روايات

رواية وعد الزين الفصل الرابع عشر 14 بقلم شهد أحمد

رواية وعد الزين الفصل الرابع عشر 14 بقلم شهد أحمد

رواية وعد الزين البارت الرابع عشر

رواية وعد الزين الجزء الرابع عشر

وعد الزين
وعد الزين

رواية وعد الزين الحلقة الرابعة عشر

 

مرح: احنا مش مهم عندنا اصلا بس هو يبعد عنها
عز: انتى عارفه انها بتحبه وهو بيحبها
مرح: لا ده عايزها معاه وخلاص مش حب
عز: انتى اى رايك ياوعد
وعد: انا مش عارفه بس انا متاكده اني مش عارفه اكره بس مش عارفه لسه بحبه ولا لا
عز: فاكره تاني مع نفسك ياوعد وانا هعرف مين البنت دى وهقولك اى بنهم
وعد: تمام

 

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعد يومين فى الجامعه عند مرح كانت فى المحاضره وبتتكلم مع جويريه
مرح: هو الدكتور هيتاخر ولا اى انا زهقت
جويريه: عادي مو شي خلينا
مرح: مش كنت روحت قعدت مع وعد او جبت اكل احسن
همك على بطنك على كده
مرح بصدمه: عز انت بتعمل اى هنا
عز: وحشتيني
مرح بتوتر: احم وانت كمان بس بس انا مش لسه سيبك فى مصر من يومين
عز: ما دي المفاجأة اللي قولتلك عليها
مرح بفرح: يعني هتقعد كام يوم معانا
عز: تؤ تؤ هقعد على طول انا قدمت وراقي هنا فى الجامعه
مرح: الله احلى حاجه حصلت انهارده ده وعد هتفرح اوى
عز: وعد بس
مرح اتكسفت وسكتت
جويريه: مو هيك عز البنت خجلت منك
عز: مش حبيبتي براحتي

 

 

مرح بكسوف: اسكت بقا
عز: حاضر هسكت
بعد ساعه خرجت مرح و عز و جويريه من المحاضره و راحوا الكافتيريا
وعد: كل ده تأخير
مرح: ما انتى مش عارفه
وعد: مش عارفه اى
مرح: بصى هناك
وعد: ابص علي اى اى ده عز اى اللى جابك هنا
عز: وعد انتى مش عاوزه تشوفي وشى مره جيت ليه دلوقتي اى اللى جابك لا كده كتير اوى
وعد: مش قصدى والله بس استغربت
عز: عادي ياوعد وبعدين انا قعد معاكم على طول ان شاءلله
وعد: بجد طب و جماعتك
عز: هكمل هنا
وعد: والله فكره حلوه
مرح: اه على الاقل يكون معانا حد
عز: عشان تعرفوا بس
وعد: هو احنا قولنا حاجه اصلا
مرح: مش عارفه يابنتي اى اللى جابه هنا هى نقصه
عز: بقا كده
وعد: اه عشان تتعلم الادب
عز: ماشي ياوعد ماشي
مرح: المهم عملت اى فى اللى قولنلك عليه عرفت ولا
عز: عرفت بس نتكلم بعدين عشان فى ناس حولين كتير

 

 

 

مرح: اشطا
جويريه: وعد شفتيلي مراد
وعد: لا مشوفتوش انهارده ليه
جويريه: ها لا ما في شى بس عم اسال
وعد: اممممم عليا بردو
مرح: سبيها هتيجي علي رجلينا فى يوم
وعد: انا بقول كده بردو
جويريه بتوتر: ما في شى بنات بس مو شوفته من لما رجعنا ممكن صاير شي
وعد: طب اسالي ماكس او جاك هو علي معاهم
جويريه: انا بخاف من هاد ماكس فيكي انتي تحكي معه
وعد: انا
جويريه: اى مشاني وعد
وعد: حاضر بعد اذنكم
عز: هتروحي فين
وعد: هسال على حاجه بس خليك مع مرح مش هتاخر
عز: ماشي بسرعه
ومشيت وعد و راحت عند ماكس
وعد: هاى ماكس
ماكس: هاى جميلتى
وعد بتوتر: ها هو مراد فين مش بيجي بقاله كام يوم
ماكس: رجع مصر تانى

 

 

 

وعد: فى حاجه معاه يعني ولا اى
ماكس: لا تقريبا ولدته تعبانه شويه هو يومين وهيرجع اكمل بخبث بس بتسالي ليه هو يهمك اوى كده
وعد بتوتر: لا مش انا دي جويريه بس بتسال عليه
ماكس بخبث: جويريه طب وانتي مفيش حد تسالي عليه
وعد: لا مفيش بعد اذنك
ماكس: هتيجي هتيجي ياوعد لسه قدمنا وقت طويل مع بعض
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رجعت وعد تانى بس وش عز مش مبشر بالخير خالص
عز بحدا: كنتى بتتكلمي معاه في اى ياوعد
وعد: مفيش انا بس كنت بسال على مراد
عز: وانتي تسالي عليه ليه بردو
جويريه: احم انا ياللى طلب منها مو بعرف انك راح تزعل هيك
عز: مفيش حاجه بس انا اتضايقت انها اتكلمت مع ماكس النااس كلها عارفه انو بتاع بنات ومش هيفرق معاه انها كمان مش من دينه
وعد: خلاص محصلش حاجه

 

 

 

مرح: خلاص ياعز وانتي هو قالك اى
وعد: قالي نزل مصر تقريبا ولدته تعبانه شويه
جويريه: ان شاءلله يكون خير ما في شي
وعد: ان شاءلله
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فى الجامعه عند زين
مصطفى: اى ياعم فينك محدش بيشوفك
زين: مشاغل والله
مصطفى: اه الحفله بتاعتكم اللي العالم كله بيتكلم عنهم وعن اللي حصل فيها
زين بستغرب: اى اللى حصل فيها
مصطفى: عشان اكبر رجاله اعمال فى العالم كل واحد كان بيرقص مع بنته من غير ما يبص على شكله قدام النااس
زين: اه عادي يعني وبعدين عمى معتز و سليم محدش بيفكر في شكله اى قدام النااس بيعمل اللى عايزو وكمان طول ما هو مش غلط مفيش حاجه
مصطفى: فعلا حاجه كويسه بس ما هى رجعت اهى تانى
زين: مين دي
مصطفى: وعد
زين: ده جت يومين ومشيت تاني يوم الحفله
مصطفى: طب متكلمتش معاها ليه وهى هنا

 

 

 

زين: مبقاش ينفع دلوقتي
مصطفى: ليه
زين: اصل انا ارتبطت خلاص وقريب هخطب
مصطفى بدهشه: ده بجد ده انت كنت لسه حزين عشان سافرت معقول لحقت ترتبط بالسرعه دي
زين: اهو اللي حصل
مصطفى: ربنا يقدملك اللي فيه الخير انا همشي عشان هشوف اختي
زين بستغرب: اختك مين
مصطفى: عندي اخت بس فى جامعه تانيه هى تؤامي
زين: مقولتليش يعني
مصطفى بتوتر: مجتش فرصه ده الواحد بيشوفك يوم وعشره لا يلا سلام عشان هتاخر
زين: سلام
زين: ليه حاسك غريب يامصطفي بس لو فى حاجه هعرف اكيد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عند مصطفى

 

 

مصطفى: كل ده يلا
اخته: حاضر اهو
مصطفى: زين تقريبا بدا يشك فيا
اخته: طب احنا هنعمل اى دلوقتى
مصطفى: مش عارف بس لسه لما اتاكد هو اصلا ميعرفكيش
اخته: بس عز يعرفنا وكمان مرح انت نسيت ولا اى
مصطفى: مش عارف انا من ساعت لما عرفت انها سافرت وانا هتجنن كده الخطه باظت
اخته: ما لو كنت خدت بالك وعملت اللي قولنا عليه الاول مكنش زمانها قدرت تهرب منك
مصطفى: متخافيش كل حاجه هتتحل
اخته: اكيد لازم نتقام منهم وكمان بابا مش هيسكت لو حصل حاجه
مصطفى: اسكتي ياختي خليه مسافر لحد لما اعرف هعمل اى الاول مش ناقصين
اخته: هو اصل كلمنى وقال هيرجع كمان شهر وكان متعصب اوى بسبب اللي حصل فى الحفله وانهم مبسوطين كده
مصطفى: مش هيفضلوا مبسوطين كتير
اخته: طب يلا بينا
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عند وعد رجعت البيت تانى
مرح: مقولتليش بقا مين البنت اللي كانت مع زين
عز بتوتر: هى… يعني
وعد: اى ياعز ما تتكلم على طول
عز بسرعه: دى بنت مرتبطه بيه وكمان هيخطبها قريب
وعد بصدمه: اى هه هيخطبها
ان ان ان ان نكمل بعدين

 

 

ياترا وعد هتعمل اى
و زين هيخطب فعلا
و مصطفى مالو وعايز يعمل اى
ومين اخت مصطفى ومين ابوهم
الاهم من كل ده اى هو الانتقام
دلوقتي بس اقدر اقول نبدا الروايه بجد فعلا
تتفاعل حلو عشان اللي جاي

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *