Uncategorized
رواية زواج بالإكراه الفصل السادس 6 بقلم نسرين احمد
رواية زواج بالإكراه الفصل السادس 6 بقلم نسرين احمد
 |
| رواية زواج بالإكراه الفصل السادس 6 بقلم نسرين احمد |
رواية زواج بالإكراه الفصل السادس 6 بقلم نسرين احمد
حياه قاعده مع ندى فى الصاله وميرنا فى أوضتها مبيكلموش بعض .
حياه : ندى
ندى ماسكه موبايلها بتلعب جيمينك : نععم
حياه : انا عايزه اشترك فى النادى الرياضى القاعده وحشه وحاسه بملل وزهق كدا ما تيجى نشترك سوا واهو نقضى باقى يومنا هناك أيه رأيك ؟
ندى : والله انا كمان الفكره كانت فى بالى وكنت عايزه أقولك عليها فعلا الواحد طول النهار مبيعملش حاجه ؛ أقولك تعالى ننزل نروح النادى دلوقتى أحنا قاعدين بنعمل أيه أصلا ؛ وقامت ندى وقالتلها اجهزى يلا
حياه سعيده : حالا ياقمرى ياأحلى نوودى
(وذهبو للنادى ولقو النادى كبير جدا سباحه وجمباز ورياضه وكل حاجه موجوده أول مره يشوفو النادى بالحجم دا ما هما مش متعودين على كل الجمال والنضافه اللى فى النادى دا على عكس النادى اللى ف بلدتهم على قده ومتشوقين يشوفو باقى النادى )
حياه مأنكجه فى أيد ندى وماشيين جمب بعض : تصدقى ياندى دى أحسن خطوه عملنها ايه الجمال دا انا نفسى اتفتحت على گل حاجه
ندى : أيوا يااختى يعنى هو الاشتراك قليل أوى دول ٨٠٠ جنيه ف الشهر دا عشان نقعد نتنفس نشم شويه هوا
حياه برقتلها : بس بس انتى محبطه يابنتى استمتعى بوقتك وكفايانا بقى
ندى : حاضر ياستى اتفضلى خلينا نقعد فى مكان تعبت من المشى .
حياه : تعالى نقعد هناك نتفرج على الاولاد وهما بيسبحو شكلهم حلو أوى
ندى : يلا
استووووووب حياه شاااافت مين قاعد ؟؟؟؟؟؟
يلااا نكمممل
حياه شافت مراد قاعد ماسك موبايله ومندمج معاه هو وليان أخته وصاحبه محمود وأتنين من صحاب أخته وكيان فى البسين
محمود : أيه ياجماعه مش هتشربو حاجه ولا ايه انا هقوم أجيب عصير مانجه وانتو تشربو ايه
صاحبه ليان : اه ياريت هاتلنا احنا كمان معاك
مراد وهو ماسك موبايله وباصص فيه : هاتلى انا قهوه معاك .
محمود : اشطه
راح محمود ييجيب المشروبات وراجع ولسه حياه بتقوم من على الكرسى ورايحه الحمام هوووب خبطو فى بعض والعصير ادلق على حياه
( هههههههه متخيلين معايااا ياحلوين )
محمود : اسف اسف مش عارف أقولك ايه
وكل اللى قاعد بيتفرج على الموقف اللى حصل
ليان : ياخبر شوفت محمود عمل ايه
مراد : بص لقى حياه فرح انه شافها ؛ ( وليان بتبصله بااستغراب بيضحك على ايه ) أنا هقوم أشوف فى ايه ؟
ندى طبعا مش ماسكه نفسها من الضحك على منظر حياه
حياه : حصل خير وبتبرطم ههه هو المنحوس منحوس
وجه مراد خير فى ايه ؟ باصتله حياه وهى فى قمه كسوفها وبتهته : انت .. ل لا حصل مفيش حاجه
مراد : فستناك اتبهدل جامد
حياه : للأسف .. انا هروح أغير هدومى موجهه كلامها لندى يلا بينا
ندى : هو انا لسه ارتحت لما نروح اقولك روحى انتى وانا مستنياكى هنا احنا مكملناش نصايه
حياه :معقوله ياندى هتسبينى اروح لوحدى
مراد ومحمود باصو لبعض
مراد : انا هوصلك لحد البيت وهرجعك تانى متقلقيش معايا عربيتى
ندى : اهو ياستى يلا بقى وبتزقها
حياه : ندددى بس وباصت على ليان أخته لااا عشان معملكش مشكله مع المدام بس انا هروح لوحدى
مراد : مدام مين ؟
حياه : المدام وبتشاور برأسها على ليان
مراد : ااااه لا دى ليان أختى انا مش متجوز
حياه : بجد وهى فرحانه وخت فرحتها جواها
ومراد فى فمه سعادته وهو ماشى جمبها وهيوصلها ويرجعو تانى .
محمود : أنا بقرر أسفى تانى لحضرتك
حياه : لا ابدا ولا يهمك حصل خير
مراد : اتفضلى
ذهب محمود للشله
ليان : مراد راح فين مع البنت دى
محمود : بيوصلها البيت تغير وراجعين تانى
ليان : بيتها !! فى سرها مش عوايده يعنى تكنش دى البنت اللى قالى عليها ؟!
**********
مراد فاتحلها باب العربيه وركبت حياه وهو لف وركب وفى سكوت وصمت وبعدها بدقيقه ؛
مراد : على فكره انا سعيد جدا انى شوفتك النهارده
حياه فضلت فى صمت وفى قمه كسوفها ومراد باصصلها وباصص على الطريق …. قام ضاحك ضحكه بسيطه
حياه بتضحك على ايه ؟
مراد : أصلك دى تانى مره أشوفك وانتى متعصبه وقمر كدا وملابسك متبهدله
حياه : عندك حق فقريه بقى تقول ايه ههه
مراد : صحيح هو انتى منين ياحياه ؟ وايه اللى جابك القاهره هنا ؟ فكرتى فى موضوع الوظيفه ؟
حياه : مفيش كنت مقدمه على وظيفه كانت مناسبانى واتاجرت شقه هنا بدل المواصلات يوميا وانا كمان حابه جو القاهره والعيشه فيها بصراحه اصلا انا من الشرقيه
مراد : ياهلا بالشارقوه أحسن ناس والله وأكرم ناس
حياه : ميرسى
مراد : طيب ايه مش هتقوليلى انك موافقه بقى ولا ايه ؟
حياه بصحكه جميله ؛ اكيد موافقه
مراد : اخيرااا خلاص هستناكى بكرا ف الشركه الساعه العاشره صباحا … ها ياستى وصلنا اتفضلى انتى وانا هستناكى .
حياه : تمام ؛ مش عارفه اقولك ايه حقيقى متشكره جدا بس تقدر تمشى انت وانا هركب أوبر وهروح لندى انا .. االنادى مش بعيد
مراد فاضل باصصلها بااعجاب : لا هستناكى متتأخريش
حياه : تمام
&&&&&&&&&
حياه طلعت غيرت ملابسها واتشيكت وبقت فى كامل اناقتها وهى نازله على السلم هوووب اتكعبلت ووقعت هههههه ااه رجلى اهىئ اهىىء وبتبكى على ( حياه دمعتها قريبه اوى ) اعمل ايه دلوقتى مش قادره أقوم ؛ مرراد اتصل عليها اتأخرتى ليه ؟
حياه : مراد انا وقعت على السلم مش قادره اقوم وهى بتبكى مش عارفه اعمل اايه أهئ أهئ
مراد بشغف وحب : طيب أهدى شويه انا جايلك
وصل طلع مراد ليها وهو ملهوف وكله شغف انتى كويسه ؟
حياه بهزه رأسها : لاا
مراد : طيب تعالى قرب عليها وشالها
حياه : مراد انت بتعمل ايه لالا نزلنى … مراااد بصوتها الرقيق .. مراد بقولك نزلنى وهى ماسكه فيه جامد خايغه تقع وطلعو ونزلها قدام الباب وخد المفتاح وفتح باب الشقه وهى سانده عليه
مراد : اتفضلى .. على مهلك
حياه باصله اللى هو ايه بقى انت هتدخل ولا ايه : خلاص روح انت وانت هتصل على ندى تيجى
مراد : لا مش هسيبك لوحدك
حياه اندهشت من كلامه : لالا امشى انت أختك هتقلق عليك .
مراد : هو انا عيل صغير ولا ايه !! قولت مش هسيبك ورينى رجلك كدا ولسه بيحط ايده على الجرح
حياه مقلقه وكلها خوف : بتعمل ايه مراد لو سمحت اخرج احنا لوحدنا عشان خاطرى
مراد حس بخوفها منه : طيب ممكن تهدى متخفيش .. انا هخرج وانتى كلمى ندى تجيلك هبقى اكلمك اطمن عليكى .
حياه : تمام ومستنياه يخرج
مراد على عينه انه يخرج بس يعمل ايه
ميرنا دخلت ولقت صوت راجل واتفأجت بمراد مع حياه
حياه اتصدمت : ياوقعه سودا ميرنا وهى مبرقه
يتبع….
لقراءة الفصل السابع : اضغط هنا
لقراءة باقي الفصول : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية بريئة حطمت غروره للكاتبة ميرا أبو الخير