Uncategorized
رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الخامس 5 بقلم شهد محمد
رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الخامس 5 بقلم شهد محمد
 |
| رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الخامس 5 بقلم شهد محمد |
رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الخامس 5 بقلم شهد محمد
عبدالرحمن:طيب بيتك فين
رودينا:ف*****
عبدالرحمن :تمم…هو احنا ممكن نبقا صحاب؟
رودينا:افندم؟..صحاب بمناسبه اى
عبدالرحمن :انتى مالك قلبتي جد كده اومال فين التفااهه اللى كانت موجوده
رودينا بهمس:دانت رخم
عبدالرحمن :سمعتك ع فكره
رودينا: يبنى انت حد مسلطك علياا؟..بقولك اى سوق وانت ساكت بدل مانلبس ف حاجه
عبدالرحمن : طيب ياختي
_________________
شهد:انا خلاص هروح وهطلب منو يطلقني بدل مانا عبء عليه كده…اى دا دا اتصل بياا كتير..لا فيه الخير والله….انا مش هرد عليه ولا هتصل بيه انا مش محتاجه منو حاجه وهقوم اروح لوحدى
“وهياا ماشيه حست بحد ماشي وراها..بصت وراها ملقتش حد ففضلت ماشيه شبه بتجري وكانت لسه سامعه صوت حد وراها”
شهد ف سرها:مين اللى ورايا داا..ليكونو هماا..انا اى اللى نزلنى من البيت بس
“فتحت فونها واتصلت بزين علطول”
شهد بهمس:ايوه يازين
زين بعصبيه: انتى ازاى تنزلى كده ومترديش علياا وكمان تتأخري بالشكل دا و…
شهد بهمس: زين فى حد ماشي وراياا وكل مابص ورايا ملقيش حد…انا خايفه ليكونو هما
زين بخوف:طب انتي فين اوصفيلي المكان
شهد:ف***بسرعه يازين الله يخليك تعالى
زين بخوف وتوتر:حاضر حاضر حولى بس تستخبي ف حته وانا مش هتأخر
شهد:حاضر
“شهد بصت وراهاا ملقتش حد راحت دخلت ف ركن هادى بسرعه قبل ماحد يشوفها واستخبت كويس…فضلت قاعده وهيا حاسه ان نفس الصوت بيقرب منها لحد ما الصوت اختفا..ودا زاد خوفها اكتر فقعدت ف الارض وضمت رجليها لراسها..لحد ما لقت حد حط ايدو ع راسها”
“رفعت راسي وانا مرعوبه لحد ما لقيتو زين..مترددتش كتير غير انى استخباا ف حضنه..نطيت ف حضنو بسرعه وهو حاوطني بايدو وفضل يهديني..لحد ماطمنت وحسيت بالامان”
زين بهدوء:ششش اهدى خلاص انا جمبك محدش هيقدر يلمسك
شهد بصوت متقطع: عايزه اروح
زين:حاضر اهدى بس
“صوت انفاسها ابتدا ينتظم وراسها تقلت ع صدري..خرجتها من حضني كانت نامت واثر الخوف ع وشها…اتدايقت من نفسي جداا بسببى حصلها كده…شيلتها ودخلتها العربيه وروحت البيت..ومنظرها وهيا مرعوبه وضامه رجليها مش مفارقني”
________________________
عبدالرحمن :اخيرا وصلنا..اى دا رودينا…يوه دى نامت
وبصلها بسرحان:تعرفي انك شبه الملايكه وانتى نايمه..اللى يشوفك وانتى نايمه ميشوفكيش وانتى صاحيه وبتلامضي ف خلق الله….عملتى اى ف عبدالرحمن الالفي قوليلي.. !!
“وراح شايلها وسال البواب عن شقتهاا وطلعها”
آيه:اي دا رودي مالها
عبدالرحمن :نامت بس ف الطريق..اوضتها فين لو سمحتى؟
آيه:اه اتفضل الى ع اليمين دى
عبدالرحمن :تمم
“حطها ع السرير وبصلها بحب وخرج”
_______________________
تانى يوم
شهد صحيت:اه ياراسي اى دا انا فين.. وزين اى اللى جابو جمبي.. زين..زييين اصحاا..
زين بخوف:انتى كويسه دلوقتى؟
شهد:ايوه بس هو في اى…وافتكرت اللى حصل راحت ماسكه ف زين جامد
زين:اهدى اهدى مالك
شهد بخوف:هماا..هما مش موجودين صح؟
زين شدها لحضنه:ششش اهدى خلاص محدش هيقدر ياخدك منى..انتى ف امان
شهد خرجت من حضنه:احم شكرا ليك
زين:شهد انا اسف
شهد:ع اى
زين:ع الكلام اللى قولتو امبارح..انا فعلا مكانش قصدي
شهد بجمود:اللى حصل حصل خلاص…ممكن اطلب منك طلب؟
زين:اكيد
شهد:ممكن تطلقني
“حسيت بنغز ف قلبي اما جابت سيره الطلاق تانى…وكانت تقريباا نفس النغزه اما كلمتنى امبارح وكانت خايفه..خوفت عليها كانها بنتى وهتضيع مني..بس هو انا ليه خوفت كده؟..انا محبتهاش صح؟…”
زين:شهد انا اسف فعلاا والله..ارجوكى بلاش سيره الطلاق دى
شهد:الكلام لما بيتقال ف وقت عصبيه بيبقاا طالع من القلب..ودا فعلا اللى انت حاسس بيه..وان انا فعلاا عبء عليك
زين:مين قال كده..والله ابداا انا بس كنت متعصب لاكن انتى عمرك ماكنتى ولا هتبقي عبء علياا
شهد:معلش.. طلقني وانا هسافر مع جدو لندن ومش هتشوف وشي تانى اوعدك
زين قام بعصبيه:وانا قولت الى عندى ياشهد..وطلاق مش هطلق..وسابها وخرج
شهد:ياربي بقا انا تعبتت والله..يارب
يتبع…..
لقراءة الفصل السادس : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية عنيد غير حياتي للكاتبة لبنى عبدالعزيز