رواية ذات 17 عاما ولكن الفصل العاشر 10 بقلم آية طه

رواية ذات 17 عاما ولكن الفصل العاشر 10 بقلم آية طه

رواية ذات 17 عاما ولكن البارت العاشر

رواية ذات 17 عاما ولكن الجزء العاشر

رواية ذات 17 عاما ولكن الحلقة العاشرة

طب انا ليه بردو مقولتلش لجدو على اللى عمله معايا تسكت شويه وبعدين مهو جدو كان هيزعقله ويزعل منه وانا معرفش اصلا اذا كان رضاه فى موضوع فريد ولا لا.وساعتها معرفش جدو ممكن يعمل فى ابيه جاسر ايه ولا يعقبه ازاى.وبعدين انا مالى مهتمه بيه ليه وباللى هيحصله ومهو عامل فيا ايه بيزعقلى وبيتحكم فى كل صغيره وكبيره وبيخوفنى وبيوجعنى انا ليه بقى فارق معايا مخليه يزعل ويضايق زى لا انا اكيد مش هعمل كدا اكيد يعنى مش علشان خاطره والهبل دا اكيد علشان جدو ميتعبش ويزعل وكدا وطنط مرات عمى يبقى عندها سبب تولع فيا بسببى ابنها الصغير اضرب من اخوه الكبير وكمان ابنها الكبير هيتعاقب من جدو بسببى لالا انا فعلا بتاعت مشاكل ووشي نحس على العيله دى ولاايه وقامت تنظر فى المرايه امال مكنش شغال ليه مع عيله المنشاوى.ذهبت للحمام تاخد شاور دافى علشان تهدا وتهدى دماغها من التفكير شويه فى هذه الاثناء وصل جاسر المنزل نظر الجد بصدمه:انت كويس يابنى فى حاجه اللى جابك بدرى كدا.
جاسر:لا ياجدو متقلقش انا بس خلصت شغلى بدرى مش اكتر وقبل يده افهم من كدا خلاص انك رضيت عنى ياسيد الكل.
الجد:مش هتبطل كلامك دا يبقى ياربى اخلص من لماضه رهف تطلعى كلامنجه جاسر ياكلامنجى.ويضحك الجد.
جاسر:بقى كدا انا كلامنجى بردو ياجدو ماشي.
الجد:اه عندك مانع. بقلم ايه طه
جاسر:لا طبعا بس خليها بينى وبينك علشان هبتى بس متقلش ادام الناس.
الجد ومسك ودان جاسر:اه صحيح البت رهف سالتنى النهارده اذا كنت حكيتلك على موضوع وائل ولا لا ليه انت معكيتش الدنيا صح.
جاسر:اه ياجدو سيب ودنى الخدم الله وبعدين انا كبرت على شد الودان دا لا طبعا ياجدو معكتيش حاجه تعرف عنى كدا.
الجد:ماشي هصدقك ياجاسر بس لو عرفت غير كدا هيبقالى تصرف تانى معاك وانت حر وبعدين ايه كبرت دى كبرت عليا ولا ايه.
جاسر:لا طبعا ياجدو ودى تيجى بردو لا بس هو موضوع هيبتى بس اللى حاسس ان اخرتها على ايديك ان شاء الله. بقلم ايه طه
الجد يضحك:هى اللماضه دى عدوى ولا ورث فى العيله دى وانا مش واخد بالى.
ينظر له جاسر بعدم فهم.
الجد:البت رهف بردو كنت قاعد معاها شويه واللماضه بتاعتها زيك كدا تمام.يلا اطلع غير عقبال ما الغدا يجهز.
ياسيده.تاتى الخادمه
الجد:طلعى اكل لرهف هانم لغرفتها.
الخادمه:حاضر يابيه.
جاسرلنفسه:انا مقلتش للخدم انها تطلع الاكل لغرفتها علشان حجه تكلمنى كل شويه تسالنى امال ايه اللى حصل.
جاسر للجد:خير ياجدو هى رهف كويسه مش هتنزل على الغدا ليه.
الجد وهويحكيله اللى حصل النهارده.
جاسر:انا طالع اغير هدومى ونازل.
طلع جاسرلغرفته غير ملابسه وذهب لغرفه رهف دق الباب سمع رهف بتاذن بالدخول.
دخل جاسر لغرفه رهف اول ماوجدت رهف جاسر امامها فتقف بعيد وهى ترتعش:ابيه جاسر حضرتك ايه اللى جابك بدرى كدا.هو هو انا عملت حاجه.
جاسر:مالك خايفه وبترتعشي كدا ليه انا بس عايز اتكلم معاكى شويه.تعالى اقعدى.
جلست رهف وجاسر امامها.
جاسر:شكرا يارهف.
رهف بذهول وجحظت عيناها وفتحت فمها.
رهف:هااا.
جاسر بابتسامه:طب اقفلى دا علشان الدبان وبيديه يغلق فمها.
رهف:احم بس هو حضرتك قولت ايه.
جاسر:لا جاسر ثابت بيقول الكلمه مرة واحده بس ومش بيعدها.بس دى هتكون اخر مرة ويغمزلها شكرا يارهف.
رهف:بس على ايه ياابيه. بقلم ايه طه
جاسر:انك محكتيش لجدو على اللى حصل امبارح وكدا.
رهف:الموضوع مش مستاهل انا مكنتش،عايزة اعمل مشاكل خصوصا بعد مشكله فريد وكدا.
جاسر:طب ايه مش هتنزلى تتغدى ولا ايه.
رهف:انزل تحت يعنى اطلع من الاوضه.
جاسر:اه الاعتذار بيلغى اى حاجه انا بجد زودتها معاكى فى الفعل والكلام كمان بس هو انا كدا لما اتعصب بتعمى.
رهف:خلاص تمام اتفضل حضرتك وانا هنزل كمان شويه.
جاسر:اه حاجه كمان دا مرهم انا جبته لكدمات ايديكى وخلى بالك الصبح هتروحى المدرسه مع السواق ولما تطلعى هتلاقى السواق ترجعى معاه تمام.
رهف:هو تمام بس.
جاسر:بس ايه تانى.
رهف:يعنى اول سنه ليا فى مدرسه جديده معرفش فيها حد مش عايزة كدا عايزة اروح واجى بالباص كدا هتعرف على صحاب اكتر ومسيبش انطباع انى متكبره ولا حاجه عايزة ابقى عاديه.
جاسر:لا انا كدا هبقى مطمن اكتر وبعدين مش كل يوم هتروحي بالسواق او تيجي المدرسه على نفس طريق الشركه يعنى لو وقتى يسمح ممكن انا اوديكى وكدا.
رهف لنفسها:يعنى دا هيفرق عن السواق فى ايه مش عارفه.
جاسر:انتى بتقولى ايه.
رهف:لا ابدا مش بقول حاجه بقول دا يابختى دى المدرسه هتحسدنى جاسر ثابت بنفسه هيوصلنى ياسلام. بقلم ايه طه
جاسر بابتسامه:صحيح لمضه زى ماقال جدو.
رهف:انت بردو يابيه بتقول كدا.
جاسر:يلا يالمضه علشان ناكل.
وسبها ونزل وغيرت رهف ملابسها وذهبت لغرفه والدها وجلست معه فترة ثم نزلت للغدا.
الجد:رهف كويس ياحبيبتى انك نزلتى كدا احسن.
رهف:ايوة انا قولت اكل معاكو تفتحو نفسي.
فريد:اما انا جبتلك فيلم جديد اللى في سينما اللى قولتلى عليه بماان الخروجه فكست ومرحناش السينما انا جبته ايه رايك نتفرج عليه سوا بليل مع فشار بقى وحركات.
رهف بحماس:بجد يافريد اوك طبعا.
ثم وقع نظرها على جاسر االى باين عليه جمود ملامحه وتعبيراته.
رهف بلعت ريقها:ولا اقولك خليها مره تانيه علشان عندى مدرسه الصبح وكدا ممكن فى الويك اند.
وبصت للطبق بتاعها وبتاكل
فريد مال على جاسر:الله يخربيتك انت مركب للبت الرعب هو دا اللى اتفقنا عليه.
جاسر:هو انا اتكلمت مهى اللى رفضت لوحدها وبعدين انا رحتلها وروقت الاجواء اعمل ايه تانى.
فريد:البت شافتك اتنفضت ورفضت من الخوف منك وبعدين مش باين انك روقت الاجواء.
جاسر:انت عايز ايه يعنى.
فريد:اتصرف وفك البت وطلعها من الرعب اللى هى في دا. بقلم ايه طه
جاسر:اقوم ارقص يعنى ولا اعملها ارجوز ماتظبط يافريد.
فريد ضحك بصوت على كلام جاسر.كله انتبه لفريد.
فريد:اتبعتلى نكته فضحكت مفيش حاجه.
رهف:بجد طب قولها.
جاسر:قابل.
فريد:خرجنى بسرعه بدل ماهقول انا كنت بضحك على ايه.
جاسر:بعدين يارهف يبقى يقولهالك واحنا قاعدين نتفرج على الفيلم سوا.
رهف:نتفرج سوا.
جاسر:اه اناوانتى وفريد فى مشكله.
رهف:لا مش قصدى بس انا مش عايزة اتفرج النهارده.
جاسر:انا بقالى ياما مسهرتش على فيلم وكدا والواد دا مش بحب اتفرج معاه علشان بيحرقلى الاحداث وبيحسسنى انى مش فاهم ويعنى من الاخر رخم.

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية ذات 17 عاما ولكن)