رواية حب حياتي الفصل السابع عشر 17 بقلم شهد أحمد

عمار:  اهلا بيكي 

لين بتبص اتصدمت???? 

محمود خد بالوا:  اى يا لين مش هتردي عليه 

لين بتوتر:  ها لا طبعا ازاي اهلا بيك 

عمار: اسمك لين بقا 

لين:  اه 

قمر:  اى ياعمار انت تعرفها 

عمار:  لا معرفهاش 

معتز:  تعالي يا لين عشان ترتاحي شويه ساعديها يا رودينا 

رودينا: حاضر تعالي معايا 

وطلعت بيها 

قمر: طب يلا نروح الشركه بقا خلى رودينا معاها انهارده 

معتز:  خلاص تمام يلا 

وخرجوا بس محمود فضل واقف رجع معتز تاني 

معتز:  مالك يابني مش هتروح معانا الشركه ولا اى 

محمود:  هروح بس حاسس ف حاجه غريبه 

معتز:  اى هى 

محمود:  مخدتش بالك اول لما لين شافت عمار اتصدمت ازاي وكنت متوتره خالص 

معتز: ده ليه يعني مع ان عمار كان عادي 

محمود: دى المشكله كده هي اللي تعرفوا مش هو 

معتز: يمكن يلا نروح الشركه ولما نرجع نشوف موضوع لين ده عشان انا مش بطمن لى عمار خالص

محمود:  طب يلا عشان هو بره مع قمر 

معتز: يلا 

وخرجوا راحو الشركه و كان ف شغل كتير اوى 

……………. 

ف الفيلا كانت رودينا قعده تتكلم مع لين 

رودينا: اى بقا ياختي مش هناكل ولا اى 

لين:  لا يلا انا جعانه هما هيجوا امتي صح 

رودينا:  المفروض دلوقتي بس كده ف شغل عشان لسه هناك 

لين: طب ناكل احنا ولا نستنا شويه

رودينا: طب استني هكلم محمود اشوفها فين 

لين: استني الباب بيخبط 

رودينا: اكيد هما هروح اشوف مين 

فتحت كان راجل كبير و مع راجال كتير 

رودينا: نعم مين حضرتك 

الراجل: انا الحج مسعود 

رودينا: حضرتك عايز اى 

مسعود: عايز العروسه اللي هربت دى 

لين بخوف: لا لا انا مش هروح معاك امشي من هنا 

مسعود: مش عيب كده تخلى راس عمك ف الارض يلا عشان المأذون مستني هناك يلا 

رودينا: هو اى اللى يلا امشي ياراجل انت هو انت متعرفش ده بيت مين 

مسعود: هيكون بيت مين ده بيت الود اللي هربت معاه بس وربي هكون معلمها الادب هى و هو 

محمود:  تعلم مين الادب ياروح امك 

مسعود: انت بقا اللي هربت معاك 

محمود:  اخرس خالص دي مراتي محدش يقدر يقول عليها نص ساعه 

مسعود بصدمه:  مراتك ازاي ده انت كداب 

محمود: كداب ازاي ياروح امك انت ف بيتى وبتغلط فيا كمان ده انت يومك اسود انت فاكر ان اللي معاك هيقدرو بعملوا حاجه 

معتز: اطلع بره ع رجلك احسلك 

مسعود: انا مش بتهدد ده انا دفعت فيكي كتير انتي بتاعتي انا

محمود بعصبيه:  بتاعتك مين ياروح امك عوض عوض

عوض:  خير ياباشا 

محمود:  خد الزباله ده ف المخزن لحد لما اجيلك 

عوض:  امرك ياباشا وخدو 

محمود:  متخافيش انتي ف امان 

معتز:  احنا هنعرفوا ازاي يتجرأ ويجي هنا 

لين بعيط:  انا اسفه ليكم والله انا لازم امشي 

محمود: لا مش هتمشي انتي هتفضلي هنا 

لين بحزن: هفضل بصفتي اى هنا 

محمود:  انتي مخدتش بالك وانا بقول مراتي ولا اى 

لين: بس ازاي انت لسه شايفني امبارح ده مستحيل وانا مش هتجوز شفقه خالص 

محمود: مش شفقه قولت وبعدين هفهمك بعدين 

لين بحزن ان مفيش حاجه تانيه:  حاضر 

وطلعت 

قمر:  انت فعلا هتتجوزها مش شفقه 

محمود: طبعا مش شفقه 

رودينا: اوع يامحمود لو هي حست انها شفقه هتكره حياتها كلها والله 

محمود: ياجماعه انا مرتاح ليها ومعجب بيها مقدرش اقول بحبها عشان اكيد مش هتصدق خالص 

معتز: اخيرا شوفتك بتتكلم جد 

محمود: ياعم خلاص الايام دى راحت خلاص 

معتز:  طب كويس انا هطلع اتكلم معاها شويه وبعدين انت تطلع 

محمود: طيب 

وطلع معتز 

معتز بره الاوضه:  ممكن ادخل 

لين بحزن:  اتفضل 

معتز: ممكن اتكلم معاكي شويه 

لين:  اتفضل 

معتز:  محمود مش بيشفق عليكي خالص هو مش من النوع ده بصى عشان انتي هتكوني مراته محمود كان بتاع بنات 

لين بصدمه:  اى بتاع بنات 

معتز:  اسمعي بس هو كان بيروح ويسهر بس مش اكتر من كده انا متاكد من الكلام ده هو كان بيسهر بس عشان كان حاسس انوا لوحده خالص بس انتي عليكي تغير ده هو معجب بيكي ومرتاح كمان و قريب هيحبك فعلا وانتي كمان خدى فرصه ليكي ولي وشوفي مش هتخسري حاجه 

لين: حاضر 

معتز:  ممكن اسالك سؤال بقا 

لين: اكيد اتفضل 

معتز:  انتي تعرفي عمار 

لين اتصدمت من السؤال ????

يتبع…