رواية صدفة خطفت قلبي الفصل الخامس 5 بقلم شهد أحمد

نهله بتوتر: هو انت هتفضل كتير مسافر 

عمرو: هو ع حساب الشغل هناك بس هحاول متاخرش متخافيش وبعدين انا عايز اقولك حاجه 

نهله: اى هى 

عمرو بحب: نهله انا بس قبل ماا يتكلم شاف نهله بتقوم تجري ع شاب تحضنه 

عمرو بصدمه: أى ده يعني بعد كل حاجه تطلع كده 

نهله قبل ماا عمرو يتكلم شافت واحد جريت عليه حضنته

نهله بدموع: كنت فين وحشتني اوى 

عز: اهدي ياحبيبتي والله انتي اللي وحشتيني اكتر بكتير حقك عليا انا اسف 

نهله بدموع: ماما ماتت وسبتني هى كمان ياعز قلبي وجعني اوى 

عز: عرفت ياحبيبتي ربنا يرحمها ويغفرلها يارب وانا رجعت ومش هسيبك ابدا 

كل ده وعمرو واقف بيطلع نار 

عمرو بعصبيه: بق انا وقفت شغلي وحياتي عشانها وف الاخر تكون تعرف واحد وكده انا اللي غلطان مش هى بس لا انا همشي هى متستاهلش اني كنت هقعد واضحى بشغلى ومستقبلي ومشي وهو متعصب وقرار يمشي يسافر ع طول 

نهله بعد لما هديت: تعال اعرفك ع عمرو 

وبتبص وراها بس مكنش موجود 

نهله: عمرو هو راح فين ده كان هنا 

عز: سال بس هو مين عمرو ده 

نهله: ده مديري ف الشغل و “حكت كل حاجه” بس ده كل حاجه 

عز: طب انتي ياغبيه قولتي انا مين قبل ما تجري تحضنيني كده 

نهله: لا مقولتش بس اى ده 

اتصدمت لما فكرت ان ممكن عمرو يكون خد فكره وحشه عنها عشان كده مشى 

نهله بصدمه: لا لا اكيد هو مفكرش كده اكيد لا 

عز: انتي غبيه يابنتي واحد واقف معاكى كل ده و تقريبا كان هيقولك بحبك خلاص عشان لو مش بيحبك مكنش هيفضل كل ده او هيجي يعرفك انو هيسافر وانتي غبيه طلعتي تجري تحضني واحد قدامه عايز يقولك مين ده ياحبيبتي ولا يمشي 

نهله بدموع: بس بس انت اخويا مش واحد غريب هو كان لازم يسالني مش يمشي كده بس انا هحاول ااقوله بردو 

عز: خلاص تعالي نروح البيت وبكره نروح الشركه تتكلمي معاه عشان يفهم كل حاجه 

نهله بحزن: حاضر يلا 

ورجعت البيت تانى 

عند عمرو رجع البيت متعصب 

ولدت عمرو: خير ياحبيبي مالك 

عمرو: مفيش ياامي بس انا مسافر انهارده الفجر 

ولدت عمرو: اه عارفه ياحبيبي زياد كلمني وقالي ترجع بالسلامة 

عمرو: ان شاءلله انا هطلع اجهز نفسي 

وطلع 

عمرو: انا كان ممكن اعمل عشانها اى حاجه بس هى اللى اختارت انا همشي ومش هرجع خالص 

( استوب نعرف مين عز الاول اكيد عايزين تعرفوا 

عز: اخوه نهله بالرضاعه بس كان مسافر ولسه راجع دلوقتي عنده 24 سنه متخرج من كليه حقوق هو عينه بنى وشعره اسود وجسم رياضه عشان بيلعب مصارعه ساعات 

عرفنا اهو هو مين نكمل بقا) 

تاني يوم صحيت نهله من النوم 

نهله: انا هروح افهمه كل حاجه اكيد هيفهم 

ولبست وخرجت 

عز: صباح الخير

نهله: صباح النور 

عز: هتروحي دلوقتي 

نهله: اه لازم اروح 

عز: خلاص تمام يلا نروح 

نهله: انتي هتيجي معايا 

عز: اكيد مش هسيبك لوحدك 

نهله: ماشي ياحبيبي يلا 

وخرجت معاه راحت الشركه 

عز: يلا 

نهله: قلقانه ياعز 

عز: من اى بس 

نهله: خايفه اخسره 

عز: متخافيش ياحبيبتي يلا 

نهله: حاضر 

وطلعت فوق 

نهله: استاذ عمرو جوه 

سمر: لا حضرتك استاذ زياد اللي جوه

نهله: طب قوليلو انى عايزه ادخل 

سمر: تمام ثواني 

ودخلت 

سمر: حضرتك نهله بره عاوزه تدخل لحضرتك 

زياد: تمام دخليها 

سمر: حاضر يافندم 

وخرجت سمر ودخلت نهله وعز

نهله: السلام عليكم 

زياد: وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته اتفضلي 

نهله: شكرا هو حضرتك فين عمرو 

زياد بستغرب: انتي متعرفيش عمرو سافر الفجر 

نهله بصدمه: اى سافر ازاي 

زياد: انا افتكرت انك اكيد تعرفي ده كان معاكي امبارح 

نهله: مقالش حاجه ده كان بيتكلم معايا وبعدين شوفت عز “وحكت اللي حصل” بس 

زياد: اكيد فاهم غلط بس للاسف هو سافر حتا ساب التلفون هنا 

نهله بدموع: يعني اى حكم ومشي خلاص 

زياد: للاسف 

عز: اهدي ياحبيبتي اكيد هيعرف الحقيقه 

نهله بجمود: يعرف او لا هو حكم خلاص ومشى تمام شكرا لحضرتك يااستاذ زياد يلا ياعز 

عز: تمام يلا 

وخرجت هى وعز 

عز: مالك يانهله

نهله: مفيش حاجه انا كويسه 

عز: لا مش كويسه هو انا مش عرفك 

نهله بدموع: اختار يمشي بدل ما يسمع منى ياعز قولتلك خايفه بس هو اختار وانا هكمل حياتي واشتغل ومش عاوزه احب تانى خالص 

عز: اهدي بس عشان خاطري انا جنبك وهعملك كل حاجه عايزها بس تكوني كويسه 

نهله كانت هتتكلم بس اغم عليها