رواية بطوطة عمر الفصل الخامس عشر 15 بقلم فاطمة محمد

عمر : علشان بحبك .

فاطمه من الصدمه معرفتش ترد كل الي قالته  : نعم ! انت قولت اي ؟ .

عمر استوعب الي قاله ف قال .

عمر : قولت علشان بحبك .

فاطمه ابتسمت وقالت بفرحه : بجد  .

عمر : ايوا طبعا زي اختي .

فاطمه بصدمه : نعم ! انت مش قصد علي بحبك التانيه.

عمر بإنكار: تؤتؤ .

فاطمه : والله .

عمر : والله .

فاطمه بزعيق : اطلع برا يا عمر ….بصريخ : ااااابعد عن وشي يا عمر.

عمر خرج وهو بيضحك باستفزاز وبعدها دخل تاني وقال بضحك : زي اختي ها .

فاطمه بصريخ : اطلع برااااااا.

مريم بضحك : هيهيهيهيهي يخربيتكم  .

فاطمه بضيق : اسكتي بقا ب اخوكي الي هيجبلي شلل ده .

مريم : بس كويس أنه قلب الموضوع وهزار  .

فاطمه دخلت اوضه عمر الي كان قاعد فيها مع أمه و عبدالرحمن .

فاطمه : علفكره .

عمر : قولي .

فاطمه : هتقولها .

عمر بضحك : اقول اي .

فاطمه بتحدي : هتقولي بحبك يا فاطمه .

حنان : احم يا حبيبتي ده خاطب ومش هينفع كل ده.

عمر : ماما معاها حق.

فاطمه : ده عند امك سوري ياطنط لكن يا عمر اقسم بالله لتقولها وهتشوف .

عمر : تؤتؤ مش هيحصل .

عبد الرحمن : اي الي بيحصل هنا انا مش فاهم حاجه  .

فاطمه خرجت وهي متعصبه .

حنان : هي مالها دي اي الي حصل واي بحبك دي مش انت خاطب برضوا .

عمر : دي بنت مجنونه مش تاخدي بالك .

عبدالرحمن ضربه بخفه علي كتفه .

عبدالرحمن : امي الي انت بتشتمها دي .

حنان : قولوا هي تقصد اي .

عمر : والله كبري دماغك مفيش حاجه.

حنان بشك : ماشي .

عبد الرحمن : بس مش تقولي حاجه لي ماما علشان انتي عارفه مش بتحب عمر وهتفهم حاجه غلط  .

عمر بهمس : قصدك تفهم حاجه صح.

حنان : مش مرتاحه ليكوا .

عمر : متخافيش .

حنان قامت ومشيت وعمر اتنهد براحه وعبد الرحمن قعد بسرعه جنب عمر وقال : اي الي حصل بقا لي علشان فاطمه تتعصب كده .

عمر بخبث : والله يا بني ما حصل حاجه كل الي قولته اني بحبها .

عبد الرحمن بصدمه: نعم !.

عمر بضحك : بس زي اختي طبعا  .

عبدالرحمن حدف عليه المخده وقال : اطلع برا يلا .

عمر بضحك : انت قاعد في اوضي اصلا .

عبدالرحمن : اه صح أنا ماشي وانا مع اختي في التحدي ده .

عمر : انت هتصاحبني اطلع برا يلا .

  *# تاني يوم #*

فاطمه و مريم رجعوا من الجامعة وامبارح طول اليوم عمر كان مش بيكلم أخته وكل ما تكلمه يبص بي قرف ويسكت .

فاطمه ومريم طالعين علي السلم وعبد الرحمن فتح .

فاطمه : سلام عليكوا يا اخ .

عبد الرحمن : اي ده أنتي اول مره تقولي سلام عليكم.

فاطمه : لاا ما أنا ه…..لكن شافت اسراء قاعده علي الكرسي  .

وفاء : تعالي اقعدي مع إسراء شويه .

فاطمه كانت عايزه تقول هي اي الي جابها هنا لا عمر بتاعي أنا بس كانت عايزه تقوم تمشيها كانت عايزه تقول حاجات كتير بس في النهايه قالت.

فاطمه بتحاول تبان طبيعيه ومش متعصبه وقالت : ماشي نشوف مين اسراء دي بقا .

وفاء : ماشي ادخلي اقعدي معاها في الاوضه بتاعتك وبما انك اكتر واحده بتقعدي مع عمر عرفيها هو بيحب اي وبيكره اي .

فاطمه في نفسها : اه دخليها الاوضه علشان اقتلها واخلص منها .

فاطمه : ماشي تدخل طبعا.

دخلوا الاوضه واسراء كانت متفاجاه ب جمال الاوضه وهدوءها.

قعدوا ربع ساعه ساكتين لحد ما اسراء قالت بابتسامه : هي دي اوضك.

فاطمه ردت ب اختصار : لا اوضه مريم .

اسراء اومال انتي اوضك فين .

فاطمه بضيق : علشان تخديها هي كمان .

اسراء مش فهمت الي فاطمه قالته وقالت : مش فاهمه .

فاطمه بغضب : زي ما خدي عمر مني .

اسراء : خده منك ازاي مش انتوا زي الاخوات .

فاطمه : لا انا وعمر بنحب بعض من وانا عندي تسع سنين تيجي انتي بكل سهوله تاخديه .

اسراء ….