رواية الرعد الفصل الثامن عشر 18 بقلم شهد جبريل

رعد :يعنى ايه انطق لازم تعملوا اى حاجه بسرعه 

الدكتور :لازم نستنى 24ساعه تحت الرعايه

رعد : يعنى حالته فيها خطر يادكتور انا مستعد اسفره اى مكان 

الدكتور :اهدى رعد بيه احنا بعد 24ساعه هنعرف كل حاجه 

رعد :ويارا 

الدكتور :انسه يارا هتفوق كمان بعد 24ساعه 

رعد :انت مش قولت انوا حالتها مستقره 

الدكتور :ايوة فعلا حالتها مستقره بس المخدر من هتقدر تصحى الا بعد الوقت دا 

مشى الدكتور وكان رعد يدعو ربه بأن يستيقظ صديقه الوحيد 

اخذت مى تتجول ف المكان لاتدرى مذا تفعل وبعد مرور ساعه اتى الدكتور لهم 

الدكتور :رعد بيه وقفتك هنا مش هتعمل حاجه انت تقدر ترتاح وانا هوضبلك اوضه انت والأنسات 

جاسى :لا انا هروح ملوش لزوم 

رعد :واتتى كمان يامى

مى :لا انا هفضل هنا يارعد 

رعد :طيب تمام  ثم وجه كلامه للدكتور عاوزين اوضتين 

الدكتور :تمام يارعد بيه 

ذهب كلا من رعد ومى وكلا منهم دخل غرفته 

عند جاسى 

جاسى :معقول اللى حصل دا لياسين معقول حسام يعمل كدا انا السبب انا اللى عملت فيه كدا اللى يحب بيضحى علشان اللى بيحبه مش بيأذيه بس انا اذيته انا اذيته وكمان حياته معرضه للخطر بسببى يارب ساعده يارب لو حصلتله حاجه انا مش هستحمل رن هاتفها 

حسام :عامله ايه يا جاسى 

جاسى بغضب :انت عملت كدا اذاى ف ياسين انت واحد ندل وزباله ويارا ربنا بيحبها علشان خلصها من حيوان زيك 

حسام بغضب :انتى ناسيه انوا انتى شريكه معايا 

جاسى :انا فعلا شريكه معاك بس مكانش اتفاقنا انوا واحد فيهم يتأذى 

حسام :وانا قبل كدا قولتلك مباخدش اوامر من حد فاهمه ولا لا 

جاسى : انت واحد حيوان 

حسام بغضب :اسمعى بقولك انا مش هتسجن لحالى انتى معايا فأهدى كدا علشان اخرج بره البلد وانتى كمان محدش يجيب سيرتك 

جاسى بسخريه :وانت تفتكر انك هتقدر تهرب من رعد دا الرعد لو تسمع عنه 

حسام :مهو انتى اللى هتساعدينى يا شاطره 

جاسى :انا مستعده اتسجن ولا انى اساعد واحد زيك وانا هقول لرعد كل حاجه 

حسام :لو فكرتى بس تنطقى بحرف مش هتقعدى ف المستشفى لا هتروحى ع القبر علطول وانا هجهزهولك 

جاسى بخوف :انت مش هتقدر تعمل كدا رعد مش هيسيبك 

حسام :سمعتها فين الكلمه دى سمعتها فين اه من ياسين عارفه ياسين اللى ف المستشفى قال الكلمه دى قبلك وهو حاليا ف المستشفى واخذ يضحك بعلو صوته وبالنسبه لرعد رعد لو عرف هيشكرنى انى اقتلتك 

جاسى بصراخ :واحد حيوان مريض مجنووون 

حسام :بكره هقولك تعملى ايه هسيبك تفكرى ثم فصل الخط 

جاسى اعمل ايه دلوقتى يارب هخسر رعد وياسين وكلهم هيكرهونى يارب انا كان قصدى افرقهم علشان حبيت ياسين بس الظاهر انوا انا اتماديت ف كدا ياريتنى مع عملت كدا 

ف الصباح 

استيقظ رعد وخرج للدكتور 

رعد :خير يا دكتور  فاضل قد ايه 

الدكتور :فاضل ساعه بس يارعد بيه وكل حاجه تبان 

خرجت مى من غرفتها ووقفت امام غرفة يارا وهى ترى اختها وصديقتها بهذه الحاله ولكنها تدرى بأن حالتها قد استقرت فذهبت لتطمئن على ياسين 

وقفت مى امام غرفته وهى تدعوا له بالشفاء وقف رعد بجانها 

مى  : واثقه انوا هيبقى كويس يارعد 

رعد :ان شاء الله يا مى 

اتت جاسى وهى متردده 

جاسى :رعد 

رعد :نعم يا جاسى 

جاسى :ممكن نتكلم شويه 

رعد :اتفضلى 

جاسى ببكاء :انا اسفه يارعد بس مكانش قصدى كل دا يحصل 

رعد بعدم فهم :مش فاهم قصدك ايه

جاسى قصت له كل ماحدث بالتفصيل واذاد بكاءها تحول وعين رعد للغضب المشتعل 

جاسى :والله ما كنت اعرف يا يارعد انه هيعمل كدا 

رعد وهو يخبط المكتب الذى امامه بكل قوه 

رعد :انتى يا جاسى انتى تعنلى كدا ف ياسين حب ايه اللى يخليكى تعنلى كدا ف ياسين ياسين ياجاسى اللى هو بيعتبرك اكتر صديقه ليه دا اختارك انتى اللى تعملى معاه الخطه على يارا علشان عارف انك صديقته ميزك وعارف انك مش هتعملى حاجه وثق فيكى 

جاسى :انا اسفه 

رعد بغضب :اطلعى بره بدل ما اعمل حاجه اندم عليه 

جاسى :رعد 

رعد :بررررررره 

خرجت مى ولكن صدم رعد بمى تبكى وتهرول له 

وقفت جاسى لترى ماذا حدث 

مى ببكاء :ياسين يارعد 

رعد  وكأن قلبه توقف على صديقه :ماله فى ايه 

مى :ياسين النبض بتاعه اتوقف 

صدم رعد ولا يعلم ماذا يفعل ايبكى ويصرخ ام يهرول الى صديقه 

جرى رعد بسرعه الى غرفه ياسين 

الدكتور :رعد بيه اطلع بره مينفعش النبض بتاعه مش ثابت وعاوزين نعمله جلسات كهربا بسرعه 

رعد :ياسين لو حصله حاجه هقتلكوا كلكوا 

خرج رعد :وهو ينظر لصديق عمره وهو يأخذ جلسات الكهربا

يتبع….

لقراءة الفصل التاسع عشر : اضغط هنا

لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا