رواية نقطة ضعف الفصل الرابع عشر 14 بقلم أمل رجب

مازن بضيق وقلق:ما تنطقو فى اى وعمر فين

رد أحد الحراس:عمر بيه روحت اجيبه من الكليه زى كل يوم فجأة لقيت عربيه بتزنق عليا واخدو عمر

مازن بعد استيعاب:اخدو عمر ازاى

الحارس بخوف:عمر بيه اتخطف 

مازن بعصبية:اتخطف ازاى وانتو كنتوا فين انتو بهائم ازاى حد ياخدو وهو معاكو امال انا شغلتكو لى عشان جمال عينيكو (كلهم سكتو فجأة مازن قرب من حارس عمر الخاص وخنقه وبعصبيه:انا هوديك فى ستين داهيه عارف لو حصله حاجه انا هقتلكو كلوا سامعين ومن هنا لحد ما يرجع انتو هتفضلو هنا وهتتمنو الموت الف مره فى اليوم وبعدين ازاى بقالو يومين وانتو تقولولى أنه كويس ازاى تخبو عليا حاجه زى دى ردو

عادل بزعيق:ازاى يتاخد من وسطيكو انتو اى مش رجاله انتو شويه اغبيه مش بتفهمو(وبص لمازن هيكون فين الوقت

مازن بدموع وعصبيه:مش عارف يا عند شريف يا عند ياسر بس لى يعملوا فيا كدا انا بنفذ طلبتهم لى يوجعونى(قطع كلامهم رنة موبايل مازن

مازن:اخويا فين يا شريف

شريف بضحكه:انت عايزه لى

مازن بعصبية:وديته فين يا شريف عارف لو حصله حاجه انا هوديك فى ستين داهيه انت سامع

شريف:براحه بس عليا يا مازن بيه وانا كنت عند وعدى أن أول ما شغلى يخلص هقولك شكرا فأنا بكلمك عشان اقولك شكرا وقفل فى وشه 

مازن انت يا…(وبعصبيه ورزع الموبايل فى الارض كسره

عادل:كان عايز اى قالك على مكانه 

مازن وقف:انا لازم اروح له

عادل،انا جاى معاك يلا

(اتجهوا إلى منزل شريف)

مازن بعصبية:عمر فين يا شريف

شريف ببرود:وانت مالك

عادل بعصبيه:ازاى دا مش اخوه 

مازن:انا بسألك بهدوء اهو عمر فين

شريف:ملكش دعوه اعتبره مات (اتقبض قلب مازن عند سماعه لتلك الكلمات

مازن:انا نفذت كل اللى انت عايزه وسافرت

شريف: ومين قالك انى كنت عايزك تسافر انا كنت عايز عمر واخدته 

مازن بضعف:طب. هو مالو انا عندى استعداد اعمل اى حاجه ومش هسيب الشغل بس هو مالوش دعوه

شريف بشماته :واحده واحده يابشمهندس دانت المفروض تشكرنى عشان خلصتك من نقطة ضعفك

مازن بدموع:انت معندكش ولاد 

شريف:مكان عندى وانت قتلته مش فاكر

مازن بستغراب :انا ازاى

شريف:ارجع بذاكرتك وانت تفتكر اللى حصل من 7سنين 

مازن رجع بذاكرته فلاش باك

عند مازن كان سائق فجأة طلعت عربيه أمامه حصل اصتدام بعد عدة دقائق وصلو المستشفى مازن بخوف وبص للدكتور:خير يا دكتور

الدكتور بحزن:للاسف البقاء لله

مازن بحزن وصدمه:ازاى  لازم تعمله حاجه دانا كدا هروح فى داهيه

الدكتور :يا استاذ هو كان اخد جرعة مخدرات زياده يعني كان جاى خلصان

مازن:يعنى الحادثه ملهاش علاقه بموته

الدكتور:فى شويه كدمات سطحية لكن السبب فى موته المخدرات عن ازنك

باااك

مازن:بس دا كان اخد جرعه زياده انا ماليش اى دخل في موته 

شريف:ماليش فيه انا هخلى اخوك يتمنى الموت ومش هيطوله 

مازن:انا لاول مره أظهر ضعفى قدام حد انا عملتلك كل حاجه بلاش تئذيه 

شريف:انا اللى عندى قولته 

مازن:يبقى انت اللى أعلنت الحرب ومتنساش انى معايا ليك ورق يوديك فى داهيه سلام

(وسابه ومشي

عادل:اى يا مازن هتعمل اى الوقت

مازن بعصبية:غدر بيا بعد كل خدمتى ليه هو نسي أصله وجاى الوقت يهددنى لكن اقسم بالله لو مسه بشعره واحده مش هيكفينى فيه عيلته كلها 

(وراح البيت اول ماشاف الحراسه نزل فيهم ضرب 

مازن بعصبية:انا عايز اعرف هو ازاى اتاخد منكم انتو بهايم مش بتفهمو انا مش قولت اتنين يبقو معاه وعربية تمشي وراه انتو شويةاغبيه غورو من وشى (الحراسه مشت وعادل. قرب من مازن بحزن:والعمل يا مازن هتعمل اى الوقت 

مازن بصله شويه بحزن وفجأة فضل يضحك

عادل بستغراب:اى بتضحك على اى(بردو مازن بيضحك)

عادل بضيق:ما تنطق يبنى بتضحك على اى

مازن:تعالى وانا هعرفك انا. بضحك على اى

(عادل مشي مع مازن وهو مش فاهم حاجه وخايف ليكون خطف عمر مأثر عليه)بعد عدة دقائق كان مازن وعادل فى مكانا ما 

عادل:بيت مين 

مازن:تعالى بس مش هاكلك والله (طلعو شقه ومازن فتحها دخلو ظهر عمر داخل الشقه اول ماشاف مازن جرى عليه حضنه هو وعادل

عادل:اى يبنى حكايات الابيض والاسود دى هو اى اللى عمر مخطوف وفجأة طلع مش مخطوف 

مازن بضحكه:وانت مفكر أنه زى ما ائذى عمر مره هخليه يعدها تانى 

عادل: انا معدش فاهم حاجه خالص فهمنى انت

مازن بص لعمر بضحكه  بص لعادل:تعالى يا سيدي لما افهمك (فلاش باااك

عند مازن وهو مسافر جالو اتصال من أحد رجال شريف

وليد:مازن باشا شريف بيه ناوى على حاجه لأستاذ عمر 

مازن بقلق: حاجه اى

وليد: عايز رجالتو تخطف عمر بيه وبيتعذب لحد ما يموت

مازن بقلق:اى ازاى دا

وليد:زى ما بقول لحضرتك كدا 

مازن :وهو عايزكو تعملوا كدا امتا

وليد :هو مسافر بكرا عشان لو رجعنا وعرفت بموضوع عمر يبقا هو فى السليم 

مازن:طب اسمعنى ……دا عنوان شقه والمفاتيح مع الامن وانا هكلمو واقوله يسبلك مفتاح وتخطف عمر بس يروح على الشقه دى دا لو عرفت تاخد من الحراس 

وليد:دا الحارس الشخصي بتاع عمر بيه شريف بيه هو اللى باعته

مازن:بقى كدا تمام نفذ اللى انا قولتله وممنوع معاه اى عنف سامع ولو كلمكو قولوا كل شي على ما يرام وانت ليك عندى مكافئة كبيره اوى بس ممنوع اى حد يشك فى حاجه وقفل مع وليد واتصل بعمر

عمر:مازن وحشتنى اوى

مازن بضحكه:وانت كمان يا حبيبي المهم اسمعنى انت هتتخطف بكرا ماشي

عمر بعدم فهم:هو اى اللى انت هتتخطف بكرا زى ما يكون بتقولى انا عازمك على الغدا بكرا 

مازن بضحك:طب اسمع (واتفق معاه نفس الاتفاق اللى اتفقه مع وليد )بس حسك عينك حد يشك في حاجه وحاول تقاوم بس مش اوى ها 

عمر: اممم خلاص فهمت

مازن بقلق:ربنا يستر يا اخويا يلا هقفل الوقت واه نسيت حاجه

عمر:اى

مازن: ممنوع الموبايل ومتعملش زى الغبي وتروح الكليه 

عمر:بس انا كدا هزهق ماليش دعوه بقا

مازن بنرفزه:اعمل اللى قولت عليه وبعدين هو فى حد مخطوف هيفتح نت ويروح الكليه لى مخطوف فين والموبايل يتقفل سامع

عمر: حاضر طب انت جاى امتا انا زهقت لوحدى وعايزك

مازن:كلهم يومين وهكون معاك يلا يا حبيبي مع السلامه وقفلو مع بعض

بااااك)

مازن:بس ياسيدى بس شريف زى الغبي مفكر أنه خاطف عمر

عادل:طب لى الحوار اللى انت عملته طالما هو معاك 

مازن:عشان حاجتين الحاجات الاولى هو لى بيئذى عمر مش معقول كل اللى هو بيعمله دا يبقى بسبب الشغل والحاجة التانيه عشان اعرف مين اللى باعنى وبص لعمر:انت هتفضل هنا

عمر بضيق:مش خلاص عملت اللى انت عايزه

مازن:هانت يا عمر ودا موبايل جديد بس بلاش تكشف عن هوايتك ماشي وبص لعادل:خد يا عادل (وادالهCD(

عادل:اى دا 

مازن :دا اللى ماسكه عليك 

عادل بفرحه:يعنى خلاص كدا

مازن:ايوا والوقت هعرف اردله الضربه وبعدها هنفذ حاجه كنت عايز اعملها من زمان (وبصلهم وضحك واخد عادل ومشي

يتبع….

لقراءة الفصل الخامس عشر والأخير : اضغط هنا

لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا