نوفيلا الاسطى حور الفصل الحادي عشر 11 بقلم نورهان إسلام

حور:   طب يا ست الرومانسية  .. سلام 

  دخل  اياد العربيه  وهو بيقول ل حور: هفسحك  بس قوليلى الطريق .. انا توهت علشان اجيلك الجامعه  اصلا 

حور: طب ما تروح بينا على البيت اسهل .. انا تعبانه وعايزه انام 

اياد:، ده فى احلامك 

وساق العربيه 

وسط استغراب  تامر .. وغضبه .. انها ازاى سمحت لحد انه  يعمل معاها كدا

   بص على العربيه وهى بتتحرك ورجع عربيته وساق باقصى سرعه وهو ماشي ورا العربيه 

حور: اقف عند كورنيش النيل 

اياد: هنا ؟؟

حور: اه.. انزل هات حمص شام 

اياد:حاضر 

خرج من العربيه وراح  للراجل يشترى  حمص  شام .. وخرجت حور وقعدت  على الكورنيش  وهى بتتنفس براحه …  قرب منها  وهو بيديها كوباية حمص الشام وقال: لسه  زعلانه

حور وهى باصه للنيل: مش مهم 

اياد: مش مهم ليه  … 

حور: بص يا اياد .. انت جيت بعد غيبه ..و عايز تمشي تانى … لما روحت  مع ماما زمان كان نفسي اروح معاك .. بس ماما  قالت انها شهر وهترجع وسابتنى مع بابا على امل انها فى يوم ترجع بس مرجعتش  واخدتك معاها فضلنا اناوبابا مستنينكم بس مجتوش … ولما تيجى تقول انك هتمشي  تانى … تفتكر انك لما تقولى كدا هيبقى عادى بالنسبالى 

اياد بحزن: سامحينى يا حور ..  بس غصبن عنى

حور مسكت  ايده :  انا مسامحاك  انت معملتش حاجه  .. ويستحسن منتكلمش فى الموضوع ده  .. خلى الفتره اللى هتعدى  وانت قاعد معايا افتكرك بيها بحاجه كويسه 

اياد  ابتسملها بحنيه  وهى  قالت: كفاية شغل  الدراما  ده .. قوم نتمشي شويه 

تامر شافهم قايمين يتمشوا اتدايق وركب عربيته وروح 

وهى كانت  ملاحظه ان عربية  تامر موجوده علشان كده قامت تتمشي 

فضلوا قاعدين شويه  على الكورنيش  وبعد كدا راحوا  اكلوا ايس كريم  … وروحوا 

اياد: عارف ان الفسحه مش قد  كدا .. وده لانك مش عايزه تورينى الاماكن

حور: بس انا اتبسطت .. وبعدين  ما انا مشيتك على الكورنيش 

اياد: طب تحبى  تاكلى ايه ؟؟

حور: اى حاجه  .. انا اصلا  مش جعانه .. 

اياد:تمام .  هبقى اطلب  اكل لما نطلع .. يلا  

____________________

حور طلعت   وطلبوا  اكل  وكلوا وناموا 

__________________ الظهر 

حور  اتصلت ب كارما: احنا معندناش محاضرات النهارده  صح

كارما: تؤتؤ .. والبسي علشان هننزل 

حور: هننزل فين؟؟

كارما: هجيب شوية حاجات  للخطوبه .. وعايزاكى  معايا فيه مشكله 

حور: لا .. ننزل ماشي .. بس   على جاي معاكى؟؟

كارما: تؤتؤ .. نص ساعه وتجهزى 

  حور قفلت معاها وقامت  جهزت 

بعد  نص ساعه 

حور : اياد انا هنزل مع كارما نشترى  حاجات عايز  حاجه  من برا ؟؟

اياد: لا .. شكراً .. خلى بالك من نفسك 

اه .. استنى 

قام وطلع  فلوس  من   المحفظه وقال: خليهم معاكى علشان لو حبيتى تجيبى حاجه

حور بصتله بابتسامه  وقالت: احم  .. شكراً .. انا معايا فلوس كفايه ..

اياد حس انها محرجه تاخد فلوس منه 

  كانت بتلبس الكوتشي وحاطه شنطتها جمبها .. مسك الشنطه وحط فيها الفلوس وقال بضحك: انا زى اخوكى برضوا .. ده انا كنت بجبلك بمصروفى زمان مصاصات ولبان 

حور ضحكت لما افتكرت وقالت: كنت بتكلهم معايا على فكره 

اياد: لسه فاكره

قامت وهى بتمسك شنطتها وقالت: فيه  ذكريات مينفعش تتنسى .. لانك بتبنى عليها ذكريات تانيه يا اياد 

   قبل ما تخرج من البيت  بصتله وقالت: صحابك من ايام ابتدائي مثلا ..  سلام 

____________

كارما: نص ساعه و١٠ دقايق و٢٥ ثانيه 

حور: ياه .. كل ده تاخير يا كارما .. مش معقول. . يالا يا  ماما  هنتاخر مش كدا 

كارما بصتلها  بذهول وقالت: انا اللى اتاخرت 

حور: هو انتى علشان عروسه  تتاخرى براحتك .. فوقى  يا ماما ويالا 

كارما ماشيه جمبها  وبتكلم نفسها: يعنى انا اللى اتأخرت  مش هيا … بت يا عطيه  تعالى هنا 

حور كانت عند الورشه بصت للعمال وقالت: عاملين ايه يرجاله  

_ الحمد لله يا اسطى  عطيه 

حور: محتاجين اى مساعده .. الايراد بتاع النهارده  كله قسموه على بعض من غير ما  تعينوا نصيبى   .. تمام .. ولما اجى بليل هكمل شغل معاكوا .. سلام 

كارما:  يالا .. كل ده رغى 

حور  بصتلها وقالت: يالا الاتوبيس هيفوتنا 

كارما: اشمعنا اتنازلتى عن  نصيبك النهارده  

حور: قولت هما اولى وكمان وانا خارجه اياد ادانى فلوس وشكلهم كتير  فقولت هيكفوا يعنى

كارما:امممم .. طيب يالا 

راحو المول  وبداو يشوفوا   الفساتين  

حور: على ما اعتقد هيكون حلو عليكى 

كارما: وعليكى هيكون  قمر 

حور: بس انا مش هلبس فستان فى خطوبتك .. وبعدين هيكون اغلب اللى المنطقه موجودين 

كارما:تمام .. هاخده .. تعالى نحاسب  

  بعد ما حاسبوا 

حور: ها كدا خلصتى اظن 

كارما: لسه  هجيب فستان كمان 

حور: انتى جايبه ٣ فساتين .. بطلى تبذير يا مبذرة 

كارما: فستان اخير .. اخير .. اخير 

حور: زن زن زن .. جايبه بنت اختى معايا .. ايه ده  …  اشترى يا كارما  اشترى 

دخلت كارما  محل ونقت فستان وجابته وخرجت 

حور: اخيراً خلصنا 

وهما مشيين  حور لمحت بدله متعلقه على المانيكان  وسعرها ١٠٠٠ جنيه 

حور لكارما: ايه رايك فى البدله ديه ؟؟

كارما: حلوه .. بس لمين 

حور مسكت شنطتها  وطلعت الفلوس اللى اياد ادهالها .. وعدتهم  طلعوا ٢٠٠٠ جنيه 

حور: ده مدينى فلوس كتير  اوى 

كارما:انتى ناويه  تجبيله البدله ديه 

حور: اه .. يالا 

دخلوا وجابوا البدله  

حور: هتكون حلوه عليه صح؟؟

كارما: اكيد ده الاسطى عطيه   هى اللى جيباها 

حور بضحك: طب يالا 

خرجوا من المول وجابت حور اكل وروحت البيت 

__________

حور خبطت  وفتح اياد وهو بيقول: ايه التاخير ده كله ..  مستنيكى بقالى كتير 

حور وهى ماسكه شنط كتير قعدت على اقرب كنبه   وهى بتقول: كارما .. كارما لففتنى كتير اوى .. وجابت حاجات كتير اوى 

اياد:  اممم.. جبتى حاجه لنفسك طيب 

حور:، اه .. طلعت كوتشي من الشنطه وقالت .. ايه رايك فى ده 

اياد: جميل .. بس ده بس ؟؟

حور: لا .. بص  هحضر خطوبة كارما ب ده 

مسكت بنطلون  واسع boy friend   وشمييز عليه جاكت طويل  

اياد: بس ده كاجول 

حور: احم.. انا لبسي فى  المناسبات   عالطول  كدا 

اياد: مش هتلبسي فستان ؟؟

حور: لا.. اه .. بص كدا 

طلعت البدله 

هتبقى تحفه عليك 

اياد: بدله!!

حور: اه .. ادخل قسها عايزه اشوفها عليك .. هتيجى معايا بيها خطوبة كارما .. 

اياد: استنى 

قامت زقته وهى بتقول .. يالا ادخل  عايزه اشوفها عليك بقول 

دخل اياد  لبس البدله   وخرج 

حور صفرت:  هنلقيلك عروسه فى الخطوبه  متقلقش 

اياد بضحك: هدخل اغيرها .. انا شامم ريحة اكل 

حور: ايوا اطلع علشان تاكل علشان هنزل  الورشه  كمان شويه 

  حور حطت الاكل على السفره ونادت اياد 

خرج وقعد قادمها وهو بيقول: ما تسيبك من  الورشه

حور: وهعيش منين لما اسبنى منها 

اياد: احم.. انا شغال  فى شركة خالو اسسها  هناك وبقبض كويس ..    هبعتلك كل شهر فلوس  تكفيكى 

حور:  لا .. انا بحب شغل الورشه .. وبعدين اكيد هتنشغل  هناك ب خالو ولو اتجوزت  كملت بضحك متنساش تبقى تعزمنى على فرحك 

اياد: مش بهزر يا حور .. بدل  تعبك فى  الجامعه  والشغل 

حور:انا مرتاحه كدا .. معلش مضطر انزل 

  دخلت غيرت   هدومها ونزلت  الورشه 

_______________

عم كمال:  عامله ايه يا اسطى عطيه  

حور بضحك:عم كمال .. عامل ايه ..

عم كمال: الحمد لله بخير يا بنتى 

حور: هبدا شغل انا 

  حور وهى بتشتغل سند عم  كمال على عربيه  وهو بيقول: انتى فعلاً موافقه انك تتجوزى  ابنى  

حور وقفت وقالت:  اه .. بس لما اياد يسافر

عم كمال: تمام يا بنتى 

   المعلم احمد قرب وهو بيقول:  يا اسطى عطيه  

حور: ازيك يا معلم احمد 

المعلم احمد:بخير يا بنتى .. انا كنت .. يعنى 

حور. بتفهم: بكرا الساعه ١٠ يا معلم  احمد هروح معاك  اتنازل  عن القضيه

معلم  احمد بفرح: ربنا يباركلك يا بنتى ..   ربنا يباركلك 

_______________

   حور نزلت فى اليوم اللى بعده اتنازلت عن المحضر .. وبعد كدا راحت تجهز مع حور لخطوبتها بليل

كارما طلعت  الفستان  وهى بتقول: هيبقى تحفه عليكى 

حور:  انا  هلبس الهدوم اللى اشتريتها .. متزنيش 

كارما: هتلبسي  الفستان  يا حور 

حور: وانا قولت لا 

_____after 1 hour_________

حور بتلف فى الفستان وهى بتقول: منك لله يا كارما 

كارما: قمر عليكى ..   والله  محتاجه صوره يا حور 

  حور: انا مش عارفه همشي  بيه فى خطوبتك ازاى وسط المنطقه   

كارما: سبيها على الله ..  على حجز  قاعه اصلا  ياله  انزلى   دلوقتى شوفى هتعملى ايه 

استنى .. خدى الطرحه ديه هتكون لايقه على الفستان ..

___________

نزلت حور بسرعه وخبطت على الباب  جامد 

فتح اياد دخلت وهى بتنهج  وقفلت الباب بسرعه 

اياد: مالك يا حور حد بيجرى وراكى

حور كانت بتنهج  بصتله  وقالت: علشان محدش يشفنى بس ..

اياد: ليه يا بنتى .. 

حور: الفستان

اياد: ماله .. شكله حلو  عليكى 

اياد: اول مره الناس هتشفنى بفستان 

اياد ضحك وقال:  اول مره هيشوفوا قمر على الارص قصدك ..   الخطوبه امتى ؟؟

حور بصت للساعه وقالت: كمان ساعه بالظبط ادخل البس 

_______________ 

على اخد كارما وراحوا القاعه ..  واياد  مع حور فى العربيه واهل المنطقه كلهم ماجرين عربيات علشان يمشوا ورا العروسه

على بضحك: اومال لو فرح كانوا عملوا ايه

كارما: الناس بتبقى عايزه حاجه تفرحها .. خليهم يفرحوا 

وصلوا القاعه ودخل  على مع كارما 

اياد: انزلى يا حور 

حور بتهز راسها ب لا 

  اياد: بقولك انزلى .. خلينا ندخل 

حور هزت راسها وهى بتقول   لا .. مش عايزه 

اياد سحبها من ايدها وقال: شغل اطفال ده  يا  حور .. يالا 

  مسكت ايده وهما داخلين القاعه 

  الكل كان بيبص ل حور وهى اتوترت ومسكت جامد فى ايد اياد .. قعدوا على تربيزه وبدات الاغانى تشتغل    واياد شاف صحابه من ايام ابتدائى  قام سلم عليهم وحور قامت وقفت جمب كارما والطلاب كلهم بيشبهوا عليها  

دكتور تامر جيه يسلم على  على العريس وهو بيقوله: مبروك يا على 

على: الله يبارك فيك يا دكتور 

تامر: مبروك يا كارما  

كارما بابتسامه: الله يبارك فيك يا دكتور 

تلمر بص للى واقفه جمب كارما    وهو بيقول فى نفسه: هى ديه  حور!!… 

كارما بصتلها وقالت : عطيه  … اياد بيشاورلك تروحيله