رواية لقيط الفصل الرابع 4 بقلم أمل رجب

اسلام بعصبية : بطلى بقا تعيطى على كل حاجه

نرمين : يعني يرضيك يقوم من على الاكل دانت عمرك ما عملت كدا

اسلام : يوسف ووجعه مش هاين عليا ووجعنى اوى

نرمين : يعنى يوم ما يوسف وقع عليه مايه سخه واتحرق موجعكش يوميها ولاهو عشان مش ابنك يبقى عادى مش هيوجعك

اسلام : اى الكلام دا وبعدين يوسف لسه صغير اكيد مش هيكون بقصده

نرمين : وزين مش كبير وعمره ما هيئذى اخوه 

اسلام : معرفش بقا

( عند كاميليا بعد ما فتحت الباب وظهر زين قدامها )

كاميليا : اى يبنى من ساعة ما جيت وانت عمال تعيط مالك يا قلبي زعلان لى

زين نام على رجل جدته وكمل كلامه : مفيش بس كنت مخنوق شويه

كاميليا بتعلب فى شعره : من اى يا حبيبي

زين : تيتا هو فى اب مش بيحب ابنه

كاميليا بستغراب : لا طبعا مفيش اب بيكره ابنه

زين بخنقه : امال بابا بيعمل كدا لى ومش راضي يكلمنى

كاميليا : هو زعلان شويه عشان يوسف لكن طبعا بيحبك اكتر من اى حد

زين : لا هو مش بيحبنى ( وبص لجدته ) انا مش عايز اطلع فوق تانى

كاميليا بستغراب : امال عايز تروح فين

زين : عايز أمشى مش عايز أفضل هنا

كاميليا اخدته فى حضنها وبزعل : اوعا تعمل كدا دا بابا بيحبك اوى يا حبيبي ( زين بصلها وسكت )

كاميليا بضحكه : قوم تعالى نتغدى يلا زمانك جعان

زين بابتسامة : لا انا لسه متغدى مش جعان ( وقام وقف ) انا هطلع بقا عشان عندى مذاكره باى

كاميليا : مع السلامه يا حبيبي

( زين طلع اخد كتبه من الاوضه وخرج )

يوسف : تعالى نام هنا معدش تخرج بقا تنام على الكنبه

زين بابتسامة : لا يا حبيبي انا بقيت حابب النومه دى ها طمنى لسه الجرح وجعك

يوسف : شويه وشوية

زين : بإذن الله هتخف انا اسف متزعلش والله مكنش قصدى

يوسف : مش زعلان منك انا زعلان عليك عشان بابا زعلان منك

زين بابتسامة : متزعلش يلا روح ذاكر ولو محتاج حاجه قولى ( يوسف بصله بابتسامه وراح اوضته زين بصله وكمل اللى كان بيعمله )

( فى صباح يوماً جديد زين جهز نفسه )

نرمين بابتسامة : تعالى يا حبيبي أفطر

( زين بص لباباه وبص لمامته : انا متأخر يا ماما لما اجى بقا ( وسابها ونزل نرمين بصت عليه بزعل وسابت الاكل وقامت )

يوسف:بابا زين زقنى غصب عنه مكنش يقصد

اسلام : ملكش دعوه كمل اكلك يلا وممنوع تخرج من غير اكل ( ونزل قابل كاميليا على السلم )

اسلام : صباح الخير يا ماما

كاميليا : صباح النور تعالى عايزاك

اسلام بستغراب : خير

كاميليا بعصبية : هنتكلم على السلم تعالى جوا 

اسلام دخل وراها وكمل كلامه : فى اى يا ماما مالك

كاميليا : راضي ابنك

اسلام بعصبية : ماما انا حر

كاميليا : لا مش حر ابنك عايز يسيب البيت ويمشي

اسلام :هو مش صغير وبقا يعرف يشيل مسؤلية نفسه

كاميليا بصدمه : يعنى اى انت عايز يمشى ويسبب البيت

اسلام : انا اخدته عشان مكنتش بخلف لكن ربنا رزقني بيوسف يبقى خلاص

كاميليا بعصبية : لا مش خلاص ولو ربنا رزقك بيوسف فدا عشان زين هو وش الخير ولو مباركلك فى رزقك فدا عشانه بردو ولازم تخلى بالك بردو من يوسف ومن زين ومتنساش الخير اللى جالك بعد زين شغل كويس وبدل العمارة 3 وبدل العربية 2 حافظ على النعمه اللي في ايدك بدل ما تزول وحافظ على ولادك انت سامع حافظ على ولادك زين هو وش الخير عليك ويوسف بعد ما اتولد مراتك اطرت تشيل الرحم يعني عمرك ما هتخلف تانى ولادك دول مظهرك وانت ربيت زين احسن تربيه هو مش وحش

( اسلام بصلها بحزن ومشي )

كاميليا : ربنا يهديك يارب وترجع لعقلك ( بعد مرور عدة أيام كان اسلام لسه مقاطع زين عند زين دخل على اسلام المكتب )

زين بتوتر : بابا

اسلام : ممممـ

زين : الموبايل بتاعى باظ وعايز موبايل جديد

اسلام بعدم إهتمام : طيب طيب هبقى اجبلك ( زين بصله وخرج ودخل بعده يوسف )

يوسف : بابا

اسلام : نعم يا حبيبي

يوسف : انا عايز موبايل جديد

اسلام بابتسامة : بس كدا من عنيا شوف انت عايز نوع اى وقولى

يوسف بفرحه : حاضر ( ومشي تانى يوم اسلام داخل بصوت عالى : يوسف يوسف

يوسف خرج من الاوضه : نعم يا بابا

اسلام بابتسامة وآداله بوكس : خد يا حبيبي

يوسف فتح البوكس بفرحه : موبايل ( وحضنه:شكرا يابابا ( ودخل لزين )

يوسف : شوف بابا جبلى اى

زين بابتسامة : حلو يا حبيبي تتهنى بيه يارب

يوسف بصله وسكت زين فى باله : انت هتزعل من حاجه زى دى اكيد بابا مش هيسبنى كدا ودا اخويا يعني أنا وهو واحد وبص ليوسف بضحكه وكمل اللى بيعمله

( عند نرمين واسلام فى اوضتهم )

نرمين بحزن : زمان زين زعلان 

اسلام : يزعل من اى

نرمين : عشان هو قالك على موبايل وانت جبت ليوسف

اسلام : زين مش هيزعل وانا هجبله يعنى مش هسيبه ( نرمين بصتله وسابته وقامت خرجت شافت زين نايم على الكنبه كملت كلامها : انت مش ناوى بقا تخليه ينام على سريره محصلش حاجه لكل دا يعنى

اسلام : هو حر انا مش هقوله يروح فى حته 

نرمين : انت بقيت قاسي كدا لى دا زين يا اسلام اول فرحتنا لى تعمل كدا

اسلام : مش عارف بس بعمل كدا عشان أيده متتمدش على اخوه تانى

نرمين : وانت كدا مش هتكرهم فى بعض

اسلام : معتقدش زين قلبه طيب ويوسف لسه صغير . 

نرمين : بس بيغير

اسلام : ازاى

نرمين : هو الموبايل اه حاجه تافهه بس لما سمع اخوه طلب موبايل هو كمان طلب وكدا غلط ها

اسلام بصلها وسكت 

( بعد مرور عدة أيام )

نرمين : وبعدين يا اسلام دا أتأخر اوى المفروض يبقى هنا من ساعتين

اسلام بقلق : اهدى بقا زمانه جاى وبعدين ميت مره أقوله الموبايل ميتقفلش لما يجى بس ( بعد مرور ساعة الباب اتفتح ودخل زين اسلام اول قام بعصبية وضربه بالقلم وكمل كلامه بزعيق : كنت فين

زين بخنقه : كان عندى محاضرات زياده

اسلام بعصبية اكتر : ولما عندك محاضرات مقولتش لى والزفت اللى معاك دا انا مش قولت ميت مره ميتقفلش ( وخبطه فى صدره جامد ) رد عليا

زين بخنقه : الموبايل بتاعى باظ وقولت لحضرتك وانت قولت طيب ومجبتش وكمان حضرتك مش بتكلمنى ولما بكلمك مش بتهتم بكلامى حتى لما بكلم يوسف بتبعده عنى والاوضه خلتنى انام على الكنبه عشانه والأكل لما بقعد على الاكل بتسيبه وتقوم واعتزرتلك بدل المره ميت مره ولما بكلم ماما بتزعل انت اه خايف عليا بس عشان شكلك قدام الناس وعشان محدش يقول حاجه لكن انت مش بتحبنى انا بنسبالك عادى حتى لو مت مش هتزعل عليا انا عايز اعرف انا عملت اى عشان تكرهنى كدا 

اسلام بصدمه من كلامه : زين اى الكلام دا انت ابنى ومفيش اب بيكره ابنه

زين بعصبية : يبقى انت مش ابويا

اسلام بدموع وزعيق : لا انت ابنى بطل الكلام دا لأن كلامك دا مش مظبوط وانا بحبك انت ابنى البكرى ( زين بصله بزعل ودموع ونزل )

اسلام بصوت عالى : زين زين ( وبص لنرمين ظهر منهارة من كلام ابنها وبصت لاسلام : اسلام انا عايزه ابنى انا مقدرش اعيش من غيره عشان خاطرى انا عايزاه 

اسلام بدموع : هيرجع يعنى هيروح فين 

( بعد مرور أسبوع كان زين لسه مظهرش )

عند اسلام كانت العيله كلها متجمعه 

مها : اهدى والله هيرجع دا روحه فيكى

نرمين بعياط : اسلام كان قاسي معاه اوى يا ماما ( قطع كلامهم دخول اسلام )

كاميليا : اى الاخبار

اسلام بحزن : لسه يا ماما وسألت عليه صحابه محدش عارف عنه حاجه

نرمين بعياط : انت السبب ابنى طفش بسببك هو لو مجاش انا عمرى ما هسامحك هاتلى ابنى انا مش عايزه حاجه غيره عشان خاطرى انا عايزاه

اسلام ، : يعنى انا اللى مش عايزه

كاميليا : مش انت قولت أنه حر وانك مش عايزه طالما جالك يوسف صح هو خلاص كبر ويعرف يشيل مسؤلية نفسه مش دا كلامك ودا اللى كنت عايزه خلاص بقا متجيش الوقت وتعمل الشويه دول

نرمين بصدمه : انت قولت كدا فعلا 

اسلام : كنت متعصب 

نرمين : متعصب يعنى انت الوقت كدا مرتاح فرحان كدا خلاص حصل اللى انت عايزه انا عمرى ما هسامحك على إللى حصل دا ( وبصت لمامتها ) انا هاجى معاكى يا ماما خلاص معدش ينفع ابقى هنا ( وبصت لاسلام ) وهاخد يوسف معايا عشان معدش ينفع يبقى هنا

اسلام بحزن : نرمين انا بجد ندمان وعايزه وهدور عليه بس خليكى جنبي

نرمين بصتله واترمت فى حضن مامتها بصوت عالى : هاتلى ابنى انا مقدرش اعيش من غيره ( اسلام بصلها بزعل فجأة موبايله رن رد وبصدمه : اى طيب انا جاى حالا ( وجرى )