Uncategorized
رواية لكنكي لي الفصل الاول 1 بقلم شهد مصطفى
رواية لكنكي لي الفصل الاول 1 بقلم شهد مصطفى
 |
| رواية لكنكي لي الفصل الاول 1 بقلم شهد مصطفى |
رواية لكنكي لي الفصل الاول 1 بقلم شهد مصطفى
بتفتح عنيها بتلاقى هدومها مقطعه وفيه د*م على السرير
بتبدا تصرخ وتعيط لحد ما يدخل وتتصدم
روان بصدمه:هو أنت
مالك:ايه رأيك فى المفاجأة
روان قامت وض*ربت*ه بالق*لم وصرخت:حرام عليك عملت كده ليه دم*رت مستقبلى
مالك رفع وشه ومسكها من شعرها وقال:اولا صوتك ميعلاش ثانيا مستقبلك مدمرش ولا حاجه
أنا هتجوزك أنا اساسا عملت كده عشان توافقى تتجوزينى
روان زقته وقالت وانا مش هتجوزك
مالك:طب بصى كده ووراها صورة ليها وهى فى حض*نه وقال:الفستان عندك تلب*سيه عبال ما اجيب
المأذون والشهود واجى والا هفض*ح*ك وانشر الصور وخرج وسابها
روان كامل عندها٢٣ سنه شغاله دكتوره فى مستشفى وأهلها م*اتوا من شهر وبقت وحيدا
مالك شريف شاب عنده٢٦ سنه درس هندسه وماسك شركه ابوه وامه مي*ته وهنعرف الباقى بعدين
بعد ما مالك خرج روان قعدت على الارض وفضلت تعيط وتفتكر
آخر حاجه حصلت
&Flashback&
روان كانت فى المستشفى وفجاه جات لها رساله من منه صاحبتها انها عايزها بره المستشفى فنزلت
وفضلت مستنياها بره وفجاه حد حط ابرة فى رقبتها وهى مش فاكره حاجه تانيه
&Back&
روان:أنا اهون عليا أنى ام*وت ومتجوزكش ومسكت الكوبايه وكسر*تها وح*طتها على ايدها وغمضت
عنيها وبدأت تم*شيها على ايدها وفجاه ايد مسكت ايدها و
طخخخ
مالك قرب منها وقال:حيا*تك مش بايدك ومو*تك أنا اللى احدده
روان رفعت وشها وكان فيه د*م على بوقها وقالت:مش هتجوزك
مالك شا*لها وقال:ورحمه امى لو متجوزناش ل ان*شر الصور يا روان
روان عيطت وقالت:حر*ام عليك مش كفايه اللى عملته
مالك نزلها ور*بط ايدها اللى ع*ورت*ها وشدها ل تحت والموضوع
خلص بالجمله الشهيرة
“بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما فى خير”
بعد ما المأذون والشهود مشيوا
مالك:اطلعى اللبسى الفستان اللى فوق
روان كانت مبتتكلمش وطلعت
مالك:سامحينى يا روان
بعد فترة روان نزلت وكانت لابسه فستان ابيض رقيق وشكلها كان فى منتهى الجمال بس
الحزن كان باين على وشها
مالك:يلا
بعد نص ساعه مالك ووقف بعربيه قدام فيلا كبيره واتكلم
مالك:انزلى بس اياكى حد يحس بحاجه والا هتن*دمى
روان نزلت ودخلت و
شريف:روان ايه ده وبصدمه أنتِ اتجوزتى
روان دموعها نزلت
شريف:مالك يا بنتى اتكلمى وفجاه
مالك مسك ايد روان وقال:مش تبارك لى أنا وروان اصل اتجوزنا عن ازنك
وسابه وطلع
محمد:ازاى
شريف:اكيد مالك مخبى حاجه
فى اوضه مالك
مالك ز*ق روان ودخل وقال:أنا مش قلت مش عايز حد يحس لكن لا وبدأ يف*ك زراير قميصه وقر*ب منها وفجاه
مالك:روان
كانت وقعت على الارض مالك ش*الها وني*مه*ا على السرير واتصل بدكتور واحد صاحبه
بعد نص ساعه
مالك:طمنى يا عمر
عمر:هى عندها ان*هي*ار ع*ص*بى وفقدت د*م بس الحمد لله هى بس تمشى على العلاج وتتغذى (لما عو*رت نفسها)
مالك:شكرا يا عمر تعبتك معايا
عمر:متقولش كده يا صحبى وسابه ومشى
مالك نزل وجاب العلاج وطلب من صفيه اللى بتشتغل فى البيت من ساعه ما امه ماتت انها تحضر اكل ل روان
صفيه:تومرنى بحاجه تانيه يا مالك بيه
مالك قرب منها وقال:يا صفصف أنتِ زى امى فعلشان خاطرى متقوليليش بيه تانى ولا أنتِ مش حابه
تقولى لى أبنى
صفيه:وهو أنا أطول يبقى عندى ابن زيك ربنا يكرمك ويصلح حالك
مالك:يارب
صفيه مشيت وعدى ساعه ومالك قاعد يبص ل روان وهى نايمه
روان بدأت تفتح وخا*فت اول لما شافته
مالك:متفكريش انى مش هعا*قبك لا أنا هسي*بك دلوقتى بمزا*جى
يلا كلى وخدى العلاج ده(متحول اوى مالك ده???????? )
روان بتعب:مش عايزة اكل مش عايزه حاجه منك يارب حتى امو*ت
مالك:رجعنا لل*عن*ف جبتيه لنفسك وقر*ب منها وبدأ ياكلها غ*صب عنها
روان كانت تعبانه فمقدرتش تقاوم واستسلمت
مالك سابها وقال:كلى انا عندى شغل وسابها وخرج
عدى يومين
مالك:استحليتى القاعدة يعنى مش حابه تروحى الشغل خلاص خليكى
روان قامت ولبست وراحت المستشفى
فى المستشفى
مريم:بكلمك كتير مبترديش ليه
روان:كان عندك حق لما حذرتينى من منه
مريم:أنا مش فاهمه
روان:هشرح لك وبدأت تحكى لها كل اللى حصل
فى شركه مالك
عمر كان قاعد مع مالك (عمر يبقى صاحب مالك)لحد ما دخلت بنت
نهى:مالك واتصدمت لما شافت عمر
مالك:ايه اللى جابك اكيد عايزة حاجه
عمر وهى بتبص لعمر:أنا ومشى دلوقتى وهبقى اجيلك بعدين
عمر:لو وجودة مدايقك انا اللى أمشى
مالك:وهى هتدايق من وجودك ليه
نهى:أنا رد عليك عن اذنكم وخرجت إصابتهم
مالك:غريبه
عمر فضل ساكت وبيفتكر اللى حصل
وفجاه مالك تليفونه رن
مالك بعصبيه:أنا مبتهددش وورينى هتعمل ايه
عمر:مين
مالك:ده عماد وخد مفتيحه وراح المستشفى ياخد روان
روان روحت البيت وطلعت تاخد شور ومالك ملقيش روان ففهم انها روحت فروح فوهو طالع خبط فى اخوه
محمد:مش تف*تح
مالك:أنا طول عمرى م*فتح وبشوف كويس الدور والباقى عليك
شريف نده على مالك ومالك راح له
محمد استغل الفرصه وراح اوضه روان وفى نفس الوقت روان طلعت من الحمام
روان بغضب:انت ازاى تدخل كده اطلع بره
محمد قرب منها ومسك ايدها وقال روان انا بحبك
طخخخ
روان ضرب*تم قلم وقالت انت ازاى تقول كده انا مرات اخوك وقبل ما تكمل هج*م عليها
شريف:أنا عايز افهم ازاى وفقت
مالك:مهو
شريف:من غير كداب
مالك:أنا آسف مش هقدر اتكلم وسابه وطلع
محمد كان حاطط ايده على بوق روان وروان دموعها نازله وفجاه
مالك شده وبدا يض*ربه وبعد عنه وقال لو شفتك تانى قريب من روان هم*وت*ك
محمد طلع وروان كانت بتعيط وخايفه
مالك جه يق*رب منها بعدت عنه
مالك:للدرجه ديه بتخافى منى
روان بعياط: وبكرهك وراحت على الكنبه تنام كالعاده
مالك:تعالى نامى على السرير
روان:لا
مالك:مبحبش حد يقولى لا وبعدين أنتِ مفكرة علشان نايمه على الكنبه مش هعرف اعمل حاجه قومى بدل ما اجى اوريكى
روان قامت بسكات ونامت على السرير ومالك نام على الكنبه
تانى يوم
مالك بيقول مبيلاقيش روان وهو متعود يوصلها
مالك:راحت فين ديه واتصل بيها
مالك:الو انتِ فين
روان:نزلت ركبت تاكسى ورايحه على الشغل
مالك:وانا هنا ايه رأس ك*رن*به مش المفروض تصحى الحم*اي اللى عايش معاكى قبل ما تنزلى
روان:ايه ده الحقنى يا والخط اتقطع
مالك:روان……………..
تفتكروا مالك مخبى ايه وعمر وهى ايه اللى بينهم وروان ايه اللى حصل لها
يتبع…
لقراءة الفصل الثاني : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا