اسكريبت أنانية ولكن الفصل الأول 1 بقلم ندى حافظ

_ فين الساعه السوده بتاعتى 

_ فى الدرج التانى على ايدك الشمال هتلاقى الساعه البيضه بتاعتى و الساعه السوده بتاعتك 

ابتسم و طلع من المطبخ ،

_ ندى فين الشراب البنى بتاعى 

مديت رجلى _ اهو ، فى رجلى

_ قولتلك مليون مره متلبسيش حاجتى

طلعتله لسانى _ براحتشى

قرب و حضنى _ تعرفى نفسى فى بنت شبهك ، شبهك فى الملامح ، فى الهبل ، فى طيبتك ، فى حلاوتك ، عايزها شبهك بالمللى ..

ضحكت وانا بمسك خدو _ وانا نفسى فى ولد يكون صوره مصغره منك ..

_ بحبك 

ضحكت وانا بقول بطفوله _ بحبك قد الدنيا و البحر 

انا ربنا رزقني باحمد هو احلى حاجه حصلتلى فى حياتى حرفيا ، 

_ ممكن اعرف نتيجه التحاليل ؟

_ للاسف حضرتك مش هتقدرى تخلفى 

_ ايه ؟؟

انا مش هينفع ابقى ام ، يعنى ايه مش هحس بالأمومة ، ط طب و احمد مش هيبقى ام !!

_ طب و زوجى ؟؟

_ لا عادى ممكن يبقى اب

يعنى العيب منى ، وأحمد هيكون لغيرى ، احمد هيتجوز غيرى علشان يخلف ، احمد هيسيبنى !!

رسمت ابتسامه مزيفه _ احمد ، انت جيت ، واحشتينى اوى 

حضنى _ وانتى اكتر ، اى الجمال ده

_ يلا روح غير عقبال ما احضر الغدا 

_ تمام …

اتنهدت بحسره ، حاسه ان الدنيا أسودت فى وشى ، حاسه انى بموت كل ثانيه على اللى قبلها ..

_ مش سهر بنت أم حامد طلعت مبتخلفش 

مسكت دموعى بالعافيه _ ايه ده بجد 

_ اه والله ، والله المفروض جوزها يروح يتجوز هو من حقه يبقى عندو عيال ولا ايه يا مرات ابنى 

عضيت على شفايفى و حاولت ارسم ملامح الهدوء _ من حقه …

_ ندى احنا لو جبنا ولد هنسميه ايه 

بصيت فى الفراغ و انا بقاوم دموعى _ نوح أو عبدالرحمن ..

_ البنت نداء أو نادين أو نوران 

_ اه 

سنه جواز ومفيش حمل ، حماتى شاكه انى مش بخلف ، اخوات احمد البنات بيساله ، ماما ، الكل مستنى خبر الحمل ، 

رمى نفسه على السرير جنبى _ بس البت كوكى لذيذه اوى ، عقبال بنتنا 

اديته ضهرى _ اليوم كان متعب اوى ..

حاسه دايما انى عامله جريمه و اكن بيدى انى مخلفش وان ده شئ بيد ربنا ومليش دخل فيه ، انا راضيه يارب ، لكن مش عايزه احمد يمشى ، مش عايزه واحده تاخده منى ..

_ ما تروحو تكشفه يا احمد ، سنه جواز ومفيش حمل ده الوحده كانت بتحمل بعد جوازها بشهرين 

_ طيب يا ماما ، نبقى نروح نكشف يا ندى 

احمد بتاعى انا ، بتاعى انا ، لو عرف هيسبنى ، هيمشى و يسيبنى ، خلاص انا وأحمد قصتنا انتهت ،

_ ارجوكى ، ارجوكى اعملى كده ، انتى متعرفيش لو مساعدنيش هيحصل ايه ، ارجوكى …

مفيش حد كامل ، انتَ مش كامل ، ولا هى كامله ، ولا هو كامل ، وانا مش كامله ، كلنا مش كاملين و كلنا فينا عيوب ، ده عصبى ، و ده لسانه طويل ، ده بيتفاهم باليد ، دى مهمله ، ده بخيل ، ده متهور ، دى متردده ، و ده جبان ، كلنا ناقصين ، ده مش حابب عصبيته علفكره ، ولا دى مبسوطه أنها مهمله ، ولا ده عاجبه أنه جبان ، لكن مجبور علينا نستحمل عيوبنا لأن صعب تتغير …

_ حضرتك مبتخلفش ..

سكت ، هز رأسه ومشى ، روحت البيت مكنش فيه ، اختفى بعد ما سمع كده ، الباب اتفتح فجريت عليه كان ماسك شنطه فيها شيبسى و مالتو و كده ..

_ روحت فين 

_ كنت بتمشى شويه ، شوفى جبتلك ايه 

ابتسمت بألم _ شكرا ..

و لانى مش كامله و عندى عيوب ، فـ عيبى الانانيه ، انا انانيه ، مبحبش حد ياخد حاجاتى ، ولا حد يحب حاجه بحبها ، عاوزه الحاجه اللى بحبها تبقى ليا ، ليا وبس ..

_ ندى لو عاوزه تطلقى و تت…

_ ايه يا احمد إلى. أنت بتقولو ده ، انت مجنون ، انا عاوزك انت ، مش مهم ابقى ام ، بس اكون جنبك دايما ، انا بحبك 

ابتسم _ بحبك اكتر 

كل كلمه و كل فعل و كل همسه من احمد بتخلينى اندم ، اندم على الانانيه بتاعتى …

_ متغيره يا ندى مالك ؟؟

ابتسمت _ بفكر لو نسافر نزور بابا و ماما ..

_ للاسف انا ورايا شغل كتير روحى انتى ولو خلصت هيجيلك ..

_ لا ..

_ خلاص روحى انتى ، اكيد واحشوكى 

_ اه بس انت هتواحشنى اكتر ..

اكتفى بالرد على كلامى حضن سريع وراح شغله ،

سافرت كانو واحشنى جدا ، لما بشوفهم بحس انى لسه صغيره ، واكنى مطلعتش حضنهم وبقى ليا حياه تانيه …

_ الو يا دكتوره فى ايه ، يتتصلى ليه فى حاجه ..

_ زوج حضرتك جه بالتحاليل بتاعت حضرتك ، و عرف انك مبتخلفيش وان العيب منك مش منه ..

حاسسيت أن الزمن وقف ، وان خلاص حياتى على وشك الادمار و كل الحذر إلى. عملته طول التالت شهور واتكسر ادام عينى ، مفكرتش أن احمد ممكن يفتح دولابى ، أو يجيى جنب حاجاتى ، و السر يبان بعد ما خبيته لمده تالت شهور ..

_ هاا رد ؟؟؟

بصتلى بيأس _ لاا ، مردتش 

يتبع …