Uncategorized
رواية حفيدة القاضي الفصل الثانى والعشرون 22 بقلم نور الشمس
رواية حفيدة القاضي الفصل الثانى والعشرون 22 بقلم نور الشمس
 |
| رواية حفيدة القاضي الفصل الثانى والعشرون 22 بقلم نور الشمس |
رواية حفيدة القاضي الفصل الثانى والعشرون 22 بقلم نور الشمس
بعد فهد عن چین بصعوبة بسبب خبط على الباب
فهد : ادخل
احمد : احنا مسمعناش صوت قولنا اختى قتلتك
فهد : ومالو لو موت على ايدها هتبقي احلى موته ي الدنيا
على : هو الحب ولع فى الدرا ولا ايه
فهد : كل واحد عنده كلمة يلمها
محمود : هو أنت مش ناوي تتجوز
فهد : بالا وكسه لما أتجوز اختك الأول بعد كده أفكر فى التانية
چین : وحيات امك زوجة تانية اكيد هتبقي فى الاخره مش فى الدنيا
عتمان : العرق الصعيدى ظهر
چین : ما اكتر الأكياس والشنط عندنا
محمود : شكلك هتتقطع وتتعبهفى اكياس بالشفا يا فهودى
الباب خبط ودخلت شيماء و مروة
شيماء : هااااااى
احمد : الله يرحم كنتى بتاكلى الأيس كريم بالعيش
على : هاهاهاها وكانت بتشرب الملوخية بالشفاطه
شيماء : مالك يا خفيف منك ليه شكلكم عوزين علقه تمام
چین : الله يرحمك يا رجولة
محمود : ازيك يا مروة
مروة : فهد انا خلصت رسومات المشروع هتخدها امتى
فهد : برافو عليكى مدام مروة بصراحة انتى مبدعة
مروة : مدام ايه انا اختك وبنت خالك قولى مروة وبس
فهد : تمام ماشي ميرو
محمود : ياريت نتلم ايه ميرو ديه
فهد : بنت خالى بلاش ادلعها
محمود : عاوز اكلمك يا مروة برا تعالى
مروة : انا معنديش حاجة اخبيها على اخواتى الرجالة
احمد : ايوه اتكلم ادامنا
چین : مروة روحى معاه متخفيش
مروة : بس
فهد : احنا كلنا جمبك
محمود : متخلصي بقي
مروة : صوتك ميعلاش عاليا تانى
محمود : ايه الى انتى لبساه ده
مروة : براحتى انا واحده مهندسة ولازم يبقي مستوايه كويس
محمود : اتفضلي يا برنسيسة
چین : محموووووووود انا البرنسيسة وبس
محمود : حاضر اتفضلي يا مدام ميرو
فهد : ميرو ايه اسمها مروة
محمود : أخرس بقي
احمد : مستقبل الرجولة بين إيديك
على : حافظ على سمعه العيلة يا بطل
فهد : خدها على طول بوسه جامدة كده
عتمان : احجزلك اوضة يا حودة
محمود بصدمة : حتى انتى يا عتمان
عتمان : خليها تتوحم على عيون اختك وحلاوتها
محمود : هو أنت عاوز بنت
چین : ومالهم البنات بقي منهم المهندسة والدكتورة والوزيرة و المحامية
مروة : مالهم البنات بنتى هتبقي أميرة العيلة وهقعد اتامر على عريسها
محمود : اتفضلي يا ام بهانه
مروة بشهقه ???????? : بهانه انا هسميها أسيل القاضي
چین : العب يا عسل
فهد : هو انتى مش لسه خارجة من عملية
على : عمليه ايه الرصاصة جت فى الكتف يعنى مش هتموت
فهد : بعد الشر عنها حبيبتي يا ناس وباس خدها
عتمان بصوت واطى : كفاية بوسيا سافل وانتى يا حلوة فتحاها على البحري
احمد : يا جدى انت بتبص على البوس على الخد شوف الشفايف على طول وارمه
على : وحمرا وحلوة وبغمز ????????
چین : على فكرة انا شفايفي ورما شكل حاجة قرصتها
فهد : صح على يدي
عتمان : تقومى بالسلامة وتتجوزى علشان شفايفك متورمش تانى حاجات تانية الى هتورم
چین : ااااااااااا
الكل : هاهاهاهاهاهاها
عتمان : عادى يا بنتى انا زى جدك
فهد : بس بقي متكسفوش مراتي حبيبتي
الباب خبط ودخل اتنين رجالة
إحدى الرجالة : مساء الخير
الكل : مساء النور مين انتم
إحدى الرجالة : انا شادي وده عمار
فهد : عوزين مين
عمار : انسة چین عوزينها على انفراد
چین : انتم مين انا معرفكوش
شادي : احنا بس بنتواصل مع حضرتك على التليفون
محمود : اتكلمو في ايه
عمار : محمد بيه
فهد : مين محمد بيه
شادي : أخو چین هانم
چین : في ايه
عمار : اتقبض عليه فى شرم الشيخ واترحل على مدرية امن القاهرة
احمد : ليه اتقبض عليه
شادي : محدش يعرف بس اللجنة كانت قصداه
چین : تمام استنو برا وانا هاجى معاكم
شادي : تمام يا فندم وخرجو
چین : مروة تعالى ساعديني البس
فهد : هتروح فين وانتى تعبانة
چین : اخويا فى مشكلة ولازم اقف جامبة
عتمان : احنا كلنا هروح معاكى
چین : لا احمد ومحمود بس هيجو معايا والباقي هيرجع على السرايا
فهد : انا رجلى على رجلك يالا
عتمان : انا هاجى معاكم وانتهى الكلام
ما حوالى ربع ساعة وبتد السيارات تغادر المستشفي للتوجه إلى القاهرة بعد حوالى 7 ساعات وصلو الى القاهرة ولكن كانو الفجر ذهبو الكل الى منزل چین ودخلو انبهر محمود واحمد وعتمان بجمال الفيلا
محمود : هى الفيلا بتاعت مين
فهد : بتاعت اختك
احمد : واااااااو ديه جميلة جدا
فهد : امال لو شوفتو الفيلا بتاعت امريكا هتقولو ايه
عتمان : وهى حلوة ذى ديه
فهد : الفيلا واخده لقب قطعة من الجنة بسبب جمالها
چین : محمود واحمد اوضتكم ديه ????
جدو عتمان أوضتك ديه ????
فهد أوضتك ديه ????
احمد : وانتى فين أوضتك
فهد : تقصد جناحها
محمود : جناح كامل
فهد : ولا جناح الأميرات
عتمان : هو انتى شفتها يابني
فهد : انا جيت هنا قبلها افرش شوية حاجات مع امى واختى
چین : كل واحد عارف مكان اوضة ياريت يدخل يستريح شوية لغاية الصبح و ذهبت
محمود : مفترية
فهد : ربنا يستر منتحبس كلنا الصبح بسبب طول لسانها
احمد : ضمنتم الحبس كلكم
عتمان : يالا كل واحد يروح ينام شوية
ذهب الكل الى اوضته وفى اوضة چین عملت مكالمة
چین : صباح الخير ليده
وليد : صباح الفل چی
چین : صحيتك
وليد : انا اصلا فى الشغل فى حاجة
چین : محمد أخويا مقبوض عليه وعوزه اعرف التهمه
وليد : تمام هعرف كل حاجة وهتصل بيكي
چین : تمام اسفة على الازعاج
وليد : بطلي هبل احنا اخوات
چین : شکرا بس ممکن بسرعه
ولید : حاضر یا برینسیسه
چین : سلام
ولید : سلام
حاولت چین تعرف تنام ولكن معرفتش فراحت على أوضة جدها ونامت فى حضنة
صحي الكل وراحو يصحو فهد دخل احمد ومحمود علشان يصحوه لقو چین نايمة فى حضنة وهو حاضنها اوى كانه خايف تهرب
محمود : مش اختك قالت هتنام فى اوضتها ايه الى خلاها تنام هنا
احمد بعصبية : معرفش
احمد : چنان چنان اصحي
چین : صباح الخير احمد
احمد : ايه الى نيمك هنا
چین بنوم : معرفتش انام لوحدى جيت انام مع جدو
محمود : وهو ده جدك
چین : ايوه انا قولتله ينام هنا
احمد : انتى نايمة فى حضن فهد
چین : فهد مين ده جدو
احمد : طيب بصي كده
فهد فى ودنها : صباح الورد
چین بخضة : انت بتعمل ايه هنا
فهد بنوم: هو في احسن من كده اصحي على صوت وحضن حبيبتي
احمد : اجيب شجرة واتنين لمون
فهد : خليهم مانجه
چین : خليهم مانجه
فهد : شوفت بنعمل كل حاجة مع بعض اخرج بقي عاوز انام
عتمان : قوم يا حيوان خلينا نخلص
فهد بخضة : چین بتعملى ايه هنا يا فضحتى استرو عليا ونبي يا فضحتك يا چی چی يا خبت املك يا محمد
چین : نعم يا روح امك محمود اقتل الواد ده
محمود : حاضر نخلص بس من موضوع محمد واشوف موضوع فهد
چین : انا راحه البس ومشيت
ذهب وراها احمد ودخل الأوضة ورزع الباب
احمد : فى ايه بينك وبين فهد
چین : انا قولتها لاخوك وهقولهالك لو عاوز تكشف عليا انا على أتم استعداد فى اى وقت معنديش مانع خالص ودلوقتي اخرج برا عاوزه البس اخلص اخوك التانى من السجن وبقي تحت امرك يا احمد بيه
احمد : چنان انا مقصدش حاجة
چین : انا چین مش چنان چنان ماتت من زمان ماتت علی اید ابوك وعلتك وعلى فهد ايوه بحبه وبحس معاه بالأمان عارف يعني ايه الأمان الأمان إلى محستهوش مع عيلتى وفى وسط اخواتى وابويه طول مانا فى حضنه بحس بشعور غريب حب وأمان ووفاء يمكن يوم متتجوز او تحب بجد ياسمين هتعرف الشعور ده ودلوقتى براااااا
احمد : حاضر بس اهدي وخرج
لبست چین وخرجت وعرفت ان محمد فى المدرية وتوجه الجميع الى السيارات من غير ولا كلمه ووصلو وسألت چین عن مكتب الرائد عامر الشناوي
وصعدت چین والباقی وسط حراسة مشدده من قبل رجالتها وهناك شافت وليد ودخلو على مكتب الرائد عامر الشناوي
عامر : ايه تخلين سوق
چین بسخریة : لا وانت الصادق دخله زريبة بهايم
عامر : ههههه وهما فين البهايم دول
چین : بص فى المرايا وانت هتشوف اول بهيمه
عامر : قسم برب العزه لو معتزرتيش حالا هسجنك
چین بضحكه رنانه : كان في منه وخلص يا روح الروح
عامر : انتى مين يا بت وأيه كل دول
چین : انا چنان منصور عتمان القاضي او چین اد
عامر : چین اد سيده الأعمال المعروفه
چین : برافو عليك ودلوقتى عوزة اخويا يجي حالا ادامى
عامر : اخوكى مين
چین : محمد القاضي المقبوض عليه امبارح
عامر : الله هو انتى اخته
چین : اه فيها حاجة يا امور
عامر : ولو قولت مش هيجي هتعملى ايه
چین : ولا حاجة هيجى أمر من روئساك بسيبك للقاضية وهخرجو منها من غير مدفع فلوس المحامية الى هتمسك القاضية مرات أخوه ودلوقتى لو خايف على مركزك نفذ الأمر يا سياده الرائد
عامر : بس
چین بصوت عالى : فورااااااا
عامر : حاضر يا هانم
ارسل عامر إحدى العساكر حتى ياتى بمحمد من السجن
ميل فهد ومحمود وعتمان واحمد ووليد على بعض
فهد : حبيبتي قويه
عتمان : صح حفيدة القاضي
محمود : ده الضابط كان خايف منها
احمد : دانا وبنفس الرتبة خايف منه
وليد : اسمه لوحده يكفي يرعب اى حد
فهد : ربنا يستر شكله مش سهل ابدا
احمد : واختي دخله فيه شمال
وليد : شكلها أيام سوده
عتمان : هو محمد اتأخر ليه
احمد : اصله بيندهله من اول الشارع
الباب خبط ودخل محمد مع العسكري
عامر : انا جبته بس علشان الرعب إلى فى عينك مش علشان صوتك العالى
چین : محدش يقدر عليا
عامر بضحكة : ماشي يا جامد هسبكم شوية مع بعض
چین : شكرا
عامر : العفو وخرج
*****************************