رواية ليالي المراد الفصل السابع 7 بقلم سلمى صفوت

ليالى فتحه بقها وقالت:انت جايبنى هنا ليه ومين ده 

مراد:الى بعت الصور 

ليالى:هو ايه الى عمل فيه كدا 

مراد:الرجاله 

ليالى بنفعال:انت بارد كدا ليه ياعم انت الراجل تقريبا وشه مشلفط 

مراد بغضب من صوتها العالى: مش احسن ومن اما يجرالك حاجه 

ليالى:انت خايف عليا ولله بجد كنت سبنى انشالله امو*ت 

مراد:نقطينى بسكاتك 

ليالى :مراد انت هتطلقنى 

مراد:اركبى عشان نروح وبلاش هبل وطلاق مش هطلق 

ليالى بصوت عالى :انا عاوزه اطلق مش هعيش على ذمتك

مراد بغضب :انا محدش يامرنى فهاهمه 

شدها من ايدها وركبوا وصلوا البيت وطلعوا على الاوضه رماها على السرير بعنف وقال:انا سايبك بمذاجى انا اشتريتك عارفه يعنى ايه امك الى ولدتك باعتك 

ليلي خافت من صوته وبعدت لحد اما لزقت في شباك السرير بص على خوفها منه و لعن نفسه انوا خوفها مشي 

اما بليل مراد دخل اوضه ليالى 

ليالى بفزع:انت انت عايز ايه

مراد مردش ودخل الحمام طلع لابس تيشرت وبنطلون ونام على السرير 

ليالى:انت يا بنى ادم ده سريرى 

مراد :نامى احسنلك 

ليالى:مش هنام جمبك 

مراد: خلاص نامى على الارض 

ليالى :انا مليش نفس انام راحه اقعد مع مايان و

مراد:اياكى تنامى في اوضتها والا 

ليالى طلعت بسرعه وهوبص لطيفها باابتسام ولسه هينام دخلت تاليا وقالت :مراد 

مراد::ايه الى انتى لبساه ده اطلعى برا 

تاليا وصر *خ*ت الباب اتفتح فجاه و ………..