رواية زواج بالإكراه الفصل التاسع 9 بقلم نسرين احمد

حياه وهى مكسوفه : مبفكرش فى الارتباط دلوقتى وحاسه أنى محققتش حاجه من اللى حلمت بيها لسه وبعدين الجواز مسؤليه كبيره أوى حاسه انى مش قدها انا جوايا طفله صغيره وهى مبتسمه ؛ أنت بقى مرتبطش ليه لحد دلوقتى ؟ 

مراد : انا خاطبت فعلا قبل كدا بنت خالتى ساره اللى فى الشركه عارفها انتى 

حياه : اه اه هى دى بنت خالتك 

مراد : ايوا هى بس محستش بناحيتها بأى مشاعر غير كدا مش متفاهمين اطلاقا وأفكارنا غير بعض ومكملناش بس كدا ياستى . 

حياه : امممم انتى عندك كان سنه بقى على كدا 

مراد : اممم تدينى كام 

حياه : ٢٩ مثلا 

مراد : ٣٠ سنه مثلا وهو بيضحك 

حياه بصت فى الساعه لاقتها الساعه ٩ مساءا : يدوبك كدا انا هدخل اسلم على ليان ونمشى 

مراد بنظره حب : خليكى شويه انا مش هسيبكو تروحو لوحدكو هوصلكو .

حياه وقفت : لا انا هركب أوبر وقدمت خطوتين 

مراد مسك أيدها وقربلها لا أوبر ايه فى الوقت دا 

حياه عيناها جت فى عينه اتوترت من شده خوفها لحد يشوفهم : مراد سيب أيدى 

مراد : حياه انا بحبك 

( حياه اتفجأت وارتبكت وشدت أيدها من ايده ودخلت جوا ) 

حياه موجهه كلمها ل ليان : انا متشكره على العزومه الحلوه وتسلم أيدك على الاكل بس انا لازم امشى علشان ندى لوحدها يلا ياميرنا 

ميرنا قربت من حياه وفى ودانها : خلينا شويه مستعجله ليه !؟

ليان : طيب ياقلبى خلينا نشوفك ونتقابل خلينا نتعرف على بعض أكتر .

حياه : أكيد ان شاء الله 

ليان ندهت على مراد يوصلهم 

حياه : لالا خليك احنا هنركب اوبر 

مراد بنظراته الجباره ليها : لا انا هوصلكو اتفضلو .

ميرنا سبقتهم على العربيه وركبت قدام

مراد وحياه وراها احم احم هستناكى فى النادى بكره بعد المغرب عايز اتكلم معاكى 

حياه : لا مش جايه 

مراد بتحكم : هتيجى وإلا هجيلك انا البيت 

حياه : أووف يامراااد خلاص هاجى 

وصلو البيت وميرنا بلطافه وشياكه : ميرسى يامراد على العزومه وان شاء الله نتقابل فى النادى 

مراد : ان شاء الله ؛ وهو باصص على حياه 

ندى : ايه عملتو ايه احكولى 

ميرنا : اووووووه فاتك نص عمرك الفيلا تحفه ياندى ولا الأكل ولا مراد القمر بعضلاته الجاذبه حته قشطه 

ندى ضربتها ضربه خفيفه بهزار: اتلمى يابت … كملى وبعدين 

ميرنا بهزار : لاا خلى صحبتك تكملك بقى ودخلت أوضتها . 

ندى : كملى أنتى ياحياه 

حياه خدتها على جمب : ندى مراد عايز يشةفنى فى النادى بكرا أعمل ايه ؟ 

ندى : روحى طبعا 

حياه : أنتى شايفه كدا 

ندى : أيوا طبعا مش أحسن ما حد تانى ياخده منك 

حياه : ايه اللى أنتى بتقوليه دا !! أنا أصلا مش فى دماغى الكلام دا وفى حاله صمت ….. ندى مراد قالى بحبك . 

ندى : أيواااا والله كنت حاسه انه عينه منك 

حياه : أيوا بس انا مبفكرش فى الحب والكلام دا دلوقتى ومش عارفه أقوله ايه ؟ 

طلعت ميرنا : أنتو بتتودودو تقولو ايه ومالكو واقفين على جمب كدا ؟ 

ندى : مفيش دى شكلها دايخه يلا ادخلى ياحبيبتى ارتاح شويه عندك شغل الصبح .

حياه : ا ه تصبحو على خير 

ميرنا : وانتى من أهله 

**************

وجاء صباح اليوم التالى وسافرو أهل حياه للقاهره اتصل عليها أخوها : حياه أنتى فين : انا فى الشغل فى حاجه ولا أيه ؟

محمد : لا انتى قدامك كتير يعنى لما تخلصى ولا ايه ؟ 

حياه : لا قدامى ساعتين واخلص

محمد : وأحنا فى الطريق جاينلك القاهره قدامى ساعه ونوصل انا وسوزان ونغم والاولاد حبينا نعملك مفجأه .

حياه فرحت : اووووه بجد توصلو بالسلامه حبايبى هبعتلك العنوان واتس وانا هكون فى البيت ان شاء الله سلام …

حياه اتصلت على ندى : ندى انا أخواتى جايين فى الطريق دلوقتى بستأذنك يعنى ممكن تنامى مع ميرنا فى أوضتها النهارده وبكرا بس .

ندى : طبعا ياقلبى البيت بيتهم أكيد من غير ما تقولى لو كانو حم كنت هعمل كدا .

حياه : متشكره يانودى ربنا يخليكى ليا ياقلبى أنتى

يلا انا هقفل عندى شغل سلام . 

ندى : سلام . 

وصلو أهل ندى البيت ندى وحياه استقبلوهم أحلى استقبال

ندى : يامرحب بيكو شرفتو . 

حياه : وحشتونى احلى مفجأه عملتوها 

سوزان : وانتى كمان وحشتنينى اوى 

نغم : وحشتينا والله .. لالا أحنا أحلوينا أهو 

حياه وحشتونى ياحبايب قلب عمتو 

حياه : نادت على البواب يجبلها أكل ديليفرى هى طلباه بالتيلفون .

مراد قاعد فى مكتبه بيفكر فى حياه وازاى يفاتحها انه يتقدملها ويطلب أيديها ودخلت أمانى السكرتيره عليه المكتب . 

مراد : وانتى خارجه خلى حياه تجيلى حالا 

السكرتيره : بس حياه خرجت يافندم من ساعه .

مراد متعجب : ازاى ه مش ميعادها الساعه ٢ ولا بتهيألى .

السكرتيره : أيوا مظبوط يافندم بس مقالتش السبب أيه بس محمد مسك مكانها . 

مراد : طيب روحى انتى … ازاى تخرج قبل ميعادها من غير ما ترجعلى !! 

اتصل عليها وعى عامله الموبايل صامت على سريرها 

ميرنا خلصت شغلها وذهبت للبيت : مين دول 

ندى : دول أهل حياه جاييين يومين يشوفو حياه وراجعين تانى .

ميرنا بضحكه صفرا : أهلا وسهلا شرفتونا ؛ خدت ندى على أوضتها هما أزاى يجو واحنا هنا وحدنا وبعدين هيباتو فين انا مش هخرج من أوضتى 

ندى : وطى صوتك وبعدين أنتى مش هتخرجى من أوضتك انا اللى هبات عندك ياروحى بضحكه وعند فيها .

حياه : يلا ياحلوين الأكل وصل 

( وجاء وقت المغربيه مراد ذهب للنادى فى الميعاد اللى قاله ل حياه وهو متشيك وحاطط برفانه الخاص بيه ومستنى بفارغ الصبر قعد مستنى رباعيه حياه مجتش اتصل عليها كتير مبتردش وحياه أصلا ناسيه الميعاد ومبصتش فى الموبايل /

أخذ مراد مفتاحه من على الطاوله وشرب بق مايه وذهب لبيت حياه . 

رن جرس الباب وميرنا فتحت الباب : ازيك ياميرنا حياه موجوده ؟ 

ميرنا : ايوا موجوده ثانيه واحده 

ميرنا : حياااه مراد برا عايزاك لازم تفهميه انه مينفعش كل شويه يجيلك البيت هنا مفهوم 

حياه اتوترت : اوووه انا نسيت ميعادنا مع بعض فى النادى 

ميرنا : ميعاد ايه ؟

حياه قلقت: ياخبر قوليله أنى مش موجوده قوليله أى حاجه .

ميرنا : لا انا ماليش دعوه اخرجيله أنتى 

حياه خايفه حد من أهله يشوفه : مراد أنت بتعمل ايه هنا ؟ انزل دلوقتى وانا هكلمك بعدين 

مراد مش فاهم فى ايه: لا مش نازل .. انتى مبترديش عليا ليه اتصلت عليكى كتير !!

حياه ملتفته وراها لحد يشوفه : عشان خاطرى يامراد روح انت وانا هكلمك ولسه بتقفل الباب 

مراد زق الباب : ومسك أيدها … هو فى أيه 

حياه : مراد سيب أيدى 

محمد أخوها خرج واتفجأ بيهم اتعصب : أنت مين وبتعمل ايه هنا !! 

مراد : انت اللى مين ؟ مين دا ياحياه وهز لسه ماسك أيدها 

( ندى وسوزان ونغم خرجو من الاوضه وقتها ومراد ساب ايد حياه)

ندى : ممكن تهدو دا محمد أخو حياه ودا مراد مدير الشركه اللى حياه شغاله فيها . 

مراد فرح من جواه انه طلع أخوها على عكس ما كان فاكر ومش عارف يرد عليه يقول أيه : انا اسف انا كنت جاى أطمن عليها بس أصلها أول مره تخرج من الشركه بدرى عن ميعادها .

محمد أتعصب عليه وفكر انه بينه وبين حياه حاجه : واللى بيحب يطمن على موظف عنده بيجيله فى وقت زى دا وبيمسك أيدها كدا عادى ؟ عمتا حياه هتسيب الشغل وهخدها وهنسافر ؛ يلا اتفضلى أدخلى أنتى كمان وقفل الباب فى وش مراد . 

توقعتكو هيحصل أيه فى البارت الجاى !!

يتبع….

لقراءة الفصل العاشر : اضغط هنا

لقراءة باقي الفصول : اضغط هنا