتسم بانتصار
يترى ايه اللى هيحصل ؟
دا اللى هنعرفه البارت القادم ان شاء الله