رواية منقذي من الهلاك الفصل الثاني 2 بقلم ندى أحمد

ف مكتب تميم 

خرج على صوت عالى برا 

تميم لاحد الممرضين:هو فى

الممرضه بزعر :ف حادثه جامده اوى و فى حالات كتير ف الطوارئ

تميم:تمام انا جى معاكم

فى الطوارئ راح تميم على طفل عنده حوالى ٩ سنين

الطفل:ماما شوف ماما يادكتور شوف ماما مالها 

تميم:اهدى اهدى خالص و ماما هتبقى كويسه بس خلينى اكشف عليك و اشوف دراعك و رجليك 

الطفل بعياط:طب شوف ماما الاول 

تميم:اوعدك ماما هتكون كويسه هى اصلا  معندهاش حاجه هما هيكشفوا عليها زى م انا هعمل معاك و هتفوق ماشى 

الطفل:ماشى ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ف المطبخ عند كارما و هى بتظبط المطبخ فجائه لقت حد عمال يمشى ايده عليها 

كارما بزعر و خوف:ريان ايه الى بتعمله ده و بتحاول تبعده 

ريان :وحشتينى و حط دماغه ف رقبتها و عمال يشم و يبوسها من رقبتها و ايده عماله تتحرك على جسمها

كارما بعياط:ريان لو مبعتش هصوت ابعد عنى حرام عليك الى بتعمله ده

ريان بعد عنها :فكرى بس تعملى حاجه او حد يعرف ساعتها هقول ان انتى الى بتغرينى و ان انتى الى بتقربى منى يا قطه 

خرج ريان من المطبخ و قعدة كارما على الارض فضلت تعيط بعد كده مسحت دموعها و خرجت تحطلهم العشاء

سجى:تعالى كلى انتى كمان يا كارما انتى و مليكه 

نعمه:لا هما بياكله ف اوضتهم انا بدلهم اكلهم 

يونس:ايه الفرق يعنى تعالوا كلوا معانا بدل متكلوا لوحدكم 

نعمه:خلاص يا يونس بقى و انتى يا كارما اكلك انتى و مليكه ف الاوضه بتعتكم 

دخلت مليكه الاوضه و خدت شاور 

مليكه:انا جعانه اوى …..ايه ده هو ده اكلى و اكلك  

الاكل كان رغيف جبنه و خيارتين 

كارما ابتسمت ب قهره:لا ياحببتى انا كلت و انا بعمل العشا ده اكلك 

مليكه:لا انتى مكلتيش انتى بتكدبى لان مرات عمك منعه ان حد فينا ياكل حاجه غير الى هى تدهلنا بصى احنا نقسم الرغيف على الاقلل يسد اى حاجه ف الجوع

كارما:لا يا حببتى انا مش جعانه انا هنام كلى انتى و نامى عشان المدرسه 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

تانى يوم 

ف شقه يونس 

سجى:يونس حبيبى اصحى هتتأخر على الشغل 

يونس:صباح الفل ياقلبى 

سجى:قوم يالا خد شاور و انا حضرتلك اللبس 

يونس بخبث:طب انا عايز اصتباحه عشان مودى مش حلو 

سجى:حاضر ياحبيبى هعملك احلى قهوه 

يونس:قهوه ايه انا عايزه كريز و شدها عليه 

سجى:يونس هتتاخر على ال

خطف كليماتها بين شفايفه بقببله عميقه و ذهبوا ف عالمهم 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ف فيله المحمدى

على: م حد يصحى تميم 

غاده :تميم بايت من امبارح ف المستشفى

غرام:هو يزيد هيرجع امتى يامامى 

غاده:و اللهى يابنتى معرف كل م اكلمه و اساله يقولى لما اخلص او يتوه ف الكلام او يقولى قريب 

على:متقعديش تزنى على الواد يا غاده سبيه يشوف مستقبله ده بيتدرب تحت اكبر دكترة جراحه ف العالم خليه ياخد خبره كويسه عشان يعرف يبنى اسم لنفسه 

غاده:ربنا معاه و يوفقه يارب 

على: و انتى ياحلوه يالى مبلطالى ف البيت انتى 

غرام:نعم يا بابتى ياحبيبى 

على:ااايوه خشيلى بالشويتين دول بس لا مش هيخيلوا عليا المره دى ياتنزلى تتدربى ف شركه اخوكى يا اكلملك حد من صحابى يخليكى تتدربى ف شركته اما قعدتك ف اوضتك ٢٤ ساعه دى لا و الجامعه الى بتروحيها يومين ف الاسبوع دى عادى متبقيش تروحى الشركه اليوم الى هتروحى فيها الجامعه 

غاده:طب واللهى فكره حلوه على الاقلل تبنى نفسك و تعملى لنفسك كيان بدل م انتى ٢٤ ساعه ف اوصتك كده

غرام:ماشى خلاص هنزل ف شركه تميم 

على:تمام 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ف شركه F.O.T

يدخل الشركه بكل اناقه و شياكه تحت انظار الكل و همسات الموظفات عن جماله و ملامحه الرجوليه 

ساره:صباح الخير يافندم

تميم:صباح النور…شوفيلى ياساره فهد فين و خليه يجيلى ضرورى و هاتيلى فنجان قهوه ساااده و تعالى قوليلى عندنا ايه النهارده 

ساره:حاضر يا فندم 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

نعمه:ريحه فين يا وعد كده منغير متفطرى 

وعد:لسه جيلى مكالمه انى قبلت ف الوظيفه و النهارده اول يوم 

نعمه:طب استنى اخلى زفته تعملك حاجه تكليها قبل متمشى مش كونتى صحيتى بدرى شويه كونتى فطرتى معانا 

وعد:خلاص بقى هاكل اى حاجه هناك سلام 

نعمه:انتى يازفته ياالى اسمك كارما انتى يانيله انتى ياهبابه انتى يابت

(كارما مش سامعه من صوت المياه )

نعمه و هى بتجيب كارما من شعرها و بتصرب فيها  :انا مش بنده عليكى مش بتردى ليه ها اتطرشتى خلاص 

ريان سلك شعر كارما من مامته و حضن حور 

ريان و هو عمال يمشى ايده على جسم كارما بطريقه مقززه:ايه ياماما معلشى مسمعتكيش خلاص معلشى 

نعمه:كتك الارف  و مشيت 

كارما بعياط:اوعا ايدك دى ياحيوان 

ريان:خسيتى عن الاجازه الى فاتت يا كرميله و سبها و مشى 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ف شركه F.O.T

فمكتب تميم 

الباب اتفتح 

تميم:اعوذب الله انتى بتعملى ايه هنا 

غرام:فرمان من السيد الوالد انى اتدرب ف شركت حضرتك 

تميم:طب هو عايز يخلص منك عشان يخلاله الجو مع مراته اتبلى انا و اللهى حرام 

غرام:بقى هى كده د انا نسمه 

فهد:قصدك اعصار زعبيب لاكن نسمه دى لا 

غرام:والهى انتوا الاتنين مش عرفين قمتى اصلا و هتشوف انا هعمل ايه لما الشركه بتعتكم المعفنه دى انا غرام هانم تتدرب فيها 

فهد:افلسنا والحمدالله ….بصى انا همسكك شغلانه حلوه اوى 

غرام بفضول :ايه ايه ها ايه 

فهد:البوفيه عندنا العامل الى كان شغال فيها مات خدى انتى المهمه دى 

تميم:تصدق فكره و الفوطه الصفره بقى و جلبيه و سعه و هتبقى قمر 

غرام و هى تدبدب على الارض بغضب طفولى 

فهد:بس خلاص بقى نتكلم جد 

:انا جييييييييييت 

فهد و تميم:يادى النيله 

عدى:واللهى انتوا الاتنين متربيتوا 

غرام:ايوه فعلا دى حقيقه 

عدى بسرحان :غرام ازيك 

غرام:الحمدالله 

فهد ضربه ف رجله 

عدى:ايه يا عم الغباء ده 

فهد:بس ياض احنا كونا مستريحين منك اصلا ايه الى جابك 

غرام ببرائه:خلااص بقى انا همشى و اروح اقول للدكتور على المحمدى تميم و فهد مرضيوش يخلونى اتدرب ف الشركه عندهم سلام 

تميم و فهد اتنطروا من على الكرسى 

فهد بغيظ:احنا نقدر برضه  نرفض القمر ده د حتى هتكون اول شركه تافلس بطريقه مختلفه 

تميم:خلاص هخلى  احمد يدربك

فهد:انهى احمد ابو عيون خضره و شعره اصفر ده 

تميم :اه 

عدى بسرعه:لااا 

تميم بضحكه مخفيه :فى ايه يا عدى لا ايه 

عدى بتوتر:قصدى مينفعش ان حد غريب يدربها يعنى انا هدربها 

غرام:غريب ايه يا عم ده بيقولك شعر اصفر و عيون خضره 

عدى بغضب و غيره مكتومه:بس يابت

تميم:بس انت عندك شغلك برضه و احمد انا بثق فى 

عدى:مخلاص يا تميم هدربها انا 

فهد:ماشى خلاص سيبه يدربها يمكن حد فيهم يخلص على التانى و بدل ميبقى عندنا مصيبتن تبقى مصيبه واحده تبقى هنينه 

غرام:خفيف ..عارف يا فهد انت لو مسكتش هروح اكسر كل ازايز البرفم بتاعك الى انت فرحان بيهم دول 

فهد:دى بسكوتت العيله هو انتى فى زيك اصلا 

تميم:بس بقى كل واحد على شغله و انتى مفيش حاجه اسمها دى شركة اخويا انتى زيك زى اى حد فاهمه 

غرام :حاضر….صحيح برميل خطبتك كلمتنى عشان انت مش بترد و قالت انها هتجيلك هنا

تميم:انا كونت ناقص زفته دى الله يسمحك يا بابا

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ف احد المطاعم 

حسام (المدير):ديما ودى الطلبيه دى على التربيزه ١٠ وخلى بالك 

ديما:حاضر يا فندم……استاذ حسام هو انا ممكن اخرج بدرى النهارده 

حسام:ماشى يا ديما امشى الساعه ٥ حلو كده

ديما بفرحه:ده حلو اوى..عن اذن حضرتك هروح اودى الطلبيه 

(حسام:عنده ٢٦ سنه خريج تجاره عايش لوحده و صاحب سلسلت مطاعم ورد الى مسك ادارتها بس وفات والده و هنعرف باقى قصته بعدين)

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ف غرفت كارما 

قاعده على السرير و ماسكه صوره باباها و عماله تعيط 

كارما بعياط:بحاول اكون قويه زى مقولتلى متخليش حاجه تاثر فيكى بس انا مش لقيه حاجه تدينى حافز انى ابقى قويه تعرف انا اوقات كتير اوى ببقى خلاص هاجه الانتحار ف ايدى و هخدها بس برجه ف كلامى عشان مليكه هيعملوا فيها زى الى بيعملوا فيا و اوقات بفكر اوديها دار ايتام و بعد كده انتحر بس هتكرهنى و ممكن يخدوها منها انا تعبت 

جرس الباب بيضرب 

مسحت كارما دموعها و شالت صوره والدها و قامت فتحت 

كارما:ديما 

ديما:وحشتينى 

كارما بدموع :و انتى كمان وحشتينى اوى 

نعمه:مين الى جه يازفته انتى 

ديما:ازى حضرتك يا طنط 

نعمه:كويسه يا اختى 

ديما:ينفع اقعد مع كارما شويه نص ساعه بس 

نعمه:طيب ادخلى 

دخل كارما و ديما اوضت كارما 

ديما:انتى مالك لما شوفتى ريان خوفتى كده ليه 

كارما حكتلها الى بيعمله 

ديما:يانهار اسود ياكارما و لسه قاعده هنا 

كارما:اروح فين يعنى شيفانى عندى مكان تانى اروحه 

ديما:تعالوا اقعدوا عندى و انزلى اشتغلى و هتلكم حتى اوصه تقعدوا فيها 

كارما:و مليكه و مدرستها د انا مستحمله كل ده عشان بيدفعوا فلوس مدرست مليكه 

ديما:و هى مدرستها قد ايه يعنى م هى مدرسه حكومى معفنه هتشتغلى و هتقضوها ف الاكل اى حاجه حاجه يا كارما و حوشى الفلوس 

مليكه:و النبى ياكارما وفقى على الى ديما بتقوله انا مش عايزه اقعد هنا تانى 

كارما:وهنخرج ازاى بقى 

مليكه:بليل لما يناموا 

كارما:ديما الى يستحملنى النهارده ميستحملنيش بكره اذا كان عيلتى عامله فيا كده و كمان م انا عارفه الحال 

ديما:و هى لقمتك هى الى هتعمل 

كارما:معلشى بقى ادينى مستحمله ….ياله قومى امشى عشان متجيش تسمعك كلام 

ديما:ربنا يعينك يارب 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ف مكتب عدى 

عدى:ها فهمتى حاجه 

غرام:بقولك ايه يازميلى سيبك من الهرى ده انا جعانه هو انتوا مبتكلوش 

عدى:احييييييه عليا و على سنينى السودا بت انتى متجننيش 

غرام مسكت قطاعت الورق و حطتها ناحيت رقبته:بت اما تبتك ياض هزعلك مسميش بت مش عشان عدتهالك مره تسوق فيها 

عدى مصدوم و مش عارف يتكلم 

فهد دخل عليهم

فهد:يانهار اسود انتى بتعملى ايه الله يخربيتك وسلك عدى من ايدها 

غرام:خليه يحترم نفسه عشان المره الجيه هطلعها من قفاه 

عدى بصدمه:هى مين دى …..هى دى بنت الدكتور على المحمدى و غاده هانم و اخت تميم الى حياته كلها بالشوكه و السكينه 

غرام:ايه مش عجبك …انت شكلك مش عايز تمشى من هنا غير بعاها من ايدى انا عارفه 

فهد:بااااااااااس هو ايه الى حصل 

عدى:عمال اشرح ف الشغل لحد مجالى هبوط و بقولها فهمتى تقولى بقولك ايه يازميلى فكك من الهرى ده انا جعانه ف قولتله بت انتى متجننيش هو ده الى قولته لقيت قدامى عبده موته ده 

فهد:مش انت الى قولت انك عايز تدربها دربها بقى يا قمور انت ياعسل و طفحها عشان متكلش دراعك 

عدى قرب على ودن فهد قاله حاجه فهد فضل يضحك بصوت حالى 

غرام:فهد وسع 

فهد:ليه

غرام:هيبقى شكله احلى لما يكون ف بشله ف وشه 

فهد:اهو عندك 

عدى :خدنى معاك انا خايف

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ف مستشفى المحمدى 

تميم:لا د احنا بقينا عال اهو يا بطل 

الطفل( حمزه):شكرا

تميم:تيجوا تفكوا الجبس بعد شهر و نص يا مدام و ميجيش عليه اى مياه ولا يسند عليه و على يعمل بيه اى حاجه خالص و جرح رجله الممرضه هتوريكى تغيريله عليه ازاى و تغيريله عليه مرتين ف اليوم واحد الصبح و واحد بليل 

مامت حمزه:شكرا يا دكتور 

تميم:العفو يا فندم ده وجبى عن اذنك 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

يونس:كارما يا كارما كارما 

نعمه:انتى يا زفته 

سجى :انا هروح اشوفها 

اول مراحت صوتت 

يتبع….

لقراءة الفصل الثالث : اضغط هنا

لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا