Uncategorized
رواية أحببت طفلة الفصل التاسع 9 بقلم ندى علي
رواية أحببت طفلة الفصل التاسع 9 بقلم ندى علي
 |
| رواية أحببت طفلة الفصل التاسع 9 بقلم ندى علي |
رواية أحببت طفلة الفصل التاسع 9 بقلم ندى علي
ملك بصدمه:مييين
ندى باستغراب:مراد صاحب فهد
ملك بزعل :اه مراد
ندى:اه بس معنديش فستان حلو
ملك تمثل الفرحه:تمام يا ندى خلينا نروح المول نشترى فساتين جديده
ندى :بجد يلا هروح البس وانزل نروح نشترى الفساتين والإثنين طلعوا يلبسو وملك على وشة الصدمه والزعل على حب حياتها اللى خلاص هيتجوز ويسبها وكانت الدموع هتنزل من عينيها بس هى مسكت نفسها
ملك :بس خلاص ربنا يهنيه وانا علشان بحبه أتمنى ليه السعاده وادوس على قلبى علشان خطره ولازم اقوى علشان اتعدى المرحله دى مع نفسى ولبست ونزلت تستنى ندى
ندى:ها اتاخرت سورى بجد ركبو مع السواق وراحو على المول
………….
عند مراد
مراد :قاعد بيفكر فى شادى السيوفي ويقول لفهد ازاى ان اللى سبب موت امه عايش ما متش زى ما على ابوه قاله
مراد بحيرة:طيب ايه عمى هلى كذب على فهد وقال انه مات الواحد معدش عارف يعمل ايه بس انا لازم اقول لفهد مينفعش اخبى عليه وقام راح على مكتب فهد خبط
فهد :ادخل
مراد:فهد لازم تعرف حاجه مهمه جداً
فهد بقلق:فى ايه
مراد:شادى السيوفي عايش
فهد الدموع والعصبيه والدم غلى فى عروقه :مين شادى السيوفي اللى حرمنى من امى
مراد:فهد احنا لازم نحل الموضوع دا فى الهدوء علشان الشرطه
فهد بعصبيه:اه قصدك الشرطه اللى بتاخد حق امى من ١٥ سنه ودا عايش بياكل وبيشرب صح انا لا يهمنى شرطه ولا غيرها بنفس الطريقه اللى موت فيها امى قدام عينى هيموت اضعافه ويا انا يا شادى السيوفي
مراد :فهد متخلنيش اندم انى قلتلك اوعى تتهور فاهم وانا معاك عمرو جاي النهارده علشان كتب الكتاب
فهد:تمام جاي من كندا
مراد:ايوا جاي نهائي
معلومه عمر الاسيوطي ٢٨ سنه صاحب فهد ومراد من الطفوله ظابط فى المخابرات
فهد باستغراب:مراد انت عرفت من مين ان اللى شادى عايش
مراد:هقولك وقال ليه كل حكاية بتاعت نور وان شادى كان عاوز يتجوز نور
مراد:ودى كل الحكايه
فهد:لما اشوف عمر هنتكلم فى موضوع شادى الزفت دا وانت خلى بالك من نور
مراد:يعم دى هتكون مراتى اه ايه رأيك تخلى ملك وندى يروحو يسعدوه فى البس وكدا
فهد :تمام هقولهم دلوقتى
………………..
عند نور
نور:يا داده احلام انا مش عرفه اعمل ايه مش عرفه ومتوتره اووى يريت لو كانت معايا امى
أحلام:طيب ما انا معاكى اهو متزعليش بقى انتى عروسه
نور حضنت احلام وقالت:شكراً انك معتبرانى زى بنتك
أحلام:دا انتى هتكونى مراد الغالى
…………..
عند ندى وملك
ندى بتعب:ملك من ساعتها بنلف على فستان ليكى يلا اختارى وخلصى بقى بجد تعبت
ملك:انا مش لقيه فستان حلو
ندى :الأسود دا جميل على فكره والفون رن كان فهد
ندى :يانهارد انا نسيت اقول لفهد
ندى بتوتر:الو نعم يا فهد
فهد حس بتوترها: مالك انتى فين
ندى بخوف:بصراحه احنا فى المول بنشترى فساتين
فهد بعصبيه:فين يا بطه المول انتى ومين
ندى بخوف اكتر:انا وملك
فهد:تمام لما اجى نشوف الموضوع دا خلصو وروحو على بيت مراد ملك عرفاه علشان تسعدو مراته فى البس تمام وقفل قبل ما يسمع رد منها
ندى :ملك سمحينى لو عملت حاجه وحشه فيكى ااه
ملك بضحك:مالك فى ايه
ندى:فهد هيقتلنى انا عرفه اه المهم بيقول نروح على بيت مراد انتى عرفاه علشان نساعد مراته فى البس
ملك بزعل كم هى كانت تتمنى هذا اللقب منذ ان رأته
ملك بتمثل الفرحه:طبعاً يلا خلينا نروح
………………..
عند نور
يعنى فى عروسه يوم فرحها تكون وحيده كدا
ندى :لاء طبعاً انا وملك موجدين
نور بفرحه :بجد شكراً انكم جيتو
ملك :لازم نكون معاكى احنا هنخربها النهارده يا بنات
ندى:ايوا طبعاً دا مراد ونور
ملك الكلمة وجعتها بس قالت :طبعاً
وبدأو فى تجهيز نور ونفسهم
……………
فى شركة الجرحى
عمر خبط على فهد
فهد:ادخل
عمر:ولو مدخلتش يعنى
فهد قام وحضن عمر:حمدالله على السلامه يا كبير عمر كان معاه يوسف ظابط معاه
فهد :مين مش هتعرفنا
عمر:اه يوسف ظابط معايا فى الشغل وصحبى ووجه الملام ليوسف ودا فهد الجرحى
يوسف:مش محتاج اعرفه يا معلم دا صوره مليه الجريد
فهد:حضنه حمدالله على السلامه يا يوسف
وفجأة دخل مراد:ابوبا عمر يعنى تيجى على فهد كدا علطول
عمر:معلش بقى يا بوص وحضنو بعض الف مبروك يا عريس
مراد:سلم على يوسف حمدالله على السلامه
معلومه
يوسف عمره ٢٥ سنه بتاع بنات ومش محترم
فهد :مش يلا زمان المعازيم وصلو
مراد:تمام يلا واتجه الى فلا مراد الألفى
………………….
عند البنات
ندى :كانت لبسه فستان احمر طويل من ورا ولحد بعد الركبه بشويه من قدام وقب طبعاً فهد لسه مشفهوش وصندل اسود عالى وعمله تسريحه فى شعرها وميكب خفيف يعنى كانت مزه
ملك:كانت لبسه فستان اسود لحد الركبه قط وجزمه بيضه عالى وسيبه شعره ولمسات ميكب
نور:كانت لبسه فستان عروسه طويل جداً من ورا وحزمه بيضه عالى والفستان قب
ندى :يلا يا بنات فهد ومراد تحت مستنينا
نور :انا متوتره جداً يا ندى
ندى :متتوتريش خالص ويلا ننزل
ملك :يلا
……………..
فى حفله الفرح كانت فى جنينة الفيلا بأمر من نور
كان واقف مراد وفهد منتظرين نور وندى
وعمر كان واقف مع المعازيم
نزلت نور ومن وراها ندى و ملك
مراد اول ما شفها سرح فى جمالها وحلوتها
فهد بيكلم مراد:هى اللى ورا دى ندى مراتى
مراد:ايو يا عم هي
مراد اخد نور وراح الكوشه وملك معاها
ندى :ايه رأيك فى الفستان
فهد بعصبيه:انتى ازاى تتجرئي وتلبسى فستان بشكل دا هااا
ندى بخوف:ماله ضيق شويه
فهد:والله دا بس اللى اخدتى بالك منه انه ضيق بس انه قب لا انه قصير لا تمام مش هنتكلم هنا لما نروح علشان الصحافه والإعلام والمحك ترقصى او تتكلمى مع مخلوق هيكون فيه كلام تانى يا ندى فهمه
ندى بخوف:حا حاضر فهمه
عند نور ومراد
مراد:بجد الفستان تحفه
نور بكسوف:شكراً
مراد :يلا قومى نرقص
نور قامت وملك ساعدته
ملك كانت وقفه زعلانه ومبسوطه فى نفس الوقت
عمر:انسه ملك ممكن ارقص مع حضرتك
ملك ببتسامه:طبعاً وبدو الكل يرقص معدا ندى وفهد اللى واقف عاوز يخبيها من عيون الناس
يوسف راح نحية ندى :فهد بيه تسمحلى ارقص مع الأنسه
فهد بعصبيه :انسه مين
يوسف وهو بيبص لندى :الأنسه ندى
فهد مسكه من لياقه البدله:اولاً متحبش اسم مراتى على لسانك ثانياً امشى من قدامى حالاً احسن ما ارتجب جريمه دلوقتى وسابه ويوسف مشى خوف من فهد
ندى بخوف:ف فهد متعصبش نفسك ارجوك
فهد بعصبيه:ندى اخرسى خالص مسمعش صوتك ولا حتى نفسك تمام لان مش عاوز اغلط خالص
وبعد كتب الكتاب
فهد سلم على مراد:الف مبروك يا صحبى عقبال منشيل عيالك يارب
مراد:الله يبارك فيكى يا حبيبى
فهد:تمام نستأذن احنا بقى
مراد:لسه بدرى
فهد:لاء ورايا حجات كتير لسه هعملها
مراد بخبث:مش قليل
عند البنات
ندى حضنه نور:الف مبروك يا قلبى
نور :الله يبارك فيكى هنتقابل كتير بقى
ندى فى نفسه :حبيبى اتمنى بس مظنش انك هتشوفيتى تانى خالص
ندى :اكيد
عمر:ملك ممكن اوصلك انا عادى
ملك :بجد شكراً
عمر :تمام يلا تعالى اركبى
ملك مش عوزه تركب مع فهد وندى علشان خيفه من فهد واللى هيقوله على فستان ندى
وركبت وعمر راح يوصلها
وفهد ودعهم كلهم ومشى هو ندى
شريف عارف اللى هيحصل بسبب فستان ندى ان فهد هيقلب الدنيا الفيلا فقرر يبات عند مراد
…………….
فى غرفت ندى وفهد
ندى بخوف شديد:ف ه د
فهد لف لندى وكانت الصدمه
فهد بصدمه :ندددددددى؟؟؟؟؟؟؟