Uncategorized
رواية أحببتك دون أن أدري الفصل الثامن عشر 18 والأخير بقلم مارينا عبود
رواية أحببتك دون أن أدري الفصل الثامن عشر 18 بقلم مارينا عبود
 |
| رواية أحببتك دون أن أدري الفصل الثامن عشر 18 بقلم مارينا عبود |
رواية أحببتك دون أن أدري الفصل الثامن عشر 18 والأخير بقلم مارينا عبود
امير:ابعد رنااا عن الموضوع لو عاوز تخلص على حد يبقه أنااا
رناا كانت بتبص على امير وهى مصدومه وخايفه عليه وحاسه انه حب حياته بيروح قدام عنيها
سليم صوب المسدس علشان يقتل امير وضرب رصاصه ورنا وقفت قدام امير واخدتها مكانه علشان تنقذه
امير:رناااااااة????
امير مسك رناا ووقع بيه على الأرض وهو حاطط راسها على رجله
امير بدموع :ليه ليه عملتى كده
رنااا :هههه انا بحبك اووى ومقدرش اشوفك بتموت قدامى واقف اتفرج عليه وهو بيموتك قدامى
امير بدموع وانهيار واخد رنااا فى حضنه “انتى انتى مجنونه
رناا بتعب ودموعها نازله على عيونها:هههه منا عارفه انى مجنونه بس بحبك وبدأت تغمض عيونه
امير بصدمه والدموع ف عنيه :لا لا متغمضيش عيونك متقفليش عيونك انتى مش هيحصلك حاجه انا مش هسمح تحصلك حاجه
سليم بضحكه خبيثه:ههه يلاه يا امير باشا الدور جه عليك
سليم صوب المسدس علشان يقتل امير بس هيثم واحمد انقذوه فى آخر لحظه
احمد جرى على امير وهيثم والشرطه مسكوا سليم
احمد:رنااا ايه حصلها
امير بانهيار وخوف:اطلب الاسعااف بسرعه
احمد طلع علشان يطلب الإسعاف ورناا كانت اغمى عليه وامير واخدها فى حضنه
امير:رناا علشان خاطرى فتحى عيونك علشان خاطرى متسبنيش رناا انا مقدرش اعيش من غيرك فتحى عيونك انتى مش هيحصلك حاجه
بعد وقت الإسعاف جت ووصلوا المستشفى ودخلوا رناا العمليات
امير للدكتور:هى هتكون كويسه مش كده
الدكتور:انشالله ادعولها
امير وقع على الكرسى ودموعه ماليه عيونه واحمد قعد جنبه وحضنه وفضل يواسيه
بعد عدة دقائق
فريده ورحمه واهل رنااا جو
فريده جريت على امير وكان لبسه كل دم من رناا
فريده بدموع :ابنى رناا فين هى كويسه صح
امير كان واقف مصدوم من إللى حصل ومش بينطق
صفاء :امير ابنى اتكلم ارجوك طمنه بنتى كويسه ولا لا
احمد كان حاضن رحمه إللى كانت منهاره على رناا :متخفوش يا جماعه ارجوكم اهدوا هى فى فى اوضت العمليات وانشالله الدكتور هيطلع ويطمنا لو سمحتوا اهدوا
امير كان قاعد فى حضن فريده وهو مصدوم وخايف على خساره رناا
واحمد حاضن رحمه وسيف اخو رنااا وخطيبته كانوا واقفين وصفاء وامجد كانوا قاعدين منهارين على بنتهم
بعد وقت
الدكتور طلع من اوضت العمليات
امير جرى عليه
امير بهلفه :دكتور دكتور هى كويسه مش كده
الدكتور:اطمن امير بيه هى اتعدت مرحله الخطر بس لازم تبقه تحت العنايه علشان حالته مش مستقره لسه
اميرر بخوف :طيب ممكن ادخل اشوفه
الدكتور:ماشى بس لو سمحت مطولش
امير:ماشى
كلهم قعدوا بعد ما اطمنوا على رناا وامير دخل لقاه نايمه والاجهزه حوليها قعد جنبها وفضل يبكى بشده
امير بدموع :رنااا فوقى انا عارف انك زعلانه منى بس لو سمحتى فوقى انا مقدرش اعيش لحظه من غيرك انا عرفت معنى الحب معاكى رنااا علشان خاطرى متسبنيش انا حياتى ناقصه من غيرك قومى انتى وحشتينى اووى انا عارف انى كنت قاسئ اووى معاكى بس اوعدك هعوضك عن اى حاجه علشان خاطرى قومى بقااا انتى اتجننتى ليه اخدتى الطلقه مكانى انا إللى كان المفروض اخده ليه عملتى كده وحط راسه على كف ايدها وفضل يبكى بكل قوه وفجاه لقه صوابع ايديها بتتحرك وبتلعب فى شعره
امير بخوف ولهفه ودموعه نازله ف عنيه قام من على الكرسى وحط ايدها على جبينها وايده التانيه ماسكه ايد رنااا
امير :انتى كويسه صح ردى عليه
رناا بتعب وملامح بريئه :انا كويسه بس انت ليه كنت بتبكى
امير اخدها فى حضنه بقوه ودموعه نزلت وبعدها نومها على السرير تانى وطلع ينادى الدكتور
امير طلع ونادها الدكتور
الدكتور:امير بيه لو سمحت اطلع علشان نفحص المدام
امير طلع من الاوضه
وبعد عدة دقائق الدكتور فحص رناا وطلع
امير:ايه يا دكتور طمنى
الدكتور :الحمد لله حالتها استقرت وهى دلوقتى تمام انا هكتبلها على أدويه وانتوا ممكن تاخدوها معاكم بكره الصبح
احمد:تمام يا دكتور اتفضل وانا هاجى معاك اجيب الادويه
فريده :ممكن ندخل نشوفه
الدكتور:بالتأكيد اتفضلوا
كلهم دخلوا علشان يطمنوا علي رناا وامير دخل بس كان واقف بعيد ومربع ايديه وواقف مش بيتكلم
فريده دخلت واخدت رناا فى حضنها
فريده :يا روحى قلقتينا عليكى
صفاء بدموع :حبيبتى الف سلامه عليكى الحمدلله انك قومتى بالسلامه
كلهم حضنوا رنااا وفضلوا يتكلموا معاها وامير كان واقف مش بينطق خالص
فريده:امير انت ليه واقف بعيد يا ابنى تعال
امير “لا انا هروح اشوف احمد وارجع وانتوا خليكم معاها
رنااا بتعب:ماما امير ماله
امجد والد رناا :حبيبتى هو كان خايف عليكى اووى وطول الوقت كان بيدعى انك تقومى بالسلامه وكان خايف يخسرك
رناا لنفسها :يا تره هو ليه كان خايف اووى عليه وبعدين انا ازاى قولتله انى بحبه وانا عارفه انه كمان اسبوع وهيطلقنى زى ما قال
رحمه :رناا انتى سرحانه فى ايه
رناا:حبيبتى ولا حاجه بجد شكرا على وقفتك معايا مش عارفه اقولك ايه
رحمه :يابنتى انتى بتقولى ايه انتى اختى
امير طرق باب الغرفه ودخل
يلاه يا جماعه كله يروح وانا هفضل هناا وبكره الصبح ابقوا تعالوا
صفاء:ايوه بس يابنى
امير قاطعها:خالتوا علشان خاطرى انتوا من امبارح هنااا وانتى يا رحمه احمد تحت وهيوصلك انتى وماما البيت وسيف انت خد الجماعه ووصلهم وهاتهم الصبح يطمنوا علي رناا قبل منمشوا
سيف:حاضر
كلهم ودعوا رناا ومشيوا وامير قعد جنبها وبرضوا كان ساكت ومش بيتكلم
رناا بتعب :امير ممكن اعرف مالك
امير مردش وبص الناحيه التانيه
رناا :امير لو سمحت قولى ف ايه
امير بصلها وبملامح كلها غضب:انتى مجنونه ازاى وقفتى قدامى واخدتى الرصاصه مكانى انتى ازاى عملتى كده مفكرتيش ف اهلك لو حصلك حاجه مفكرتيش فيه حته
رناا بضحك:ههه وانت عاوزنى اشوفه بيموتك قدامى واقف اتفرج
امير:ههه لا ازاى تقومى تضحى بنفسك وبعدين انتى يابت مش بتكرهينى حبيتينى امته عاوز افهم
رناا لنفسه :اوبااا يأدى وجع القلب والاحراج انا معرفش حبيته ازاى اصلانا ولا ازاى قولتله بحبك
امير:هااااى فينك يا حجه
رناا فاقت من سرحانها:ها لا مفيش انا بس تعبانه وعاوزه انام ممكن
امير :طيب طيب تعالى شال المخده من وره ضهرها وخلاها تنام
فى الصباح
رنااا صحيت لقت امير حاطط راسه على السرير ونايم جنبها صحيت وسندت ضهرها وفضلت تلعب فى شعره وفجاه هو صحى رناا بعدت ايدها بسرعه
امير :صباح الخير طمنينى عليكى
رناا :انا بخير بس عاوزه امشى من هناا ممكن
امير :ماشى انا هروح أمضى ورق الخروج واجبلك الادويه وانتى خليكى هنااا واهلك جايين علشان يطمنوا عليكى
بعد وقت
الكل جو اطمنوا على رنااا
بعدها امير جه رناا حاولت تقوم بس كان باين عليها التعب امير قرب وشالها وطلع بيه وسط ذهول الجميع
رناا بكسوف:اميررر نزلنى الناس بتبص علينا
امير:بت اسكتى لحد ما نوصل
رناا بخوف من نظراته:حاضر
امير وصل البيت وفريده معاه واهل رنااا اطمنوا عليها وراحوا بيتهم
امير دخل وكان شايل رناا بين ايده
رنااا:امير احنا وصلنا االبيت ممكن تنزلنى
فريده:ابنى متنزلهاش هى اصلانا مش قادره تتحرك خدها وطلعها فوق
امير؛حاضر
سعاد:مدام رناا حمدلله على السلامة
رنا:الله يسلمك
امير:سعاد خدى ماما على اوضتها واديها الادويه وخليها ترتاح
سعاد :حاضر يا بيه
امير اخد رنااا وطلع بيه لفوق ونومها على السرير وحط مخده وره ضهرها
امير:انتى ارتاحى وانا هروح اجبلك اكل علشان تاخدى الدواء
امير كان هيطلع بس رناا مسكت ايده
رنااا ؛امير شكرا
امير التفت ؛على ايه انا إللى المفروض اشكرك انتى انقذتى حياتى ولولاكى مكنتش عايش دلوقتى يلاه ارتاحى وانا هجبلك الاكل
بعد وقت
فى اوضت امير
امير :يلاه علشان تاكلى
رناا بصدمه:انت ليه مقولتش لحد يجيبهولى مكانك
امير :سعاد عند ماما وانا مدى باقى الخدم اجازه بسبب إللى حصل علشان كده جبتلك انا
رنااا:طيب ليه متدتش سعاد كمان إجازه
امير قعد جنب رنااا على السرير وحط صنيه الاكل على رجله
امير:علشان سعاد معندهاش بيت هى ساكنه هنااا جوزها متوفى وبنتها متجوزه وهى بقاله سنين عايشه معانا
رناا :ااه تمام
امير :ممكن بقاا تاكلى ولا فيه اسأله تانى
رنااا:ماشى
امير مسك المعلقه وبدا يوكلها وهى كانت مبسوطه من حنيته عليها
رنااا:انت اكلت
امير :ملكيش دعوه كلى انتى
رنااا مسكت معلقه وبدأت توكله
امير مرديش ياكل من ايدها
رناا:ممكن لو سمحت تاكل
امير وافق وبداو الاتنين يوكلوا بعض وامير منزلش نظره من على رنااا ورنااا كانت بتبصله بحب كبيررر وحاجه كده فى منتهى الرومانسيه ????❤❤
خلصوا اكل وامير طلب من سعاد تاخد الاكل وتنزله تحت
امير:انا هاخد شاور وهطلع ماشى متتحركيش
رناا:حاضر
بعد عدة دقائق
امير طلع من الحمام لقاه نايمه وشعرها نازل على عيونه وباين عليها التعب
امير قرب منها وشال شعرها من على عيونه وعدلها وغطاها وقعد جنبها شويه وبعدها قام وفرش على الكنبه ونام
بعد وقت
رنااا قامت من النوم مفزوعه وبتترعش ودموعها نازله وقامت تصرخ مره وحده باسم امير:اميررررر
امير قام مفزوع لقاه عرقانه وبتعيط وخايفه
امير:مالك متخفيش اكيد ده كابوس اهدى
رنااا اترمت فى حضنها وفضلت تعيط
رناا بخوف ودموع:هو هو كان عاوز يقتلك
امير:حضنها بقوه:متخفيش انا جنبك متخفيش محدش هيقرب منك وانا موجود اهدى
رناا قامت من حضنه وهى بتعيط :انت انت مش هتبعد عنى صح ؟
امير شدها تانى لحضنه :لا مش هبعد عنك اهدى انا جنبك يلاه نامى وفضل يلعب فى شعرها لحد ما هديت ونامت فى حضنه
فى الصباح ❤
رنااا صحيت بس ملقتهوش موجود
قامت وطلعت تدور فى البلكونه
اميرر؛بتعملى ايه هناا
رناا التفت لقت امير واقف وراها
رناا بخوف:انا انا كنت بدور عليك
امير اقترب منها ومسكها من دراعها
امير بحب:وكنتى بتدورى عليه لياا بقاا
رناا:عادى
امير:ماشى يا ستى يلاه اقعدى ارتاحى وسعاد هتجبلك الاكل وانا هنزل الشركه اخلص كام حاجه واجيلك
رناا:هو ماما فريده فين
امير :فى اوضتها وسألت عليكى قولتلها انك نايمه
رناا؛طيب ممكن اروحلها
امير:ماشى تعالى اوديكى ليها
امير سند رناا ووداها لغرفه فريده
امير طرق باب الغرفه وفريده قامت فتحت لقت رناا فى وشها اخدتها فى حضنها
فريده:بنتى سألت عليكى وامير قلى انك نايمه ليه مبعتيش حد وكنت انا جيتلك
رناا؛ماما انا تمام وبعدين انا وحشتنى القعده معاكى
امير :انا هروح الشركه وانتوا خلوا بالكم من بعض ماشى
فريده:حاضر روح ومتتاخرش
امير سابهم ومشى وفريده اخدت رنااا وقعدوا زى عادتهم يحكوا
رناا:ماما ممكن اقولك حاجه بس اوعدينى مش هتزعلى
فريده حبيبتى قولى وبعدين ازعل ليه
رناا ماما انا وامير بصراحه متجوزين بس على ورق ومفيش ما بينا اى حاجه وكمان هو كان مقرر انه بعد شهر من جوازنا هيطلقنى
فريده بصدمه:ايه يطلقك
رنااا بحزن:اااه
فريده:طيب وانتى عاوزه تطلقى من امير
رنااا :بصراحه لا انا بحبه اووى ومقدرش اعيش من غيره بس هو مش بيحبنى ف مقدرش اغصبه على حاجه هو مش عاوزه
فريده بضحك؛ومين قلك انه مش بيحبك هو بيحب وبيحبك اووى كمان وحبه كان باين فى عيونه لما كنا فى المستشفى وكنتى بين الحياه والموت
رناا:بس هو مقليش حاجه
فريده:ولا هيقول ابنى بيخاف من الحب وفاكر انه كل البنات زى شذا وديه مشكلته
– بصى سيبيلى الموضوع ومتخفيش
رناا بضحك:هتعملى ايه يا جميل
فريده بضحك:هههه هعمل الواجب متخفيش
مر وقت وهما قاعدين بيحكوا
امير جه من الشركه فى وقت متاخر ودخل اوضت امه لقاه صاحيه وقاعده على الكرسى
امير “ماما انتى ايه مصحيكى لدلوقتى
فريده :تعال عاوزاك
امير:ف ايه
فريده:انت عاوز تطلق رناا
امير بصدمه :ايه مين إللى قلك كده
فريده:رناا جت وحكتلى كل حاجه بخصوص علاقتكم
امير بحزن:معرفش هى لو عاوزانى اطلقها اوك
فريده:انت قلبك بيقول ايه انت حبيتها انت عارف انها بتحبك ولو مش بتحبك مكانتش عملت ده كله وضحت بحياته علشان تنقذك
امير:مش عارف خايف افتح قلبى مره تانى واتخزل
فريده :اسمع صوت قلبك ولو مره لو بتحبه بلاش تضيعها من ايدك البنت بتحبك
امير:هشوف يا ماما يلاه ارتاحى انتى
امير طلع من اوضت امه وهو محتار ومش عارف هو حبها ولا لا فضل يفكر فى كل حاجه وذكرياته معاها وتضحيتها علشانه
امير دخل الاوضه ملقهاش عرف انه اكيد قاعده على البلكونه زى عادتها دخل لقاه قاعده على الكرسى وبتقراء
امير قرب منها؛بتقرى ايه
رناا :انت جيت امته
امير بابتسامه :من شويه
– ممكن اعرف ايه خلاكى تقولى ل ماما على الاتفاق إللى ما بينا
رناا بحزن :علشان مر شهر وانا عارفه انك عاوز تطلقنى ف قولت اقولها كل حاجه واكيد هى هتفهمنى
امير جاب كرسى وقعد قدامها ومسك ايديها
امير بحب:ممكن اسألك سؤال وتجاوبينى بصراحه
رناا:اتفضل
امير:انتى عاوزانى اطلقك
رنااا بدموع مكتومه:انت عاوز ايه
امير:عاوز اسمع قرارك
رناا :معرفش انت لو حابب تكمل اوك مش حابب مقدرش اغصبك على حاجه
امير:رنااا انتى بتحبينى
رناا:انا انا
امير قاطعها:رناا ردى انتى بتحبينى ولا لا
رناا بدموع:اااه ومش عاوزه اطلق منك انا مقدرش اعيش من غيرك انا اتعلقت بيك حاولت كتيررر انى امنع نفسى انى احبك علشان عارفه انه انت مش بتحبنى بس مقدرتش رنااا سابت ايد امير وحطت ايديها على وشها وفضلت تبكى
امير قرب منها وشال ايديها ومسح دموعها
امير:وانا مش هطلقك ومش هتستغنى عنك ومش هخليكى تضيعى منى
رناا بصدمه ودموع “بس انت مش بتحبنى
امير بضحك:ههه بحبك وبحبك اووى يا مجنونتى معرفش ازاى قلبى حبك من اول لحظه شوفتك فيها كنت بحاول امنع نفسى علشان خايف خايف احبك وتسبينى بس مقدرتش لما وقفتى قدامى واخدتى الرصاصه حسيت روحى بتروح منى حاجه غاليه عليه اووى بتضيع كانت لاول مره دموعى تنزل على وحده بس انتى مش اى حد انتى اخدتى قلبى بدون محس جننتينى حبيتك بدون معرف بقيتى جزء اساسى من يومى مش بقدر اتخيل يومى بدون الخناق معاكى والضحك على تصرفاتك الغيبه انتى العوض إللى ربنا عوضنى بيه بعد تعب كبير ومش هسمح تروحى منى ولا هسيبك تضيعى انا بحبك
رنااا بدموع :___
امير :مالك ساكته ليه
رناا بدموع وفرحه:انا مش عارفه ارد على كلامك انا انا بحبك اووى اوووى اوعدنى يا امير انك مش هتبعد عنى
امير قرب منها وباس جبينه:اوعدك يا قلب امير
رنااا اترمت فى حضنه وهو ضمها ليه جامد وبعدها قام شالها ودخلها جوه وقضوا ليلتهم مع بعض ????
بقلم مارينا عبود
___
بعد سنه
رنااا:اميرررررر اصحى
امير قام مفزوع :ايه ف ايه
رنااا:انا تعبانه اووى الظاهر انى بووولد الحقنى بسررعه
امير شالها بسرعه وطلع على المستشفى
فريده: ابنى اهدا انشالله هتكون تمام
بعد وقت سمعوا صوت طفل
الدكتور:الف مبروك المدام جابت ولد زى القمررر
امير بفرحه:طيب ممكن ادخل اشوفها
الدكتور:اكيد اتفضلوا
امير وفريده دخلوا
امير راح عند رناا وباس جبينها
رناا:اميررر ابنى فين
فريده:اهوو يا روحى زى القمررر
امير قعد جنب رنااا وشال الطفل وهو فرحان اووى
رنااا :الله قمر اووى شبهك يا امير
امير:هههه بجد شبهى
رناا:ااه اووى
امير:طيب هتسميه ايه
رنااا:تيام بحب الاسم ده
امير:خلاص يا ام تيام
فريده بفرحه:يا روحى ربنا يخليكم لبعض وليااا
امير حط راسه على رأس رنااا “بحبك اوووى
رنااا بفرحه :وانا بمووت فيك وقلبى مبحبش ولا هيحب غيرك❤
تمت الحمد لله ❤
لقراءة باقى فصول الرواية : اضغط هنا