رواية تزوجت أرمل الفصل الخامس 5 بقلم هاجر عمر

ملحوظه بس كدا انا كنت ناوية اوقف الرواية فعلا لان التفاعل وحش جدا بس عشان خاطر الناس ال كلمتنى خاص نزلت البارت دا و لو التفاعل فضل ف النازل كدا ف اعذرونى انا مش هنزلها تانى لان بجد الموضوع محبط و انى ما الاقيش تفاعل معايا عليها 

مؤيد (بصدمة) :-  انتى ؟! 

مرفت (بتهكم ) :- ايه يا جوز بنتى ما كنتش عايزنى اجى اباركلك ؟! 

مؤيد ( بارتباك ):- لا طبعا اتفضلى احم .. منورين يا جماعة اتفضلو .

دخلوا الصالون و زغاريط مالية البيت و بيباركو لمؤيد .

ولاد مؤيد جريو عليه حضنوه :- بابى بابى وحشتنا اوى .

مؤيد (نزل لمستواهم و حاضنهم ) :-  و انتوا كمان يا حبايبى عاملين ايه؟!

اولاده :- الحمد لله يا بابى.

مرجانة ( والدة مؤيد ) :- ايه يا مؤيد امال فين عروستنا .

دخلت هاجر ف الوقت دا الصالون و معاها العصير بابتسامة :- انا هنا يا ماما .. منورينا والله.

حطت الصنية على الترابيزة و بدأت تسلم على الموجودين و يهنوها و يباركولها و مؤيد مرتبك من وجود حماته .

قربت هاجر من مرفت تقدملها العصير مدت رجليها من غير ما هاجر تاخد بالها كعبلتها و صنية العصير وقعت عليها .

هاجر ( بارتباك ) :- انا اسفة جدا يا طنط مش قصدى ثواتى اجيبلك فوطة .

مرفت ( وقفت بعصبية ):- ايه دا انتى عامية؟! .. ايه يا جوز بنتى هى مراتك لسه بتتعلم المشي و لا ما تعرفش ف الاصول .

مؤيد ( حاول يتمالك اعصابه ):- قالتلك يا حماتى مش قصدها مالوش داعى الكلام دا .

مرفت ( بزعيق ):- هو ايه ال مش قصدها هى عيلة مش شايفة دى سجدة بنتك الصغيرة بتفهم عنها .

مؤيد ( صوته على شوية ):- حماتى مالوش لزوم الكلام دا و ما اسمحش ان حد يغلط ف مراتى او يجرح مشاعرها بكلمة ايا كان مين .

مرفت ( بحقد ):- قصدك ايه انى ظالماها هو مش قدامكوا اللى حصل ؟!

مؤيد :- اتفضلى يا حماتى اشربى العصير 

لف لهاجر و حاوط كتفها بحنان :- تعالى يا حبيبتى عايزك .. اتفضلو يا جماعة البيت بيتكم طبعا مش محتاجين عزومة 

دا كله و هاجر حابسة دموعها بس ال سكتها دفاع مؤيد عنها كل مدى يعلى ف نظرها اكتر بأفعاله كل موقف بتنجذب ليه اكتر مش كفاية ان الشريك يقولنا اد ايه بيحبنا يكفى انه يورينا اد ايه بيحبنا بافعاله و مواقفه .

دخلت معاه اوضتهم قفل الباب و نزلت دموعها .

مؤيد ( قرب منها مسح دموعها ):- ممكن افهم بتعيطى ليه دلوقتي ؟!

هاجر :- اول مرة اتعرض لإهانة بالشكل دا .. انا والله مش قصدى انى اوقع

مؤيد ( حط ايده على شفايفها ):- ششش مش محتاجة انك تبررى انا عارف انك مش قاصدة و اسف على ال حصل بس مهما ان كان دى جدة اولادى و زوجة عمى مهما ان كان مقدرش ازعلها .. حقك عليا انا و طبع قبلة على جبينها 

هاجر ( ابتسمت ):-  انت ما عملتش حاجة عشان تعتذر و يكفى انك دافعت عنى و رديت بدالى .

مؤيد ( بابتسامة ):- انتى أمانة عندى لو اتهانتى ف بيتى و قدامى و انا واقف ساكت يبقى اروح ادفن نفسي احسن و ما اصلحش اكون زوجك .

هاجر ( بلهفة ):- بعد الشر عليك .

مؤيد (بابتسامة و هيام ):- خايفة عليا ؟!

هاجر (بخجل ) :- احم .. احنا اتأخرنا ع الضيوف ما ينفعش نسيبهم كدا .. و سابته و جريت على المطبخ 

ابتسم مؤيد عليها و راح وراها المطبخ يساعدها و خرجو بصنية عصير تانية و صنية كيك قدموه للضيوف

مشيوا الضيوف واحد ورا التانى و اتبقى مرفت و مرجانة و اولاد مؤيد 

يزن حاضن مؤيد :- بابا احنا عايزين نقعد معاك مش عايزين نمشي انت وحشتنا اوى من امبارح

يامن :- ايوا يا بابا احنا مش متعودين نبات ف البيت من غيرك 

مؤيد :- بس يا حبايبى 

مرجانة قاطعته :- إن شاء الله يومين و هتيجوا تقعدوا مع بابا علطول يا حبايبى بس دلوقتي لازم نسيب بابا و طنط هاجر يرتاحوا لانهم تعبوا ف الفرح امبارح 

مرفت ( بتهكم ):- ليه لا يكونوا فاكرين نفسهم لسه مراهقين و عايزين شهر عسل هو انت مش أب و لا هتخليك ترمى لحمك من اولها .. لا يكون الهانم مش عايزة ولاد بنتى و بتطفشهم من دلوقتي لا يا حبيبتى اقفى معوج كدا و اتعدلى انتى 

مؤيد ( قاطعها بعصبية):- بس بقى يا مرات عمى كفاية لحد هنا .. انا سطت ف الاول و قولت بلاش اتكلم باسلوب وحش انتى مهما ان كان مرات عمى لكن تهينيها و اسكت دا ال مش هيحصل و اى كلمة تمسها يبقى بتشتمينى انا مش هى يا ريت تبعدى عنها و مالكيش دعوة بيها و مش هاجر ال تفكر تبعدنى عن ولادى 

مرفت ( بحقد ):- و لما الهانم مش ناوية تبعدك عن ولادك خلتك تسيب ولادك عند امك ليه و تبات بعيد عنهم

مؤيد ( شد هاجر لحضنه ):- اولا ولادى قاعدين عند أمى بناءا على رغبتى انا زى ما انتى عارفة عريس جديد و محتاج اكون مع مراتى لوحدنا .. ثانيا اديكى قولتى امى يعنى مش سايبهم عند حد غريب  و امى دى ال مربياهم يعنى ف بيتهم .. كمل بتحدى .. نورتينا يا مرات عمى

بصتلهم مرفت بحقد و شالت شنطتها و مشيت 

مرجانة ( بحزن ):- ما كانش له لزوم الكلام دا يا بنى مهما ان كان 

مؤيد قاطعها :- لو سمحتى يا امى مش عايز كلام ف الموضوع دا .. انا قولت اللى لازم يتقال 

مرجانة اتنهدت :- اللى تشوفه يا بنى .. انا همشي انا بقى .. يلا يا ولاد يلا يا سجدة

هاجر :- يلا فين يا ماما ؟! انتوا هتتغدوا معانا.

مرجانة طبطبت عليها و ابتسمت :- لا يا حبيبتي الف هنا هنمشي احنا عشان ما نتأخرش

هاجر باصرار :- والله ابدا لازم تتغدوا معانا و الاكل جاهز يا دوب هسخن بس 

مرجانة :- بس 

مؤيد :- خلاص بقى يا ماما ما تزعليهاش تعالوا يلا ارتاحوا على ما تجهز الاكل .. بص لاولاده بشقاوة .. مين يلعب مع بابا. 

اولاده :- اناااا 

قعدت مرجانة و مؤيد قعد يلاعب ولاده و هاجر بتجهز الاكل خلصت و حطت الاكل على السفرة و كلهم اتجمعوا 

هاجر بتبص حواليها :- امال فين سچدة ؟!

مؤيد باستغراب :- مش عارف كانت هنا من شوية .. هقوم اشوفها ؟!

هاجر بسرعة و هى بتقف :- خليك انا هشوفها 

قامت تدور عليها مالقتهاش و سمعت صوت جاى من اوضتها قربت من الاوضة و فتحت الباب و اتصدمت من ال شافته 

هاجر :- ايه داااا ؟!

سچدة بخضة و بتحط ايدها على صدرها :- هااا طنط هاجر اوهى تفهمينى غلط يا طنط

هاجر قربت منها .. كانت سچدة واقفة على كرسى التسريحة و مفضية كل علب الميكب على الارض و صوابع الروچ كاتبه بيهم على المراية و بتحط روج و مبوظة وشها كله و كحل حوالين عينيها  و من الروج على خدودها 

هاجر :- ايه يا سچدة ال انتى عملاه ف نفسك و ف الاوضة دا ؟! بقى ف بنوتة شاطرة تعمل كدا ؟!

سجدة بتمثل البراءة :- هزت راسها بنفى

هاجر مدت ايدها و جابت مناديل مبللة و بدأت تمسح وشها :- طيب لما هو لا ليه عملتى كدا ؟! و ليه ما جتيش قولتيلى و انا كنت عملتلك ال انتى عايزاه ؟! اوووف الميكب مش راضي يطلع تعالى اغسلك وشك 

خدتها غسلتلها وشها و راحوا للسفرة 

مؤيد :- اتاخرتوا ليه ؟!

هاجر بابتسامة :- مفيش كنت بغسلها ايديها ووشها عشان تاكل 

مؤيد ابتسم و بدأ ياكل 

سجدة واقفة جنب الكرسى و حاطة ايدها ف وسطها بتذمر