رواية حور الرعد الفصل الخامس والعشرون 25 والأخير بقلم رؤى محمد

حور بصدمة و دموع: ب.باااابااااا

ــ وحشتينى يا قلب ابوكى

بدأت تقترب حور ببطء و هى تبكى و تنظر بصدمة حتى وقفت امامه و مدت يدها الى وجهه و تحسس على ملامحه لتتاكد و قالت بصوت باكى و حزين: ب. بابا. اانت عايش.صح و. ولا انا بيتهيالى… لا اا.ان… و فجاة اغمى عليها فى حضن سالم

اتجه ياسين بخضة و بسرعة الى حور و حملها على الكنبة و اتجه الجميع حولها بقلق

سما التفتت بصدمة الى رعد و قالت: اا. ازاى بابا حور عايش

رعد بتنهيدة و هو يمسح وجهه بيده: انا هحكى كل حاجة بس حور تفوق الاول

بعد قليل استفاقت حور و نظرت حولها حتى وقع نظرها على والدها و قالت بدموع: بابا انت ازاى عايش.. انا مش بحلم صح

سالم بابتسامة و دموع: لا يا حبيبتى لا مش بتحلمى

قامت حور و بسرعة حضنت والدها بقوة شديدة و هى تبكى بحرقة و قالت و هى تشدد من حضنه بقوة كانها خائفة: اا.انا انا..مش مصدقة يا بابا انك عايش…و بكت بشدة و شهقات متتالية

شدد سالم من احتضانها و يملس على رأسها و يطمئنها: بس يا حبيبة ابوكى بس يا نور عينى اهدى خلاص انا جنبك

كانت سما تنظر لهم بحزن و ابتسامة حزينة و شاردة على وجهها و لكن فجاة انسحبت من حولهم دون ان يلاحظ احد و اتجهت الى الحديقة الخارجية للفيلا و سارت ببطء شديد باتجاه منطقة معينة و شاردة حزينة حتى جلست على الارض بال امام وردة حمراء فى ارض الحديقة و لكن طال عليها الزمن و اصبحت ذابلة للغاية كانت سما الدموع على اطراف اعينها و تنظر للوردة بحزن شديد و تحاول ان تحبس دموعها و تتماسك و زادت انفاسها و صدرها يعلو و يهبط بشدة الى ان فاض بها و سمحت بنزول سيل من امطار السحابة المغيمة على عينيها… بكت بشدة و بشهقات متتالية و قالت و هى تبكى:

اااااه وحشتنى اوى يا بابا وحشتنى اوووووى و الله انت و ماما شوفت حور باباها طلع عايش… يا ترى انت كمان ممكن تطلع عايش زيه… ليه سبتنى يا بابا انا اتكسرت من بعدك انت كنت سندى هو اه رعد حنين عليا جدا بس… ثم صمتت قليلا و تابعت و هى تبكى بحرقة بس بردو مش هيقدر يعوضنى عنك…مفيش حاجة تقدر تعوضك انت و ماما… انا محتاجاك اوووى يا بابا انت و ماما انا دايما لما ببقى مبسوطة او فرحانة بحس بحاجة ناقصانى حاجة ناقصة الفرحة اللى ببقى فيها ببقى حاسة بضياع… وحشتوونى اووووووووى اوووووى اااااه… جلست تبكى بحرقة شديدة و هى تتذكر طفولتها مع والدها

فلاش باك

كانت سما لسة صغيرة عندها 6 سنين و راحت لباباها فى الجنينة و هى بتعيط و باصة فى الارض و دموعها بتنزل على الزرع

والد سما بقلق:

مالك يا سما بتعيطى ليه حد زعلك

سما ببكاء و براءة:

مازن بوظلى الوردة يا بابا اللى كنت بزرعها فى الجنينة و داسلى عليها برجله و موتها

والد سما:

و هو دة اللى مزعلك يا حبيبتى انا افتكرت فى حاجة قلقتينى… تعالى معلش و فتح لها حضنه و جريت سما فى حضنه

والد سما بابتسامة:

ايه رايك نزرع واحدة جديدة و تبقى بتاعتك انتِ و تحافظى عليها لحد ما تكبرى

سما بفرحة: بجد يا بابا

والد سما بابتسامة: بجد يا قلب بابا انتِ يلا بينا… و بدا والد سما يزرع الوردة لسما و كانت فرحانة و كانوا بيلعبوا مع بعض بفرحة

باااااك

كانت سما مبتسمة بشرود و قالت: شوفت يا بابا انا لسة محافظة على الوردة بس هى كمان ماتت بعد موتك يا بابا… بينما هى سابحة فى ذكرياتها سمعت صوت ما و التفتت بصدمة على ذلك الصوت الذى لم تسمعه منذ زمن طويل و تهيألها انه ينادى باسمها بنفس النبرة التى تعرفها

سما بصدمة: بابا

ــ سما حبيبتى

اتجهت سما اليه بسرعة و هى مبتسمة بين دموعها و تنظر للطيف الذى تخيلته: بابااا وحشتنى اووى

ــ و انتِ كمان وحشتينى يا حبيبتى

سما ببكاء:

ليه يا بابا كنت بعيد طول الفترة دى و ليه كنت سايبنى

ــ علشان ما ينفعش ابقى موجود معاكوا يا حبيبتى و لازم امشى…بدا الطيف يختفى تدريجيا

سما ببكاء و هى تجرى باتجاهه: استنى يا باباا لاااا ياا بابا استنى ماتسيبنيش تانى ارجوك بلاااااش يااااا باااباااا اااه

و صرخت صرخة عالية… صرخة الم و جثت على الارض تبكى بشدة و هى تقول: ما تسيبنيش يا بابااااا ما تسيبنيش اااااه

خرج رعد و ياسين بسرعة على صوت الصراخ و نظر رعد الى سما بصدمة و اتجه اليها بسرعة و جلس على ركبته امامها و اخذها فى حضنه و ضمها بشدة و اردف: مالك يا سما فى ايه بتصرخى ليه ردى يا حبيبتى مالك

قالت سما ببكاء: بابا كان هنا دلوقتى يا رعد انا شوفته

انصدم رعد و قال: سما انتِ بتقولى ايه

سما ببكاء و انهيار و هى تخرج من حضنه: بابا كان هنا دلوقتى يا رعد و الله كان هنا و كلمنى و مشى…لييه سابنى تااانى ليييه

كان رعد مصدوم بشدة و الدموع فى عينه قال محاولا تهدأتها: اهدى يا حبيبتى انتِ تعبانة لازم ترتاحى و اهدى و تعالى جوة علشان الجرح بتاعك انتِ تلاقيكى بيتهيألك ايه اللى فكرك بيه دلوقتى الله يرحمه يا حبيبتى اهدى

سما ببكاء و انهيار و تبعده عنها: انا هروحله يا رعد

كان رعد يحاول ان يمسكها و يهدئها لكنها كانت تضربه و تبعده عنها و تجرى باتجاه الباب ثم تخرج للطريق و لكن فى تلك اللحظة وجدت من يجذبها بسرعة

ياسين بألم لرؤيتها منهارة و الدموع حبيسة عينه: اهدى اهدى علشان خاطرى كفاية

سما ببكاء: بابا وحشنى اووووى انا عايزة اروحله

ياسين بدموع فى عينه و نظرة الم و رجاء: علشان خاطرى اهدى جرحك ممكن يفتح يا سما انتِ لسة تعبانة علشان خاطرى

نظرت سما فى عسلية عيونه المليئة بالدموع و عينيها المليئة ببحر من الدموع المالحة الحارقة… تخالطت الدموع عبر نظراتهم و شعر كلاهما بالآخر شعر ياسين بألمها و حزنها و شعر بوغزة بقلبه فلم ياحمل منظرها هكذا و جذبها لاحضانه بسرعة و ضمها بقوة و رفع رأسه و نظر للسماء و عيونه مليئة بالدموع و كان يريد من الله ان يخفف اوجاعها فلم يعد رؤيتها منهارة و تتألم هكذا و بكت سما بشدة

ياسين بصوت حزين: سما ارجوكى كفاية عياط ممكن

ادركت سما الوضع فابتعدت بسرعة عنه و دفشته بعيدا بخجل فلم تشعر به عندما احتضنها فكانت تبكى و منهارة فقالت بصوت حزين: حاضر.. و مسحت دموعها باطراف انمالها

فى تلك اللحظة اتى سالم و رعد و حور التى مازالت غير مصدقة ان والدها على قيد الحياة

ابعد ياسين وجهه عن انظارهم و مسح دموعه لكى لا يراه احد بهذا الشكل

سالم و هو ينظر لسما بابتسامة: تعالى يا بنتى

نظرت له سما مطولا بحزن و ترددت

سالم: تعالى يا حبيبتى انا زى ابوكى و انتِ زى حور بنتى تعالى ما تخافيش

اتجهت سما ببطء ناحيته و احتضنها سالم حضن ابوى و طمأنها و طبطب عليها و ملس على رأسها حتى هدأت سما قليلا و ابتعدت عنه

سالم: بصى يا سما يا بنتى انا زى باباكى بالظبط و قوليلى يا بابا على طول و لو فى اى حاجة مضايقاكى تيجى تقوليلى و الواد ياسين دة لو عملك حاجة تقوليلى على طول و انا هموته اتفقنا

سما بنصف ابتسامة: اتفقنا يا… بابا سالم

ياسين بمرح: الله و انا مالى انا كنت عملتلها حاجة عشان تموتنى دة انا زى ابنك بردو… هو فى ايه انتوا جايبنى هنا علشان اتهزق ولا ايه

ضحكت سما على كلامه رغم حزنها و ابتسم ياسين عندما رآها تضحك و كذلك رعد و الجميع

اقترب منها رعد و احتضنها حضن اخوى حنين و هو يطبطب على ظهرها : انا قصرت معاكى فى حاجة يا حبيبتى

سما: لا و الله انت ربنا يديمك ليا و ما يحرمنيش منك ابدا بس انا… لما شوفت بابا حور يعنى افتكرت بابا الله يرحمه و حنيته و طيبته زيه

رعد شدد من حضنها: مش عايزك تزعلى من اى حاجة ابدا طول ما انا جنبك زى ما قولتلك… تانى حاجة تعالى ندخل جوة علشان انتِ تعبانة دلوقتى و كمان علشان احكيلكم كل حاجة

سما: حاضر

حور و هى ترفع يدها و تشاور باصبعها السبابة للاعلى بطريقة مضحكة و هى تتجه الى سما: لحظة واحدة

نظر الجميع لها باستغراب و نظر لها رعد و الابتسامة على وجهه لشكلها المضحك

ياسين برفع حاجب: فى ايه

حور و هى تحتضن سما قالت بمرح: انا كمان عايزة احضنها اشمعنا انا يعنى جت عليا

ضحك الجميع على حور

همست حور فى اذن سما و هى تغمز لها:

دة حتى ياسين حضنك اشمعزة انا بقى هههههه

نظرت لها سما بخجل و ضربتها بخفة

سار الجميع بالداخل و جلسوا ينصتوا لرعد باهتمام

رعد بجدية: حور فاكرة اليوم اللى كنتى فيه بالمستشفى و شدينا انا و انتِ مع بعض فى الكلام ساعتها انا مشيت من المستشىفى و انتِ روحتى لباباكى صح

حور: ايوة دة اللى حصل يوم الحادثة بس بردو مش فاهمة ايه علاقة دى بان بابا عايش

رعد: ما انا هقولك اهو… انتِ قبل ما تمشى من المستشفى انا كنت عارف انك هتروحى لباباكى و متاكد كمان علشان مفيش مكان غير دة اللى تقدرى تروحيه ف انا ساعتها سبقتك و اتصلت بياسين و عرفت مكان الفيلا و خدت معايا حماية ضد الرصاص تشبه البدلة كدة لكن بتتلبس على الصدر…المهم روحت لعم سالم و فهمته انه معرض فى اى وقت ان عمرو يروحله و دة هيبقى خطر جدا بالذات انك راحة هناك لانه هيعرف انك روحتى و زى ما توقعت فعلا و دة اللى حصل و الدم اللى كان بينزف دة اصلا صناعى و مجرد شكل بس مش اكتر و يوم ما اغمى عليكى فى المستشفى كنت خرجتك فى العربية و ساعتها دخلت المستشفى تانى و قابلت عم سالم و اديته مفاتيح الفيلا بتاعتى و ساعتها كنت مأمن كل حاجة و لان عمرو اتأكد ان عنى سالم مات فميش مشكلة او خطورة عليه و انا عملت كل التمثيلية دى علشان الخطة تبقى ماشية كويس و ما كانش لازم حد يعرف علشان دى بتبقى اسرار شغل

كانت حور مصدومة جدا و قالت: انت لحقت تعمل كل دة ازاى قبل ما اوصل و عرفت كل دة ازاى

ابتسم رعد بثقة: انا ما دخلتش الشرطة من فراغ و لا خدت رتبة مقدم من فراغ…و على فكرة انا كنت مراقبك من بعيد اصلا و شوفتك و انتِ راحة بس انتِ ما خدتيش بالك…ما سالتيش نفسك لما اتصلتى عليا جيت بسرعة ازاى

حور بتفكير: تصدق لا

رعد: انا كنت قريب من الفيلا علشان لو فى حاجة حصلت الحق اجيلكم

ريم بانبهار: واو يا ابيه رعد فعلا دماغ شغالة مش بتنام

ضحك الجميع على جملة ريم

مليكة بضحك: يخربيت فصلانك

ريم بمرح: طب و الله انا حاسة اننا فى فيلم اكشن و شغل فلاش باك بقى و ايه حاجة كدة جمدان و الله … ما كنتوا تاخدونى معاكم

ضحك الجميع مرة اخرى عقب كلامها المضحك و كانت سما تضحك معهم

وقفت حور فجاة و تصفق بطريقة مضحكة : شابو لا بجد شابوو على التمثيلية الجامدة دى ولا شغل الروايات بالصدف و الحوادث اللى بتحصلنا… دة واحد يخف خلاص و الدنيا هديت لا ازاى يا جدع و دى تنفع بردو لازم حد تانى يعمل حادثة و يخف هوب اللى بعده… و فجأة التفتت الى شاشة التلفاز و نظرت اليها و كانت تتحدث كالمذيعة و قالت بمرح و تمثل التأثر:

اعزائى المشاهدين انها قصة حياة و كفاح عظيمة و هنا وصلنا الى نهاية حلقة اليوم و انتظرونى الحلقة القادمة كان معكم المذيعة حور سالم المحمدى… رفعت حور يدها اليمنى بجانب وجهها باتجاه العين اليمنى و ضمت اصابعها ماعدا الوسطى و السبابة و فردتهم للاعلى و فعلت الحركة الشهيرة كأى بنت عندما تتصور و اغمضت العين اليسرى و ضمت شفايفها بشكل مضحك و قالت بضحك: حد يصورنى بسرعة انا ما صدقت اعملها صح و الله

دخل الجميع فى نوبة ضحك شديدة من كلام حور و حركاتها المضحكة للغاية حتى رعد كان يضحك بشدة و كان اول مرة يضحك بهذا الشكل

فجأة نظرت حور الى ياسين بخبث و شك و قالت: ياسين

التفت ياسين بتوتر و متوقع سؤالها: نعم يا حبيبتى

حور بشك و هى تشاور اتجاهه باصبعها السبابة: انت كنت مع رعد و عارف الخطة صح

ياسين و يصتنع اللامبالاه و يشاور على نفسه: مين انا…لا خالص

حور بخبث و شك: ايوة انت

ياسين ببراءة مصتنعة: والله دة بالله افتراء

حور بغضب: طالاما قلبت لكمال بتاع افتراء دة يبقى كنت عارف و ما قولتيليش و اتجهت اليه بسرعة و غضب لكن مسكتها ريم بسرعة و بمرح: حصل خير يا قمر

حور و هى تبعدها عنها بغضب و كان شكلها مضحك: سيبينى عليه يا ريم

ياسين بضحك و استفزاز: لا اوعى تسيبيها دى لما بتغضب ما بتبقاش حور بتبقى حوت

حور بغضب و هى تشاور عليه: شوفتى بيقول ايه و الله ما هسيبك اوعى يا رييم سيبينى عليه… بقى انا حوت ياض

رعد باستغراب و ضحك: ياض!!

ياسين بضحك: لا ما تستغربش مش بقولك لما بتقلب بتبقى حوت…

حور بغضب و صدمة: شوف بردو لسة بيقول حوت … يا بابا شوفلك حل معاه و الا والله افتح تربة و انام فيها حى و ما حدش هيشوفنى تانى… فى تلك اللحظة دق قلب رعد بشدة خوفا عليها من جملتها تلك فالجملة مضحكة لكن بالنسبة لرعد كانت مقلقة و مخيفة فنظر لها بعمق و تملكه شعور الخوف من فقدانها فى اى لحظة بعد ان قالت جملة “ماحدش هيشوفنى تانى” اغمض عينه بقوة و حرك راسه ينفض تلك الافكار السلبية من تفكيره و عقله فلاحظه مازن و همس له بجانب اذنه: مالك يا رعد؟!

انتبه رعد على صوته و مسح على وجهه: لا مفيش بس مرهق شوية… بعدها مباشرةً نظر لحور مجددا بكثير من المشاعر تجاهها

مازن طبطب على كتفه: معلش انت اطلع خد دش كدة و ارتاح شوية و هتهدى ان شاء الله

رعد بتنهيدة: ان شاء الله

سالم : يا بنتِ اعقلى انتِ و هو… حرام عليكوا و الله انا غلبت من مشاكسات الاطفال بتاعتكم دى

حور بزعل: يا بابا طب هو بيقولى حوت يعنى يرضيك كدة

سالم: لا مايرضينيش.. ياسين صالح اختك

ياسين: علشان خاطرك بس… ثم وجه كلامه لحور بغيظ: ها عايزة ايه يا اخرة صبرى

حور بتفكير و هى تضع يدها اليمنى فى وسطها و يدها اليسرى تحكها فى راسها بتفكير: امممم… سيبنى افكر

ياسين بنفاذ صبر: دى لسة هتفكر

حور: خلاص عرفت… هاتلى شيكولاتة

ياسين باستغراب و رفع حاجبه بطريقة جذابة: بس؟! … غريبة يعنى مش عوايدك تطلبى حاجة واحدة

حور بخبث: صبرك عليا بس انا هوريك الحوت بجد هيعمل ايه… انا عايزة 10 شيكولاتات من الكبيرة ام 30 جنيه… و معلش بقى اصل الحوت بياكل كتير و لازم يشبع علشان ما يقلبش عليك و ياكلك انت يا شجاع و اخرجت لسانها له باستفزاز

ضحك الجميع على جملة حور و شكلها الطفولى

ياسين بتوعد فى سره: ماشى يا حور ان ما وريتك ما ابقاش انا ياسين… اردف بخبث لحور و ماله خلى الحوت يشبع براحته

رعد بجدية: خلاص بقى… نتكلم جد شوية

مازن: ايوة فعلا… احم… احنا لازم نجيب الماذون تانى علشان نكتب الكتاب و…

ريم بمقاطعة: لاااااااااا على جثتى

استغرب الجميع و نظروا لريم و مازن رفع حاجبه و نظر لها: لا ايه؟!!

ريم: على جثتى نجيب الماذون هنا تانى… انت عايز المرة الجاية بقى يجى واحد يدخل يبلطج علينا تانى و المرة دى بقى يرفع عليا سنجة صح و تقلب نكد…دة انا ما لحقتش افرح بالفستان… عليا الطلبات التلاتة ما يحصل

انفجر الجميع ضاحكين بشدة على كلام ريم

الزينى: اومال يا ريم انتِ عايزة ايه

ريم بتفكير: احنا نكتب الكتاب فى القاعة بس قبل ما الهيصة تبدا علشان اعرف اهيص براحتى بقى

مازن بخبث: فكرة قمر زى صحبتها.. و نظر لريم و غمز لها

ريم بكسوف فى سرها: يالهوى على كسوفى و تابعت مغيرة الموضوع: كنا بنقول ايه يا جماعة

رعد: و الله انا شايف الفكرة حلوة فعلا بس بردو لازم ناخد راى جدى و عم سالم

الزينى بابتسامة: انا موافق

سالم بابتسامة و فرحة: و انا كمان

_________________________________

و عدى شهر على ابطالنا و سما اتعافت من الاصابة و كان الشهر مليان تجهيزات و جه اليوم اللى قبل الفرح على طول

كانوا البنات متجميعين فى غرفة سما و بيتكلموا مع بعض و الباب خبط

كل واحدة حطت طرحتها على راسها و سمحت سما بالدخول

دخل ياسين يمسك شنطة بيده بها اشياء و لكن غير واضحة

ياسين بابتسامة جذابة: صباح الخير

حور: صباح النور يا اخ عايز ايه

ياسين اخرج شىء من الشنطة التى كانت بيده و اعطاها لحور

حور بفرحة: هييييه شيكولاتة

ياسين بخبث: انا عايزك تدوقى دى اول واحدة علشان دى نوع مستورد

حور بفرحة: اي دة بجد… بس لحظة دى بطعم ايه

ياسين بمكر و خبث: دوقى… انتِ و شطارتك بقى

حور فتحتها بحماس و تحدى و قضمت اول قطعة و عزمت على سما بس ياسين قال بسرعة و توتر: لا استنى يا حور انا عايزك انتِ تدوقى اول واحدة

حور بشك: اشمعنا انا ما انا دوقت اهو… خدى يا … و فجاة صرخت و هى تحرك يديها فى الهواء بسرعة كانها طالبة الهواء و لكن لفمها و لا احد يعلم لما تصرخ و تفعل هذا غير ياسين الوحيد الذى يعلم سبب صراخها

ــ عااااااااااااااا الحقيييينى يا سماااا الحقييينى عاااااااا بوقى بوقى اااااه

ياسين بخبث و هو يضحك على شكلها: ههههههه احسن تستاهلى

حور بغضب و وجه محمر بشدة و دموع تسيل من عينيها و لكن ليست دموع بكاء بل من حرارة فمها و عينيها المحمرة بشدة… قالت و مازالت تحرك يدها بسرعة فى الهواء و تدور فى الغرفة و تدبدب فى الارض من الالم: اااه… انت مجنون يا ياسين حاطتلى شطة فى الشيكولاتة

سما بصدمة: يا نهار اسوح يا ياسين

ياسين بخبث و هو يضحك على شكلها: عشان تبقى تحرمى تتحدينى تانى يا حور اشربى المقلب ههههههه

ريم غمزت لسما و قربت منها قالتلها فى ودنها بصوت منخفض: يا لهوى يا سما دة ممكن فى مرة تلاقيه جايبلك كيكة و تيجى تقطعيها تلاقيها بلونة فرقعت فى وشك ههههههه مش قادرة هههههه متخيلة منظرك

سما ضربت ريم فى كتفها و قالتلها: اتلمى يا زفتة مش ناقصاكى

ياسين بضحك و غرور مصتنع لسما و ريم: عارف بتتكلموا عليا صح… للدرجة دى انا قمور و مز كدة

نظرت له ريم نظرة مستفزة و نظرت لسما و قالت بصوت منخفض: لا دة ظريف كمان ماشاء الله

سما بضحك: ما انتِ ظريفة انتِ كمان ياختى

حور بدأت تعيط بجد علشان الشطة و وشها احمر بزيادة و عينها احمرت جدا

سما بخضة: يا لهوى دى حور بتعيط بجد… انت هببت ايه يا ياسين حرام عليك فى حد يحط شطة فى الشيكولاتة كدة… بص وشها عمل ازاى

حور ببكاء: والله مش قادرة خلاص… حرام عليك

احضرت لها سما بسرعة كوب لبن و شربته حور لكن لا فائدة

شعر ياسين بحزن و ندم لانه جعلها تبكى بسببه فاقترب منها و قال: حور انا اسف و الله معلش انا كنت بهزر معاكى

نظرت له حور بعتاب و مسحت دموعها و قامت: معلش يا سما هو فين الحمام

سما: بصى هتخرجى من الاوضة و تمشى فى اخر الممر هتلاقيه على يمينك

شكرتها حور و خرجت و هى لسة دموعها بتنزل و وشها محمر على الاخر و هى ماشية خبطت فى رعد بس ما خدتش بالها

لاحظ رعد احمرار وشها و بكائها و قال بقلق: استنى يا حور مالك فى ايه

وقفت حور: مفيش حاجة

رعد بعصبية: مفيش حاجة ايه و وشك احمر كدة ليه و بتعيطى ليه… كل دة و مفيش حاجة

حور: ياسين جابلى شيكولاتة بس طلع عامل فيا مقلب و حاطتلى فيها شطة

انصدم رعد و غضب بشدة: دة اتجنن دة ولا ايه… حسابه معايا

حور: لا يا رعد دة بيهزر و هو متعود على كدة و بيعمل مقالب كتير عادى بس انا عندى حساسية من الشطة و مش بحبها… عن اذنك

رعد: راحة فين

حور: هروح اغسل وشى

رعد اقترب منها و حضنها و ملس على راسها بحنية: ما تعيطيش تانى و انا هكلم المجنون دة

حور ابتعدت عنه بكسوف و ازداد وشها اكثر احمرارا و مشيت بسرعة من خجلها

ذهب رعد الى غرفة غرفته و ابلغ مازن انه اذا جاء ياسين فيبلغه بالحضور الى غرفة رعد نفسها و انتظر ياسين و بعد قليل حضر ياسين و هو حزين بسبب ان حور بكت بسببه

نظر له رعد بغضب: انت اتجننت يا ياسين بتحط شطة لحور و انت عارف انها عندها حساسية منها و مش بتحبها

ياسين بندم: يا رعد انا بهزر معاها و افتكرت انها خلاص شوية و حرارة الشطة هتروح

رعد قبض يده بغضب و ضغط على اسنانه حتى لا يغضب اكثر و شاور لياسين بتحذير: اول و اخر مرة تعملها انا بحذرك و اياك تعمل حاجة زى دى فى سما انت حر يا ياسين… سما دى مش اختى بس دى بنتى و اغلى حاجة عندى و لو فى مرة لقيتها بتعيط بسببك مش عارف ساعتها هعمل فيك ايه

ياسين بصدمة: حيلك يا رعد فى ايه كل دة علشان المقلب انا كنت بهزر مش اكتر دة حتى انا صالحت حور و اديتلها بقيت الشيكولاتات اللى جبتهالها

مازن خبط لما سمع صوتهم العالى و سمح رعد بالدخول فمازن قال: فى ايه يا جماعة صوتكوا عالى خلاص حصل خير و يلا علشان ننزل نجيب البدل انتوا ناسيين

رعد: لا مش ناسين انا جاهز

ياسين: و انا كمان يلا بينا نستنى البنات تحت

_________________________________

بعد مرور نصف ساعة كانوا البنات جهزوا و نزلوا

رعد كان ساند على عربيته و مربع ايده على صدره و مستنيهم و لمحهم على باب الفيلا و لما قربوا قال: كل دة يلا علشان هنتاخر كدة

قالت حور بابتسامة: ان شاء الله مش هنتاخر و هنلحق نجيب كل حاجة

ابتسم لها رعد بحب و قال: اركبوا

ركبت سما و حور فى الكنبة الخلفية لسيارة رعد و ركب ياسين جنب رعد

كذلك فى سيارة مازن ركبت كلا مليكة و ريم فى الكنبة و انس بجانب مازن

_________________________________

وصلوا كلهم لمول كبير و فخم جدا

رعد و مازن ركنوا العربيات فى الجراچ و دخلوا المول

رعد: لو عوزتوا اى حاجة رنوا علينا تمام احنا هنبقى فى دور الرجال اللى فوقيكوا على طول

سما: تمام

و بدأوا يتجولوا و حور كانت ماشية بتبص على المحلات و بالصدفة لمحت حد هى تعرفه كويس و صرخت بفرحة شديدة

حور و هى تجرى باتجاه الشخص: مررروووة…