رواية عذراء في الحب الفصل السابع عشر 17 بقلم جروح لا تنتهي

رواية عذراء في الحب الفصل السابع عشر 17 بقلم جروح لا تنتهي

رواية عذراء في الحب البارت السابع عشر

رواية عذراء في الحب الجزء السابع عشر

رواية عذراء في الحب الحلقة السابعة عشر

جواد خرج للصحافه والكل بيسأل على علاقته بالمهندسه لين
عائشه واقفه بعيد خالص وباصه عليه وهو شايفها
جواد : انا والانسه لين مخطوبين وقريب جدا هنتجوز
عائشه اخدت الخبر كانه خنجر فى قلبها مشت ودموعها نازله وكان روحها بتطلع
اما عند جواد فلين هتموت من الفرحه لوصولها للى هى عايزاه
فارس: انت اى اللى عملته دة
جواد : اللى لازم يتعمل
فارس : بس عيشه كانت راجعه وعايزة
جواد : جواد عيشه صفحه واطوت من حياتى
فارس: لما هى كدا مطلقتهاش لى
جواد : حسابها لسه مخلصش معايا
فارس: حساب اى انا مش فاهم
جواد : مش لازم تفهم
***********************##
فى قنا
حنين قاعدةهى وسحر ام معاذ
سحر بغيظ : ها يا حنين مقررتيش تشوفى دكتور عشان الخلف برضك
حنين بتوتر: والله يا مرات عمى معاذ مرضيش
سحر بغيظ : يعنى اى مرضيش انتو قربتوا على سنتين يا بتى كل راجل اكيد نفسه فعيل
حنين : هحاول مع معاذ تانى يا مرات عمى
سحر : بصى يا بتى انا زى امك يعنى هى كان نفسها تشوف ولد جواد اللى مش ولدها رغم ان مرام الله يرحمها كانت بنت اخوها
حنين بتوتر: ايوة اكيد الست بيبقى نفسها فحفيد
سخر: اديكى قولتيها
حنين : بس انا اى دخلى اذا كان معاذ رافض نروح لدكتور
سحر: بصى يا بتى احنا الحمدالله ولادنا كلهم مخلفين وارضنا مش بايرة
حنين : قصدك اى ما مرات عمى
سحر: قصدى ان ربنا حلل للواحد اتنين وتلاته واربعه كومان يعنى ان مجتيش انتى العيل غيرك يجيب
حنين بتوتر: قصدك معاذ يتجوز عليا
سحر: شرع ربنا وسابتها ومشت وجه معاذ
معاذ : ازيك يا روحى
حنين بغضب : بخير وسابته ومشت
معاذ : مالها دى وراح وراها
معاذ: مالك يا حنين
حنين : موال كل مرة يا معاذ انا عايزة عيل عايزة يبقى عندى ابن منك
معاذ بغيظ: احنا مش هنخلص
حنين بغيظ: لا مش هنخلص يا معاذ انا عايزة اكشف عايزة اعرف سبب تأخير الحمل من حقى
معاذ: انا قلتلك مش مستعجل
حنين : بس انا مستعجله وعايزة اكشف يا معاذ انت مش قاعد معايا وبتسمع الكلام اللى بيتقلى انت مش حاسس بوجعى يا معاذ الناس كل ما عتشوفنى تسألنى عالحبل وانا مبقاش عارفه هرد باى
معاذ بجزن : خليهم يحكوا ويتكلموا انا معيزش غيرك
حنين بسخريه : له دا حكى وخلاص بس بيجى وقت الراجل بيستكفى وبيبص لبرة عشان يجيب العيل
معاذ: انتى متخيله انى ممكن اعمل كدا
حنين بحزن : انا معرفش حاجه يا معاذ انا تعبت من كلام الناس وتلقيحم بالكلام على وانى ارض بايرة
معاذ : ماشى يا حنين هنكشف جهزى نفسك عشان ننزل مصر
حنين طلعت تجرى وحضنته : ربنا يخليك ليا يا معاذ
معاذ: حنين
حنين : نعم
معاذ : لو العيب منى عتسبينى
حنين بسرعه : له مستحيل ابعد عنيك يا معاذ
معاذ: وانا نفس الوضع
حنين بحزن: بس انا لو فى شئ تقدر تتجوز وتجيب عيل
معاذ: وتسبينى بسهوله لواحدة تانيه
حنين لفت وشها : حقك يا واد عمى وانا مقدرش اجى على حقك
معاذ بصلها كتير وسابها ومشى وهى قعدة وبتبكى
حنين: صدقنى غصب عنى صدقنى يا معاذ
#########################
فى شركات القناوى
لين : هوالكلام اللى قلته للصحافه دا صح ولا
جواد : صح
لين بفرحه : يعنى انت هتخطبنى
جواد : ايوة
التليفون رن
جواد : ازيك يا معاذ
معاذ: بخير انت عامل اى
جواد : بخير
معاذ بتنهيدة : انا جى اقعد معاكوا يومين انا وحنين
جواد باستغراي: فى حاجه
معاذ : لما اجى يبقى نتكلم
جواد : ماشى امى جايه معاكوا
معاذ : ايوة
جواد : تمام سلام
معاذ : سلام
اول ما قفل لين اتكلمت
لين : هى مامتك جيه
جواد باستغراب: ايوة
لين : يبقى هتيجى تخطبنى انت وهى مش كدا
جواد بغيظ : ممكن تسبينى لوحدى شوى مشغول شوى
لين : اه اكيد وسابته ومشت
جواد رجع ضهرة لورا وبيفتكر عائشه وكلامها ليه ونظرات عيونها وكسرتها خبط ايدة عالمكتب جامد
#######################
عائشه قعدت اليوم من الشغل ومرحتوش والكل عرف خبر خطوبه جواد وهى قافله على نفسها الباب
وجواد عرف الكل ان حنين ومعاذ جايين عشان يجهزوا اوضتهم
بفيلا جواد
رنا : قلبى واجعنى على عائشه اوى
محسن بحزن : انتى مشفتيش منظرها كان عامل ازاى
رنا بحزن : صعبه انك تشوف حبيبك ماسك ايد واحدة غيرك وبيعلنها للعالم انها هتكون مراته وهى اللى من حقها ان هو يمسك ايديها
محسن : جواد بيغلط وهيندم
رنا : محسن
محسن : نعم
رنا : انت عمرك ما هتعمل كدا
محسن : ابتسم انتى عارفه ان انا عمرى ما اجرحك كدا حبى ليكى ميسمحليش بجرحك لو نزلت دمعه منك كانها خنجر فى قلبى
رنا حضنته : انا بحبك اوى يا محسن اوى وعمرى ما هزعلك ابدا ولا هبعد عنك
محسن : قصدك
رنا ببسمه : هفعد واخلى بالى منك ومن ابننا
محسن بفرحه : بجد
رنا : ايوة
محسن حضنها ونسيبهم سوا
*************************
عند عائشه قاعدة وبتفتكر كل حاجه من اول ما شافت جواد لحد ما وجعها انهاردة واعلن للكل ان لين خطيبته وبتسمع اغنيه
فاتت سنين وانا بسمعك ولا عمرى فكرت اخدعك ملقتش جرح بيوجعك ولا قلب عز عليك وعايزنى تانى اصدقك شئ مستحيل انى اخدعك او حتى افكر فيك والله انا قلبى جنيت عليه وبكل بساطه لعبت بيه
عائشه : فعلا انت جنيت على قلبى يا جواد جنيت عليه
“*******************************#
صباح يوم جديد
الكل قاعد مستنى حنين ومعاذ
دادة : الست هنيه وصلت يا جواد بيه
جواد ببسمه : نورتى يما
هنيه : نورك يا ولدى
رنا بفرحه : نورتى يا ماما
هنيه : تسلمى يا غاليه
جواد : كيفك يا حنين
حنين بحزن : بخير يا جواد
معاذ : ازيك يا جواد
جواد : بخير يا معاذ كيف البلد واهلها
معاذ : بخير
محسن : ازيك يما
هنيه : اهلا يا ولدى
بعد مدة
جواد : حقها يا معاذ
معاذ: عارف ان حقها بس انا معيزش حاجه غير حنين معيزش ابعد عنيها
جواد : واى اللى جاب سيرة البعد
معاذ: انت متعرفش اختك انا عارفها لو لقدر الله طلع فى حاجه عنديها هتتركنى
جواد : حنين مهتقدرش على بعدك ومتقدرش البلا قبل وقوعه تعالى نخرج ليهم
خرجوا
هنيه بغضب: يعنى اى تخطب يا جواد من غير ما نعرف
جواد بص لمحسن ورنا اللى بصوا عالارض: اضطريت
يا امى
هنيه : وكيف قدرت تعملها ومرتك واقفه مرتك قدام عيونك بدل ما تخدها بحضنك وترجعها دارك تقوم تمسك يد واحدة تانى
جواد بغيظ : امى انا وعيشه كل واحد راح لحاله ومتفتحوش السيرة دى
هنيه : ولما كل واحد راح لحاله مطلقتهاش لى مسبتهاش تشوف نصيبها مع حد تانى لى
جواد بغضب : اماااااااا قفلى عالموضوع دة
هنيه : حاضر يا بنى حاضر
جواد سابهم ومشى
هنيه : بس هى هتكلمنى عالطول ما قلتليش انها قابلت جواد
محسن : انتى كنتى على تواصل معاها
هنيه : ايوة من يوم ما مشت كانت دايما تحكينى انا وحنين
حنين : انا هكلمها وهقابلها واعرف الحكايه اى
هنيه : ايوة وانا هاجى معاكى
***************###***********
فى شركات المنشاوى
نجلاء : حبيبتى انتى كويسه
عائشه ببسمه : بخير .
نجلاء: جواد هو اللى حكيتيلى عنه
عائشه بغصه : ايوة
نجلاء: احم مش مهم ولا كانه موجود عڜتى سنه ونص من غيرة عادى كملى ولا كانه موجود ..
عائشه : فعلا عشت من غيرة
التليفون رن
عائشه : ازيك يا حنين
حنين : بخير انتى عامله اى وحشتينى
عائشه : انتى اكتر عامله اى وماما وبابا
حنين : كويسين انا هنا بمصر وعايزة اشوفك
عائشه بفرحه : بجد اكيد نتقابل فين
حنين : هاتى عنوانك وانا هجيلك .ع
عائشه : تمام عنوانى …….هستناكى
حنين : اكيد سلام
زين خرج : احم عندى اجتماع فى شركه القناوى تعالى معايا يا نجلاء
عائشه عرفت ان هو مش عايز يجرحها : لا انا هاجى مع حضرتك
زين : لا خليكى انتى
عائشه : استاذ زين انا اعرف افصل بين حياتى الشخصيه والمهنيه كويس جدا فلو سمحت سيبنى براحتى
زين : ماشى يلا وراحوا شركات القناوى
الاجتماع الكل قاعد وجواد عنيه عليها وهى حاسه بيه بس مش عطياله اهتمام
سليمان : انسب ارض للمشروع الارض اللى فى منطقه ……لو اتفقنا مع اصحاب الارض يبقى الموضوع بقى سهل
لين : مش عارفه حساه هيفشل فى منطقه زى دى
عائشه اتكلمت : بالعكس فكرة استاذ سليمان جميله المنطقه هناك هتبقى حيويه اكتر بعد سنه او اتنين فكرة انشاء مول هناك حاجه كويس دا غير ان المنطقع اصلا مفيهاش محلات تجاريه فدى هتبقى بدايه العمران فالمنطقه دى
زين ببسمه : فعلا فكرة عيشه وسليمان حلوة رايك يا جواد
جواد كان سرحان ومش واخد باله : اه اه طبعا
سليمان : خلاص انا هبدأ التفاوض مع اصحاب الارض
واتناقشوا شوى والاجتماع انتهى
لين : اى يا جماعه مش هتبركولنا انا وجواد وبصت على عائشه
سليمان ببسمه : سامحينى نسيت خالص الف مبروك وعقبال الفرح
زين : مبروك وربنا يتمم بخير
عائشه بقوة : الف مبروك وربنا يتمملكوا بخير
لين بخبث: متشكرة
**************************
المساء
عائشه قاعدة هى وعمتها وبتلاعب بنتها والباب خبط
عائشه : اكيد حنين وطلعت تجرى فتحت الباب
عائشه بفرحه : ماما هنيه حضنتها وسلمت عليها وكذلك الوضع لحنين
بعد السلامات
هنيه ‘ محكتليش لى عن جواد يا بتى
عائشه : ملوش لازمه الكلام يا امى
هنيه : افهم انك سلمتى جوزك لواحدة تانى انت عتخسرى جوزك واحدة واحدة
عائشه: اعمل اى يا امى انا روحت وكنت عايزة نرجع سوا بس هو قسى عليا مبقاش جواد
حنين : من ساعه موت مرام وهو مبقاش جواد اللى نعرفه بس انتى ما كنش لازم تغلطى وتسبيه
عائشه بغضب: عايزانى اعمل اى انا كنت كل ما اجى المسه يبعد حملنى ذنب موت مرام وابنه ببص فى عنيه بلاقى نظرات الاتهام فى حاجه انا مليش ذنب فيها انا كان عندى امل يوقفنى وياخدنى فى حضنه بس للاسف كسر كل حاجه جوايا
نسرين بحزن: اهدى يا حبيبتى اهدى
عائشه : انتو مفكرين كنت فرحانه انا روحى فضلت معاه انا كنت من غير روح كنت بموت مليون مرة من غيرة كنت بصبر نفسى بصوره واخباره انتو متعرفوش حاجه
هنيه : بتى انتى عتحبيه ولا لا
عائشه بدموع وبحه : بحبه انا بعشقه انا بموت على نظرة منه انا ضعيفه لدرجه ان لو قالى تعالى هنسى كل حاجه واترمى فى حضنه
هنيه : يبقى ترجعيه ليكى
عائشه : ازاى
هنيه : هقلك ……..
عائشه: بس
هنيه : من غير بس نفذى اللى قلتلك عليه بالحرف وملكيش صالح وهتشوفى
نسرين : انا رأى زى رأى ام جواد
حنين : وانا كمان
عائشه بتنهيدة ؛ ماشى موافقه

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية عذراء في الحب)