Uncategorized
رواية فرعون الجزء 2 الحلقة الحادية والعشرون 21 بقلم ريناد
رواية فرعون الجزء 2 الحلقة الحادية والعشرون 21 بقلم ريناد
 |
| رواية فرعون الجزء 2 الحلقة الحادية والعشرون 21 بقلم ريناد |
رواية فرعون الجزء 2 الحلقة الحادية والعشرون 21 بقلم ريناد
قاسم :اه يامحروس الكلب ..يعنى لسه عايش مموتش …صحيح العار مش بيموت بسهوله ..بس بسيطه ..
نهايتك هتكون على ايدى انا بعون الله ..
لبس الجاكيت بتاعه واخد مفاتيحه ونزل بسرعه راح على شقة غريب
رن جرس شقة غريب وليل كانت فالحمام وجواهر كانت فالصاله فقامت فتحت واتفاجأت بقاسم قدامها …
جواهر لفت بسرعه عشان تدخل لكن ايد قاسم كانت اسرع منها ومسكت ايدها ،لفها عليه بحركه سريعه وقرب منها ،وفلحظه كانت فحضنه .
جواهر بتحاول تفلت من حضن قاسم لكنه همس فودنها بحاجه خلت حركتها سكنت تماما ..عمك محروس لسه عايش
غريب فاللحظه دى كان وصل عندهم وسأل :مين ياجواهر اللى كان بيخبط ؟ قاسم بعد عن جواهر ورد عليه ..انا ياغريب
غريب :قاسم ! مش قولت ان…
قاسم قاطعه :مش وقته ياغريب ..ادخلى غيري هدومك ياجواهر وتعالى معايا .
جواهر لسه واقفه مكانها ومش قادره تستوعب اللى سمعته ..
قاسم مسك دراعها وهزها جامد عشان تفوق من صدمتها …جواهر يلا بينا بقولك ..
جواهر بلعت ريقها وردت اخيرا بهمس : على فين ؟
قاسم :هاخد بتارك من اللى دمرك بالشكل دا ..وقدامك .
غريب بقلق:متفهمنى فيه ايه ياقاسم هفضل واقف وسطكم زى الاطرش فالزفه كده ؟
جواهر :عمى محروس لسه عايش ياغريب .
ليل فاللحظه دى كانت خرجت من الحمام وسمعت الجمله دى خبطت على صدرها وصرخت بفزع :يامرى ..وه مماتش كيف الواكل ناسه ديه …عامل كيف القطط بسبع ترواح القزين .
غريب :وانتا بقا هتاخد بتار جواهر من عمها ازاى ياقاسم ؟ هتقتله وتودى نفسك فداهيه وتضيع مستقبلك وحياتك ؟
قاسم :مش عارف هعمل فيه ايه بالظبط ..بس اللى متاكد منه، انى لو مقتلتهوش هخليه يعيش ندمان طول عمره على كل لحظه عاشت فيها جواهر فرعب بسببه ..هخليه يتمنى الموت وميطولهوش ..
وزعق ..يلا ياجواهر بقولك ..
ليل جات جرى على جواهر وحضنتها …عوفها دلوكيت منتاش واعيلها عترجف كيف زعفة النخل لما يهزها الهوا من الخوف؟
غريب :تعالا ادخل ياقاسم الامور متتاخدش كده …ادخل عشان نشوف هتعمل ايه …مهو مش معقول هتدخلو على الراجل تضربوه فوسط بيته ،واللى يسألكم بتعملو كده ليه هتقولو اصله كان بيتحرش ببنت اخوه من سنين !
غريب :ليل خدى جواهر دخليها ترتاح
ليل :تعالى ياحبة قلبي وشك بقا اصفر كيف اللمونه فلحظه بسبب سيرته الزفره ولد مبروكه الزفره ديه.
ليل دخلت جواهر الاوضه ومددتها على السرير وخرجت تشوف قاسم وغريب هيرسو على ايه ..
قاسم :مهو متقوليش اهدى دى تانى ياغريب .
غريب :طيب خلاص متهداش اتجنن اكتر بس اسمعنى فالاول ..التهور هيضرك انتا مش اى حد تانى ..
قاسم :بص ياغريب مهو انا هسافر للكلب دا يعنى هسافرله .. وهجيبه وهخلى جواهر تاخد بتارها منه بنفسها لغاية ماتشفى غليلها .
غريب :اعمل اللى يريحك ويريحها انا مقولتش غير كده بس خلى كله بالقانووون …فهمتنى .
قاسم :فهمتك …هدخل لجواهر انا اشوفها .
ليل :بالراحه عليها ياقاسم دى لساتها مجروحه منك ومنسيتش ولا سامحات .
قاسم :هحاول ارجعها ليا من تانى وحده وحده ياليل وهصبر مقداميش غير كده ..
ليل :ربنا يهديكم لبعض ومنه لله اللى كان السبب فكسرة النفوس .
قاسم دخل على جواهر لقاها قاعده وحاضنه المخده وبتبكى وباصه قدامها بشرود ..
قاسم :جوهرتى …وحشتينى ياقلب قاسم ..وهمسلها بترجى موحشتكيش انا ياجوجو؟
جواهر بصت لقاسم بصة عتب ورجعت بصت بعيد مره تانيه ..
قاسم :جواهر عاتبينى ..زعقيلى . .عاقبينى بأى حاجه بس اتكلمى معايا وردى عليا ..انا بموت فغيابك والله العظيم ..انا غبى و ندمان وآسف اووى .
جواهر بصتله مره تانيه وشافت ملامحه التعبانه والندم اللى باين فعنيه، وفلحظه كانت هتضعف وترمى نفسها فحضنه ،وتقوله اد ايه هو كمان واحشها، وبتموت كل ليله وهى بعيد عنه ، اد ايه قلبها بيوجعها، وعيونها قربت تروح من كتر البكا كل ليله على حالهم بعد مالكل ينام …
لكنها مسكت نفسها …وقالتله بنبره صارمه …مش هروح البلد ياقاسم ..
قاسم :لأ هتروحى ياجواهر .
جواهر غمضت عنيها ودموعها نزلو :اخاف …بخاف منه ومش بطيق اشوفه قدامى .
قاسم :مفيش خوف طول منا جمبك …انا اصلا هاخدك عشان نموت الخوف اللى جواكى دا منه ..انا هوريكى ان محروس دا اضعف واصغر من انك تفكرى فيه مجرد تفكير حتى .
جواهر سكتت وحطت دماغها بين ايديها وهى بتفكر ازاى هتقدر تشوف عفريتها اللى اسمه محروس قدامها مره تانيه …
قاسم :جواهر …بكره الصبح هاجى آخدك تكونى جاهزه ..سامعانى ..
جواهر هزت دماغها بموافقه وقاسم سابها وخرج، بعد ما قعد جمبها مسافه وهى مرفعتش دماغها من بين ايديها وحس انها عامله كده عشان مش عاوزه تشوفه .
قاسم خرج لغريب وقاله انه ماشى ..
غريب :ماشى رايح فين انتا مش قولت هننزل على القهوه شويه النهارده مع بعض ؟
قاسم :وشك فقري اعملك ايه ..نفسى اتسدت .
غريب :وشى فقري ؟ ونفسك اتسدت ! محسسنى انك كنت هتودينى دريم بارك مش القهوه اللى تحت البيت ! روَح ياقاسم غور .
قاسم :غاير اهو ياعم ..وسعو كده .ومشى
ليل :قاسم إدَب ياولداه !
غريب :كتر خيره والله ياليل اللى بيمر بيه قاسم مش شويه .
ليل :ربنا يعينهم هما التنين على بلوتهم ..
غريب :طيب بقولك .
ليل :قول ياسى غريب .
غريب :مش هتقرى شويه لسى غريب النهارده عشان سى غريب وحشه صوتك وانتى بتقرى اوى .
ليل بفرحه ممزوجه بأستغراب ردت عليه :اتوحشتك العافيه يارب ..
النهارده هقرالك كتاب بحاله ..مش هسكت لغاية لما تزهق منى وتقولى خلاص اكتمى ياليل وجعتى راسى .
غريب بأبتسامه:يبقا عمرك ماهتسكتى على كده ياليل .
ليل بتحارب نفسها فاللحظه دى عشان متصرخش من الفرحه وتتنطط قدام غريب .
غريب :يعنى لسه واقفه مااتحركتيش جبتى الكتاب! .
ليل اتحركت بسرعه على اوضة غريب وجابت كتاب على زوقها، وكان كتاب اشعار ،وابتدت تقرا لغريب قصايد الحب وهى بصاله، و كل كلمه كانت طالعه من قلبها كأنها متفصله على غريب بالظبط .
غريب :الله ياليل ..حقيقى الحب دا طلع زى مابيوصفوه الشعرا واجمل كمان ..
زمان كنت لما اقرا ولا اسمع قصة حب اقول اكيد الناس دى بتبالغ فوصفهم للحب ..مفيش حاجه اكيد بالحلاوة اللى بيوصفوها دى …لكن دلوقتى بس عرفت ان حتى الوصف مش بيدى الحب حقه ..
ليل :حبيت ياسى غريب ..
غريب :عاشق حتى النخاع ياليل .
ليل وهى بتتامل تفاصيله:يابختها اللى تسكن قلبك ياسى غريب …دى توبقا سكنت فحته من الجنه .
غريب :بالعكس انا اللى يبختى بيها ياليل ..عشان لو قلبي حته من الجنه هى الجنه بذات نفسها …هى اجمل حاجه على وش الارض
ليل :كل واحد عيشوف حبيبه اجمل حد فعنيه ومن بعده عينه معتشوفش بشر .
غريب :بس انا حبيبتى احلى وحده فالدنيا فعلا …تحبى اوصفهالك وتحكمى بنفسك ؟…حاضر هوصفهالك …
عامله زى نسمه بارده فعز الحر ، بريئه زى طفل لسه مولود بيكتشف الدنيا ..فقلبها للكل حنيه تشبه حنية ام على ابنها اللى شافته بعد عشرين سنه عقم … هاديه زى هدوء الليل فالساعه اللى بتسبق اذان الفجر …
صوتها فيه دفا يطمن .. ضحكتها لوحدها عالم الواحد يتوه فتفاصيله .
ليل مبتسمه على الوصف لانها متأكده انه بيوصف فيها هى، لان حسب كلام الكل غريب عمره ماحب ولا دخلت فحياته وحده قبل ماهى تدخل حياته ..
وحده غيرها كانت ممكن تكون طايره فوق السحاب دلوقتى من كلامه ده ..لكنها عارفه كويس انها لو صدقت وحلمت بغريب هتلاقى الكل وقف فطريقها واستكتره عليها واولهم ناديه …ومش بعيد يخرجوها من حياته نهائى …
ايوه عجبها جدا وصفه ليها …لكنه طول الوقت بيوصف فطبعها وروحها مش فشكلها …صحيح هو اول واحد يعرفها من جوه …لكن برضو دا مش كفايه ..
ليل :كل الحجات الحلوه دى فحبيبتك ياسى غريب !
غريب :واكتر ياليل …انا لو هفضل اوصف فيها من هنا لسنه لقدام مش هخلص ..
غريب :استنى نسيت اهم تفصيله ..شعرها ياليل …شعرها اللى عامل زى شلال من الحرير بيكمل لوحة جمالها وحسنها ..
ليل اختفت ابتسامتها وهو بيقول جمالها وحسنها وقالت فنفسها :
اه ياسى غريب لو تشوف شكل حبيبتك دى وتعرف انها لاحداها جمال ولا حسن ..يمكن ساعتها مكنتش هتبقى قاعد القعده دى معاها ، يمكن حتى لو شفتها صدفه فطريقك متبصش عليها ..
غريب :ساكته ليه ياليل!
ليل :هقول ايه ياسى غريب …ربنا يعين قلبك وقلب كل حبيب .
وقفت وهى مخنوقه من كل حاجه ..من الدنيا ومن الناس ومن الظروف ..والاهم من دا كله ، من شكلها اللى هتفضل طول عمرها ملهاش اى فرصه فالحياه بسببه .
غريب :قمتى ليه ياليل
ليل :خلاص ياسى غريب تعبت ونعست هدخل انام ..عاوز منى حاجه اعملهالك قبل ماادخل ..
غريب :لأ ياليل مش عاوز حاجه تصبحى على خير …مشيت ليل تجر فرجليها جر وجاره معاها خيبة امل اكبر ….
غريب افتكر ان ليل زعلت عشان وصف حبيبته قدامها ..افتكر انها متعرفش انه كل وصفه فيها هى ،
اتمنى لو يقدر ياخدها فحضنه ويطمن قلبها ،ويقولها ان كل الكلام دا ليكى انتى وعليكى …وان قلب فرعون مفيش وحده قدرت تخطى اسواره العاليه المنيعه قبل منك …
لكن فيه قيود خفيه كانت مربطاه ورابطه حتى لسانه من الكلام ..قيود الخوف من الفراق .
ليل دخلت الاوضه وجواهر كانت مدياها ضهرها ونايمه، لكنها عرفت انها مش نايمه وبتبكى من هزة جسمها ..
ليل نامت جمب جواهر وحضنتها وبكت هى كمان ..
بكت بقوه لما افتكرت كل حبايبها اللى راحو منها ..ابوها وامها وسند ابنها ..وكمان متأكده ان القايمه هيتضافلها شخص تانى قريب اووى
غريب اللى اول ماهييجى ياخد خطوه ناحيتها ويقرب منها اكتر …الخطوه دى هتكون اول خطوه فطريق فراقهم .
لفت عليها جواهر لما حست ان ليل حالتها متقلش عنها من القهر، والاتنين حضنو بعض وعيطو لما شبعو ..
كل وحده بتعيط على حالها واللى وصلتله ..وبعدها نامو هما الاتنين ومفيش غير صوت شهقاتهم بترد على بعضها .
يومها ليل حلمت بأبنها سند وهو بيلعب معاها وكان فرحان وبيضحك وبيعمل حركات عشان يضحكها هى كمان زيه …صحيت من النوم مع اذان الفجر زى كل يوم وصلت فرضها ودعت لاهلها دعواتها اليوميه اللى مفيش يوم بيعدى الا وتدعيلهم فيه بالرحمه والمغفره فكل سجده وبين كل اذان وإقامته …
اما غريب فنام بعد صراع مع قلبه وعقله اللى بيتخانقو على ليل مين فيهم بيحبها اكتر ..
قاسم فالليله دى خرج من عند جواهر وغريب ونزل فضل يلف بالعربيه فالشوارع لغاية ماتعب، والوقت اتأخر ورجع لمكتبه ،وقضى باقى ليلته صاحى بيفكر ياترى لما يشوف محروس بكره هيمسك نفسه ازاى انه ميقتلهوش ..
وكمان لو مسك نفسه ايه نوع العقاب اللى ممكن يعاقبه بيه يشفى غليله وغليل جواهر منه ..ولما متوصلش لحل سابها لغاية مايشوفه يمكن يعرف العقاب المناسب ليه وقتها لما يشوفه قدامه وعينه للصبح مزارهاش نوم .
**********
اما فالبلد ..
حسنيه اول ماصبح الصبح قالت لمحروس انها هتروح النهارده بيت اهلها تشوف امها وهتقعد هناك شويه زى زوزو مقالتلها.
شافت فعيون محروس وهى بتقوله كده لمعت فرح غريبه وصوته لما رد عليها بالموافقه حست فيه بلهفه قويه.
نزلت بعد ماشالت بنتها وحضنتها وباستها وشمتها وهى بتتمنى انها متشوفش اللى يوجع قلبها عليها ويخليها تندم طول عمرها انها كانت بتسيبها مع ابوها طول الوقت ..
زوزو شافت حسنيه بتخرج من البيت ومحروس بالكرسى بتاعه باصص عليها من حديد البلكونه .
بعدت شويه وعرفت انه خلاص مبقاش يقدر يشوفها ..وقفت شويه تاخد نفسها بصعوبه، وبعدها رجعت تانى على البيت، واطمنت لما ملقيتش محروس فمكانه اللى كان قاعد فيه، واتسحبت دخلت البيت وطلعت استخبت فأوضة زوزو اللى قصاد اوضتهم …
زوزو اول مادخلت حسنيه من الباب فتحت بوقها عشان تتكلم لكن حسنيه جريت عليها وكتمت بوقها وشاورتلها عشان تسكت خالص …
زوزو هزت رقابتها بموافقه وحسنيه شالت ايدها من على بوقها ..
زوزو فضلت باصه لحسنيه اللى واضح عليها اقصى درجات التوتر،
وعرفت انها سمعت كلامها ودعت ربنا انها تكشف محروس النهارده وتقدر تخلص البنت المسكينه دى من بين ايديه ..
بعد نص ساعه لحسنيه من القعاد فأوضة زوزو وقفت وهى بتفرك اديها فبعض من التوتر ، وراحت على الباب فتحته وخرجت ورجليها من الخوف مش شايلينها ،وقربت خطوه خطوه من باب اوضتهم هى ومحروس، ونزلت على خرم الباب بصت منه …
محروس بص على خرم الباب وابتسم ،فاكر ان زوزو هى اللى بتبص عليه زى كل مره، ومهمهوش منها ورجع يكمل اللى بيعمله فالبنت ..
حسنيه وقفت متخشبه بعد ماشافت كل حاجه …شافت محروس فأبشع منظر وابشع موقف ممكن حد يشوفه فالدنيا …شافته بيتحرش ببنته وهو مستمتع لاقصى درجه مشفتهاش منه فعز اندماجه معاها هى .
عقلها وقف …قلبها هيوقف ..صوتها مش طالع ..حاسه بنار بتطلع من عنيها ..حاسه هيغمى عليها ..سندت على الحيطه بتاخد نفسها بصعوبه وزوزو لما شافت حالتها دى جريت عليها عشان تسندها …لكن حسنيه بعدتها عنها بزقه من ايديها الاتنين خلت زوزو ترجع لورا ..
زوزو عنيها دمعت على حالة حسنيه، وصعبانه عليها لان اللى بيحصل دا مش شويه ..
اللى شافت محروس بيعمله خلاها كرهته، وكرهت نفسها ،وكرهت اللى كانت بتعمله زمان ،وفقدت ثقتها فكل الناس ..
حسنيه بصت حواليها بعيون زايغه، ونزلت جرى جابت حديده كانت عارفه مكانها وطلعت لفوق بسرعه ..
محروس فالاثناء دى حس بحركه مش طبيعيه ونيم جواهر على السرير وخرج بالكرسى بتاعه يشوف فيه ايه ..
وبمجرد فتحه للباب لقى حسنيه قدامه وفثوانى كانت رافعه الحديده ونازله بيها على دماغه بكل قوتها ..
محروس وقع من على الكرسى على الارض من شدة الضربه والدم بقا نازل على وشه.
حسنيه مكتفتش بضربه وحده راحت قعدت قدامه وفضلت تضرب فيه بكل عزمها ،مره ،ورا مره، وكل مره بقوه اكبر من اللى قبلها،
زوزو صرخت لما شافت منظر محروس وحسنيه بتفتت دماغه بالحديده وعلى صرختها الكل جه من تحت مرات سلفها واولادها ومبروكه ..
الكل لما شافو المنظر صرخو والاولاد نزلو يجرو على تحت تانى …اما مبروكه اللى كانت آخر وحده تطلع السلم وقعت مغمى عليها اول ماشافت المنظر ..
زوزو بسرعه جريت على اوضتها اخدت ابنها وفلوسها وسيغتها وبطاقتها وخرجت جرى من البيت كله .
حسنيه بعد ماتعبت ومبقتش قادره تضرب تانى نزلت الحديده وقعدت تنهج جمب محروس، وهى شايفه منظره اللى مكانش اى منظر غيره هيبرد قلبها .
زحفت وراحت قعدت جمب السرير وسحبت بنتها شالتها على صدرها وبتهز فيها وتوشوشها فودنها ..
، اشششش، خلاص متخافيش من بعد النهارده من ايوتها حاجه، مفيش عذاب ليكى تانى…موتهولك ياحبة القلب والعين …ولفت البنت اللى لسه تحت تأثير المخدر ناحية ابوها …
بصى عليه ..شوفى عميلتلك فيه ايه ياجوهرت امك الغاليه …ومدت ايدها على الارض غمستها فدم محروس السايح وحطت منه فبطن ايدين بنتها …
اتحنى بدمه النجس ياضنا امك …
بصى على حنتك وافرحى ،امك خدتلك بتارك وحتى رجليها غمستهم فدم محروس …
شويه واخوات محروس الاتنين جم من الغيط جرى بعد مالولاد بلغوهم باللى حصل ،واول مادخلو وشافو المنظر متحملوش ..
محمد :عملتى اكده ليه ياحسنيه ؟ كتلتيه ليه …
حسنيه مش بترد على اى حد، ولا باصه غير على بنتها جواهر وبتطمن فيها ان خلاص مبقاش فيه محروس، وكأن البنت هتفهم كلامها و هتدرك اللى حصل …شويه وجواهر الصغيره صرخت لما ابتدا مفعول المخدر يروح وكان صوتها كان محبوس جواها واتحرر دلوقتى …حضنتها حسنيه وهى عارفه بنتها حاسه بايه دلوقتى بعد ماجربت الاحساس بنفسها
معداش وقت كتير وكانت عربية الاسعاف وعربيات الشرطه قدام باب محروس ،ودخلو اخدو الجثه وقبضو على حسنيه واخدوها على القسم وهى حاضنه بنتها اللى رفضت تسيبها من حضنها لاى مخلوق .
***********
قاسم اول مانور الصبح شقشق رن على جواهر عشان تحضر نفسها، وعدى عليها اخدها ،
وراحو فطريق البلد ،اللى جواهر طول ماهى ماشيه فيها حاسه بخنقه مش طبيعيه وكأن روحها بتتسحب منها …
قاسم ملاحظ حالتها وطول الوقت عينه عليها ويكلم فيها، وهى مش بترد، مفيش غير دموعها نازله ، ومهما حاول معاها عشان تاكل من الاكل اللى جايبهولها معاه ترفض ..
لحد ماوصلو على مشارف البلد وكانت جواهر منتهيه قدام قاسم ومنظرها دا خلاه يحلف على الانتقام من محروس اضعاف مضاعفه …
وقفو قدام البستان بتاع بيت جواهر بعد مافضل قاسم يسألها علي طريقه وهى كانت بتشاورله بأيدها من غير اى صوت .
نزل قاسم من العربيه وجواهر فضلت جواها ،وكان فيه لمة ناس جوا بستانهم راح عليهم قاسم ..
قاسم من غير سلام لانه كره البلد دى كلها واهلها وشاف ان خساره فيهم حتى السلام :محروس فين ؟
كل القاعدين فضلو يبصو لبعض ورجعو بصو لقاسم اللى حط ايده فوسطه بين المسدس اللى محطوط فوسطه قدام الكل …بقوول محروس فين ؟
واحد من الناس :محروس فتلاجة المشتشفى العام يابيه ..
قاسم :تلاجة المستشفى اللى هو ازاى !
واحد تانى :زى اى حد لما عيموت عياخدوه على المشتشفى ويحطو دوسته فالتلادجه لغاية مايشرحوها وبعد اكده يطلعوه وخصوصا لو كان ميت مدتول كيف محروس اكده .
قاسم :بيقول ايه دا؟ محد فيكم يترجم .
واحد تالت :يابيه محروس مرته كتلته النهارده ،وجات الاسعاف شالته على المشتشفى، والبوليص خد مرته والدنيا زايطه من الصبح زى منتا شايف ..
قاسم :محدش يعرف مراته قتلته ليه ؟
واحد غيرهم :عيقولو انه حرق ابو اللى جابها وهى كانت معصبه محملتش فابو اللى جابها قامت مخلصه عليه …
قاسم هز دماغه بعدم استيعاب وسابهم وراح ركب عربيته وسند دماغه على الدربكسيون بتعب وبعدها رفع دماغه وفضل يضرب الدريكسيون بعنف، عشان مرات محروس سبقته بخطوه وهى اللى خلصت على محروس قبل مايصفى حسابه معاه .
طلع بالعربيه بسرعه وجواهر نطقت لاول مره …رايح على فين ياقاسم ..قاسم بصلها من غير مايتكلم لحظات وبعدها نطق :هوريكى بعينك اللى يريح قلبك ياجواهر .
سأل قاسم على المستشفى ونزل هو وجواهر اللى مش فاهمه اى حاجه وراح على المشرحه وسمحوله يدخلها لما عرفو رتبته …حارس المشرحه خرج بعد ماشاور لقاسم على التلاجه المطلوبه بأمر من قاسم .
جواهر بتتلفت حواليها بخوف …انتا جايبنى هنا ليه ياقاسم !
قاسم قرب منها :هوريكى محروس بعينك وهو ميت ..ومش اى موته ، ميت مقتول على ايد مراته ..ربك بيمهل ولا يهمل ..مع انى كنت احب موته يكون على ايدى انا ..
راح على التلاجه وهو ماسك ايد جواهر بأيد ومد ايده التانيه سحب الدرج وغمض عنيه من بشاعة المنظر وجواهر صرخت واستخبت فحضن قاسم اول ماشافته …
قاسم :فتحى عينك ياجواهر وشوفى ذنبك ربنا خلصهولك ازاى …
جواهر هزت دماغها برفض واتمسكت بقاسم اكتر …
قاسم :ارفعى وشك ياجواهر وبصيله بقولك ..
جواهر هزت دماغها مره تانيه،لكنه جبرها لما مسك وشها بأيده ولفها على محروس بالقوه ،وخلاها تشوفه وكان قاصد ان منظره البشع دا ينطبع فعنيها وذاكرتها للابد، لانه متأكد ان المنظر دا هو اللى هيضيع كل ذكرى لعمها محروس فدماغها ومش هيفضل غيره ..
جواهر فتحت عنيها بعد ماكانت مغمضاهم بقوه، وركزت على محروس ،وشافته فالمنظر الوحيد اللى عمرها ماتمنت تشوف فيه حد غير محروس ولقت نفسها بتبتسم لا اراديا ..
قاسم قفل الدرج بالراحه :خلاص بصينا وشمتنا براحتنا وابتسمنا كمان ..نروح بقا نشوف الكلب دا مراته قتلته ليه .
اخد جواهر وراحو على القسم وقعدو مع الظابط المسئول عن القضيه وطلب منه انه يشوف مرات محروس ..
الظابط :انا معنديش مانع لكن هى حالتها متسمحش انها تتكلم يعنى مش هتفيدكم باى حاجه ،لانها من ساعة ماجت وهى حاضنه بنتها وساكته، ومهما حاولنا نخليها تتكلم وتحكى اى تفاصيل بترفض ..مفيش غير انها اعترفت بقتلها لجوزها ولغاية دلوقتى منعرفش ليه .
قاسم :معلش برضو محتاجين نشوفها يمكن تتكلم فوجودنا ونعرف هى قتلته ليه …
الظابط هز دماغه بموافقه ،وبعت العسكرى قاله هات حسنيه من الحجز
وبعد شويه دخلت عليهم وهى شايله بنتها وبتبصلهم بخوف ..
قاسم وجواهر اتفاجئو قدامهم بطفله ميتعداش عمرها ال١٧ سنه وشايله على دراعها طفله تانيه ..
قاسم :اقعدى ياحسنيه ..اسمك حسنيه مش كده؟ بصى على اللى قاعده دى ..تعرفى دى مين ؟
حسنيه هزت دماغها برفض .
قاسم :دى جواهر بنت محمد اخو محروس جوزك .
حسنيه التفتت بسرعه على جواهر وركزت عنيها عليها .
قاسم :تعرفى احنا كنا جايين النهارده ليه ياحسنيه …احنا كنا جايين نعمل فمحروس اللى انتى عملتيه بالظبط .
حسنيه بصتله وميلت دماغها بتساؤل وقاسم كمل …جواهر عانت من جوزك فطفولتها كتير اووى لدرجة سببتلها مشكله مش عارفه تعيش بسببها حياه طبيعيه لحد دلوقتى ..
حسنيه نطقت اخيرا وهى باصه لجواهر :انى عارفه هو عيمل فيها ايه ..واحب اقولك متستغربيش عشان عيمل اكده فيكى وانتى بت اخوه …عشان عيمل فبته نفس اللى كان يعمله فيكى … الكل انتبه لكلامها بما فيهم الظابط المحقق
بوصى اكده ..ومدتلها البنت …بصى حتتة اللحمه الحمره دى كيف واحد تطاوعه نفسه يأذيها ؟
دا لو غريب عنها مش ابوها مش هتهون عليه …شوفى كان عيعمل فيها ايه كل يوم ،وانى مأمناله وسيباها معاه وغفلانه عنها ومديالهوش خوانه …ورفعت هدوم البنت والكل شاف الاثار الواضحه والكل غمض عنيه بألم .
حسنيه كملت :كان جايب قزازة بنج بيحطلها منها عشان متقدرش تبكى ولا تصرخ ياقلب امها ..كانتش عتبقى غير عنيها بس مفتحه ..وبصتلها وحضنتها جامد وشهقت من البكا وهى بتقول :
والله كانت عتشكيلى بدموعها كل مااشيلها وانى كنت حماره مفهمهاش ..مفهمتش غير متأخر قوى
قاسم :متخافيش ياحسنيه مش هيجرالك اى حاجه انا هفضل معاكى شخصيا لغاية ماتطلعى براءه …
حضرت الظابط لو سمحت تحول الطفله للطب الجنائى يكشف عليها ويعمل تقرير بحالة البنت ويثبت الاعتداء عليها قبل الوقت مايروح والاثار تختفى من جسم البنت
الظابط :انا هعمل كده فعلا ..وحول البنت على الطبيب الجنائى
قاسم :قوليلى ياحسنيه انتى سنك اد ايه ؟
حسنيه :كانت قاعدالى سنه والقاضى يكتبلى على الزفت محروس رسمى .
قاسم :حلو اوى ده ياحضرة الظابط ..يعنى قاصر ومش هتاخد عقوبه .
الظابط :ولو مش قاصر القاضى اول مايعرف ملابسات القضيه وسبب القتل هيطلعها براءه من اول جلسه .
قاسم : انا متأكد من ده …حضرت الظابط انا سايب القضيه دى امانه بين ايديك تعمل كل اللازم عشان حسنيه تطلع منها ..
الظابط :متقلقش ياحضرة الملازم القضيه منتهيه لصالح حسنيه ..
قاسم وجواهر اطمنو على حسنيه وجواهر الكبيره شالت جواهر الصغيره وباستها وودعتها قبل ماتمشى وهى بتقول فى نفسها ..
ياترى لو كانت عَرَفت امها على اللى كان بيعمله معاها محروس ، هل كانت ردة فعلها هتكون نفس ردة فعل حسنيه ؟…وجاوبت نفسها
اكيد طبعا كانت هتعمل كده واكتر كمان، ويمكن كانت راحت فيها واتعدمت لان الظروف مكانتش فصالحها زى ماهى فصالح حسنيه دلوقتى …
خرجت للعربيه هى وقاسم وقبل مايركبو بصت وشافت ابوها وعمها واقفين قدام القسم بيتخانقو مع اهل حسنيه ، وقفت تبص على ابوها وهو بيتخانق ويزعق ويدافع عن اخوه باستماته ونفسه ياخد بتاره من حسنيه ويتحلف انه هيخلص عليها زى ماقتلت اخوه .
جواهر راحت عليه بخطوات بطيئه وقاسم بينده عليها مبتردش، لغاية ماوصلت عنده ومسكته من دراعه ولفته عليها بالراحه تحت استغراب كل الواقفين ..
قاسم كمان كان له نصيب من الاستغراب وهو ماشى وراها ومش عارفها رايحه فين ولا هتعمل ايه ..
محمد باستغراب :مين انتى ؟ وعاكشه دراعى اكده ليه !
جواهر :انا بنتك اللى ليها سنين بعيد عنك مفكرتش حتى تسأل عليها حتى بالكدب .
محمد ضيق عنيه وهو بيتفحص ملامحها وبعدها رفع حواجبه بدهشه لما دقق فيها وعرفها اخيرا ..
محمد :جواهر ..بتى ..وفرد اديه عشان ياخدها بالحضن لكن قاسم كان اسرع منه ووقف قدامه وزاح جواهر وراه .
محمد :وه …مين انتا وعتدسها وراك منى ليه دى بتى ؟!
قاسم :ولا يصرف معايا الكلام دا واياك تمد ايدك عليها ولا تلمسها .
محمد :اوعى اكده من قدامى خلينى اسلم على بتى …مين انتا عشان تقولى المسها ولا ملمسهاش ؟
قاسم بشموخ :انا جوزها الملازم اول قاسم عبد السلام العو …تحب تشوف البطاقه .
محمد بلع ريقه وكش فنفسه اول ماقاسم عرفه بنفسه :اهلا وسهلا بيك ياولدى حصلنا الشرف … بس برضك تمنع مرتك تسلم على ابوها ليه ؟
قاسم :عشان انتو عيله واطيه ومسمحش لحد فيكم يحط ايده على مراتى حتى ابوها ..
محمد اتلفت حواليه لقى كل الناس مركزه معاهم اخد قاسم من دراعه على جمب باحراج ..
ايه داخل فينا شمال اكده ليه ..وبص لجواهر :قيلاله ايه علينا ياجواهر انتى وامك يخليه يشتم فينا فبلدنا ووسط ناسنا ! واصلا ايه اللى جابك وجابه اهنه طول مانتو مش طايقين تسلمو عليا حتى ؟
جواهر :احنا مش جايين عشانك ولا عشان اى حد منكم، انا جوزى جابنى وجه عشان ياخدلى تاري ويخلصلى حقى من محروس الكلب اخوك .
محمد بعصبيه :جواهررر ..الظاهر انك محتاجه ربايه من اول وجديد ، فيه وحده متربيه تغلط فعمها اللى رباها وهو لساته ميت وحتى مااتدفنش طلعتى رباية مره صوح.
جواهر:المره دى ارجل من عيلتكم كلها .
محمد هنا مستحملش ورفع ايده يضرب جواهر لكن ايد قاسم كانت اسرع وصدت ايده قبل ماتوصلها ..
قاسم :اقسم بالله لو كانت ايدك لمست جواهر لكانت ايدك هتبات النهارده فحته وانتا فحته .
محمد :عقولك ايه ..خد مرتك وروح من اهنه احسن وعزة جلال الله اطلق عليك اهل البلد يقطعوك ويدفنوك ومحد يعرفلك طريق جره ، وآخد الفاجره دى ارميها فالدار تعيش تحت رجلين مرت ابوها خدامه .
قاسم هجم على ابو جواهر بعد ماسمعه بيغلط فيها باللفظ دا لكن جواهر وقفت بينهم عشان خافت على قاسم ..
خلاص ياقاسم يلا بينا نمشى من هنا ..ولفت لابوها :
لما تظهر تقارير الطب الشرعى بتاعت بنت اخوك وتعرف سبب قتل مراته ليه ..اعرف وقتها انه كان بيعمل مع بنتك كل ده واكتر …اخوك اللى بتدافع عنه دوقنى اشد انواع العذاب وانا عيله صغيره لا حول لى ولا قوه .سلام يا….ابويا
وسابته ومسكت دراع قاسم ومشيت معاه وركبو عربيتهم وطلعو من بلد المصايب اخيراً …..
يتبع..
لقراءة الحلقة الثانية والعشرون : اضغط هنا
لقراءة باقي حلقات الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية لاسينا للكاتبة نور زيزو.