رواية الصعيدي والمدللة الفصل السادس 6 بقلم نادية سمير

حور بدموع : بس انت سبتنى وانا قولتلك متسبنيش لانى بحبك بس بردو مسمعتش الكلام ومشيت وجاى دلوقتى تقولى بحبك واسف انا الى اسفه يا سيف مش هقدر انسا الى انت عملتو فيا 

سيف يحزن : حور انا بجد بحبك انا مقدرش اعيش من غيرك على شان خاطرى يا حور انا بجد مكنش قصدى اجرحك بس الظروف الى اجبرتنى على كدا 

حور بكدب : وانا بكرهك يا سيف مش هقدر انسا الى انت عملتو 

سيف : حور انا مسافر بكرا ومش هرجع تانى غير لما تحددى معاد الفرح متخفيش مش هتشوفى وشى تانى سلام يا حور 

حور بدموع : حتى دلوقتى بتعملها تانى عايز تسبنى يا سيف بجد مش عارفه اقولك اى

سيف بخبث : لو عايزه متكمليش الجوازه دى انا موافق اطلقك وخليكى على راحتك 

حور بتسرع : لا يا سيف انا بحبك بس انا كنت عايزه اعلمك الادب الاول ( وبعدين فاقت للى قالتو ولسه هتجرى سيف شدها حضنها ) 

سيف بفرحه : وانا بعشقك يا قلب سيف ثم اكمل بخبث كنتى عايزه تعلمينى الادب صح 

حور بضحك : اناا هو انا اقدر يا باشا دنا العقيد سيف الصياد اقدر اقولك حاجه وبعدين ميبقاش قلبك اسود يا فوااز 

سيف بتعجب : مين فواز دا 

حور : دا مثال يا سطا بس قولى انت مكنتش طايقنى اصلا لما جيت ازاى حبتنى بقا 

سيف : اولا انا كنت غيران عليكى لانك ياعنى لبسك مش عاجبنى وكل اهالى البلد بيتكلمو عليكى يا وحى وانا مش هقبلها تيجى فى مراتى تمام ثانيا بقا انا بحبك من وانتى طفله لمضه وعنيده 

حور بتوهان : انا بحبك قوى يا سيفو متسبنيش خالص 

سيف بحنيه ورغبه : يلهههوى انا بقول نخليها دخله بالمره انا مش قادر 

حور بكسوف وخدودها احمرت : اااا انت اا انا انا انت سافل 

سيف يضحكه رجوليه عاليه : يابت انتى هبله انا جوزك ياعنى ليا الحق وغمزلها 

حور بتوتر ودموع : سيف على شان خاطرى اسكت انا متوتره اساسا 

سيف يحنيه : خلاص يا قلب سيف تعالى ندخل عندى مفاجاه 

حور بأستغراب : مفجأه اى دى 

سيف : لو قولتلك مش هتبقا مفجأه صح يلا ندخل وهتعرفى 

سيف وحور دخلو القصر وسيف وقف فى نص المعازيم 

ومسك المايك وقال بفرحه 

سيف بسعاده : احب اقولكو الفرح يوم الخميس اتمنا تشرفونى واحب اوجه كلمه لى حوريه قلبى بحبك يا حور وبموت فيكى واوعده هخليكى اسعد انسانه فى الدنيا يا حرم سيف الصياد 

حور وهى ناسيه ان فى ناس قالت بصوت عالى : وانا كمااااان يا قلب وروح حور بس.قولى يا واد يا سيف عارف الكلام الرومانسى دا منين