رواية داخل المشرحه الفصل الحادي عشر 11 بقلم زينب رشدي

رواية داخل المشرحه الفصل الحادي عشر 11 بقلم زينب رشدي

رواية داخل المشرحه البارت الحادي عشر

رواية داخل المشرحه الجزء الحادي عشر

رواية داخل المشرحه الحلقة الحادية عشر

الكل خارج من اللواء مخنوق
يقين: هو بيتكلم معايا كده ليه
احمد: كلنا متعصب علينا
يقين: بس انا مالى انا مش مقصره ومليش دعوه دخل ليه ولا ازاى
غيث: متزعليش ي يقين حقك عليا
يقين: وانت ذنبك اي ما انت اتهزأت معايا
غيث بضيق: اتهزأت طب ده كلام
يقين بابتسامة: اسفه مقصدش
غيث بابتسامة: ولا يهمك
احمد: احم احم احنا كنا بنتهزأ جوه ي حنين من دقايق
غيث: طب اتخرص انا ماشي
احمد:هتقعدى ولا هتمشي
لينا:انا هروح عشان لا مروحتش هتسمع خبرى فى صفحه الحواد”ث
احمد:ليه بس
لينا بخبث:بقولك ايه متيجى معايا
احمد:نعم
لينا:تعال بس عزماك على الغدا مونى هتنبسط بيك اوى
يقين باستغراب: لينا مالك اتجنتي
لينا:بالعكس ده انا اعقل واحده فى اللحظه دي يلا بس
اخدت معايا احمد البيت وانا فى دماغى خطه
احمد:استنى بس مين مونى دي
لينا:يعم ادخل بس
لينا:مونى ي مونى
يقين: انا هدخل اشوف اسلام اكيد زعلان
منيره:لسه جايه ي هانم مين الاستاذ
احمد:ازاي حضرتك
منيره بقلق:الحمد الله الواد شكله محترم عملتيله ايه ي بت
لينا:هكون عملت ايه بس ده احمد ي مونى
منيره: احمد اللى بتقولى عليه رخ”م ول”طخ وعايز ضربه..
لينا بمقاطعه: بس بس ايه وقولتلك كمان رئيسى حاليا
منيره باحراج:اسفه ي استاذ بس بنتى لسانها طويل واكيد مغلباك
لينا:طيب ي مونى انا عازمة احمد باشا على الغدا النهارده
منيره:اهلا وسهلا شرفتنا تعال اسلام جوا
لينا:اسلام هنا تعال ي احمد تعالا
احمد بصوت واطى ل لينا:لينا انا مبحبش اكون مش فاهم هو في ايه
لينا:اسكت خالص هتبوظ الخطه
لينا:اسلام انا زعلانه منك ومخصماك
اسلام:ليه بس انا اقدر على زعل البرنسيسه
لينا:لا زعلانه متحاولش
اسلام:طيب هصالحك
لينا: اشطااا اذا كان كده ماشي
مونى احمد كان عايز يستأذنك اتأخر الكام يوم دول عشان الشغل كله فوق دماغى والله
احمد بصدمه :نعم
يقين:شغل ايه
لينا:احمد ممسكنى الشغل كله ولا ايه رايك
احمد:……(سكوت)
لينا بصوت واطى:بقولك ايه قول حاجه عشان ي كده
ي مش هأمن المكان اخلص
احمد بضيق:حضرتك لينا شغلها كويس خالص ومش لاقى غيرها تنفذ الشغل ده
منيره:والله انت مجيتك على راسي بس انا خايفه عليها
احمد: حضرتك دا لازم هى شرطه وبعدين متقلقيش المهمه دى ان شاءالله مفهاش خطر
منيره:طيب انا هأمنك عليها خلى بالك منها دى بنتى الوحيده
احمد بصدمه:بنتك
منيره:ايوه فى ايه المهم بنتى لسانها طويل اه وبتتخانق مع دبان وشها بس طيبه
احمد:متقلقيش عليها ي طنط
مونى:لا قولى ي مونى انا مبحبش طنط دى
احمد:اللى تشوفيه حضرتك
اسلام:طب ايه احمد باشا نساكى ولا ايه مونى انا جعان
لينا:اهو دايما همك على بطنك كده
مونى:زيك ي ختى انا هروح احضر ياريت احمد يعجبه اكلنا
يقين:على فكره ي احمد مونى عليها اكل تحفه
اسلام:ولا المحشى او المكرونه البشاميل
احمد:محشي مش عايز اقولكم انا بحبه ازاى
يقين:لينا برضو بتحبه خالص وبتطلبه دايما
احمد:ولا باين عليها عامله زي البر”ص الجعان
لينا:لا بقولك ايه اهدا كده عشان متخانقش معاك دا انا عود فرنساوي
مونى:اتنيلى انا اروح احضر الغدا
اسلام:قولى عملتلك ايه البنت دي عشان تجيبك لحد هنا
احمد: هي عامله بشكل ده هى جبرانى انها تمسك هى القضية لا وايه جبتنى لحد هنا من غير ما اعرف السبب دا حتى انا اتفاجات ان مونى امها
اسلام:حرام عليكى ي شيخه منين ما تمشي بمصايبك
لينا:راعى ان لسه مخصماك
اسلام بزهق:حاجتها فين ي يقين
يقين:جابلك اللى انتى عيزاه وفى اوضتك ي ختى
لينا وهى بتروح اوضتها:هاااااي هاااي هاااي
احمد باستغراب: ايه ده
اسلام:ده ولسه ياما هتشوف
مونى:يلا ي ولاد الاكل جاهز
لينا:ايه رايكم
مونى:آآآآآآه
اسلام بضحك:دى بنتك ي مونى متقلقيش
احمد بصدمه: انتى ظابط شرطى
لينا وهي بتقلع ماسك العفريت اللى على وشها وكانت لابسه العبايه بتاعته:اااه وفيها ايه مش المفروض الواحد يفصل بين حياته الشخصيه والشغل
احمد:يفصل مش يا عيل
يقين:واحده هبل”ه
لينا :لا والله مش انتى الى طلبتيلى واحد معاكى
احمد:وانتى كمان
يقين بضحك:بس انا مش ظابط زيكم
مونى:منكم لله وعلى العيل اللى بيسمع كلامكم ويجبلكم
اسلام:وأنا مالى طيب مش هما اخواتي واللى يطلبوه لازم انفذه
مونى:طيب يلا على الغدا ولا الاكل يبرد
اسلام بزعيق:لااااا دي مكرونه تبرد ايه يلا ي عم احمد ولا انت بتحب تاكل المحشى بارد
احمد بضحك:لا ازاى يلا
بعد لحظات
اسلام بصوت واطى احمد:خلى بالك
احمد باستغراب:من ايه
لينا :بوووووم (صواري”خ ي جماعه عادي يعنى 😂)
احمد بخضه:ياااربى على العيل الصغير اللى معانا ده
مونى بزعيق:ليناااااا اقعدى احسن أقل من قمتك
لينا باحراج:اسفه
مونى:انت ي اسلام اللى جبتلها الصواري”خ دى
اسلام بتردد:اه لا
احمد:انت الى جايب الحاجات دي
يقين:اسلام ملهوش ذنب انا ولينا ذنينا عليه وانتى عارفه اسلام مبيرفضلناش طلب
مونى:حسابى معاكم بعدين
احمد:انتى عايشه مع المجانين دول ازاى
مونى: والله هموت ناقصة عمر بسببهم
اسلام وهو بيسيب طبق المكرونة فاضي:طب كده طب والله منا واكل تانى
مونى بصدمه وهي بتشوف الطبق: ليه متيجى تاكل الطبق احسن
يقين بضحك:هههه وانا كمان مش مكمله
احمد بضحك:هههه وانتى ايه مش هتقومى
لينا وبقها ممتليء بالاكل:اه ي لئيم عايز تاكل المحشى لوحدك بعينك
احمد:الله يكون فى عونك ي طنط
مونى:طنط تانى
احمد:سورى اصل مش متعود
مونى:لا دا انت بقيت زي اسلام عندي ابنى ودخلت قلبى يبقى تقول مونى زيهم
احمد:حاضر ي مونى ….الحمد لله
مونى:ايه ده معجبكش الاكل
احمد: لا ازاى ده انا اول مره اكل كدة بجد تسلم ايدك
مونى:تعالا عامله كنافه هتاكل صوابعك وراها
احمد:مره تانى معلش عشان معايا شغل بنتك جبتنى من قبل ما اخلص الشغل …صحيح ي يقين كلمى غيث عشان قالب الدنيا عليكى
يقين:طيب عايزه رقمه لو سمحت
عطيت الرقم ليقين ومشيت وانا سعيد جدا اول مره اعيش جو الاسره والحب ده ولينا كمان اسلوبها غريب جديه سعات ومرحة سعات وسعات كتير جدا لسانها طويل وعايز قطعه شخصيه غريبه مقبلتهاش قبل كده غير ان شغلها حلو انا سالت على شغلها واتفاجأت من شطارتها وعلى كميه القضايا اللى خلصتها ومدة خطوره المأموريات اللى كانت تخلصها معقول اللى قريته عنها تكون البنت اللى شوفتها النهارده بطلت تفكير وروحت المكتب ولقيت غيث مستنينى
غيث:ايه ي غيث مالك
غيث: مش عارف اوصل ليقين هتجن بتختفى فين احمد:متقلقش هتكلمك انا قولتلها واعطيتها رقمك
غيث بغيره:وانت شوفت فين يقين ان شاء الله
احمد:لا ونبى متغيرش منى انا كمان انا كنت معزوم على الغدا عندهم وقولتلها
غيث:نعم ي خويا عزمتك يقين
احمد:لا دى لينا كانت عايز تلبسنى فى مونى
يقين: مونى مش مهم المهم تكلمني انا رايح على مكتبى
احمد بخبث:تصدق ي غيث حقك تغير من اسلام
غيث:وانت شوفته فين وبعدين قولتلك انا مش بغير
احمد:كان معزوم معايا فى بيتهم لا وايه تحس الولد وارث بيتكلموا معاه كأنه عايش معاهم ولو شفته بينفذ كلام يقين ازاى وبيتكلم معاها ازاى الصراحه بيتكلم معاهم كلهم
غيث بضيق:قصدك ايه
احمد:ولا حاجه روح على شغلك ي عم
~~~~
مشي احمد وانا لسه بفكر اكلم غيث ولا لأ انا مش عايزه اكلمه دلوقتى عشان ميتعصبش انا عارفه ان ممكن يكون فى شغل ضرورى عايز يخلص بس انا عايزه اعصبه غيث من الناس اللى لما بيتعصب مش بيشوف قدامه وانا عايزه اشوف هيتمسك بوعده لحد امتى
لينا:يقين يقين
يقين بشرود:اممم
لينا:مكلمتيش غيث
يقين:لا لسه مش فاضيه
لينا :احمد بيقول ان فى شغل عايزك فيه
يقين:صحيح ايه حكايتك مع احمد
لينا بعدم اهتمام:ابدا انا اصريت ان امسك الماموريه دى وطبعا امك منعانى ادخل اي مأمورية فى خطر وكان ان ده بايدى وبعد مخليته يوافق اجبرته يجى معايا وهو مش عارف السبب اصلا وزى مشوفتى اجبرته يقنع امى
يقين:مش سهله انتى برضو
لينا:اتعلمت منك يلا بقا كلمى غيث
يقين:طيب هكلمه
لينا:ماشي وانا رايحه انام تصبحي علي خير
يقين:السلام عليكم انا يقين
غيث:يقين مستنيكى تتصلى من بدرى
يقين:معلش مكنتش فاضيه
غيث: اااه ما انا سمعت من احمد ان كان معزوم عندكم هو وإسلام
يقين:اسلام مقيم عندنا مش معزوم
غيث بغيره: والله اممم
يقين:طيب كنت عايزنى فى ايه
احمد:كنت عايزك لان اللى عليه الدور يمو”ت جاه
يقين:مش فاهمه دور ازاى وعرف منين وجاه لي
غيث: هفهمك بكره تعالى بكره بدرى
يقين: حاضر
غيث:تمام ي يقين اشوفك بكره سلااام
تانى يوم روحت مكتب غيث
يقين:صباح الخير
غيث: صباح الورد
يقين: قول بقا الجديد
غيث: بصي ي ستى الموضوع ان واحد من صحاب اللى ماتوا جه وقال ان اي حد من اللى اتق”تل كان يجيله قبلها جواب وفيها كلمتين بس« دورك قرب» وكل واحد كان يطنش بس هو خاف لما جاتله الرساله دي امبارح
يقين بضيق: هو اي الحكاية بالظبط
غيث: معرفش هو مصمم وبيقول ان مفيش عداوه بينه وبين حد
يقين: فين الجواب ده
غيث: اهو بس للاسف مكتوب على الكمبيوتر
يقين بزهق: وكمان مرسوم نفس الوشم
غيث بضيق: والله انا تعبت
يقين: وانا والله
قطع كلامهم تلفون يقين واستغربت من المتصل
يقين: ايوه ي عمرو
عمرو: يقين في حاجه تخصك هنا.
يقين باستغراب: تخصنى انا؟ اي هي؟
عمرو: في ج”ثه النهارده جات المشر”حه وجنبها جواب بيقول« قضيه يقين»
يقين بصدمه: انا جايه حالا
غيث بقلق: في اي
يقين: معرفش بيقول في حد مق”تول ومكتوب جنبه «قضيه يقين»
غيث: اي الهبل ده انا جاي معاكى
راحوا المش”رحه وعمرو جاب الجث”ه
يقين: اي الموضوع
عمرو: والله معرف ده لقيوه مض”روب بط”عنه في بطنه و و
غيث: ما تتكلم ي عمرو انت هتنقطنا
عمرو: ومجر”وح او بمعنى اصح قا”طع حته من جهازه الذك”رى
يقين بصدمه: اي؟ ليه؟
كشفت يقين الغطا وشافت الطعنه وعرفت نوع السكينه
غيث بضيق: الوشم ي يقين
يقين باستغراب: وشم اي
غيث شاور على مكان وبصت يقين واتصدمت من وجود مالانهايه
يقين: طيب ده عمل اي وليه يقطع….
عمرو: انا مش فاهم
يقين: ده قات”ل متسلسل بعد كل ضحيه بيرسم الوشم ده
عمرو: يقين ده قات”ل يقلق ده بيثبت ان هو وبيقول قضيتك
غيث: الموضوع اتعقد بزيادة الضحي”ه دي متعرفش باقى الضحا”يا اللى فاتوا
يقين: اول مره يقت”ل حد بالطريقة دي ايوه كل اللى فات بشع بس ليه ده بالاخص اذاه كده وكمان طالب ان انا اشرح
غيث: ابدئى شغل وشوفى مق”تول الساعة كام
يقين: حاضر
خلصت يقين شغل فيه وكتبت التقرير
وفي مكان اخر اول مره نروحله
……: لي؟
……: عشان يستاهل
……: قلبك جمد قولنا مش هنقرب غير على اللى اذه
…..: قولت انت انا اي حد هشوفه بيعمل حاجه غلط هيبقى مكانه الوحيد تحت الترات
…..: واشمعنا يقين
….. بابتسامة: انا متاكد ان نهايتى هتبقى على ايد يقين وغيث وبصراحه عايز قضيتى تفضل معاهم للاخر
…..: ولا عشان يقين معرفه قديمه
….. بضحك: هههه اه عشان متمسكش على ايد حد غريب
….. بخوف؛ ربنا يستر
……؛ لو خايف ابعد
…..: مش هسيبك هنكمل سوا
اششششش الروايه سخنت اوى ولسه في مفاجائات كتير هتقبلنا اتوقعوا بقا مين القاتل ولي قتل الراجل ده بالطريقة دي ولي عايز يقتل اي حد ظالم

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية داخل المشرحه)