رواية قلب الجبل الفصل الرابع عشر 14 بقلم نبض القلب

رواية قلب الجبل الفصل الرابع عشر 14 بقلم نبض القلب

رواية قلب الجبل البارت الرابع عشر

رواية قلب الجبل الجزء الرابع عشر

رواية قلب الجبل الحلقة الرابعة عشر

عادل : جبل
جبل التفتت له
عادل ضغط على المسدس خرجت رصاصه
عمرو كان ماسك المسدس ضرب عادل رصاصه فى يده بسرعه ومسدس وقع من عادل
جبل بصدمه : عمرو
رحمه جريت بسرعه على عمرو
رحمه : عمرو حبييبى انت كويس
عادل بصدمه اكبر : عمرو
عمرو : كنت فاكر مش اقدر اقف قدامك
دى نهاية طماعك وكراهيتك
البوليس قبض على عادل ورجالته
حضرت سياره الاسعاف
جبل شال ساره
ساره اتنقلت بالاسعاف ركب معها جبل
رحمه ركبت مع عمرو فى العربيه متوجهين الى المستشفى
فى الاسعاف
جبل ماسك يد ساره

ساره فاقده الوعى
جبل دموع فى عيونه : قومى ياساره
قومى ياحبيبتى انا مقدرش اعيش من غيرك
لحظات واصلو المستشفى
فى فيلا سعيد
جميله قالت لسعيد
كل حكايه من الاول لما كانت شغاله فى الشركه وان ساره كانت دكتوره بتعالج عمرو ابن ادهم
قالت له على عادل اللى خطفهم عشان الورق
ازى هربو منه ان ساره دخلت الفيلا كل افتكرها نسمه خطيبه جبل
ساره كانت ساكته خوف من رجالة عادل
جميله : هى دى كل حكايه ياسعيد بيه
سعيد : يعنى مفيش نسمه
جميله : يعنى جبل بيه مش خاطب بنت اسمها نسمه
سعيد : بين كده انه لعب عليه هو وفارس
ثم تابع حديثه : المهم جبل لازم يطلق ساره
جميله بخوف : صدقنى ياسعيد بيه ساره بتحب جبل اوى
ثم تابعت حديثها : خليهم يفضلو مع بعض
سعيد : انا بضحك معاكى
انا من زمان بتمنى ان جبل يتجوز واحده تحبه زى ساره
جميله : يعنى خلاص سامحتها
سعيد : ساره بعتبرها حفيدتى وعمرى مازعل منها
قطع حديثهم عز الدين
عز الدين : جميله
جميله جريت عليه
عز الدين : انتى كويسه ياحبيبتى حصل لك حاجه
جميله : انا كويسه الحمد الله
عز الدين : هم فين
جميله : البوليس جاه اخدهم
عز الدين : متشكر اوى ياسعيد بيه
سعيد : على اى ياابنى دى بنتى
انتم كلكم ولادى
عند جبل كان هيتجنن على ساره
عمرو : اهدى ياجبل ان شاء هتكون كويسه
رحمه خرجت من الغرفه
جبل : ساره كويسه

رحمه : ايوه هى كويسه وفاقت
جبل دخل الغرفه بسرعه
ساره بفرحه : جبل
جبل بفرحه : حبيبتى انتى كويسه
ساره : ايوه انا كويسه
والبيبى كمان كويس
ثم تابعت حديثها : كنت عارفه انك هتوصلى
جبل قبل يدها : مستحيل تبعدى عنى
عمرو : حمد الله على سلامتك يادكتوره
ساره : الله يسلمك
ثم تابعت حديثها : الف مبروك على جوازك انت ورحمه
رحمه : الله يبارك فيكى
ساره : رحمه بتحبك اوى ياعمرو خلى بالك منها
عمرو بينظر الى رحمه : دى فى عنيا
ثم تابع حديثه : انا بدعوكم على فرحى
رحمه : فرحك
عمرو : انا وانتى ياقلبى
جبل : الف مبروك ياعمرو
ربنا يخليكم لبعض
ثم تابع حديثه : اكيد طبعا هحضر فرحك انت اخويا
عمرو اخد رحمه وخرجو
فارس : جبل
جبل : نعم
فارس : كلم جدك
جبل اخد الموبيل
جبل : الو ايوه ياجدى
سعيد : انت فين ياجبل
جبل : ساره تعبت شويه واخدتها و روحنا المستشفى
سعيد : كذبه دى كمان
جبل : كذبه
سعيد : نسمه خطيبتك اللى قولت لى عليها مش كذبه
جبل نظر لفارس : انت قولت اى
فارس : ماقولتش حاجه
جبل : جدى انا
سعيد : جميله صاحبة ساره قالت لى على كل حاجه
جبل : جدى انا اسف
انا عارف انى غلطان انى خبيت عليك
وغلطان انى كذبت عليك قولت لك انى خطبت واحده اسمها نسمه
وقتها كانت ظروف صعبه ومتلخبطه وانت كنت تعبان
قولت كده عشان افرحك
ثم تابع حديثه : عشان خاطرى ياجدى متزعلش منى
جدى رد عليه
سعيد : اعمل اى فى قلبى ….. عمرى مازعل منك
جبل : حبيبى ياجدى
سعيد : قولى صحيح هى ساره تعبانه
جبل : هى باقت كويسه الوقتى
هنرجع بكره البلد
عند عمرو
عمرو : يالا ياقمر

رحمه : هنروح فين
عمرو : هنروح الفيلا
ومش هتبعدى عنى ابدا
رحمه وعمرو رجعو الفيلا
ادهم كان مصدوم من كلام كريم وعمار
عمار : كل موظفين المخلصين للشركه عادل كان بيرفضهم ويعين ناس تابعه
قطع حديثهم عمرو
عمرو : عمار …..كريم
عمار : الف سلامه عليك ياعمرو
عمرو : كل الغيبه دى محدش يسال عنى
كريم : عادل السبب هو كان ديما يمنعنا
عمرو : ده الورق وملفات اللى كانت مع ساره وجميله
عمرو قالهم حكايه كلها من الاول ان عادل خطف ساره وجميله
عشان الورق اللى كان معهم
ثم تابع حديثه : خلاص عادل اتقبض عليه
وشر انتهى
عمار : شركتك فى انتظارك ياصاحبى
ادهم : انااللى ضيعت الشركه لما سلمتها لعادل
ثم تابع حديثه : معليش يابنى
عمار: قدمنا فرصة تانيه نرجع الشركه
كريم : احنا هنعمل المستحيل عشان نرجع الشركه زى الاول
ادهم : انا واثق فيكم وعاوزك تساعدو ابنى
عمار : طبعا ياادهم بيه
ادهم نظر لرحمه اللى كانت تقف بعيد
ادهم : اتفضلى يارحمه
عمرو : رحمه باقت مراتى
ادهم : مراتك
عمرو قال ل ادهم من اول ماتجوز رحمه انها كانت بتساعده عشان يرجع املاكه
قد اى هى بتحبه بتخاف عليه
ادهم : نورتى بيتك يابنتى
رحمه : الله يخليك ياعمى
ادهم : عرفت تختار ياعمرو
نعمه الزوجه صالحه
وتمر الايام
رحمه اخدت جدتها تعيش معها فى الفيلا
ادهم طلق مامت عادل طبعا بعد ماعرف قد اى هى طماعه وانانيه زى ابنها
ساره اتحسنت ورجعت مع جبل الى البلد
عند سهيله اخت عادل

سهيله : هو اللى عمل فى نفسه كده
وانتى كمان السبب
مامت عادل : انا
سهيله : ايوه كنتى بتشجعيه انه يكون انانى وطماع
ثم تابعت حديثها : الام بتربى اولادها على صفات الحسنه
لو شافتهم بيعملو غلط تبعدهم
مامت عادل بحزن : كافيه يابنتى
سهيله : انا راح اجيب شنطه هدومى
اكيد مراد هيسبنى
خرجت سهيله متوجه الى فيلا مراد
فى فيلا مراد
فى المكتب
عم مراد : مش اخوها اتقبض عليه من طماعه
ثم تابع حديثه : قولى هتعمل اى
مراد : فى اى
عم مراد : هتطلق سهيله
مراد : سهيله مش زى اخوها
ثم تابع حديثه : انا بحب مراتى وعمرى ماهسيبها
عم مراد خرج من المكتب وذهب
مراد طلع من المكتب يسال داده على سهيله
مراد : ياداده
داده : ايوه يامراد بيه
مراد : سهيله فين
داده : دى جات من باره طلعت فوق
مراد : طيب حضرى لينا الاكل
مراد طلع الى غرفه
سهيله كانت فى غرفه بتجمع هدومها فى شنطه
مراد تحدث بستغراب : بتعملى اى
سهيله : بلم هدومى زى ماانت شايف
مراد : ليه
سهيله : عشان امشى قبل ماتقولى اخرجى من هنا
مراد : سهيله انا بحبك وعمرى ماهقولك كده
ثم تابع حديثه هو يمسك يدها : سهيله انا عارفك كويس وعارف قد اى انتى حنينه ومش زى اخوكى عادل
عارف صفاتك واخلاقك
انا بحبك ياسهيله وعمرى ماهسيبك
سهيله : انا كمان بحبك اوى انت كل حاجه ليا
ثم تابعت حديثها بتردد : كنت عاوزه اقولك حاجه
مراد : قولى عاوزه اى
سهيله : ادهم بيه طلق امى هى معتش لها مكان

يعنى ممكن ماما تجى تقعد هنا
مراد : موافق طبعا تجى تقعد معنا
فى بيت اميره
تم الخطوبه وكتب كتاب
فارس واميره
اميره البنت اللى كان بيحبها فارس
جبل : مبروك ياصاحبى
فارس : الله يبارك فيك
فارس : اميره سلمى دى مدام جبل
اميره : اهلا
ساره : مبروك
جبل وفارس خرجو قاعدو مع معازيم
ساره كانت قاعده مع اميره
فجاه سمعت ضرب نار
ساره خافت
واقفت فى بلاكونه تدور على جبل
شافته راكب الحصان
ساره كانت بتنظر له هى مبتسمه
هو شافها شاور لها تدخل
ساره ابتسمت دخلت
انتهت الحفله
جبل اخد ساره
فى طريق
ساره كانت سانده راسها نايمه على كتف جبل
وهو سايق العربيه
جبل : ساره
انتى نمتى ياقلب الجبل
عند عز الدين وجميله
عز الدين كان بيقراء فى كتاب
جميله بتحضر العشا
فجاه سمع جميله بتصرخ
جميله : اه
جرى بسرعه بكرسى المتحرك
عز الدين : حبيتى انتى كويسه
جميله ضحكت
عز الدين : بتعملى مقلب فيه
ماشى ياجميله
جميله : بضحك معاك
عز الدين خرج
جميله : متزعلش ياحبيبى
عز الدين : مش هكلمك
جميله : طب انا عندى ليك مفاجاه
عز الدين : مقلب
جميله : لا مش مقلب
عز الدين : اى هى

جميله : انا حامل
عز الدين بفرحه : بجد ياجميله
جميله : ايوه هتبقى اب
كريم وعماراصحاب عمرو رجعو الشركه
سكرتيره وفاء رجعت هى كمان
عمرو هو اللى مسك شركه والده ادهم
شركة رجعت زى الاول
فى الشركه عند عمرو
ادهم : متشكر اوى ياابنى على كل عاملته عشان الشركه
جبل : انت زى ابويا وجميلك عليه كتير
عمرو : نورت الشركه ياجبل
جبل : نورت مكانك ياعمرو
ثم تابع حديثه : اتمنى ان احنا نتعامل مع بعض
عمرو : اكيد طبعا ياجبل بيه
ثم تابع حديثه : اتفضل دعوة الفرح
تشرفنى انت وساره هانم
جبل خرج
كريم : اتفضل حسابات اهى ياعمرو
عمار : ورق الثفقه
عمرو : تمام
سكرتيره وفاء : خالد وفادى بيه باره عاوزين حاضرتك
عمار : خليهم يتفضلو
عمرو : مين دول
عمار : رجال اعمال
خالد : ازيك ياعمرو
عمرو : اهلا اتفضلو
فادى : اتفضل دى ورق الثفقه
تمرو الايام بسرعه
يتم حفلة فرح عمرو ورحمه
كل كان سعيد وفرحان
فى الفرح
عمار كان بينظر لوفاء
كريم : روح كلمها
عمار : هى مين
كريم : اللى انت بتحبها
عمار : انا مش بحب حد
كريم : انت ليه مش عاوز تكلمها
هى بتحبك
عمار : هى بتحب عادل ابنه خالتها
كريم : مين قالك انها كانت بتحبه
عمار : هو اللى قالى
فلاش باك
وفاء كانت جارة عمار
فى الشركه
عمار : وفاء
وفاء : عمار انت بتعمل اى هنا
عمار : انا بشتغل هنا
وفاء : وانا كمان
انا قولت لعادل يشغلنى هنا
عمار : انتى تعرفى عادل منين
وفاء : عادل ابن خالتى
عمار : اه
عادل : وفاء
وفاء التفتت : نعم
عادل : على شغلك
وفاء : حاضر
عن اذنك ياعمار
وفاء ذهبت
عمار اخد الملفات راح مكتب عادل
عمار : اتفضل الملفات
عادل : سيبها هنا
عمار كاد يمشى
عادل : عمار
عمار : نعم
عادل : ملكش دعوه بوفاء
عمار : انا بكلمها بكل احترام

هى جارتى
عادل : عارف بس عاوز اقولك
انها بتحبنى
عمار : وانا مالى بتقولى كده ليه
عادل : عشان ماتفكرش تحبها
عمار بغيظ : عن اذنك
باك
كريم : طيب اسالها
عمار : لا
كريم : انا هروح اقولها
عمار : قولت لك لا
كريم شاف وفاء بتخرج من باب القاعه
كريم نهض من مكانه
عمار : انت رايح فين
كريم : رايح اكلم اخويا على موبيل
عمار : طب ماتكلم اخوك هنا
كريم : عشان دوشه الفرح مش هسمع
كريم خرج نادى على وفاء
وفاء التفتت : نعم
كريم : كنت عاوز اكلمك فى موضوع مهم
وفاء : اى هو ياكريم
كريم : موضوع جواز
وفاء مندهشه : جواز
كريم : ايوه
وفاء : انت عاوز تجوزنى
كريم : عمار هو اللى بيحبك
وفاء ابتسمت : بجد بيحبنى
كريم :ايوه بيحبك وعاوز يجوزك
وفاء : طب مجاش قالى كده ليه
كريم : يعنى لو جاه كلمك توفقى
وفاء بخجل : اكلم اهلى
كريم : هو عمار فاكر انك بتحبى عادل
وفاء : مين قاله كده
كريم : عادل
وفاء : بيكذب عليه طبعا
ثم تابعت حديثها : عادل مجرد ابن خالتى وبس
كريم : يبقى كان بيغظ عمار
عمار افتكر كلامه صح وزعل
وفاء : طب قول لعمار الحقيقه
قطع كلامهم عمار
عمار : مش ضرورى يقول
وفاء التفتت كانت فى قمة خجلها
عمار بفرحه : قولى ل اهلك انى هجى اتقدم لك بكره ياوفاء
وفاء :حاضر عن اذنكم
وفاء مشيت
عمار : كلمت اخوك
كريم : كنت بخطب ل اخويا
بعد خمس سنين
ساره وجبل ربنا رزقهم 3 اولاد
تؤم ولد وبنت عندهم 4 سنين
ولد اسمه سعيد والبنت اسمها فريده
ولد عنده سنتين اسمه فارس
جميله وعز الدين
ربنا رزقهم
ولدين وبنت
عمرو ورحمه ربنا رزقهم
بولدين
ادهم وجبل عندهم ثلاث سنين
عند عمرو فى الشركه
عمرو قاعد فى المكتب بيراجع ورق
رحمه : ممكن ادخل
عمرو تحدث وهو مبتسم : اتفضلى
رحمه : ممكن حاضرتك تخلى جوزى يجى بدرى انهارده
عمرو : من عنيا
رحمه نهضت من مكانها
عمرو : راحه فين
رحمه : همشى بقا اصلى ورايا حاجات كتير لازم اعملها
اوع تتاخر
عمرو : حاضر
فى الليل

عمرو رجع الفيلا لقى انوار مغلقه
فجاه الانوار اضاءت
ادهم : عقبال مليون سنه يابنى وانت بصحه وسعاده
عمرو : الله يخليك يابابا
رحمه : عقبال مليون سنه
عمرو : انتى معيا ياقلبى
ادهم : يالاعشان نطفى الشمع
كلهم اتجمعو واخد صوره
رحمه : اتفضل هديتك
عمرو قبل يدها : انتى هديتى
انتى اجمل حاجه فى حياتى
عند عز الدين وجميله
بيشاهدو فيلم كارتون هم اولادهم
عز الدين بينظر لاولاده و جميله بفرحه
عز الدين : انا حاسس انى طاير من فرحه
وانتم جمبى
جميله : يعنى مش زعلان انى اقتحمت حياتك
عز الدين : اجمل حاجه حصلت لى انى جيتى وكنتى من نصيبى
انتى غيرتى حياتى
ثم تابع حديثه : ربنا يخليكم ليا
جميله : يخليك لينا ياحبيبى
فى يوم جديد
عند ساره وجبل
ساره كانت فى مطبخ بتحضر الاكل مع داده
ساره : الاكل ده لجدو سعيد
داده خيريه : حاضر
ساره حضرت سندوتشات لاولاد
خرجت من المطبخ
راحت عند حمام سباحه
جبل كان بيعوم
معه فريده و سعيد اولاده بيعلمهم سباحه
سعيد جد جبل شايل فارس الصغير
جبل : شاطر ياسعيد
فريده : وانا يا بابا
جبل : انتى كمان ياقلب بابا
ساره : ممكن تطلعو
طفل سعيد : لا
ساره : يالا
سعيد وفريده طلعو من المياه
ساره بتنظر لجبل : انت كمان اطلع
جبل : لا
ساره : اطلع ياجبل واسمع الكلام
جبل : قولت لك لا
ساره : جبل متعملش زى العيال صغيره
جبل : خلاص طالع
بس ممكن ايدك من فضلك

ساره مدت يدها هو شدها فى لمياه
ساره ماسكه فى جبل
ساره : انا مش بعرف اعوم
جبل : متخافيش انا عمرى ماسيبك
خيم الليل
ساره كانت بتحكى الاولاد حكايه
الطفل سعيد : خلصت كده ياماما
ساره : ايوه ياحبيب ماما
طفله فريده : احكى كما حدوته ياماما
ساره : بكره ياحبيبتى اقولك حدوته تانيه
بس الوقتى ميعاد النوم
ساره : تصبحو على خير
غطت الاولاد واضاءت انوار خفيفه
قفلت باب الغرفه
ذهبت الى المكتب
تدور على جبل مكنش موجود فى المكتب
داده خيريه : ساره هانم
ساره : نعم
داده خيريه : جبل بيه عاوزك باره فى جنينه
ساره طلعت الجنينه
لقيته واقف جمب حصان
جبل ابتسم لها
جبل : مش كان نفسك تركبى حصان
ساره : خايفه
جبل : قولتك متخافيش وانتى معيا
جبل ركب وحصان وساره
جبل مشى بالحصان فى جنينه
جنينه كبيره
لف حول جنينه بالحصان
بعدها دخلو الفيلا
جبل : فرحانه ياقلبى

ساره : جدا
جبل : هم الاولاد نامو
ساره : ايوه بعد ماحكت لهم حدوته
جبل : طيب ماتحكى لى حدوته انا كمان
ساره : احكى لك قصة قلب الجبل
جبل : طيب
ساره : كان فى مره
نسيب ساره تقول الحكايه لجبل
بكده انتهت المشاكل وانتهت الكراهيه
الابطال عاشو حياه سعيده مليئه بالحب
النهايه

• لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على (رواية قلب الجبل)
• تمت.